Pierre d'Aubusson

Pierre d'Aubusson
Obraz poglądowy artykułu Pierre d'Aubusson
Pierre d'Aubusson przez J.-F. Cars, c. 1725
Biografia
Narodziny 1423
w Le Monteil-au-Vicomte
Śmierć 3 lipca 1503 r
na Rodos
Zakon religijny Order św. Jana
Jerozolimskiego
Otrzymano w kolejności 1444
w przeorcie Bourganeuf
Język Język Owernii
Kardynał Kościoła Katolickiego
Utworzony
kardynał
1486
przez papieża Innocentego VIII
Tytuł kardynała Kardynał
Wielki Mistrz Zakonu
17 czerwca 1476 -3 lipca 1503 r
Przeor Bourganeuf
Styczeń 1476 -17 czerwca 1476
Przeor Lureuil
1472 -Styczeń 1476
Komendant Salins
1454 –1472
Rycerz Zakonu
Inne funkcje
Funkcja religijna
Legat Papieża w Azji

Pierre d'Aubusson , urodzony w 1423 roku na zamku Monteil (dziś Le Monteil-au-Vicomte in the Creuse ), zmarł w1503w Rodos , był 40 th wielki mistrz z Szpitalników z zakonu joannitów , kardynał i legat papieski w Azji. Nazywano go „tarczą chrześcijaństwa”.

Rycerz Rodos

Pierre d'Aubusson jest piątym synem Rainauda, ​​pana Monteil, a następnie La Borne, ze starej dynastii wicehrabiów Aubusson . Informacje dotyczące młodości Pierre'a d'Aubusson, należne o. Bouhoursowi (1677), nie są wiarygodne.

Pierre d'Aubusson został przyjęty do Zakonu Szpitalników z Jerozolimy w Grand Przeoratu Bourganeuf w 1444 i prawdopodobnie otrzymał jako rycerza w następnym roku w Rodos , gdzie przebywał prawie na stałe aż do śmierci. W 1456 przeprowadził misję we Francji u króla Karola VII , którego przekonał do udziału w obronie Rodos. Monarcha każe mu doliczyć sumę 16 000 złotych koron, które Aubusson przeznaczy na zakup broni i artylerii.

Mianowany dowódca od Salins (1454), dowódca Nabeyron w 1465 roku (w wicehrabiego Aubusson, niedaleko Crocq), wówczas Prior z Lureuil (1472), zdobył zaufanie kolejnych wielkich mistrzów, którą zastąpiły lub wspieranych w szczególności w kierunek prac fortyfikacyjnych miasta, wyspy Rodos i twierdz Dodekanezu . WStyczeń 1476został przeorem Bourganeuf de la Langue d'Auvergne , zastępując Jehana Cotteta , który piastował to stanowisko od 1450 roku.17 czerwca 1476, jednomyślnym głosem dostojników Rady Zakonu, Aubusson zostaje czterdziestym Wielkim Mistrzem Szpitalników, zastępując Giovanniego Battistę Orsiniego .

Wielkie oblężenie

W czerwiec 1480na wyraźny rozkaz Mehmeta II , zdobywcy Konstantynopola , armia turecka licząca od 50 000 do 60 000 bojowników oblegała Rodos. W dwóch przypadkach Turcy zawiedli w swoich atakach na Fort Saint-Nicolas , klucz do obrony Rodos. Podczas trzeciego szturmu na mur w dzielnicy żydowskiej na wschód od miasta (koniec lipca) Osmanom udało się zdobyć przyczółek wewnątrz fortyfikacji, ale po zaciętej walce zostali odparci. Pierre d'Aubusson dużo za siebie płaci i trzykrotnie był kontuzjowany. Drugi atak turecki został zmieciony seriami artylerii przywiezionymi jako posiłki.

W Turcy oblężenia od 15 do18 sierpniapo stracie co najmniej 9000 żołnierzy w walkach i po epidemii czerwonki .

Historia Djem Sultan

Mehmet II umiera w maj 1481. Jego dwaj synowie, Bajazet ( Bajazîd ) i Djem (imię, które Europejczycy zmienią w „ Zizim ”), kwestionują jego sukcesję. Djem zostaje pokonany dwukrotnie. Aby uciec przed obiecanym mu losem, prosi o azyl u Pierre'a d'Aubusson na Rodos. Odebrane jako „gospodarz” w dniu30 lipca 1482 r, będzie faktycznie traktowany jako zakładnik. Pierre d'Aubusson powierzył go swemu bratankowi, Guyowi de Blanchefortowi , który zastąpił go na czele wielkiego przeoratu Owernii, w celu przewiezienia go do Europy. Po pobycie w różnych komandoriach języków Prowansji i Owernii, Djem zostanie zamknięty od 1486 roku w specjalnie dla niego wybudowanej wieży w wielkim klasztorze Burganeuf , która od tego czasu znana jest jako wieża Zizim . Bajazet zaproponował Szpitalnikom, którzy go przyjęli, wypłatę renty w wysokości 40 000 dukatów na utrzymanie brata (innymi słowy, aby znalazł się pod dobrą opieką). Różni władcy europejscy w rzeczywistości walczą o Djem, co uważają za środek nacisku na Bajazet, aby powstrzymać ekspansję Imperium Osmańskiego.

