Michel Drucker | |
Michel Drucker na festiwalu filmowym w Cannes w 2012 roku . | |
Wymowa nazwiska | |
---|---|
Narodziny |
12 września 1942 Vire ( Calvados , Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Zawód | Dziennikarz , prezenter radiowy , prezenter telewizyjny , telewizja producent |
Specjalność | Odmiany |
Lata działalności | Od 1964 |
wyróżnienia honorowe | Oficer Legii Honorowej |
Głoska bezdźwięczna | |
Kraj | Francja |
Głoska bezdźwięczna | Radio i telewizja |
Główna funkcja | prezenter telewizyjny |
Radio | Europa 1 , RTL |
Telewizja |
Tilt Magazine Sport en fête Sunday Rendezvous Champs-Élysées Stars 90 Studio Gabriel Vivement dimanche Le Grand Show |
Michel Drucker jest animatorem audiowizualnym i producentem telewizyjnym urodzonym we Francji12 września 1942w Vire ( Calvados , Francja ).
Od ponad pięćdziesięciu lat jest emblematyczną postacią francuskiego pejzażu audiowizualnego . Komentator sportowy w swoich początkach w 1964 roku, stał się niezbędnym gospodarzem różnorodności, przyjacielem gwiazd, z kultowymi programami, takimi jak Champs-Élysées na Antenne 2 w latach 80., następnie Stars 90 na TF1 w latach 90. France 2 z Vivement dimanche w każde niedzielne popołudnie od 1998 roku . Od 2016 roku opowiada podczas jedynego na scenie Alone… with you! jego przyjacielskie anegdoty z poznanymi gwiazdami i rodzinnymi trudnościami.
Michel Drucker urodził się dnia 12 września 1942w Vire . Jego ojciec, Abraham Drucker (ur15 listopada 1903), Pochodzący z Davideni (RO) (wieś, przed I wojną światową , Księstwa Bukowiny w Austro-Węgier , a następnie w rumuńskim okresie międzywojennym , i wreszcie, po II wojnie światowej , ukraińskiego pod nazwą Davydivka ( Давидівка ) ), jest żydowskim imigrantem, który przybył do Francji w 1925 roku, aby studiować medycynę. Po opuszczeniu Rumunii przez Wiedeń (Austria) spotkał Lolę Schafler, studentkę pielęgniarstwa, która dołączyła do niego we Francji. Pobrali się w 1930 w Ploemeur ( Morbihan ), a w 1937 zostali naturalizowani . Jego ojciec osiadł jako wiejski lekarz na oddziale Calvados , w Saint-Sever-Calvados , a następnie w Vire, place de la Gare. Podczas II wojny światowej , aresztowany po donosach w 1942 r. , jego ojciec trafił do niewoli w Compiègne , a następnie został naczelnym lekarzem obozu Drancy . Towarzyszy Alosowi Brunnerowi do Nicei : „W swoich furgonetkach SS zabrało część internowanych pracowników z Drancy, w tym doktora Abrahama Druckera, głównego oficera medycznego obozu. W skład ekipy wchodził także „fizjonomista” [...] Podczas wielu obław prowadzonych na ulicach Nicei nazistom towarzyszyli żydowscy „specjaliści” odpowiedzialni za sprawdzanie pod budynkami ganków, czy aresztowani mężczyźni byli obrzezani albo nie ". Po latach spędzonych w niewoli Abraham Drucker zachowa okropne wspomnienia i nigdy nie odwiedzi swojego syna Michela w Compiègne, kiedy będzie tam odbywał służbę wojskową. 23 lutego 2008Michel Drucker uczestniczy w inauguracji Miejsca Pamięci internowania i deportacji , które powstało w tym byłym obozie.
Po aresztowaniu Abrahama Druckera, jego ciężarna żona z Michelem, w towarzystwie Jeana , jego najstarszego syna, została sprawdzona na peronie na stacji Rennes przez funkcjonariusza Gestapo . Następnie interweniuje mężczyzna, którego nie zna, Pierre Le Lay - ojciec Patricka Le Lay - odpowiedzialny za jej sprowadzenie i który po niemiecku mówi niemieckiemu oficerowi, że to jego żona, prawdopodobnie ratując mu w ten sposób życie.
Po studiach w liceum Émile-Maupas w Vire, Michel uzyskał wyższy certyfikat z edukacji handlowej w liceum technicznym w Caen. W 1962 odbył służbę wojskową w Compiègne, gdzie został przydzielony do służby dla wielozbrojnego magazynu Terre-Air-Mer . Było przy tej okazji, że zbliżył dziennikarzy telewizyjnych z rue Cognacq-Jay , gdzie centrum Alfred-Lelluch z ORTF znajduje .
Dzięki swojemu filmowi telewizyjnemu Co z tobą zrobimy , Michel Drucker precyzuje, że miał odwagę podjąć ten zawód po spotkaniu z Catherine Langeais , ówczesną mówczynią ORTF. Michel pyta go, czy może umówić się na spotkanie z mężem tego ostatniego, Pierre'em Sabbagh'em . Po tym spotkaniu Pierre Sabbagh zabrał młodego Druckera na staż w Sports Dimanche w 1964 roku. Następnie Michel Drucker znalazł swoją drogę w ORTF : prowadził sekcje sportowe i pokazy odmian. Od osła staje się niestrudzonym robotnikiem; mówi o sobie: „Do 50 lat myślałem tylko o pracy. nigdy tam nie byłem; Pracowałem piętnaście godzin dziennie i nie brałem urlopu od dwudziestu lat! ” . Jego spotkanie z Claude François „wywróciło jego życie do góry nogami”, według niego „Bez Claude'a nigdy nie zrobiłbym kariery, którą zrobiłem, nauczył mnie wszystkiego”. Bardzo bliscy przyjaciele, utrzymają niezawodną przyjaźń aż do śmierci piosenkarza w sobotę.11 marca 1978, kiedy miał uczestniczyć w nagraniu programu Les Rendez-vous du dimanche , prezentowanego przez Michela Druckera.
1964-1975: pokazy sportowe i odmiany w ORTFPod koniec służby wojskowej w dystrykcie Royallieu w Compiègne – gdzie jego ojciec był przetrzymywany przez rok w latach 1942-1943 – a następnie w bazie lotniczej 117 w Paryżu, Michel Drucker rozpoczął karierę w ORTF . W lipcu 1964 dołączył do Maison de la Radio jako reporter i komentator sportowy . Pracuje tam pod kierownictwem Leona zitrone , Pierre Desgraupes , Georges de Caunes , Roger Couderc , w szczególności dla Sports Dimanche a na koncert Les Coulisses de l'hoit . Mieszka prawie dzień i noc w mitycznym budynku przy rue Cognacq-Jay 15 , ówczesnej siedzibie ORTF . Jego pierwszy zidentyfikowany występ telewizyjny jest datowany20 listopada 1964. W Orly przeprowadza wywiady z trenerami i sportowcami powracającymi z międzynarodowych igrzysk paraolimpijskich w Tokio . 19 września 1965, pojawia się na planie w programie Sports Dimanche , po oficjalnym przedstawieniu przez Rogera Couderca.
Od 1965 do 1968 prowadził sekcję sportową wiadomości telewizyjnych . Komentuje na żywo mecze rugby League, a zwłaszcza mecze reprezentacji Francji i finał 1968 Limoux / Carcassonne. W 1966 roku Michèle Arnaud otworzyła mu drzwi, zatrudniając go jako prezentera nowego programu dla młodych ludzi: Tilt . Tam poznał pokolenie lat sześćdziesiątych , pokolenie Salut les copains , Johnny'ego Hallydaya , Sheilę , Claude'a François , Jacques'a Dutronca itd. Pomijając serwis sportowy telewizji publicznej, jak wielu dziennikarzy, którzy strajkowali i demonstrowali podobnie jak on podczas wydarzeń majowych 1968 , czasami prezentował także Bouton rouge, który był wówczas pierwszym magazynem rockowym w telewizji. Wrócił od 1969 do 1986 roku i dał się poznać jako oficjalny komentator wydarzeń piłkarskich i najważniejszych spotkań francuskich.
W 1972 prowadził Tempo, a następnie Sport en fête na pierwszym kanale ORTF .
1975-1990: odmiany i transmisje sportowe na TF1 i Antenne 2Od 1975 roku Michel Drucker postanowił poświęcić się rozrywce Les Rendez-vous du dimanche (po małym sprawozdawcy zespołu Jacquesa Martina ) i Stars na TF1 , a następnie od 1982 roku Champs-Élysées na Antenne 2 . Te flagowe transmisje audiowizualnego krajobrazu przynoszą mu popularność. Z Champs-Élysées , widowiskiem, które od tego czasu stało się kultowe, zbliża się coraz bardziej do gwiazd, z którymi się zaprzyjaźnia i które regularnie przyjmuje ( Johnny Hallyday , Dalida , Michel Sardou , Gérard Depardieu , Serge Gainsbourg , Jean Ferrat , Céline Dion, którą wprowadził do Francji w 1983 roku ), jednocześnie utrwalając swój wizerunek idealnego zięcia wśród gospodyń domowych. W 1984 stworzył firmę Production DMD (Dany i Michel Drucker). W 1985 roku Silvio Berlusconi próbował ściągnąć go do swojego przyszłego francuskiego kanału La Cinq , ale brat Michela, Jean Drucker , który właśnie został mianowany dyrektorem generalnym Antenne 2, powstrzymał go.
Jednocześnie robi karierę w radiu. W RTL , prowadził c'est vous RTL od 1974 do 1976 , a następnie La Grande Parade od 1976 do 1982 . W tym czasie był gospodarzem La Valise RTL . Od 1983 do 1987 roku , był gospodarzem Studio 1 na Europie 1 .
Po odejściu Thierry Roland i Jean-Michel Larqué dla TF1 , Michel Drucker zauważył od 1984 do 1986 roku na najważniejszych meczów piłkarskich z Roger Piantoni (były piłkarz reprezentacji Francji , który był półfinalistą i który zakończy się na trzecim miejscu w 1958 FIFA World Cup ).
1990-1994: krótki przejazd na TF1Oceniany " był " przez nowego prezesa Antenne 2 Philipa Guilhaume'a , który zatrzymuje Champs Elysees , Michel Drucker osiadł w 1990 roku na TF1 , a w 1987 roku stał się prywatnym kanałem, gdzie zdobywa punkty w Stars 90 . Na kanale prywatnym była to era złotego wieku programów rozrywkowych z Jean-Pierre Foucault , Patrickiem Sabatier i Patrickiem Sébastienem . Michel Drucker gości także Ciné Stars , Music Stars i Funny Stars w TF1 .
Od 1994: Francja 2W 1994 r. Drucker znalazł France 2 , która prowadziła mu codzienny program Studio Gabriel , talk show z Laurentem Gerrą , Virginie Lemoine , Laurence Ferrari , Benjaminem Castaldim , Stéphane Bouillaud . Spektakl jest sukcesem, przechodząc pod względem widowni przed występem Coucou! autorstwa Christophe'a Dechavanne'a na TF1 . Ponadto kolumna Les Zaptualités przez Laurent Gerra i Virginie Lemoine musiał zmierzyć się pokaz Bébête z TF1 i Guignols de l'informacji na Canal + . Konkurencja jest ostra w sezonie 1996 - 1997 z grą złoto na wezwanie z Lagaf ' na TF1 . Studio Gabriel zostało aresztowane w czerwcu 1997 r., a Drucker zamienił swoją lożę na boks Jeana-Luca Delarue, który pełni obowiązki w każdą niedzielę o 19:00. Podczas gdy codzienne życie Delarue szybko się zatrzymuje, Drucker w każdą niedzielę narzuca swojego Druckera i współpracownika . Jeśli chodzi o znalezienie zastępcy Jacquesa Martina w niedzielne popołudnie, to naturalne, że Michel Drucker podejmuje wyzwanie.
Tak więc od 20 września 1998, co niedzielne popołudnie prezentuje i koprodukuje France 2 Vivement dimanche , a następnie Vivement Sunday o 19:00. Program ten pozwala mu na przyjmowanie osobistości ze świata rozrywki, ale także ze świata kultury i polityki.
