Przełożony Zakonu św. Jana Jerozolimskiego posiada tytuł Wielkiego Mistrza od 1267 roku. Wielkiego Mistrza wybiera dożywotnio Kapituła Generalna Zakonu. Ten tytuł jest najwyższym autorytetem Zakonu. Ma takie same prawa i taką samą rangę jak kardynałowie .
Na czele tego zakonu, utworzonego w Jerozolimie w 1099 r., Stoi przełożony. W 1267 r. Papież Klemens IV nadał przełożonemu zakonu tytuł Wielkiego Mistrza. Wielki Mistrz jest wybierany dożywotnio, gdy tylko można zwołać kapitułę generalną po śmierci wielkiego mistrza. Tak będzie aż do abdykacji w 1799 r. Ostatniego Wielkiego Mistrza Zakonu Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego, Ferdynanda de Hompescha.
W 1267 roku, pod zwierzchnictwem Hugues de Revel, tytuł Wielkiego Mistrza został nadany przełożonemu zakonu na podstawie zarządzenia papieża Klemensa IV.
Siedziba Zakonu w Saint-Jean- d'Acre (1267-1291)Od abdykacji w 1799 r. Ostatniego wielkiego mistrza zakonu Ferdynanda Hompescha, Zakon Szpitalników św. Jana Jerozolimskiego działa de facto pod kierownictwem Pawła I, pierwszego Rosjanina, a następnie wielkiego mistrza mianowanego przez papieża. Sukcesję tego wielkiego mistrza zapewni do 1879 r. Porucznik wielkiego magisterium. Od 1801 r. O statucie Zakonu dyskutowali historycy, aż do ponownego wyboru wielkiego mistrza w 1879 r.