Kołodziej | |||||
Ratusz. | |||||
Herb |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Nowa Akwitania | ||||
Departament | Charente Maritime | ||||
Miasto | La Rochelle | ||||
Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Aunis Atlantique | ||||
Mandat burmistrza |
Jérémy Boisseau 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 17230 | ||||
Wspólny kod | 17091 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Charronnais | ||||
Ludność miejska |
1995 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 53 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 46°17′43″ północ, 1°06′18″ zachód | ||||
Wysokość | Min. 0 m Maks. 11 mln |
||||
Powierzchnia | 37,54 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | La Rochelle (gmina Korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Marans | ||||
Ustawodawczy | Drugi okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | https://charron17.fr/ | ||||
Charron jest to wspólny południowo-zachodniej części Francji, w departamencie z Charente-Maritime ( Region New Aquitaine ).
Jej mieszkańcy nazywani są Charronais i Charronaises .
Charron, gmina przybrzeżna i przyujściowa, jest małym przybrzeżnym portem rybackim, szczególnie znanym i znanym z produkcji małży, co czyni go znanym miejscem.
Miejscowość jest częścią międzyregionalnego parku Marais poitevin .
Charron jest przede wszystkim miastem nadmorskim, graniczącym z zatoką l'Aiguillon i miastem rzecznym położonym przy ujściu i ujściu Sèvre Niortaise, która prowadzi do Pertuis Breton .
Ogólnie rzecz biorąc, Charron znajduje się w południowo-zachodniej części Francji, w centrum wybrzeża Atlantyku, z którym graniczy, tworząc część „Atlantyckiego Południa”.
Jest to również miasto bagienne należące do zachodniej części wyschniętego bagna Poitevin .
Na południe od miasta znajduje się Canal du Curé, który wpada do zatoki l'Aiguillon . Jest to istotna zbudowany kanał suszenia w końcu XVIII -go wieku . Prowadzi do miejsca Mizottes , bagnistego obszaru złożonego z przybrzeżnych równin błotnych.
Miasto Charron, położone na dalekiej północy departamentu Charente-Maritime , graniczy z sąsiednim departamentem Vendée .
Należące do kantonu Marans, którego miasto Charron zajmuje całą zachodnią część, miasto Charron znajduje się 6 kilometrów na zachód od miasta powiatowego, którym jest Marans , małe miasteczko również nawadniane przez Sèvre Niortaise .
Charron stało się bardzo poszukiwanym miastem mieszkalnym i znajduje się w trzecim pierścieniu obszaru miejskiego La Rochelle , miasta-prefektury Charente-Maritime, od którego jest tylko 14 km na północ.
Puyravault (Wandea) | Sainte-Radégonde-des-Noyers (Wandea) | Marans |
Zatoka Aiguillon | ||
Esnandes | Villedoux | Andilly |
Charron to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji La Rochelle , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 72 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.
Gmina, granicząca z Oceanem Atlantyckim , jest również gminą przybrzeżną w rozumieniu ustawy z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (91,4% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (91,6%). . Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (50%), użytki zielone (30,3%), heterogeniczne tereny rolnicze (11,1%), tereny zurbanizowane (3,9%), przybrzeżne tereny podmokłe (1,7%), wody kontynentalne (1,2%) , śródlądowe tereny podmokłe (1,1%), wody morskie (0,7%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Charron to jedna z tych małych bagnistych wysp, na których ludzie osiedlali się od czasów galijsko-rzymskich . Po upadku Cesarstwa Rzymskiego ustanowiono tam kollibertów.
Od X XX wieku, mnisi zaczęli wysychają w okolicznych bagien. W XI -tego wieku, pierwsze opactwo istniało która szybko weszła zależność opactwa Maillezais.
Nowe opactwo cystersów w Grâce-Notre-Dame zostało założone w 1188 lub 1191 roku przez króla Anglii Ryszarda II .
W 1360 roku z rozkazu Edwarda III, który na mocy traktatu bretyńskiego został suwerenem Aunis, zbudowano pierwszą fortecę. Funkcją tej twierdzy jest ochrona wejścia do Sèvre i miasta Marans.
Po wojnie stuletniej hodowla małży naprawdę się rozwinęła, ale dobrobyt zakończył się wraz z Wojnami Religijnymi. Rzeczywiście, Charron stał się istotną stawką, ponieważ umożliwił kontrolowanie dostaw zboża La Rochelle, które z rynków Marans zostało wyprodukowane przez Sèvre. W 1562 protestanci zajęli Charron.
Hrabia Lude, gubernator Poitou i marszałek Brion przybyli, by walczyć z zreformowanymi oddziałami François de la Noue, a następnie Henri de Navarre. Odzyskanie Charrona z ruin zajmie Charronowi 50 lat. Tak więc obecny kościół został odbudowany dopiero w 1680 roku.
Systematyczne opróżnianie bagna po obu stronach Sevre charakteryzuje XVII th i XVIII th stulecia. XIX E wieku nastąpił rozwój transportu, co pozwoliło na zwiększenie zbytu dla hodowli małży z Charron.
W lutym 2010 r. miasto Charron było tylko wyspą po burzy Xynthia, która spowodowała silny odpływ w głąb lądu. Charron i Bourg-Chapon zostali przecięci przez podnoszące się wody. Te konsekwencje dla miasta jest stworzenie stref wywłaszczeniowych zwanych „czarnych stref”, które przewidują zniszczenie prawie 200 domów. W rezultacie całe dzielnice zostały zrównane z ziemią, a prawie 600 osób zostało zdewastowanych, zmuszonych do opuszczenia swoich domów na stałe i przeniesienia się gdzie indziej. Docelowo miasto straci około 450 mieszkańców z prawie 2340, które posiadało.
Blazon : Kwartalnie 1) Lazur ze skorupą małża piaskowego, zacieniony Argent umieszczony w słupku, 2) Gulasz z koroną kuropatwy Lub, 3) Gulasz w wieży Srebrny, 4. ) Lazur dla upadającej bestii do zręczności i jednocześnie do ucha Lub i przeszedł w saltire. |
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
2001 | 2010 | Jean-Francois Faget | DVG | |
2010 (ponownie wybrany w maju 2020) |
W trakcie | Jeremy Boisseau | płyta DVD | Rolnik |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 1995 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,69% w porównaniu do 2013 r. ( Charente-Maritime : + 2,13%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
910 | 621 | 930 | 774 | 958 | 953 | 929 | 980 | 1021 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
993 | 1030 | 1,076 | 1,034 | 1 106 | 1212 | 1314 | 1287 | 1277 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1346 | 1422 | 1414 | 1216 | 1 234 | 1241 | 1228 | 1252 | 1,253 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2005 | 2010 | 2015 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,307 | 1337 | 1,444 | 1538 | 1512 | 1650 | 2038 | 2 337 | 1 980 |
2018 | - | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1995 | - | - | - | - | - | - | - | - |
Ludność miasta jest stosunkowo młoda. Odsetek osób w wieku powyżej 60 lat (20,2%) jest istotnie niższy niż wskaźnik krajowy (21,6%) i wskaźnik departamentalny (28,1%). Podobnie jak rozkłady krajowe i departamentalne, populacja kobiet w mieście jest większa niż populacja mężczyzn. Stawka (50,3%) jest tego samego rzędu wielkości co stawka krajowa (51,6%).
Podział ludności gminy według grup wiekowych przedstawia się w 2007 r. następująco:
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,4 | 1,5 | |
6,3 | 9,2 | |
10,9 | 12,1 | |
20,3 | 18,2 | |
23,8 | 22,8 | |
16,0 | 16,7 | |
22,4 | 19,6 |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
0,5 | 1,5 | |
8,6 | 11,9 | |
16,4 | 17,1 | |
21,3 | 21,1 | |
19,1 | 18,5 | |
16,8 | 14,7 | |
17,3 | 15,1 |
Charron ma dwa porty, port Pavé i port Corps De Garde.
Sprzyjający klimat, a także łączny wkład wody słodkiej — niortaise z Sèvre — i wody słonej sprzyjały rozwojowi hodowli omułków . Formy z muszli jest najważniejsza, o czym świadczy wszechobecnych czarnych zatopionych stosy w błocie. La Charron to nazwa, pod którą sprzedawany jest lokalny małż, uprawiany w Charron, Esnandes i Marsilly i spełniający surowe wymagania od 1995 roku.
Restauracja La Ponetère, która znajduje się w porcie Corps De Garde, jest jednym z wielu użytkowników małży obecnych w mieście. Do formy z małża Charron sprzedawane są głównie na terytorium La Rochelle a ściślej w Charente-Maritime .
Sklepy:
Miasto ma wiele sklepów zebranych w centrum miasta wokół centrum handlowego. Od produktów spożywczych po pielęgnację i urodę, obszar ten obejmuje również obszar dla kamperów z drenażem i wodą pitną. Trwają badania nad projektem centrum medycznego.
Transport:
Miasto posiada transport szkolny, z którego może korzystać każdy. Najbliższa komunikacja miejska znajduje się w sąsiednich miejscowościach Marans i Esnandes , miasto jest częścią publicznej sieci carpoolingu „Rézo Pouce ”, która umożliwia przejazdy carpoolingiem po terenie Gminy Aunis Atlantique oraz w Aglomeracji La Rochelle . Czas oczekiwania to średnio pięć minut na podróż.
Od 2011 roku co roku odbywa się Moul'Stock Festival , największy festiwal rockowy w Charente-Maritime . Impreza, która gromadzi ponad 5000 widzów, oferuje 7 godzin bezpłatnych koncertów z licznymi punktami gastronomicznymi i innymi zajęciami dla dzieci. Z tej okazji w ciągu dnia sprzedaje się 2 tony małży i ponad stu wolontariuszy. Przed koncertem proponuje się „Wyzwania Marais”, ponownie odwiedzony triathlon (w tym kolarstwo górskie, kajakarstwo i bieganie), w którym biegacze obierają „nieznane” ścieżki przez około dwadzieścia kilometrów, aby bardziej szczegółowo odkryć terytorium „ Aunis ”. . Dla biegaczy obowiązuje system nagród.
Ze średniowiecznej fortecy pozostała tylko duża okrągła wieża i kolejna czworokątna, u podstawy której widzimy pionowe szczeliny przystosowane do strzelania z armat. Zniszczony podczas wojen religijnych, został odbudowany w 1596 roku.
Obecnie zamek posiada wewnętrzną fasadę nawiązującą do stylu renesansowego . Drzwi są zwieńczone trójkątnym frontonem i obramowane pilastrami. Powyżej widać bliźniacze okna. Na styku dachu i elewacji lukarny ozdobione są doniczkami i naczółkami z ogniem.
Dziś został przekształcony w wiejski dom rodzinny i Hotel - Restaurację.
Bardzo prosto, obecny kościół ma kilka okresów. Dzwonnica terminach stylu gotyckim z XV th century, nawy XV TH i XVII -tego wieku. Ostrołukowy żebra Pod dzwony frontonów są XIII p wieku. Za ołtarzem głównym znajduje się okno bez witrażu. Pozostałe okna mają postawione Witraż XIX th i XX th stulecia. Zakrystia , Notre-Dame-de-la-Salette i chrzcielnica pochodząca z XIX th century. Duży dzwon został zainstalowany w 1859, a mały w 1869. Ołtarz wraz z ołtarzem i tabernakulum wykonał w 1689 roku Cyprien Tramblet, rzeźbiarz z Niort.
Opactwo Charon (lub Charron, zwane także opactwem Grace Notre-Dame) to dawne opactwo cystersów , założone przez mnichów z Grâce-Dieu , które znajdowało się na terytorium gminy Charron, w Charente-Maritime . Zniszczone w 1562 r. podczas wojen religijnych opactwo odbudowano od 1614 r. i przetrwało do rewolucji. Sprzedawany wówczas jako dobro narodowe, stał się prostym gospodarstwem rolnym.
Miasto, które jest częścią Regionalnego Parku Przyrody Marais Poitevin, posiada na swoim terenie dużą część Narodowego Rezerwatu Przyrody Zatoki l'Aiguillon . Ta rezerwa, która rozciąga się ponad 5000 ha i znajduje się przy ujściu sèvre niortaise jest jednym z najważniejszych we Francji, to rzeczywiście zostały wymienione przez długi czas jako ważny zimowania i miejsca postoju. Krajowe i międzynarodowe dla wędrownych ptaków wodnych , które liczba około 74 000 każdego roku.
Most Braulta to konstrukcja kołysząca się, która pozwala przekroczyć Sèvre Niortaise , służąc tym samym jako granica między Charente-Maritime i Vendée. Pozwala w czasie przypływu dotrzeć do zatoki Aiguillon z Marans .
Most został oddany do użytku w 1977 roku, zastępując przestarzały precedens. Przed XX XX wieku przejście zostało wykonane z tacą. Projekt wiaduktu jest nadal badany, co pozwoliłoby na ominięcie Charrona i Maransa.
Cap- Pelé ( Kanada ) od 1982 roku .