Esnandes

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy w Charente-Maritime .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Esnandes
Esnandes
Kościół św .
Herb Esnandes
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Charente Maritime
Miasto La Rochelle
Międzywspólnotowość Społeczność miejska La Rochelle
Mandat burmistrza
 Didier Geslin
2020 -2026
Kod pocztowy 17137
Wspólny kod 17153
Demografia
Miły Esnandais
Ludność
miejska 		2072  mieszk. (2018 spadek o 0,53% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 278  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 46°15′01″ północ, 1°06′49″ zachód
Wysokość Min. 0  m
Maks. 19  m²
Powierzchnia 7,45  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji La Rochelle
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Lagord
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Esnandes
Geolokalizacja na mapie: Charente-Maritime
Zobacz na mapie topograficznej Charente-Maritime Lokalizator miasta 14.svg Esnandes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Esnandes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Esnandes
Znajomości
Stronie internetowej esnandes.fr

Esnandes [ɛnɑd] jest powszechne South West z Francji w departamencie w Charente-Maritime ( Region New Aquitaine ).

Jej mieszkańcy są nazywane Esnandais .

Geografia

Lokalizacja geograficzna

Esnandes to miejscowość mieszkalna położona w drugim podmiejskim pierścieniu obszaru miejskiego La Rochelle , 9  km na północ od La Rochelle , nad morzem, z widokiem na zatokę Aiguillon .

Ogólnie rzecz biorąc, Esnandes znajduje się w południowo-zachodniej części Francji, w centrum wybrzeża Atlantyku, z którym graniczy, tworząc część „Atlantyckiego Południa”.

Położenie geograficzne

Gminy graniczące z Esnandes
Kołodziej
Zatoka Aiguillon Esnandes Villedoux
Marsylii

Położenie geograficzne

Esnandes to przede wszystkim gmina morska. Jego linię brzegową tworzą ostre klify z widokiem na zatokę l'Aiguillon, którą wody oceanu podmywają podczas największych zimowych sztormów, oraz martwe klify, które przypominają dawne wybrzeże Zatoki Pictons. Te białe klify pochodzą z wapienia ze starożytnej jury i uzupełniają wapienny stół równiny Aunis, której częścią jest Esnandes.

Na północ od tej linii wapiennych klifów zaczyna się rozległa depresja Marais Poitevin, gdzie Canal du Curé służy jako miejska granica oddzielająca Esnandes od Charron .

Historia Esnandes, podobnie jak jej początki, związana była od średniowiecza z kulturą małży, której praktyka do dziś podtrzymuje wiele z jej rodzin.

Planowanie miasta

Typologia

Esnandes to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Należy do jednostki miejskiej Esnandes, jednogminnej jednostki miejskiej liczącej w 2017 roku 2069 mieszkańców, stanowiącej odosobnione miasto.

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji La Rochelle , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 72 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Gmina, granicząca z Oceanem Atlantyckim , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (86,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (88,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (68,9%), tereny zurbanizowane (12,6%), użytki zielone (12%), heterogeniczne tereny rolne (5,8%), przybrzeżne tereny podmokłe (0,7%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Pierwsza pisemna wzmianka o Esnandes pochodzi z 920 roku . W 1987 roku wykopaliska umożliwiły powrót do historii Esnandes o kilka tysiącleci. Za kościołem znajduje się protohistoryczny rów i stanowiska solne. Okupacja rzymska pozostawiła tam ślady w postaci gallo-rzymskiej willi przy Pointe Saint-Clément.

Esnandes słynie z ufortyfikowanego kościoła . W 1622 r. rada miejska La Rochelle nakazała zniszczenie jej jako twierdzy katolickiej.

Przyszły do ​​nas nazwiska członków zarządu parafii:

Jej główną działalnością jest małż lub małże którego afery, powiedzmy, Patrice Walton, Irlandczyk nie powiodło się na jej brzegu do XIII th  wieku. Tak narodziły się pierwsze bouchoty .

Administracja

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
2001 2014 Yann czerwca PRG  
2014 W trakcie Didier Geslin UDI Rama
Poprzedni burmistrzowie od 1790 do 2001 r.
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1790 1791 Laurent-Gabriel Constantin    
1791 1792 Jean Mesnard    
1792 1794 Pierre Maudet    
1794 1796 Laurent-Gabriel Constantin    
1796 1798 Jean Cornet    
1798 1803 Michel Breton    
1803 1810 Jacques Tabourin    
1810 1819 Jean Cornet    
1819 1821 Jean-Eustache Riché    
1821 1821 Francois Maurin    
1821 1825 Góra Antoine    
1825 1835 Pierre-Jacques Augé    
1835 1846 Karol Mureau    
1846 1851 Francois czerwca    
1852 1863 Francois Cornet    
1863 1874 Jacques-Jean Racaud    
1874 1892 Jacques Mureau    
1892 1904 Gabriel Bedin    
1904 1908 Eugeniusz Delaunay    
1908 1912 Gabriel Bedin    
1912 1935 Alfons Graton    
1935 1949 Lucien Renouard    
1949 1950 Camille Brisset    
1950 1953 Fryderyk Belin    
1953 1959 Jeanne Guillard    
1959 1989 Jean Audineau MRG  
1989 1990 Christian Vignaud   Nauczyciel
1990 1995 Patrice Raillot    
1995 2001 Władimir Gabaś    
Brakujące dane należy uzupełnić.
 

