Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Eygalieres | |||||
Kaplica Saint-Sixte d'Eygalières. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | ||||
dział | Bouches-du-Rhône | ||||
Dzielnica | Arles | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Doliny Baux-Alpilles | ||||
Mandat burmistrza |
Aline Pelissier 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 13810 | ||||
Wspólny kod | 13034 | ||||
Demografia | |||||
Miły | eygaliérois, eygaliéroise | ||||
Ludność miejska |
1790 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 53 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 43 ° 45 ′ 39 ″ północ, 4° 57 ′ 00 ″ wschód | ||||
Wysokość | 20 m min. maks. 12 m 300 m² |
||||
Obszar | 33,97 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Salon-de-Provence-1 | ||||
Ustawodawczy | XV okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
| |||||
Eygalières to francuska gmina położona w departamencie Bouches-du-Rhône w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże .
Eygalières znajduje się u podnóża Alpilles , pomiędzy Orgon i Saint-Rémy-de-Provence . To miasto jest dostępne przez RD 24B.
Klimat Alpilles jest uważany za śródziemnomorski . Do zimy są łagodne i suche, a lata gorące i suche. Temperatura średnia maksymalna obserwowana jest w lipcu i sierpnia ( 29 ° C ), minimalna średnia temperatura w grudniu stycznia ( 3 ° C ). Najbardziej deszczowym miesiącem jest styczeń, w którym pada średnio 7 dni, w porównaniu do 2 dni w lipcu. Region Alpilles otrzymuje więcej opadów niż wybrzeże Morza Śródziemnego: 500 mm rocznie w Camargue w porównaniu z 600 do 700 mm rocznie w Alpilles.
Głównymi mrozy są rzadkością, choć były one bardziej powszechne w XIX th wieku , o czym świadczy wiele żeli Rhone , praktycznie nieznanych od ubiegłego wieku.
MistralThe Mistral wieje tam brutalnie z północy lub północnego zachodu, zwłaszcza w zimie i wiosną . Mistral wieje silnie średnio 100 dni w roku i słabo 83 dni, co pozostawia tylko 182 bezwietrzne dni w roku.
Istnieją dwa rodzaje mistrala: „biały mistral”, który oczyszcza całe niebo i uwydatnia światło, oraz „czarny mistral”, rzadszy, któremu towarzyszy deszcz.
Dane meteorologiczneEygalières nie ma stacji pogodowej, najbliższa jest stacja Saint-Rémy-de-Provence . Dane w poniższej tabeli są nieprawidłowe.
Miesiąc | Sty. | luty | Marsz | kwiecień | móc | czerwiec | Lip. | sierpień | wrz. | Październik | Listopad | grudzień | rok |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Średnia minimalna temperatura ( °C ) | 3 | 3,6 | 6 | 8.4 | 12.2 | 15,9 | 18,6 | 18,3 | 15 | 11,5 | 6,4 | 4,3 | 10.3 |
Średnia temperatura (°C) | 7 | 8 | 11 | 13,4 | 17,6 | 21,6 | 24,6 | 24,1 | 20,2 | 15,7 | 10,4 | 7,9 | 15,1 |
Średnia maksymalna temperatura (° C) | 11 | 12,4 | 16 | 18,5 | 23 | 27,3 | 30,6 | 30 | 25,5 | 20 | 14,4 | 11,5 | 20 |
Opady ( mm ) | 55,6 | 33,3 | 23 | 48,8 | 36,2 | 31,3 | 26,5 | 34,2 | 65,6 | 69,5 | 57,8 | 41,3 | 523.1 |
Schemat klimatyczny | |||||||||||
J | F | m | DO | m | J | J | DO | S | O | NIE | D |
11 3 55,6 | 12,4 3,6 33,3 | 16 6 23 | 18,5 8.4 48,8 | 23 12.2 36,2 | 27,3 15,9 31,3 | 30,6 18,6 26,5 | 30 18,3 34,2 | 25,5 15 65,6 | 20 11,5 69,5 | 14,4 6,4 57,8 | 11,5 4,3 41,3 |
Średnie: • Temp. max i min ° C • Opady mm |
Eygalières jest nawadniane przez Roubine de Tiran , rzekę o długości 9,6 km , leżącą pod dopływem Rodanu . W tym mieście przepływa również Gaudre de Romanin , 9,3 km dopływ Rodanu .
Eygalières to wiejskie miasteczko. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do miejskiej jednostki z Awinionu , aglomeracji międzyregionalnej grupowanie razem 59 gmin i 455,711 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina . Gmina jest również poza atrakcją miast.
Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowisk (50% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (50,1 %). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (39,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (25,1%), lasy (24,9%), uprawy trwałe (5,8%), tereny zurbanizowane (5,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Najstarszą formą jest Aquileria , poświadczona w 1216 roku . Prowansalska nazwa wsi to Eigaliero . Ponieważ wieś leży na skale, toponim ten nie może być powiązany z łacińską akwa (woda). Niektóre toponymists sugerują oronymic łaciński motyw - eygalières nazwy góry w Hautes-Alpes - związana aquila (orzeł). Należy jednak zauważyć, że w języku prowansalskim słowo eigaliera oznacza „rurę nawadniającą”, a w Drôme Provençale Eygaliers znajduje się w dolinie.
Stanowisko archeologiczne o nazwie „Grób A. Meyniera” w miejscu zwanym Contras ujawniło zbiorowy pochówek neolityczny . Miejscu Baume FARNET jest siedliskiem dla tego samego okresu, który został wydobyty na początku XX -go wieku .
W drugiej części pierwszego epoki żelaza ( VII -go - VI th stulecia . Pne ), ludność w dużej mierze dotychczas koczowniczy, są osiadłe i zaczął budować w twarde. Castrum jest skonstruowany jak miasteczko z uliczkami i back-to-back domów. Proces stałej instalacji należy rozpatrywać równolegle z intensyfikacją wymiany gospodarczej z handlowcami śródziemnomorskimi . W zamian za produkty luksusowe mieszkańcy Alpilles produkują zboża i przechodzą ze stanu autarkii do realnej gospodarki wymiany.
Od 1789 do 1799 r. agenci komunalni (burmistrzowie) byli wybierani w wyborach bezpośrednich na 2 lata i mogli być wybierani ponownie przez czynnych obywateli gminy, podatników opłacających składkę co najmniej równą 3 dniom roboczym w gminie. Kwalifikują się ci, którzy płacą podatek równy co najmniej dziesięciu dniom roboczym.
Od 1799 do 1848 roku konstytucja 22 Frimaire roku VIII (13 grudnia 1799) Powraca do wyborów burmistrza, burmistrzowie są mianowani przez prefekta w gminach o mniej niż 5000 mieszkańców. Przywrócenie ustanawia powołanie burmistrzów i radnych gminnych. Po 1831 r. burmistrzów mianuje król (w gminach powyżej 3000 mieszkańców przez króla, w gminach mniejszych przez prefekta), ale radnych gminnych wybiera się na sześć lat.
Z 3 lipca 1848 rw 1851 r. rada miejska wybierała burmistrzów dla gmin liczących mniej niż 6000 mieszkańców.
Od 1851 do 1871 r. burmistrzów mianował prefekt dla gmin poniżej 3000 mieszkańców i na 5 lat od 1855 roku .
Od 1871 r. burmistrzów wybierała rada miejska po jej wyborze w wyborach powszechnych.
Tożsamość | Okres | Czas trwania | Etykieta | |
---|---|---|---|---|
Początek | Koniec | |||
Félix Pélissier ( d ) (15 sierpnia 1925 - 3 lipca 2018 r.) |
1977 | Marzec 2008 | 31 lat | |
René Fontès (11 czerwca 1941 - 17 marca 2019 r.) |
9 marca 2008 |
17 marca 2019 r. (zmarł w biurze ( w ) ) |
11 lat i 8 dni | bez etykiety |
Bernard Wibaux ( d ) | 2019 | 23 maja 2020 | 1 rok | |
Aline Pelissier ( d ) (ur.20 listopada 1950) |
23 maja 2020 | W trakcie | 1 rok, 2 miesiące i 2 dni |
Eygalières jest jedną z dziesięciu gmin gminy Vallée des Baux-Alpilles .
Przetwarzanie odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów odbywa się w ramach misji gminy Vallée des Baux-Alpilles .
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto miało 1790 mieszkańców, co stanowi wzrost o 1,19% w porównaniu do 2013 r. ( Bouches-du-Rhône : + 2,07%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1030 | 1100 | 1,162 | 1317 | 1414 | 1320 | 1,385 | 1396 | 1471 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 505 | 1500 | 1443 | 1,398 | 1,355 | 1287 | 1270 | 1,244 | 1,244 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,263 | 1207 | 1163 | 1060 | 1172 | 1141 | 1159 | 1113 | 1,033 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1251 | 1 233 | 1284 | 1427 | 1,594 | 1851 | 1900 | 1,772 | 1,778 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,790 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,2 | 1,1 | |
13.1 | 14,7 | |
22,3 | 21,8 | |
21,7 | 21,6 | |
16,4 | 17,8 | |
11.1 | 9,5 | |
15,2 | 13,6 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,1 | |
6,2 | 9,3 | |
13,3 | 14,0 | |
20,0 | 19,9 | |
20,7 | 20,2 | |
20,3 | 18,8 | |
19,2 | 16,7 |
W mieście Eygalières znajduje się żłobek (żłobek Li petouset ) oraz mieszana szkoła podstawowa i mieszane przedszkole, które są połączone na tym samym obszarze w pobliżu stadionu miejskiego.
