Dziecko żołnierz jest dziecko bojownik , dziewczynka lub chłopiec, w wieku osiemnastu lat, a czasami w wieku sześciu; zgodnie z protokołem fakultatywnym do Międzynarodowej konwencji o prawach dziecka , dotyczącym udziału dzieci w konfliktach zbrojnych.
Zaciąganie do wojska dzieci poniżej piętnastego roku życia jest zbrodnią wojenną .
Młodzież w wieku od piętnastu do siedemnastu lat pochodzi ze źle zdefiniowanego statusu pośredniego.
Według UNICEF w 2007 roku jako żołnierze wykorzystano ponad 250 000 dzieci.
Zaciągane dobrowolnie lub siłą , dzieci-żołnierze byli wykorzystywani przez wiele epok i przez wiele kultur w historii wojskowości .
W średniowieczu we Francji szkolenie rycerskie rozpoczęło się w wieku około 9-10 lat (czasem już w wieku 7 lat), szkoleniem wojskowym. W wieku około 12-14 lat , został giermkiem , poszedł za rycerzem i stawił czoła zaciekłości walk. W wieku około 18-20 lat został pasowany na rycerza, a następnie został rycerzem .
Okres rewolucyjny we Francji kontynuował praktykę starego reżimu zatrudniania młodych chłopców jako bębniarzy w armiach od trzynastego roku życia. Z powodów ideologicznej propagandy organizuje „kult republikański” do niektórych rekrutów, którzy zginęli w walce, takich jak Joseph Barra , Agricol Viala czy Pierre Bayle .
Carl von Clausewitz brał udział w oblężeniu Moguncji (1793) w wieku trzynastu lat jako nosiciel znaku. Kilka wieków później, podczas bitwy o Berlin , młody Alfred Czech będzie najmłodszym żołnierzem odznaczonym przez Adolfa Hitlera i będzie reprezentował w zbiorowej wyobraźni fanatyczną ofiarę Hitlerjugend w ostatnich tygodniach III Rzeszy .
W XIX TH i XX th wieków wykorzystywane są dzieci-żołnierzy w czasie wojny domowej , w Stanach Zjednoczonych w 1860 roku .
Kiedy wybuchła I wojna światowa , wiele dzieci próbowało się zaangażować, co udało się Bretonowi Jean-Corentinowi Carré, kłamiąc na temat jego wieku, stając się wówczas „symbolem odwagi i patriotyzmu”.
Podczas Powstania Warszawskiego w Polsce podczas II wojny światowej dzieci brały udział jako kombatanci lub opiekunowie. W Warszawie ustawiono pomnik z brązu Le Petit Insurgé upamiętniający udział dzieci-żołnierzy.
Pod koniec wojny wykorzystywano Hitlerjugend , spowalniali postępy aliantów w rozpaczliwych walkach , zwłaszcza w obliczu Armii Czerwonej podczas upadku Berlina .
Armia Czerwona miała również swoje kontyngenty dzieci-żołnierzy. Film przez Andrieja Tarkowskiego , Iwan (1962), zaczerpnięte z historii Władimir Bogomolov (1926-2003), odzwierciedla tragiczne losy tych dzieci często:
W wieku 16-17 lat liczyli od 60 do 300 tysięcy, a 59% z nich było pochodzenia rosyjskiego i chłopskiego. Zaangażowanie to wpisywało się w system indoktrynacji państwa sowieckiego pokolenia międzywojennego i tłumaczy się typowym dla okresu dojrzewania poczuciem brawury, przechwałek pomieszanych z egzaltacją w obliczu niebezpieczeństwa, a także naciskami środowiska społecznego .Ocalali zostali odznaczeni i adorowani przez ludność rosyjską:
Pod koniec II wojny światowej, po okresie niechęci do mówienia o obecności dzieci w działaniach wojennych, ich udział został doceniony i celebrowany, a nawet wpisany w „pamięć przelanej krwi” i stał się obiektem prawdziwego kultu , kult Pionierów, ofiar operacji wojennych, na którym reżim zbudował odrodzenie moralne i ideologiczne organizacji młodzieżowych, w szczególności Pionierów .
Narodów Zjednoczonych (ONZ) szacuje liczbę dzieci-żołnierzy w aktywności na 300.000 na początku lat 2010s. Wykorzystywane są głównie podczas wojen domowych, lub paramilitarnych grup przestępczych w Kolumbii czy ruchów partyzanckich. Rewolucjonistów (jak FARC w Kolumbii) . W związku z tym UNICEF szacuje liczbę dzieci-żołnierzy rekrutowanych przez LTTE na ponad 5000 . W Nigerii , Boko Haram sprawia, że wielokrotne wykorzystywanie dzieci jako zamachowców-samobójców z 83 przypadków w ciągu pierwszych ośmiu miesięcy 2017 r.
W Meksyku , EZLN została wypowiedziana w 1994 roku przez NGO Human Rights Watch o konieczności rekrutowanych dzieci w wieku od sześciu do piętnastu.
Talibowie obecna w Afganistanie zaciągnął także młodych wojowników z ich wejściem w wojnie przeciw mudżahedinów w 1994 roku, aż do upadku reżimu islamskiego w 2001 roku . Wykorzystywanie dzieci-żołnierzy nie zniknęło w grupach talibów działających po upadku ich reżimu, aw 2001 r . odsetek dzieci-żołnierzy w Afganistanie oszacowano na 20% ogółu sił zbrojnych. Według Organizacji Narodów Zjednoczonych , afgańska policja ma w swoich szeregach także dzieci. Na początku 2010 roku podpisano porozumienie, które położy kres tej praktyce.
Z okazji międzynarodowych dni dzieci-żołnierzy 12 lutego 2008, Radikha Coomaraswamy , zastępca sekretarza generalnego ONZ wskazała, że 58 organizacji nadal rekrutuje i wykorzystuje dzieci w 14 krajach: Czadzie , Kolumbii , Wybrzeżu Kości Słoniowej , Demokratycznej Republice Konga , Indiach , Iranie , Libii , Birmie , Peru , Filipinach , Sri Lanka , Sudan , Uganda , Zimbabwe . W 8 krajach dzieci są łapane i wykorzystywane jako informatorzy lub szpiedzy: Burundi , Kolumbia , Demokratyczna Republika Konga , Indie , Indonezja , Nepal , Uganda .
Dzieci-żołnierze byli lub są nadal wykorzystywani w ostatnich konfliktach zbrojnych , W następujących krajach :
Przy obecnej The Lord „s Resistance Army (LRA), mała grupa fanatyków religijnych w północnej Ugandzie kierowana przez Josepha Kony'ego, został przeprowadzanie regularnych ataków od połowy - 1990 . Przymusowym wcielaniem z małymi dziećmi. Raport BBC z 2000 roku podaje liczbę 20 000 porwanych dzieci, czasem nawet siedmio- lub ośmioletnich. Porwaniom tym często towarzyszy przemoc wobec rodziny dziecka, czasami dokonywana na oczach uprowadzonych dzieci. Ponadto „mali żołnierze” zmuszeni są do udziału w nadużyciach, stanowiących zbrodnie wojenne (masakry całych wsi, egzekucje doraźne, ukamienowanie itp.). Ci, którzy próbują uciec, są przykładem, rozstrzeliwani przez rytualne zabójstwa, w których kolejno biorą udział dzieci kontyngentu. Członkowie LRA czasami zmuszają dzieci do popełniania tych nadużyć we własnych wioskach, odstraszając je raz na zawsze przed próbą powrotu do domu pewnego dnia.
Porwane dzieci są również poddawane aktom barbarzyństwa ( gwałt , morderstwo, tortury , praca przymusowa , długie marsze itp.). Odsetek dzieci w całym kontyngencie LRA szacuje się na 80%, więc jest to armia, która żyje głównie z tych porwań.
Różne milicje w dużej mierze zatrudniały dzieci jako bojowników podczas drugiej wojny w Kongu . Niektóre grupy zbrojne miały w swoich oddziałach do 40% dzieci.
Aby zakończyć wojnę domową, w 2003 r. zainicjowano program rozbrojenia, demobilizacji i reintegracji (DDR) byłych kombatantów w życie cywilne. Obejmował on 300 tys. dzieci. Jednak program ten doświadczył kilku przerw, które doprowadziły do tego, że w czerwcu 2006 r. rządowa komisja odpowiedzialna za program DDR ogłosiła, że zdemobilizowała nieco ponad 19 000 dzieci, w raporcie opublikowanym w październiku 2006 r. uznała, że program ten nie zapewnić dzieciom ochronę i wsparcie, których potrzebują.
Ze względu na trudności w przetrwaniu i uporczywość grup zbrojnych wiele dzieci jest zagrożonych ponownym dołączeniem do milicji.
Dziewczęta, które stanowiły 40% dzieci-żołnierzy, niewiele skorzystały z programu DDR. Według Amnesty International , dziewczęta były często przymusowo „zamężne” z dorosłymi żołnierzami, a urzędnicy odmawiają uznania ich za dzieci-żołnierzy, woląc określać je jako „zależne” od dorosłych bojowników lub żołnierzy wędrownych.
Misja Organizacji Narodów Zjednoczonych w Demokratycznej Republice Konga (MONUC) potępia, w komunikacie prasowym14 grudnia 2007 r., obecność setek dzieci-żołnierzy, dziewcząt i chłopców w wojnie Kivu . Dzieci te były przymusowo rekrutowane do szkół przez grupy zbrojne, głównie przez Narodowy Kongres Obrony Ludu (CNDP) i Demokratyczne Siły Wyzwolenia Rwandy (FDLR), od czasu wznowienia walk w sierpniu 2007 r. Dzieci stają się bojownikami lub są wykorzystywane do zadań logistycznych lub jako niewolnicy seksualni.
Według Human Rights Watch dzieci syryjskie służą w Wolnej Armii Syrii . Kilka innych organizacji udowodniło obecność dzieci-bojowników dla armii rebeliantów w konflikcie syryjskim . Niektóre grupy islamistyczne , takie jak IS, podobno rekrutują młodych nastolatków do samobójczych ataków.
Według czystego amerykańskiego gracza Slate , ISIS szkoli dzieci w wieku sześciu lat do celów wojskowych. Organizacja stworzyła system rekrutacji i indoktrynacji dzieci. Dzieci są albo uprowadzane, albo „świadomie” dołączają do organizacji. Dołączają po obozach szkoleniowych, gdzie są indoktrynowani i szkoleni w zakresie posługiwania się bronią. Dzieci służą następnie jako piechota, „kaprysy”, zamachowcy-samobójcy, a ich krew jest używana do transfuzji. Według ONZ ISIS wykorzystuje dzieci w zamachach samobójczych.
Rząd Czadu podpisał9 maja 2007 r.porozumienie z Unicefem zapewniające ochronę i demobilizację dzieci wcielonych do narodowej armii Czadu. Podpisując to porozumienie, rząd po raz pierwszy uznaje obecność dzieci w szeregach armii regularnej.
Aby zmusić ich do walki w Jemenie , koalicja prowadzona przez Arabię Saudyjską rekrutuje dzieci-żołnierzy w Sudanie , w regionie Darfuru . Dzieci-żołnierze stanowią co najmniej 20% sił rekrutowanych przez Arabię Saudyjską w Sudanie.
