Francois-Auguste Biard

Francois-Auguste Biard Obraz w Infobox. François-Auguste Biard ,
litografia Benjamina Roubauda .
Narodziny 29 czerwca 1799
Lyon ( Francja )
Śmierć 20 czerwca 1882(at 82)
Samois , Seine-et-Marne ( Francja )
Imię urodzenia Francois Therese Biard
Narodowość Francuski
Czynność malarz
Trening Szkoła Sztuk Pięknych w Lyonie
Mistrz Pierre Révoil , Fleury Richard
Miejsca pracy Lyon (1813-1835) , Paryż (1835-1882)
Małżonka Leonie d'Aunet
Dzieci Marie Henriette Biard
Georges Biard d'Aunet ( d )
Różnica Kawaler Legii Honorowej
Podstawowe prace
Proklamacja zniesienia niewolnictwa w koloniach francuskich, 1848 r
podpis François-Auguste Biard podpis

François-Auguste Biard , pseudonim François Thérèse Biard , jest francuskim malarzem urodzonym29 czerwca 1799w Lyonie i zmarł20 czerwca 1882w Samois ( Seine-et-Marne ).

Biografia

Trening

François-Auguste Biard, choć przeznaczony przez rodziców do stanu kościelnego , poświęcił się malarstwu. Zaczął malować w fabryce tapet w Lyonie, następnie dołączył do École des beaux-arts de Lyon, gdzie do 1818 roku uczył się u Pierre'a Révoil , a następnie u Fleury Richarda, który zastąpił go na stanowisku dyrektora szkoły. Jednak Biard pozostaje stosunkowo samodzielnym uczniem, który uczestniczy w szkoleniu tylko w mniej lub bardziej regularnych odstępach czasu. Posiada kwalifikacje jako samouk.

Następnie wyrusza w podróż i przemierza Włochy , wyspy Grecji i Lewantu . Po powrocie on wystawiony na Salonie 1818 swoim pierwszym malarstwa rodzajowego , The Lost Children in the Forest , która grawerowanie wkrótce spopularyzowane, a następnie podjął inne wycieczki do różnych krajów europejskich.

Malarz podróżujący

Podczas pierwszego Salonu Paryskiego, w którym brał udział, w 1824 r. Został bardzo przychylnie przyjęty przez krytyków, a zwłaszcza Auguste Jal , w przeciwieństwie do swoich kolegów, także studentów Révoil.

W 1824 roku arcybiskupstwo zleciło uczniom Pierre'a Révoil cztery obrazy . Biard jest jednym z poszukiwanych malarzy. Następnie namalował Saint Pothin, przynosząc sadzonki w postaci obrazu Matki Bożej . W tym samym roku wziął udział w Salonie Paryskim. Będzie regularnie uczestniczył w salonach paryskich, ale pozostanie również lojalny wobec salonów w Lyonie. Wesprze go monarchia lipcowa , która nabywa kilka jego obrazów.

Od 1827 roku Biard rozpoczął serię długich podróży. Rozpoczyna się wycieczką po basenie Morza Śródziemnego. Zatrzymuje się na Malcie , Cyprze , w Syrii , a następnie w Egipcie . Następnie wrócił do Paryża .

Leonie

W 1839 r. Wziął udział w wyprawie naukowej pod przewodnictwem Josepha Paula Gaimarda na Spitsbergenie i Laponii wraz ze swoją narzeczoną, pisarką Léonie d'Aunet , która relację z tej wyprawy opublikowała w 1854 r. Pod tytułem Voyage d 'a woman in Spitsbergen . Zrobił kilka zdjęć z tej podróży i namalował cztery panele z wystrojem nordyckim dla Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu .

Ożenił się z Léonie d'Aunet 23 lipca 1840, w Paryżu. Później, od 1843 do 1850 roku, została kochanką Victora Hugo . Plik5 lipca 1845Ona jest zaskoczony z Hugo w ustawie o cudzołóstwo w hotelu w Passage Saint-Roch . Komisarz wypuścił Hugo, gdy powoływał się na swoją nietykalność jako rówieśnika Francji , ale Léonie Biard została aresztowana i zabrana do więzienia Saint-Lazare . Po dwóch miesiącach została przeniesiona do klasztoru pań Saint-Michel. Karierę literacką rozpoczęła pod panieńskim nazwiskiem po prawnej separacji z mężem w 1855 r. Para miała córkę Henriette Marie Adélaïde , urodzoną14 października 1840, która zostanie baronową, poślubiając Luciena Josepha Eugène Double w 1885 roku; znana była pod pseudonimem literackim „Étincelle”, a także urodzony w 1844 roku syn został dyplomatą pod nazwiskiem Georges Biard d'Aunet.

Podróże do obu Ameryk

François-Auguste Biard czasami malował obrazy inspirowane Biblią ( Sainte Marie-Madeleine , Salon 1827), literaturą ( Guliwer na Wyspie Gigantów , Salon 1852) lub historią ( Hudson opuszczony przez załogę w 1610 r. , Salon 1852 r. ).

Około 1858 roku spędził dwa lata w Brazylii . Przez około rok przebywał w Rio de Janeiro, gdzie ocierał się o brazylijską arystokrację i pracował na dworze cesarza Pedro II , swojego przyjaciela, a także odbywał wyprawy w głąb kraju, a następnie w Amazonkę. Kilka obrazów przywołuje tę podróż. Biard został zaproszony w 1859 r. Do nauczania w Akademii Sztuk Pięknych w Rio (założonej przez Francuską Misję Artystyczną w 1816 r.), Ale otrzymał zaproszenie podczas wyprawy do Amazonii i dlatego je odrzucił.

Przed powrotem z Brazylii Biard przejechał przez Amerykę Północną. Świadczy o tym w swoim obrazie Jak podróżujemy koleją po Ameryce Północnej (Salon z 1861 r.). Kilka obrazów również zwraca jego uwagę na niewolnictwo.

Oprócz kilku medali - jest trzykrotnym medalistą Salonu - otrzymał krzyż honorowy w 1838 r. Jeśli obrazy inspirowane jego wyprawą na Biegun Północny są przedmiotem krytyki za monotonię kompozycji i efekt przesady, to w znanym gatunku, który Biard zyskał renomę, w szczególności dzięki cechom ruchu i ekspresji tych dzieł, w tym Une famille de mendiants i La Teller de fortune w Musée des Beaux-Arts w Lyonie , Wędrowni komicy w Château de Fontainebleau , Baptism in the Tropics , Le Bon Gendarme , Les Honneurs Partées , La sortie d ' une goal masked , La Traversée du Havre w Honfleur , Seasickness on an English corvette at Dallas Museum of Art , The Review Board , Apel w prowincjach , The Abolition of Slavery (27 kwietnia 1848) .

Praca François Biarda nie jest jednomyślna. Jeśli paryscy krytycy, tacy jak Auguste Jal, chwalą to Delécluse i popiera go wiele arystokratycznych postaci, takich jak książę Orleanu , z drugiej strony w Lyonie odbiór jest znacznie bardziej suchy i jest to podkreślone po 1870 r. Jest krytykowany głównie za humor i karykatury, które wsuwa do swoich obrazów i które czynią je wyjątkowymi. Pozostanie niekochanym malarzem, dopóki Lyon go nie wyrzeknie. Jednak wiele jego prac było wystawianych w Musée des Beaux-Arts w Lyonie .

Biard publikuje relację z podróży do Brazylii pod tytułem Dwa lata w Brazylii , ilustrowaną 180 rycinami (1862, gr. In-8 °, ryc.). Ten związek będzie często wykorzystywany przez Julesa Verne'a do pisania opisów (indyjskie zwyczaje i krajobrazy) swojej powieści La Jangada . Jules Verne cytuje to ponadto w pierwszej części rozdziału V jest napisane „zbyt fantazyjny malarz Biard” . Ta regularna kwalifikacja „fantazyjności” pochodzi jednak w rzeczywistości od jej ilustratora Édouarda Riou, który zajął się jego szkicami, a nie szkicami Biarda.

Styl

W XIX th  century, François-Auguste Biard jest szczególnie znany ze swoich obrazów egzotycznych krajobrazów. Jego prace, które wykazują się dużą dokładnością i szczegółowością, świadczą o jego treningu w Lyonie. Odpowiada pewnym kodom École des beaux-arts de Lyon, takim jak bardzo szczegółowe krajobrazy lub gęste kolory.