Negocjacje rozpoczęto w 1486 roku w Rzymie pomiędzy agentami Pierre d'Aubusson, wśród nich przede wszystkim jego wicekanclerz , Guillaume Caoursin i papież Innocenty VIII . W zamian za tytuł kardynała i legata papieskiego w Azji nadany Pierre'owi d'Aubusson, przekazanie dóbr dwóch niedawno rozwiązanych wojskowych zakonów oraz obietnica Papieża nieingerowania w nominacje na godności Zakonu Szpitalników Djem zostanie przekazany Innocentemu VIII. Opuścił Bourganeuf na10 listopada 1488 i przyjedź dalej 13 marca 1489w Rzymie, gdzie zamieszkuje Zamek Świętego Anioła . Bajazet wkrótce zaproponuje papieżowi Aleksandrowi VI Borgii „uwolnienie Djem od udręki tego świata” poprzez zapłacenie kolosalnej sumy 300 000 dukatów, ale papież nie spełni tej prośby.

To królowi Francji Karolowi VIII , który wkroczył do Włoch w 1494 roku, zostanie powierzony Djem w celu hipotetycznej „krucjaty” przeciwko sułtanowi w Grecji. Djem zmarł w Kapui w 1495 roku w słabo poznanych warunkach (hipoteza zatrucia jest zresztą daleka od postawienia ).

Od 1481 r. Pierre d'Aubusson podjął się reformy statutów zakonu, którego przywrócił finanse, co pozwoliło mu kontynuować dzieło fortyfikacji Rodos i Dodekanezu . Aby przeciwdziałać ekspansji Imperium Osmańskiego, na próżno naciskał, by zachodni władcy zorganizowali krucjatę . Sam prowadził odważną wyprawę wspólnie z weneckim admirałem Loredano w 1501 roku. Ich próba została przerwana z powodu braku poparcia, a nawet dezercji Francuzów, Hiszpanów i Genueńczyków .

Pierre d'Aubusson zmarł na Rodos dnia 3 lipca 1503 r. Został pochowany w kościele Saint-Jean. Jego mauzoleum zostało zniszczone w nieokreślonym czasie, po zdobyciu Rodos przez Turków w 1523 roku.

Herb

Herb Pierre d'Aubusson

Herb Pierre d'Aubusson jest zdobi następująco:

Kwartalnik, w I i IV Religii  ; do II i III złota do krzyża zakotwiczonego Gules (który pochodzi z Aubusson)

Uwagi i referencje

  1. RP Dominique Bouhours , Historia Pierre'a d'Aubussona ( Mabre-Cramoisy , Paryż , 1677). Ta biografia od dawna jest jedynym wzmianką o życiu Pierre'a d'Aubussona. Został zamówiony u wybitnego gramatyka RP Bouhoursa przez François d'Aubusson de La Feuillade , mianowanego marszałkiem Francji przez Ludwika XIV . Ten ostatni, którego skromność nie zdławiła według współczesnych, objął dla niego tytuł wicehrabiego Aubusson. Zlecając to dzieło, zamierzał przedstawić sądowi swoją chwalebną genealogię . Dzieło dedykowane jest jego synowi, Louisowi d'Aubusson (1673-1725), przyszłemu marszałkowi Francji.
  2. Por. G. Rossignol, Pierre d'Aubusson, tarcza chrześcijaństwa , Lyon, La Manufacture, 1991, s. 29-38. (Większość poniższych informacji pochodzi z tej książki.)
  3. Jean-Bernard de Vaivre i Laurent Vissière , Wszystkie czyny piekła ”, Relacje z oblężenia Rodos przez Turków w 1480 , s. 73
  4. Herb Pierre'a d'Aubussona na armacie w Musée de l'Armée w Paryżu. Na jego grobowcu, przechowywanym w muzeum Pałacu Wersalskiego, po raz pierwszy ćwiartowana jest tarcza wielkiego mistrza z tarczą Zakonu, co będzie zwyczajem, który będą przestrzegali wszyscy ci następcy. Zwieńczony jest koroną liliową i kapeluszem kardynalskim. Źródło: Wikiźródła: Herbarzowy esej wielkich mistrzów Zakonu św. Jana Jerozolimskiego

Źródła bibliograficzne

Załączniki

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne