| Oberkommando der Wehrmacht | |
|
Flaga lidera OKW z lipca 1940 r | |
| kreacja | 4 lutego 1938 |
|---|---|
| Rozpuszczenie | 8 maja 1945 r |
| Kraj | Rzesza Niemiecka |
| Wierność | Führer Adolf Hitler |
| Rodzaj | Personel |
| Rola | Nominalny nadzór nad: |
| Jest częścią | Wehrmacht |
| Garnizon | Wünsdorf , niedaleko Zossen |
| Przezwisko | OKW |
| Wojny | Druga wojna światowa |
| oficer dowodzący |
Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel (dowódca) Generaloberst Alfred Jodl (szef operacji) |
Oberkommando der Wehrmacht (OKW) był najwyższym organem komenda niemieckich sił zbrojnych od 1938 do 1945 roku.
OKW zostało stworzone na rozkaz Führera dnia4 lutego 1938w wyniku afery Blomberg-Fritsch , zastępując Ministerstwo Wojny Rzeszy ( Reichskriegsministerium ) Wernera von Blomberga , ponieważ Adolf Hitler chciał ograniczyć opór w prowadzeniu swojej polityki aneksji i przyszłych podbojów. W przeciwieństwie do innych niemieckich kwater, OKW była posłusznym narzędziem woli Hitlera, który stopniowo przekształcił ją w swój osobisty „ dom wojskowy ”.
OKW miała (w teorii) władzę nad sztabami trzech armii, które były niezależnymi organizacjami:
Skuteczna władza OKW nad sztabami tych trzech armii (lądowa, powietrzna, morska) pochodziła od Hitlera jako naczelnego wodza sił zbrojnych ( niem . Oberbefehlshaber der Wehrmacht ).
Generalfeldmarschall Wilhelm Keitel był szefem OKW (w niemiecki : Chief Oberkommandos der Wehrmacht ) od 1938 do 1945 roku i, jako takie, podpisał drugi akt kapitulacji w Niemczech w8 maja 1945 rw Berlinie . Generaloberst Alfred Jodl został szefa sztabu operacji (w niemiecki : Chief Wehrmachtführungsstabes ) od 1939 do 1945 roku i podpisany pierwszy akt kapitulacji na7 maja 1945 rw Reims . Obaj zostali skazani na śmierć przez Trybunał Norymberski i straceni przez powieszenie16 października 1946.
W czasie wojny Hitler stopniowo przenosił z OKH na OKW, bardziej posłuszne mu kompetencje. Już w 1940 roku Norwegia była więc pierwszym teatrem działań, za które bezpośrednio odpowiadała OKW. Ponadto zGrudzień 1941W następstwie trudności napotkanych podczas bitwy o Moskwę Hitler odwołał ze stanowiska Głównodowodzącego Wodza ( Generalfeldmarschall Walther von Brauchitsch ) i objął bezpośrednie dowództwo. Miał więc posłuszną OKW i bezpośrednie kierownictwo OKH. Pod koniec II wojny światowej OKW nadzorowała działania wojskowe na wszystkich frontach z wyjątkiem frontu wschodniego , który jako jedyny pozostawał w gestii OKH . W ten sposób OKW utraciła strategiczną rolę najwyższego dowództwa, aby stać się operacyjnym dowództwem równoległym do sztabów trzech armii.
OKW wydawała codzienny raport informacyjny, zwany Wehrmachtbericht .
Generał Walter Warlimont , zastępca Jodla, pozostawił relację ze swoich doświadczeń w OKW w latach 1939–1944 przetłumaczoną na język francuski pod tytułem „ Pięć lat w Kwaterze Głównej Hitlera” .
Z drugiej strony jednostki bojowe Waffen-SS nie były częścią Wehrmachtu, ale ich działania były prowadzone przez OKW w koordynacji z działaniami Wehrmachtu.