Biard lubi wślizgiwać się w swoje krajobrazy sceny z życia, które często są ironiczne lub humorystyczne, ale nigdy nie są piskliwe, jak w jego obrazie Le Mal de mer na pokładzie angielskiej korwety (1857). Tylko skrajne krajobrazy są przedstawiane w stanie surowym, jak zorza polarna .

Zamiłowanie do egzotyki i detali jest charakterystyczne dla prac François Biarda. Świadczą też o wpływie szkoły holenderskiej , niemieckiej, a zwłaszcza angielskiej . Styl Williama Hogartha czy Davida Wilkiego i stylu Biarda zbiegają się w pewnych aspektach romantyzmu .

François Biard to przede wszystkim wielki podróżnik, który czerpie inspirację i wyszkolony podczas wielu podróży.

Odkrycie nowych krajobrazów ma duży wpływ na malarstwo Biarda. Pracuje przy pomocy szkiców i nie waha się omówić wzoru. Po powrocie z podróży na Wschód malował historyczne sceny orientalne, takie jak Książę Joinville z wizytą w Libanie czy Wioska Heden, którą zaprezentował w 1846 roku w Salonie Wersalskim. Jest zatem malarzem, którego można kojarzyć z naturalizmem .

Opiera się również na raportach etnograficznych, aby mieć bardzo realistyczne reprezentacje . Praca Biarda jest udokumentowana i zgodna z prawdą. Jest malarzem historycznym, lubi reprezentować badania etnograficzne i obserwacje. Będzie używał swoich notatek z podróży przez całe życie.

Porusza również bardziej polityczne tematy, takie jak kwestia niewolnictwa . W 1833 roku namalował La Traite des noirs . Obraz zadziwia bezstronnością, z jaką podejmuje to pytanie.

Jeśli jednak Biard jest szczególnie znany ze swoich pejzaży, jego twórczość jest szczególnie niejednorodna. Maluje sceny religijne, historyczne, militarne czy codzienne. Jest także malarzem portretowym na dworze króla Ludwika Filipa . Ta wielość destabilizuje i dzieli opinie. Doceniają go Prosper Mérimée , Alfred de Musset , Théophile Gautier . Z drugiej strony Charles Baudelaire ma na nim bardzo złe wrażenie.

Biard jest niezależną malarz w świecie sztuki, ale również bardzo popularne w XIX -tego  wieku. Malarz podróżujący, ale także oficjalny malarz dworu Ludwika Filipa, za swoją pracę otrzymał liczne nagrody. W 1833 roku otrzymał dwa srebrne medale.

Pracuje

Zniesienie niewolnictwa w koloniach francuskich w 1848 r

Zniesienie niewolnictwa w koloniach francuskich w 1848 roku autorstwa François-Auguste Biarda to olej na płótnie o wymiarach 260 × 392  cm zachowany w Pałacu Wersalskim .

Scena przedstawia zniesienie niewolnictwa we francuskich koloniach . Jesteśmy świadkami wyzwolenia niewolników we Francji w 1848 roku. W środku widzimy dwóch czarnych niewolników, obejmujących się nawzajem, przedstawionych z zerwanymi łańcuchami, obrazem ich słusznie zdobytej wolności. Pozostali niewolnicy nadal nie wstają, ale klękają przed osobą, która zadeklarowała zniesienie niewolnictwa.

Walcz z niedźwiedziami polarnymi

Olej na płótnie (50 × 62  cm ), namalowany w 1839 r. I przechowywany w Tromsø w Muzeum Sztuk Pięknych Norwegii Północnej, Combat contre des ours blancs przedstawia lodowy krajobraz z bardzo jasnym tłem złożonym z kry lodowej. W centrum znajduje się trzech podróżników na łodzi zaatakowanej przez niedźwiedzie polarne.

Nagrody

Wystawy

Zbiory publiczne

Brazylia

Francja

Brytania

Norwegia

Nielokalizowane prace referencyjne

Ikonografia

Malarstwo przez Jean-Baptiste Corot , Portret François-Auguste Biard (1830) utrzymuje się w Muzeum Sztuki i Historii w Genewie .