W tym samym czasie od 1994 do 2001 regularnie prezentował w sobotnie wieczory na francuskich pokazach odmiany 2 takie jak Fête . Następnie, na tej antenie lub na France 3 , prowadzi okazjonalne transmisje w pierwszej części wieczoru , takie jak niektóre imprezy sylwestrowe, Nuit des Molières , César du cinema i Victoires de la musique .
W sezonie 2006-2007 prezentował na żywo z francuskiego miasta suknię wieczorową (odwrzesień 2006). Spektakl został zatrzymany z powodu braku środków.
W 2000 roku Michel Drucker sprzedał swoją firmę produkcyjną DMD Productions grupie StudioExpand, spółce zależnej grupy Canal+ . W 2004 roku objął kierownictwo firmy.
20 maja 2006 r.Zauważył po raz pierwszy w karierze, wraz z Claudy Siar The 51 th Konkurs Piosenki Eurowizji żyć z Aten . W ogłoszeniu zwycięstwa grupy fińskiej z hard rock Lordi , one eksplodować zarówno wydania w pełnym wściekłości.
W Sierpień 2008wraca do radia w Europie 1 . W sezonie 2008/2009 gości Europe 1 Découvertes od poniedziałku do piątku od 9:30 do 11:00. Z'sierpień 2009, wraz z Wendy Bouchard prezentuje program kulturalny Studio Europe 1 , od poniedziałku do piątku od 19:00 do 20:30.
W styczniu 2010 roku wraz z innymi gospodarzami z grupy France Télévisions gościł wieczór Pour Haïti poświęcony pomocy ofiarom trzęsienia ziemi na Haiti w 2010 roku i transmitował w szczególności na antenie France 2 i France Inter .
Od kilku lat prowadzi specjalne programy honorujące kobiety i mężczyzn z różnych organów państwa, z udziałem różnych ministerstw (w zależności od tematu). Jest wiele spektakli, wszystkie wyprodukowane przez Froggies (firma produkcyjna Tima Newmana), takie jak Noc na Charles de Gaulle , Noc pod morzami , Strażacy ci mężczyźni, ci bohaterowie , W sercu Armii Lądowej , W locie z Siły Powietrzne , W sercu Żandarmerii .
Przejął program Champs-Élysées ,13 listopada 2010.
Znany jest z tego, że docenia psy, które towarzyszą mu w telewizji, tak jak jego suczki Zaza, a następnie Olga, która zmarła w 2008 roku . W latach 90. został również karykaturowany przez Les Guignols de l'Info , jego kukiełka często pytała: „Lubisz psy? ” .
Uczestniczył w kwiecień 2014, w All TV śpiewa dla Sidaction on France 2 .
W sierpniu 2014 roku wraz z Julie Snyder zaprezentował pierwszy francusko-quebecki talk-show L'Été Indien .
Michel Drucker próbuje swoich sił w teatrze w jednoosobowym przedstawieniu Seul… avec vous! produkcja Claude Cyndecki (Cheyenne Productions), rozpoczęta w dniu29 stycznia 2016w pokoju „Ponant” w Pacé w Bretanii. Zdecydował się rozpocząć swoją wycieczkę w pobliżu Rennes ze względu na główną atrakcję swojej matki, która ledwo uniknęła aresztowania przez niemieckich oficerów na peronie na stacji kolejowej Rennes wlipiec 1942.
Dunce notoryczny i samouk w rodzinie, w której akademicka doskonałość jest zasadą (patrz poniżej kariery jego dwóch braci), Michel Drucker marzy o ucieczce od ojcowskiego wyrzutu, który stygmatyzuje jej dzieciństwo. „Ale co z tobą zrobimy? „ Uciekając przed dzieciństwem, w którym „nic nie zrobiono jego nieszczęściu i gdzie wszystko się przyczyniło” , w wieku siedemnastu lat opuścił dom z chęcią zdobycia jedynie bagażu.
