Ecłaibes

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy na północy .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Ecłaibes
Ecłaibes
Przegląd.
Herb Éclaibes
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Hauts-de-France
dział północ
Dzielnica Avesnes-sur-Helpe
Międzywspólnotowość Społeczność miejska Maubeuge Val de Sambre
Mandat burmistrza
 Jacques Lamquet
2020 -2026
Kod pocztowy 59330
Wspólny kod 59187
Demografia
Miły Éclaibois
Ludność
miejska 		280  mieszk. (2018 spadek o 3,11% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 57  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 50° 12 ′ 15 ″ północ, 3° 55 ′ 57 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 145  m
196  m²
Obszar 4,89  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Jednostka miejska Maubeuge (część francuska)
( przedmieście )
Obszar atrakcji Maubeuge (część francuska)
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Avesnes-sur-Helpe
Ustawodawczy Dwunasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Hauts-de-France
Zobacz na mapie administracyjnej Hauts-de-France Lokalizator miasta 14.svg Ecłaibes
Geolokalizacja na mapie: Północ
Zobacz na mapie topograficznej Północy Lokalizator miasta 14.svg Ecłaibes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ecłaibes
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Ecłaibes

Éclaibes jest francuski gmina znajduje się w dziale o północy (59) w regionie Hauts-de-France .

Toponimia

Znajdziemy XII th  century Scarbes, Esclaibes, Esclèbes. W XIII th  century , Esclabes, Sclairbes, Sclerbes, Sclaibes, Esclebbes. W XVIII -tego  wieku , a Éclaibe Esclaibes.

Geografia

Éclaibes jest administracyjnie częścią Avesnois i historycznie częścią Hainaut .

Éclaibes obejmuje obszary leśne, które tworzą Haie d'Avesnes .

Hydrografia: Ruisseau du Moulin.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Éclaibes
Limont-Fontaine Limont-Fontaine Beaufort
Limont-Fontaine Ecłaibes Beaufort
Saint-Aubin Dourlery | Ekuelina Mąki

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat półkontynentalny lub obrzeża górskie”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z typu „klimatu półkontynentalnego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu lata są gorące, a zimy surowe, z dużą liczbą dni ze śniegiem lub mrozem. Roczna suma opadów jest stosunkowo wysoki.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 9,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 4,1 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 1,9 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,9  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 884  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 12,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 9,9 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Maubeuge” miasta Maubeuge zlecenie 1961 i wynosi 9  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 10,6  ° C , a ilość opadów jest 880,8  mm za okres 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Quentin”, w miejscowości Fontaine-lès-Clercs , w departamencie Aisne , oddanej do użytku w 1933 r. i na 67  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10  ° C w okresie 1971 r. -2000 w 10,3  ° C w latach 1981-2010, następnie w 10,8  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Éclaibes jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Należy do miejskiej jednostki w Maubeuge (część francuska) , międzynarodowej aglomeracji, której francuski część obejmuje 22 gmin i 111,393 mieszkańców w 2017 roku, z którego jest podmiejska gmina .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Maubeuge (część francuska), której jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 65 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizyczna gleba Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (62,2% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (62,2%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (35%), lasy (32,7%), łąki (27,2%), tereny zurbanizowane (5,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Fabuła

Éclaibes istniała już w XII -tego  wieku, a następnie utworzyli parafię w dekanatu Avesnes . William Dompierre dał kościół opactwa Liessies XII th  wieku.

Ziemia i parostwo tego miasta obejmowały również wioskę pod jego jurysdykcją, a panów Éclaibes zawsze uważano za pierwszych założycieli Domu Avesnes . Lordowie Éclaibes odegrali ważną rolę w historii: uczestniczyli w wyprawach krzyżowych i otrzymali tytuł Rycerzy Jerozolimy .

Jean d'Esclaibes zginął w bitwie pod Agincourt w 1415 roku.

Ich zamek jest prawie jedynym w regionie, który nie został całkowicie zburzony, wciąż widzimy masywne wieże, grube mury i szerokie rowy. Jej daty budowlane Powrót do końca XII th  wieku, ale został przebudowany w XVI -tego  wieku. Był kilkakrotnie oblegany za panowania Henryka II , Ludwika XIII i Ludwika XIV  ; Ludwik XI przebywał tam w 1477 roku . W XVI -tego  wieku lenno zostało sprzedane Panu Fosteau następnie przekazany do Charles de Croy , który przerobił zamek, który został zniszczony w rewolucji i służył jako kamieniołom.

Na dużym kamieniu, który przezwycięża jedną z drzwiami wejściowymi, jeden czyta te słowa: „Jean d'Éclaibes, Rycerz z Jerozolimy i Mount Sinai - 1549  ”.

Heraldyka

Prezentacja herbu
Broń Błyskawicowa

Ramiona gminy Éclaibes są zdobi następująco:
czerwony z trzema lwami srebra zwieńczony złota.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 ? Paul Haine DVG  
Marzec 2001 marzec 2014 Yvon Dubois płyta DVD  
marzec 2014 W trakcie Jacques Lamquet    

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja demograficzna

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 280 mieszkańców, co oznacza spadek o 3,11% w porównaniu do 2013 r. ( Północ  : + 0,41%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
223 198 199 264 276 303 314 317 331
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
332 332 324 316 317 292 267 252 254
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
251 238 211 210 201 177 166 219 220
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2004 2009 2014
219 188 180 209 272 270 294 283 294
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
280 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Struktura wieku Piramida wieku w Éclaibes w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,7  90 lat lub więcej 0.0 
4,9  75 do 89 lat 8,5 
13,4  60 do 74 lat 12,1 
19,7  45 do 59 lat 22,0 
20,4  30 do 44 lat 21,3 
16,9  15 do 29 lat 17,7 
23,9  Od 0 do 14 lat 18,4 
Piramida wieku departamentu Nord w 2007 roku w procentach.
Mężczyźni Klasa wiekowa Kobiety
0,2  90 lat lub więcej 0,7 
4,6  75 do 89 lat 8,2 
10,4  60 do 74 lat 11,9 
19,8  45 do 59 lat 19,5 
21,0  30 do 44 lat 19,9 
22,5  15 do 29 lat 20,9 
21,5  Od 0 do 14 lat 18,9 

Miejsca i zabytki

Galeria zdjęć

  • Strumień Éclaibes.

  • Kalwaria.

  • Kościół.

  • Fontanna.

  • Ratusz.

  • Trasa oratorium de Beaufort.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne w meteorologii to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie obszarów atrakcyjności dla miast zastąpiło m.inpaździernik 2020, obszaru miejskiego w celu umożliwienia spójnych porównań z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 27 lipca 2021 )
  2. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 27 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (Oracle) –  ” , na stronie www.observatoireclimat-hautsdefrance.org (dostęp 27 lipca 2021 r. )
  7. „  Station Météo-France Maubeuge - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 27 lipca 2021 )
  8. „  Orthodromy between Éclaibes and Maubeuge  ” , fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Maubeuge – karta klimatologiczna – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” , na stronie Dé gespubliques.meteofrance.fr (konsultacja 27 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Éclaibes and Fontaine-lès-Clercs  ” , na fr.distance.to (dostęp 27 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Saint-Quentin - Normy za okres 1971-2000  " , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27.07.2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Saint-Quentin - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 27 lipca 2021 )
  13. "  stacja Saint-Quentin meteorologiczne - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowany w dniu 27 lipca 2021 )
  14. "  urban typologia / Rural  " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  15. „  gmina wiejska - definicja  ” , na miejscu Insee (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie gęstości siatki  ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
  17. "  miejska jednostka 2020 Maubeuge (część francuska)  " na https://www.insee.fr/ (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
  18. "  Baza jednostek miejskich 2020  " , na www.insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  19. Vianney Costemalle, „  Zawsze więcej mieszkańców w jednostkach miejskich  ” , na stronie Narodowego Instytutu Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  20. „  Lista wspólnego obszaru przyciągania składnika Maubeuge (część francuska)  ” , na stronie internetowej Narodowego Instytutu Statystyki i Badań Ekonomicznych (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na terenie Narodowy Instytut Statystyki i Studiów Ekonomicznych ,21 października 2020 r.(dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 21 maja 2021 r. )
  23. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 21 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  24. "  Azincourt 1415: skąd pochodzili francuscy rycerze, którzy zginęli w bitwie?  ” .
  25. „  The Castle of Eclaibes  ” , na Villesetvillagesdel'avesnois.org (dostęp 3 marca 2021 ) .
  26. Źródło: 2011_Wybory_Senatorskie_na_Północy
  27. Organizacja spisu na insee.fr .
  28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Insee — Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. „  Ewolucja i struktura populacji w Éclaibes w 2007 r.  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 27 lipca 2010 r . ) .
  32. „  Wyniki spisu ludności Północy 2007  ” , na stronie internetowej INSEE (konsultacja 27 lipca 2010 r . ) .