W Le Charivari du11 września 1840pojawił się portretowy ładunek Biarda autorstwa Benjamina Roubauda z następującym podpisem:

Jeśli Biard jest namalowany jak niedźwiedź, to dla pięknej strony
Gdzie z jego morskich niedźwiedzi pokazał abordaż
Nieustannie przemierza morza i lasy
Szukając tematów wystawianych przez siebie obrazów
I bez stopy na ziemi nigdy nie stawia
Przed nim cały świat pozuje.

Uwagi i odniesienia

  1. urodzenia N O  545 13 messidor roku VII (1 st lipca 1799) w archiwach miejskich Lyonu . Ta data urodzenia jest bardzo zróżnicowana w zależności od źródeł.
  2. Akt zgonu nr 31  z dn21 czerwca 1882, online na stronie archiwów departamentalnych Seine-et-Marne .
  3. Lacambre i Julia 1995 .
  4. Czas zbiorów , muzeum Rouen.
  5. Muzeum śmieje Eugene Gerard François-Auguste Biard i sceny obyczajów w XIX th  century .
  6. Architektura krajobrazu Lyon, 1800-1900 , Muzeum Sztuk Pięknych, Pałac Świętego Piotra, 1984.
  7. Geneviève Lacambre, Pałac Luksemburski w 1874 roku .
  8. Karl David, Słownik francuskojęzycznych artystów w Ameryce Północnej, malarzy, rzeźbiarzy, projektantów , wyd. Laval University Press, Kanada (1992),1 st listopad 2002, s.  83 ( ISBN  9782763772356 ) .
  9. Cmentarz Samois - Znane osoby i dobroczyńcy pochowani na cmentarzu wiejskim .
  10. Notka bibliograficzna , Katalog ogólny BnF.
  11. „ Wędrowni komicy ” , uwaga na photo.rmn.fr .
  12. Biard, Auguste François, 1798-1882. Dwa lata w Brazylii (współpraca: Riou, Edouard, 1833-1900). Paryż: Librairie de L. Hachette et C ie , 1862. Biblioteca Brasiliana Guita e José Mindlin. Universidade de São Paulo .
  13. Alexandre Tarrieu , Słownik ludzi cytowany przez Julesa Verne'a , t. 1: AE, Paganel editions, 2019, s.  105-106
  14. "Szkoła Sztuk Pięknych XIX th  wieku", w: strażaków , Paryż, Mayer Edition 1987.
  15. Denis Ariel i Julia Isabelle, Sztuka romantyczna , Paryż, 1996.
  16. Pierre Miquel, Eugène Isabey 1803-1886, Navy XIX th  century , 1980 edycje Martinelle.
  17. Delacroix i francuski romantyzm .
  18. Mathilde Larrère , Druga Republika znosi niewolnictwo , Histoire Image.
  19. Galeria artykułu „Norweski malarz w Luwrze. Peder Balke (1804-1887) i jego czasy ”, w La Tribune de l'Art .
  20. Pedro de Andrade Alvim, Świat jako spektakl: prac malarza François-Auguste Biard (1798-1882).
  21. "  Francois Biard  " na culture.gouv.fr (dostępnej na 1 st stycznia 2016 ) .
  22. „  Produkcja kurarą w lasach deszczowych Brazylii  ” na alienor.org (dostęp na 1 st stycznia 2016 roku ) .
  23. Słownik Kultury orientalizmu , Christine Peltre, Hazan Publishing, 2008, ( ISBN  9782754101929 ) , s.  243 .
  24. Grande Galerie - Le Journal du Louvre , wrzesień / październik / listopad 2010, n o  13, str.  8 .
  25. "  stół - Sultana we wnętrzu  " na alienor.org (dostęp na 1 st stycznia 2016 roku ) .
  26. (w) "  Magdalena Bukta Fra Svalbard  " na digitaltmuseum.no (dostęp 20 sierpnia 2020 ) .
  27. Zobacz portret na stronie internetowej muzeum.
  28. Biard jest przedstawiony jako rysunek niedźwiedzia, otoczony ciekawskimi niedźwiedziami polarnymi.

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne