Laponia Sápmi (se) | ||
Sami i ich stada reniferów w północnej Szwecji . | ||
Kraj |
Norwegia Szwecja Finlandia Rosja |
|
---|---|---|
Główne miasta | Inari , Karasjok , Kiruna , Ivalo | |
Informacje kontaktowe | 67 ° 54 ′ szerokości geograficznej północnej, 18 ° 31 ′ długości geograficznej wschodniej | |
Położenie Laponii | ||
Geolokalizacja na mapie: Europa
| ||
Laponia (w Sámi : Sapmi - w języku fińskim : Lappi - w języku szwedzkim : Sameland / Lappland ) to region w północnej ponadnarodowa Fennoskandii , międzystrefowych terytoria norweskim , szwedzkim , fińskie i rosyjskie , że tubylcy są ludzie Sami .
Pod względem administracyjnym Laponia oznacza również historyczną prowincję Szwecji (w której obecnie znajduje się region Laponii wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ), a także historyczny region Finlandii .
Niektóre popularne legendy mówią o Laponii jako o miejscu, w którym mieszka Święty Mikołaj . Na jego podobieństwo zbudowano nawet wioskę niedaleko Rovaniemi w Finlandii .
Słowo „Laponia” pochodzi od obraźliwego terminu „Lapończycy” ( noszący szmaty w języku szwedzkim), używanego w odniesieniu do Samów .
Laponia położona jest w północno-wschodniej Europie daleko za kołem podbiegunowym, częściowo pokrywa się z czapą nordycką . Nordkapp jest wysunięty na północ punkt Europy (w rzeczywistości znajduje się na małej wyspie Mageroya , który jest bardzo blisko lądu).
Temperatura w Laponii waha się od -40 ° C zimą (w głębi lądu) do +27 ° C latem. Lokalna roślinność składa się głównie z tajgi i tundry . Region ten graniczy z północnym Atlantykiem i lodowatym Oceanem Arktycznym oraz „przeplatany” się przez Morze Bałtyckie . Golfsztrom prąd pozwala przybrzeżna (oceaniczne) regionów do korzystania ze stosunkowo łagodnych temperaturach w zimie (morze nigdy nie zamarza, a zatem porty są użytkowej przez cały rok, bez najmniejszej obecności gór lodowych , pomimo szerokości geograficznej). Z tego powodu powstały takie miasta jak Narwik , Tromsø , Alta, Hammerfest (najbardziej wysunięte na północ na świecie) czy Murmańsk .
Laponia jest domem dla kilku gatunków ssaków drapieżnych, takich jak niedźwiedź brunatny i rosomak , ale najbardziej charakterystycznym zwierzęciem tego regionu jest z pewnością renifer , którego ogólną liczbę można oszacować na co najmniej 40 000 sztuk.
Rosomak , jedyny gatunek w bardzo małych ilościach, atakuje samice reniferów i młodych. W Laponii utrata reniferów przez drapieżniki jest rekompensowana odszkodowaniami. Ale to zakłada, że hodowca zapewnia odznakę, którą każde zwierzę nosi w uchu. Problem polega na tym, że rosomaki zwykle odrywają i zabierają głowę swojej ofierze.
Sami mają prawo do polowania kilka niedźwiedzi brunatnych na terytorium, z wyjątkiem parków narodowych.
Istnieją również inne gatunki, takie jak zając polarny , na lisa polarnego , w lemming lub bielika (Populacja około 100 par).
Ryś i wilk są chronione, a ptarmigan „kuropatwa śnieg” z białym upierzeniem i czarnym ogonem w zimie i brązowy w lecie, jest ścigany za mięso. Fińskiej Laponii pies jest rasy owczarek, które powstały w tym regionie.
FloraW szczególności występuje niewielka jeżyna morwy , zwana po fińsku „lakka”, zwłaszcza w pobliżu jeziora Inari .
Chociaż region zamieszkują również Norwegowie , Szwedzi , Finowie i Rosjanie , rdzennymi mieszkańcami są Samowie (nazywani również pejoratywnie Lapończykami ), których styl życia opiera się na wypasie stad reniferów (Samowie są jednak również myśliwymi , rybacy i zbieracze).
Pozostałości archeologiczne świadczą o przybyciu pierwszych mieszkańców do Laponii 6000-7000 lat temu. Obszar ten był prawdopodobnie zamieszkany pod koniec ostatniej epoki lodowcowej (około 10 000 lat pne ), ale nie znaleziono żadnych dowodów w tym zakresie. Osady ludzkie składały się z koczowników żyjących z polowań i zbieractwa, których głównym źródłem utrzymania był dziki renifer ( Rangifer tarandus ). Ślady ich pracy odnajdujemy w postaci palenisk i fundamentów domów. Udomowienie renifera rozpoczęło się około dwa tysiące lat temu. Ona doświadczyła stopniowej ewolucji i to tylko XVI th wieku XVII th century, że migracja Sami z reniferów została w pełni ustalona w cyklu rocznym.
Lud ten został ewangelizacji przez Norwegów i pierwszych kościołów w okolicy zostały zbudowane w XII -tego wieku . Jednak ewangelizacja nie została zakończona setki lat później, w XVIII -tego wieku , i przekonania animiści tradycyjne nadal istnieją do dziś.
Kraje te mają różne statusy polityczne: Szwecja , Norwegia i Dania to monarchie, podczas gdy Islandia i Finlandia to republiki. Co więcej, podczas gdy Dania , Finlandia i Szwecja przystąpiły do Unii Europejskiej , ani Norwegia, ani Islandia. Wreszcie Norwegia, Islandia i Dania są członkami NATO , co nie ma miejsca w przypadku Szwecji czy Finlandii.
Z drugiej strony kraje te mają wspólną instytucję, Radę Nordycką, a przed wejściem do Konwencji z Schengen , pod koniec lat pięćdziesiątych, ratyfikowały paszporty Unii Nordyckiej umożliwiające swobodne przemieszczanie się ich obywateli bez kontroli granicznej.
Sami mają od 1971 miał specjalne uprawnienia dla ryb, polowania i przechodzą przez obszary chronione Laponii, aby umożliwić im utrzymanie ich sposób życia.
Region Laponii w północnej Szwecji jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa jako obiekt przyrodniczy i kulturowy od 1996 roku zgodnie z kryteriami N (I) (II) i (III) oraz C (III) i (IV). Obszar ten obejmuje 940 000 hektarów, które obejmują obszary migracji reniferów.
Obecnie hodowla reniferów obsługuje tylko niewielką mniejszość Lapończyków (około 6%). Hodują renifery (żyjące na pół dziko) na ściśle określonych i ściśle regulowanych terytoriach. Renifery to jedyne zwierzę żywiące się głównie porostami. Sámit (liczba mnoga od Sámi w języku Sami) rzeczywiście czerpie imponującą ilość produktów z tego zwierzęcia; Obecnie renifery są hodowane głównie na mięso i futro, ale także jako zwierzę pociągowe, ponieważ służy do ciągnięcia sań (głównie w celach turystycznych ). W przeszłości ze skóry zwierzęcej robiono namioty ( lávvu ) i ścięgna do szycia odzieży futrzanej, a kości i poroże renifera używano do wyrobu przyborów i różnych narzędzi.
Laponia (termin, do którego wolimy mniej negatywnie konotowane Sápmi ) , odpowiada regionowi zamieszkanemu przez Samów w Norwegii , Szwecji , Finlandii i Rosji . Zidentyfikowano tam ponad 160 złóż minerałów przemysłowych (grafit, dolomit, kwarc itp.) Oraz 600 metali (złoto, srebro, cynk, miedź, żelazo itp.), A na początku działało około czterdziestu kopalń. roku 2019 Ta działalność jest ważna w skali europejskiej, ponieważ region dostarcza 90% rudy żelaza wydobywanej na kontynencie i 63% złota. Jest to równie ważne dla gospodarki regionów dotkniętych wyludnieniem: od 2016 r. Szwedzka i fińska Laponia straciła 1,5% swoich mieszkańców.
Kultura Samów jest bardzo specyficzna, z poezją , muzyką , legendami , szczególnym siedliskiem i zwyczajami ubioru (np. Dzwonek , spodnie z łap renifera lub skaller , buty wykonane z bardzo mocnej skóry głowy renifera; skalle oznacza „czaszka” po norwesku).
W XXI p wieku, renifery hodowli żyje mniejszość Sami (około 6 % ). Hodują renifery żyjące na pół dziko, na ściśle określonych i ściśle uregulowanych terytoriach. Renifery to jedyne zwierzę żywiące się głównie porostami . Samit (liczba mnoga od Sami Sami językach ) rzeczywiście wywodzą się imponującą ilość produktów z tego zwierzęcia. Obecnie renifery są hodowane głównie ze względu na mięso i futro, a także ze względu na ich zdolności jako zwierzę pociągowe, ponieważ są używane do ciągnięcia sań.
W przeszłości Sámitowie robili swoje namioty lávvu ze skóry, ścięgna renifera były używane do szycia odzieży z futra, kości renifera i poroża do wyrobu przyborów i różnych narzędzi.
Joik jest tradycyjna piosenka z rdzennej ludności Sami . Pochodzące tradycje szamańskie , wykonywane a capella , czasami towarzyszy tradycyjnym bębnie The Joik jest przede wszystkim duchowe powołanie do chorału, zanim stał się sposobem wyrażania ludu Sami w końcu XX th wieku.
W językach Sami wynieść między 20.000 a 35.000 głośników i mają dziewięć wariantów, z których większość nie intercomprehensible.