Ożenił się w Las Vegas z aktorką Dany Saval dnia28 lipca 1973 r.Michel Drucker nie ma dzieci, ale jest ojczymem Stéfanie Jarre, dekoratora telewizorów, urodzonego z poprzedniego związku Dany'ego Savala z kompozytorem Maurice Jarre . To Claude François , przyjaciel Michela Druckera, przedstawił go Dany podczas wspólnego programu. Michel Drucker i Dany Saval przyjęli w 1979 roku młodą uchodźcę z Indochin, wówczas szesnastoletnią Yleng, która jest dziś jednym z głównych współpracowników domu mody Cardin .
W latach 2004-2006 Michel Drucker był w związku z pisarką Calixthe Beyala , która w 2007 roku opowiedziała ją w romantyczny sposób , a gospodarza opisano jako fikcyjną postać François Ackermanna. Pozywa go, twierdząc, że nie została zapłacona za jego wkład w jedną z jego książek, nigdy nie opublikowaną. Na pierwszym miejscu (czerwiec 2009) przegrywa tę sprawę; w sprawie odwołania (styczeń 2011), Michel Drucker ma zapłacić mu 40 000 euro.
Michel Drucker jest pilot z helikoptera doświadczył. Często odwiedzał Jeana Ferrata w Antraigues-sur-Volane helikopterem, rezerwując dzień wcześniej parking pod wioską. Lubi też jeździć na rowerze. On jest ojcem chrzestnym Arles-Avignon drużyny piłkarskiej , awansował do Ligue 1 w 2010 - 2011 sezonu . Jest również sponsorem klubu lotniczego ULM Haut-Diois Aeroklubu Saint-Dizier-en-Diois „Les Engoulevents” przeznaczonego w szczególności dla osób niepełnosprawnych na wydziale Drôme.
W roku 2008 , Michel Drucker złożyła wniosek o pozwolenie na budowę do 293 m 2 willi w Eygalières w Delta Rodanu . Stowarzyszenie Liga Obrony Alpilles kwestionuje to zezwolenie w sądzie, które zostało unieważnione w listopadzie 2009 r., ponieważ znajdowało się w promieniu mniej niż 500 m od zabytkowej kaplicy , co wymaga przeprowadzenia specjalnego postępowania z „ architektem budynków we Francji” . Le Canard enchaîné regularnie powraca do tej sprawy, w szczególności w czerwcu 2011 r., kiedy ujawnia, że Ministerstwo Ekologii zaskarżyłoby unieważnienie pozwolenia na budowę przez sąd administracyjny w Marsylii.
Michel Drucker ma dwóch braci: Jeana Druckera , reżysera telewizyjnego (ur12 sierpnia 1941i zmarł na atak serca w dniu18 kwietnia 2003 r.) oraz profesor medycyny Jacques Drucker (ur. 1946 ). Jego siostrzenicami są dziennikarka Marie Drucker (córka Jeana) i aktorka Léa Drucker (córka Jacquesa). Nie znał starszej siostry Monique, urodzonej w 1939 roku, która zmarła w wieku ośmiu miesięcy.
1 st listopad +2.010, z okazji wydania swojej książki Rappelle-moi , Michel Drucker ogłasza w Europie 1 , że wkrótce po śmierci swojego brata Jeana Druckera odkrył istnienie przyrodniego brata o imieniu Patrick.
We wrześniu 2020 roku 78-letni gospodarz przeszedł operację serca. Wracając do zdrowia, odkłada powrót do szkoły, pojawia się na France 2 on24 marca 2021z Julianem Bugierem , a następnie 25 kwietnia z Laurentem Delahoussem .
W artykule z czerwca 2021 r. zatytułowanym „Jesteś z mojej rodziny”: Michel Drucker powraca, aby zobaczyć opiekunów, którzy uratowali mu serce” i ukazał się w Today in France i Le Parisien , wskazuje się, że prezenter jest teraz ambasadorem La Chaîne de l'Espoir , międzynarodowe stowarzyszenie solidarnościowe, które pomaga dzieciom w trudnej sytuacji.
Animacja Victoires de la musique na France 2 (Antenne 2 w 1990):
O ile nie wskazano inaczej, Michel Drucker produkuje swoje programy z Françoise Coquet od 1984 roku z DMD Productions. Wyprodukował także dwa numery programu TF1 Les Rendez-vous du dimanche (2 marca 1975 r. i 17 października 1976).
• 2020 : Gorączka od Julien Doré