W Eygalières można znaleźć kilka klubów sportowych, ośrodek jeździecki, klub tenisowy i klub piłkarski. Organizowane są turnieje w bule.
Rowerzyści doceniają wjazd na Pas de la Figuiere drogą D25A w kierunku Aureille .
Kult katolicki jest reprezentowany przez parafie Saint-Rémy-de-Provence , Eygalières, Mollégès , Saint-Andiol , Plan-d'Orgon , Verquières i Cabannes, które są połączone w grupę duszpasterską.
W 2008 roku średni dochód gospodarstwa domowego podatku było € 18.212, umieszczając Eygalières do 11,821 e rankingu spośród 31 604 miast z ponad 50 gospodarstw domowych we Francji metropolitalnej.
Miasto ma swoje terroir sklasyfikowane jako AOC i produkuje wina Coteaux-des-baux-en-Provence . Ten AOC został uznany dekretem z20 kwietnia 1995do win czerwonych i różowych. Po raz pierwszy sklasyfikowany jako VDQS w kolejności23 stycznia 1956w ramach Coteaux-d'aix-en-Provence , drugi dekret z dnia24 grudnia 1985zezwolono na użycie nazwy rodzajowej „Les Baux de Provence”, w celu uznania szczególnej tożsamości tej winnicy w regionie Baux w siedmiu gminach masywu Alpilles . Jego produkcja wynosi 15 500 hektolitrów rocznie, z czego 75% jest czerwone, a 25% różowe .
Wino z kraju Alpilles jest wino z kraju strefy , w północnej części Delta Rodanu , którego celem jest etykietą, po degustacji, wina nie jest w stanie ubiegać się o nazwy pochodzenia Côteaux-des-Baux -de.-prowansja . Do 2000 roku nazywano go vin de pays de la Petite Crau. Produkcja wynosi około 6000 hektolitrów rocznie. Jej winnica, położona na kamienistym płaskowyżu, ograniczona jest od północy Durance, a od południa Alpilles .
Gmina produkuje oliwę z oliwek z doliny Baux-de-Provence , która jest chroniona kontrolowaną nazwą pochodzenia ( AOC ) od dekretu wydanego przez INAO ,27 sierpnia 1997 r.. Do jej produkcji wykorzystuje się oliwki Salonenque, Beruguette, Grossane i Verdale z Bouches-du-Rhône. Produkuje również oliwki łamane i oliwki czarne, które podlegają temu samemu dekretowi INAO . Oferowane do sprzedaży odmiany łamanych oliwek to salonenque i beruguette. W przypadku czarnych oliwek jedyną akceptowaną odmianą jest grossane.
W mieście swoją siedzibę ma licząca się firma przemysłowa Richel Group , producent szklarni ogrodniczych i sprzętu rolniczego.
Obok rolnictwa, najłatwiej rozpoznawalna gospodarka wokół masywu Alpilles związana jest z turystyką . Wydaje się, że nawet producenci wina i oliwek biorą pod uwagę rozwój turystyki i coraz więcej posiadłości oferuje degustacje, a w niektórych przypadkach nawet autentyczne kursy wprowadzające z enologii .
Możemy rozważyć trzy główne rodzaje turystyki w Alpilles. Przede wszystkim turystyka historyczna i kulturowa, która opiera się na bogatym dziedzictwie ( Baux-de-Provence , Glanum itp.) lub na festiwalach. Następnie turystyka relaksacyjna, której efektem jest rozwój pokoi gościnnych, hoteli i sezonowych wypożyczalni, poprzez koncentrację basenów i działalność, jak np. targi prowansalskie. Wreszcie turystyka zielona wykorzystująca szlaki turystyczne.
Mają tam dom:
Herb wybrany przez burmistrza Eygalières Jean Roque w 1855 roku na znak lojalności wobec Drugiego Cesarstwa i nadal używany przez miasto:
|
---|
Historyczny herb:
|
---|