W obliczu tego problemu społeczność międzynarodowa reaguje w odmienny sposób, przyjmując ustawy i dekrety, jednocześnie ustępując miejsca kompromisom z permisywnymi państwami, które znajdują odzwierciedlenie w przyjętych tekstach. Przede wszystkim odmawia się ochrony dzieci zgodnie z jej statusem:
Przyczyny istnienia takich grup zbrojnych złożonych z dzieci można tłumaczyć na różne sposoby:
Oprócz indoktrynacji do reżimów totalitarnych, zajmujących się kontrolowaniem młodzieży i porwaniami, jednym z źródeł zjawiska dzieci-żołnierzy jest ubóstwo, spotęgowane sytuacją wojenną. Ponieważ rodziny nie są w stanie zaspokoić potrzeb swoich dzieci, niektórzy decydują się zaciągnąć do wojska lub grup paramilitarnych, uwalniając w ten sposób krewnych do wykarmienia, zapewniając jednocześnie własne utrzymanie.
Na zasadzie dobrowolności możemy również znaleźć inne motywacje:
Jeśli chodzi o rekruterów, powody są łatwe do wyjaśnienia. Dzieci są niedrogie, jeśli chodzi o jedzenie, są posłuszne, łatwo ulegają wpływom i łatwo się zaciągają. Ponadto mogą okazać się niesłychanie skuteczne w trudnym terenie (na przykład w buszu), ale także jako szpiedzy lub zamachowcy-samobójcy, łatwo uchodząc za nieszkodliwych w oczach przeciwników. Są również używane jako „mięso armatnie” na polach bitew, umieszczane na linii frontu w celu stworzenia dywersji.
Co więcej, będąc młodymi i pozbawionymi środków do życia, ucieczka jest prawie niemożliwa. Inne atuty: onieśmielające i plastyczne, szybko przekształciliśmy je w machiny wojenne. W ten sposób podczas wojny domowej dzieci-wilki z Narodowego Ruchu Oporu Mozambiku (RENAMO) w Mozambiku były szkolone do masakrowania i torturowania, które to zadania wykonywały z zapałem według własnych relacji. Ponadto kruchość dzieci, zarówno psychiczna, jak i fizyczna, hamuje bunt.
Nie wolno nam również zapominać o różnych kontekstowych przyczynach, które wyjaśniają ten wzrost wykorzystywania dzieci-żołnierzy. Przede wszystkim skrajna kruchość sytuacji politycznej i gospodarczej zainteresowanych krajów oraz zaostrzające się napięcia, które tam panują. W ten sposób dziecko z bogatej rodziny będzie znacznie mniej prawdopodobne, że zostanie zwerbowane lub zaciągnięte niż dziecko z rodziny znajdującej się w niekorzystnej sytuacji.
Ponadto istotnym czynnikiem jest brak dostępu do edukacji : dzieci, które nie chodzą lub nie chodzą już do szkoły, muszą znaleźć zawód, który bardzo często musi być intratny. Zaciąg do wojska jest więc alternatywą dla pracy w świecie cywilnym.
Innym wyjaśnieniem byłaby obecność dużej liczby broni strzeleckiej; w 1998 roku na świecie krążyło około 500 milionów sztuk broni ręcznej, w tym 100 milionów w samej Afryce. Broń ta jest łatwa w obsłudze, zwłaszcza przez dzieci, co zwiększa ich możliwość wzięcia udziału w walce.
Niektóre społeczeństwa są mocno zmilitaryzowane. Kult wojska, broni i wojny zwiększa część fascynacji najmłodszych tym, co ma związek z wojskiem, blisko lub daleko lub przemocą, co zwiększa prawdopodobieństwo wczesnego zaangażowania dzieci. Jest to jeszcze bardziej prawdziwe w krajach, w których szkolnictwo nie jest zapewnione lub w dużej mierze koncentruje się na indoktrynacji patriotycznej, takich jak niektóre szkoły religijne, a także szkoły publiczne w stanach wojennych ( na przykład dyktatura wojskowa w Myanmar lub niektóre szkoły koraniczne, w których edukacja jest w rzeczywistości zorientowany na islamizm , a nie na islam ).
Status dziewczynek (ale może się to przydarzyć również chłopcom) jest szczególny ze względu na ich wykorzystywanie seksualne.
Wszystkie te czynniki sprawiają, że dzieci, a także kobiety , są łatwym celem w konfliktach zbrojnych .