Międzywspólnotowość

Gmina Esnandes jest częścią aglomeracji La Rochelle, której jest jedną z 28 gmin. Jest to najbardziej zaludnione stowarzyszenie międzygminne w regionie Charente-Maritime, ale także w regionie Poitou-Charentes.

Esnandes jest częścią edukacyjnego unii międzygminnej jednozadaniowej (SIVU), publicznej instytucji współpracy międzygminnej .

Bliźniacze

Esnandes jest miastem partnerskim z Thorens-Glières .

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 2072 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,53% w porównaniu do 2013 r. ( Charente-Maritime  : + 2,13%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
650 616 633 665 770 724 734 737 750
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
730 815 832 793 845 911 907 842 826
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
857 849 789 638 607 602 633 633 700
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
713 719 781 1370 1,730 1836 1933 2063 2059
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
2072 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo obywatelskie Dziedzictwo religijne

Klasztor św. Marcina lub kościół św. Marcina zależał od 1029 r. od królewskiego opactwa Saint-Jean-d'Angely . Oryginalny budynek zbudowany w XI TH i XII th  wieku został przebudowany, wzmocniony w XIV th  wieku i ponownie przebudowany kilka razy. W 1840 roku został wpisany do rejestru zabytków.

Elewacja zachowuje swój romański podstawę XII -tego  wieku, która jest zwieńczona blankami i otoczona przez dwie wieżyczki, które tworzą kompletny zestaw blanki na konsolach. Dzwonnica to kwadratowa wieża przepruta wąskimi oknami. Do niego prowadzą spiralne schody, a także do chodnika szańcowego wyposażonego w krenelaż, machikuły i bretechy. Ściana wschodnia ma trzy okna.

Oprócz tego systemu obronnego znajduje się poterna i rów.

Nawa jest sklepiona żebrami wspartymi na kolumnach i tworzącymi trzy nawy boczne i pięć przęseł z płaską absydą.

Za ołtarzami bocznymi znajdują się dwie zakrystie w ekstrawaganckim stylu gotyckim.

Do wojny religijne były źródłem znacznych szkód. Od upadku La Rochelle (28 października 1628 r) zaplanowano prace remontowe. Rozpoczęły się w 1629 roku i miały trwać do 1740 roku. Remonty objęły cały budynek oraz sklepienie nawy i chór. Kościół został ponownie przywrócony w XIX -tego  wieku od 1864. Dach jest zrobiony w 1996 roku 2010 -W naprawy dachu zostały zakończone.

Dziedzictwo kulturowe

Maison de la Baie du Marais poitevin

Maison de la Baie du Marais poitevin, który otrzymał etykietę Musée de France , odzwierciedla lokalne dziedzictwo i know-how hodowli omułków.

Aby odkryć hodowlę małży i środowisko, w którym ewoluuje małż, Maison de la Mytiliculture oferuje dynamiczne i interaktywne muzealnictwo oraz oryginalną scenografię w zatoce Aiguillon, a także wystawy czasowe.

Dziedzictwo środowiskowe

Pointe Saint-Clément, nadmorska ścieżka znana jako Douaniers i jej place, przyciągają spacerowiczów.

Esnandes i kino

W 2013 roku , film telewizyjny Les François przez Jérôme Foulon został zastrzelony w mieście .

W 2011 roku Esnandes gościł Bernarda Giraudeau i lokalną ekipę filmową w swoim filmie telewizyjnym „Un été frozen”.

W listopad 2017Esnandes otrzymał ekipę filmową do niemieckiego serialu opartego na filmie „Das Boot” Wolfganga Petersena.

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Blazon  : Kwartalnie w 1) i 4) Fess Argent i Azure po osiem sztuk w 2) i 3) pięć punktów złota wyposażonych w cztery Azure.

Zobacz również

Bibliografia

Publikacje Towarzystwa Archeologicznego i Historycznego w Aunis  :

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Niektórzy postrzegają to jako przynależność geograficzną do południa Francji – w nawiązaniu do „Atlantyckiego Południa” drogiego geografowi Louisowi Papy – stąd Esnandes, podobnie jak departament Charente-Maritime, można przypisać do dwóch dużych obszarów geograficznych, Grand Ouest i Great French South-West .
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 17 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Goje z Charente-Maritime .
  2. Louis Papy, Le midi atlantique , atlas i geografia współczesnej Francji, Flammarion, Paryż, 1984, s.  21 .
  3. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  4. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  6. "  Urban Unit 2020 of Esnandes  " , na https://www.insee.fr/ (dostęp 24 marca 2021 ) .
  7. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  8. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  9. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  10. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  11. "  Gminy podlegające prawu wybrzeża.  » , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr ,2021(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  12. „  La loi littoral  ” , na www.collectivites-locales.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  13. „  Prawo dotyczące rozwoju, ochrony i wzmocnienia linii brzegowej.  » , na stronie www.cohesion-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  14. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 17 kwietnia 2021 )
  15. Lokalny Projekt Edukacyjny SIVU L'ENVOL .
  16. Organizacja spisu na insee.fr .
  17. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  18. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  19. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  20. Marka Charron jest zarezerwowana dla małży bouchot z zatoki Aiguillon, ośrodków hodowli omułków Marsilly, Esnandes, Charron i Aiguillon-sur-Mer.
  21. Yves Blomme, Architektura gotycka w Saintonge i Aunis , Editions Bordessoules, ( ISBN  2-90350-433-4 ) .
  22. „  Eglise Saint-Martin  ” , zawiadomienie n o  PA00104683, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .