David Pujadas

David Pujadas
Obraz poglądowy artykułu David Pujadas
David Pujadas w 2012 roku w Białym Domu (Waszyngton).
Narodziny 2 grudnia 1964
Barcelona , Hiszpania
Narodowość Francuski
Zawód Dziennikarz
Specjalność Prezenter wiadomości 20 heures de France 2 (2001-2017)
Inne zajęcia Gospodarz , producent , scenarzysta
Lata działalności od 1989
wyróżnienia honorowe Nagroda im. Jeana d'Arcy
Nagroda Rolanda-Dorgeles'a
Głoska bezdźwięczna
Kraj Francja
Głoska bezdźwięczna Telewizja
Główna funkcja Prezenter , gospodarz , producent
Telewizja

David Pujadas [ d o v i d p r ʒ d s ] , urodzony2 grudnia 1964w Barcelonie ( Hiszpania ), jest francuskim dziennikarzem .

Reporter i prezenter prasowy w grupie TF1 od 1989 do 2001 roku, następnie przybył do France Télévisions i stał się3 września 2001 w 8 czerwca 2017The prezenter od 20 godzin gazety France 2 , posiadający na tym kanale rekord długowieczności w tym poście. W maju 2017 roku, ku zaskoczeniu wszystkich, został usunięty z prezentacji gazety przez Delphine Ernotte , liderkę grupy publicznej.

Również na France Télévisions, a do jego odejścia z grupy, w czerwcu 2017 roku również officiates jako gospodarz kilku programów politycznych lub społecznych, takich jak słowa i czyny , Les Infiltrés lub L'emisja politique .

Od 28 sierpnia 2017, Prezentuje na LCI show 24h Pujadas, informacji na pytania , każdy dzień tygodnia między 6  P.M. i 8  P.M. , program wyprodukowany przez particules produkcyjnego, którego jest założycielem.

Biografia

Dzieciństwo i szkolenie

David Pujadas urodził się w Barcelonie w Katalonii ojca Rosendo Pujadas, tłumacza oraz francuskiej matki , Françoise Redon, interpretera. Jej ojciec opuścił szkołę w wieku 13 lat i przez cztery lata pracował na targach w Barcelonie, zanim wyruszył w trasę po Europie i został tłumaczem . Rodzina Davida Pujadasa opuściła Hiszpanię wkrótce po jego narodzinach, by osiedlić się we Francji, w Ain . Wrócili do Madrytu na sześć miesięcy, gdy David miał 10 lat, zanim osiadł na stałe w Ferney-Voltaire , gdzie jego ojciec pracował jako tłumacz dla organizacji międzynarodowych.

Studiował w międzynarodowej szkole średniej Ferney-Voltaire (Ain), zanim przeniósł się do Aix-en-Provence, aby uzyskać licencję ekonomiczną na Uniwersytecie Śródziemnomorskim Aix-Marseille II . Następnie dołączył do Instytutu Studiów Politycznych w Paryżu , w tej samej promocji co Jean-François Copé , Anne Roumanoff i Isabelle Giordano . W 1984 roku w wieku 20 lat odbył czteromiesięczny staż w Nice-Matin . Później oświadczył, że to właśnie ten staż sprawił, że chciał zostać dziennikarzem.

Ukończył IEP Paris w 1986 r. (sekcja "Pol.Eco.Soc."), następnie wstąpił do paryskiego Centrum Szkolenia Dziennikarzy, które ukończył w 1988 r.

Kariera dziennikarska

1989-1994: reporter w TF1

W ramach konkursu reporterskiego zorganizowanego przez TF1 w 1988 roku David Pujadas zdobył nagrodę Jean d'Arcy . Narzucona liczba to raport o paryżanach, którzy wolą spędzić lato w stolicy. Nagrodą jest roczny kontrakt z TF1. Następnie zostaje reporterem. W maju 1989 r. obejmuje aresztowanie Paula Touviera , pierwszego Francuza skazanego za zbrodnie przeciwko ludzkości. David Pujadas jest wtedy jedynym dziennikarzem, któremu udało się wejść do klasztoru w Nicei, gdzie schronił się Paul Touvier .

Szybko został reporterem w służbie zagranicznej i relacjonował w szczególności upadek Nicolae Ceaușescu w Rumunii w 1989 roku, wojnę w Zatoce Perskiej w 1991 roku i oblężenie Sarajewa w 1992 roku. Prezentował także gazety poranne i o 23:00, w czasie świąt osoby zajmujące stanowisko w 1992 i 1993 roku.

Jednocześnie, od 1990 do 1994 roku prowadził badania na Charles Villeneuve magazynu śledczego , Le Droit de savoir .

W 1994 roku reporter programu TF1 Le Droit de savoir , sprzeciwiał się cenzurze fragmentu jednego ze swoich reportaży o Bernardzie Tapie . Przedstawienie nie podoba się marsylskiemu politykowi. Według Jérôme'a Bellaya , założyciela LCI , ten temat, który "nie był zbyt sympatyczny dla Bernarda Tapie" , zirytowałby tego ostatniego, który domagałby się jego odejścia z TF1. Jeden z liderów TF1 upoważniłby wówczas Jérôme'a Bellaya do zatrudnienia Davida Pujadasa dla swojego nowego 24-godzinnego kanału informacyjnego.

1994-2001: prezenter na LCI

Koniec Czerwiec 1994David Pujadas dołączył do LCI , nowego, nieprzerwanego kanału informacyjnego grupy TF1, gdzie regularnie prezentował gazety do 1996 roku.wrzesień 1996, Przedstawił Wielki Journal od 6 do 7  P.M. z Ruth Elkrief aż do roku 1997, a następnie do 2000 roku solowy, gdzie stworzył Tygodnik 100% politycznego magazine , że wspólnie z gospodarzem Patrick Buisson aż do roku 2001. Według Mediapart, że już od dawna blisko tego dziennikarza, który ucieleśnia prawo do tożsamości.

2001-2017: okres telewizji francuskiej 20 godzin France 2 i wywiady

3 września 2001David Pujadas zastępuje Claude'a Sérillona podczas prezentacji 20-godzinnej gazety France 2 , od poniedziałku do czwartku, na prośbę nowego dyrektora ds. informacji Oliviera Mazerolle .

Kilka dni po przybyciu, podczas ataków z 11 września 2001 roku, został sfilmowany w swoim biurze, wykrzykując „Wow, świetnie! » Przed zdjęciami samolotów rozbijających się o bliźniacze wieże World Trade Center . Jeden z jego kolegów porównuje zdarzenie, wówczas uważane za wypadek, do katastrofy Concorde w lipcu 2000 ( "Więc jest lepiej niż Concorde, jesteśmy bici" ). Transmisja tego odcinka przez Canal+ , 14 września, w programie + Clair , w reportażu zza kulis wiadomości telewizyjnej o 20:00 z France 2 11 września, wywołała skandal i zmusiła go do przeprosin.

W 2002 roku powierzono mu prezentację wieczorów wyborczych, które to stanowisko będzie piastował w latach 2007, 2012 i 2017.

Chociaż uzyskała ponad 24,7% udziału w rynku, w porównaniu z 22% w 2001 r., 20-godzinna gazeta France 2 była przedmiotem kontrowersji na początku 2004 r., Redakcja postanowiła „ogłosić” na początku jego wydanie 3 lutego, wycofanie się z życia politycznego Alaina Juppé , mimo że jest on oczekiwany w wiadomościach telewizyjnych TF1 i jeszcze tego nie ogłosił. David Pujadas przeprasza za ten błąd w następnym dniu wydania, ale dwa dni później, po wotum przeszedł przez redakcję kanału za zaufanie, był karany przez dwa tygodnie przymusowego urlopu, podczas którego zostaje on zastąpiony przez swojego joker , Carole Gaessler . 11 lutego 2004 r., Olivier Mazerolle składa rezygnację i zostaje zastąpiony przez Arlette Chabot na czele redakcji France 2.

15 października 2008, przedstawia swój tysięczny serwis informacyjny o France 2. Od początku roku szkolnegoSierpień 2008i pojawienie się Laurence Ferrari na czele gazety TF1, publiczność gazety France 2 nieznacznie się rozwija, podczas gdy publiczność TF1 spada.

30 czerwca 2010, David Pujadas został nagrodzony „Laisse d'or” przez krytyków medialnych bliskich Le Plan B , wraz z reżyserem Pierre'em Carles'em . Ta nagroda ma na celu ironiczne pozdrowienie „najbardziej służalczego” dziennikarza . Dyrekcja ds. Informacji France 2 uważa za „godny pożałowania i godną pogardy” tę inicjatywę, która „podważa nie tylko honor Davida Pujadasa, ale także pracę całej redakcji” .

W towarzystwie Laurence Ferrari, ówczesnego prezentera wiadomości telewizyjnych TF1, nagrał 4 listopada 2011w ramach G20 w Cannes wywiad krzyżowy z Barackiem Obamą i Nicolasem Sarkozym , odpowiednio prezydentem Stanów Zjednoczonych i prezydentem Republiki Francuskiej . W związku z tym deklaruje, że „ważny impuls pochodził ze Stanów Zjednoczonych i z woli Baracka Obamy. Dla prezydenta Stanów Zjednoczonych jest to sposób na wysłanie silnego sygnału do Francji i do Francuzów” .

Występuje we francuskim filmie dokumentalnym Les Nouveaux Chiens de garde , wydanym w styczniu 2012 roku, opartym na eseju Serge'a Halimi (1997) o tym samym tytule , który bada zmowę między francuskimi mediami a władzą polityczną i gospodarczą.

28 marca 2013 r., podczas gdy prezydent republiki od czasu swojej uroczystej konferencji prasowej w listopadzie 2012 roku nie wystąpił w telewizji, sam przesłuchuje François Hollande'a przez 45 minut.

W kwietniu 2015 r. udał się do Syrii , do Damaszku , aby przeprowadzić wywiad z prezydentem kraju Baszarem al-Assadem , aby wypytać go o konflikt i wojnę , która pustoszy jego kraj od 2011 roku. Jest pierwszym francuskim dziennikarzem, który przeprowadził wywiad prezydenta Syryjczyków w związku z tym konfliktem.

11 lutego 2016, Gilles Taïeb, prezes Stowarzyszenia Wspierania Izraela i wiceprzewodniczący Rady Przedstawicielskiej Instytucji Żydowskich we Francji (CRIF), oskarża Davida Pujadasa o to, że wczoraj o 20:00 bezprawnie podżegał do bojkotu Izraela przez wyemitowanie reportażu o bojkocie, zbyciu i sankcjach . Roger Cukierman , prezes CRIF, kieruje list do Delphine Ernotte , prezes France Télévisions, w którym również oskarża raport o naruszenie francuskiego prawa.

Po szesnastu latach u steru prezentacji o godzinie 20:00 , David Pujadas ogłasza:17 maja 2017że jest wyłączony z prezentacji gazety France 2. Oświadcza: „ta decyzja nie jest moja. Nie zostało nam to wyjaśnione” . Podczas spotkania wymaganego przez redakcję Delphine Ernotte przez dwie godziny udziela wyjaśnień, które nie satysfakcjonują dziennikarzy. Deklaruje, że ta zmiana to „[jego] decyzja”, a nie motywowana kilka dni wcześniej wyborem nowego prezydenta republiki Emmanuela Macrona . Mówi też: „Czułam, że nadszedł czas, aby dać nowy impuls. Nie ma sensu czekać, aż coś pójdzie źle, aby się zmienić ”, pozdrawiając profesjonalizm i dokładność dziennikarza. Prasa ogłasza nazwisko Anne-Sophie Lapix , żony nowego prezesa Publicis Groupe, Arthura Sadouna , która ma go zastąpić od września. 1 st czerwiec, ogłasza na swoim koncie na Facebooku, że w czwartek przedstawi swoje ostatnie wiadomości telewizyjne news8 czerwca 2017. Miał go prezentować do lata, ale kierownictwo kanału rozumie jego wybór. Po 16 latach służby bije rekord długowieczności na czele wiadomości telewizyjnych France 2. W swojej ostatniej gazecie, przed podziękowaniami, redakcja nadawała tematy z jego lat o godzinie 20:00 (wywiady z osobistościami politycznymi i gwiazdami). francuski i międzynarodowy, wpadka itp.). Na tę okazję został otoczony przez Étienne Leenhardt , Nathalie Saint-Cricq i François Lengleta, zanim cała ekipa redakcyjna przybyła, aby go pocieszyć podczas jego przemówienia.

W wywiadzie dla magazynu Society w 2016 r. David Pujadas powiedział, że „Tak, gazeta niewątpliwie przekazuje wizję świata: ukrytą ideę, że zbawienie i szczęście leżą w konsumpcji lub gromadzeniu bogactwa. Więc nie jestem tego pewien za 30 lat ta produktywistyczna i materialistyczna wizja świata będzie tak oczywista. Politycy wciąż pytają, a ja też: „Czy gwarantujecie nam, że to przyniesie więcej bogactwa dla Francuzów?”[...] W tym sensie tak, istnieje ukryta ideologia”. [1]

Inne emisje

Równolegle z 20-godzinną gazetą David Pujadas sukcesywnie prezentuje kilka cyklicznych programów.

W sezonie 2005-2006 prezentował Le Contrat , miesięczny wywiad polityczny na kanale parlamentarnym .

Z Luty 2006, co tydzień gości pani, proszę pana, dobry wieczór z Hervé Chabalier we Francji 5 . Spektakl ma na celu analizę archiwów telewizyjnych ostatnich pięćdziesięciu lat. Tytuł spektaklu został zainspirowany zwrotem otwierającym gazetę Davida Pujadasa o 20:00: „Madame, monsieur, bonoir! ”. W 2007 roku, kiedy opuścił program, stał się teleturniejem.

Od października 2008 r. do maja 2010 r. prowadził Les Infiltrés , dwumiesięcznik śledczy emitowany w France 2 w środy w drugiej części wieczoru. W swoim drugim sezonie serial wzbudza reakcje na jeden ze swoich dokumentów o pedofilii i drapieżnikach seksualnych w Internecie. Niedługo po nakręceniu filmu ukrytą kamerą mężczyźni napotkani na pokazie zostali zgłoszoni władzom. W 2010 roku program skupił się na małej katolickiej skrajnie prawicowej grupie „  Dies Irae  ”, która następnie złożyła skargę o zniesławienie przeciwko Davidowi Pujadasowi, założycielowi agencji Capa Hervé Chabalier, a także dwóm innym dziennikarzom. Wszystkie ukażą się w październiku 2014 roku. We wrześniu 2011 roku Marie Drucker zastąpiła go w prezentacji magazynu.

Od czerwca 2011 do maja 2016 prezentował miesięcznik polityczny Des paroles et de lois w pierwszej części wieczoru na temat France 2. Program został nagrodzony20 lutego 2013 r., podczas Lauriers 2012 de la Radio et de la Télévision w kategorii „Laurier Info TV”. W ramach specjalnych wydań poświęconych ważnym wydarzeniom legislacyjnym David Pujadas przyjmuje różne ważne francuskie postacie polityczne, w szczególności François Hollande'a (na socjalistyczne prawybory prezydenckie w 2011 r. i wybory prezydenckie w 2012 r. w okresie pomiędzy turami), Manuela Vallsa (socjalistę). prawybory prezydenckie), Jean-François Copé (wybory nowego przewodniczącego UMP w 2012 r.), François Fillon (wybory nowego przewodniczącego UMP w 2012 r.), Marine Le Pen (wybory europejskie w 2014 r.) i Nicolas Sarkozy (2012 r. wybory prezydenckie między turami).

2 maja 2012Współtworzył hosty z Laurence Ferrari omówienie drugiej turze wyborów prezydenckich w 2012 roku , między urzędującego prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego i Francois Hollande'a . Program zatytułowany 2012: Le Débat , koprodukowany przez TF1 i France 2, jest emitowany w kilku kanałach telewizyjnych i stacjach radiowych. W następnych latach dał się poznać jako jeden z „referencyjnych” prezenterów debaty politycznej w telewizji, podobnie jak jego poprzednicy Michèle Cotta , Alain Duhamel czy Jean-Pierre Elkabbach . W swojej książce soumission , Michel Houellebecq chwali dziennikarza „uprzejmą jędrność, spokój, umiejętność ignorować zniewagi, aby skupić się starcia, które zostały spirali, aby przywrócić wygląd godnego i demokratycznej konfrontacji” dziennikarza.

Od 15 września 2016, współprowadzi L'Émission politique z Léą Salamé zamiast słów i czynów  : obaj dziennikarze przyjmują głównych kandydatów do prawyborów prawicy i centrum oraz Belle Alliance Populaire , a następnie w wyborach prezydenckich w 2017 roku , takich jak jako Nicolas Sarkozy, François Fillon, Alain Juppé , Manuel Valls, Arnaud Montebourg , Benoît Hamon , Marine Le Pen, Jean-Luc Mélenchon czy Emmanuel Macron . Krótszy format, Wywiad polityczny , nadawany jest również po godzinie 20:00 i przyjmuje innych kandydatów , takich jak m.in. Nathalie Kosciusko-Morizet , Vincent Peillon , Nicolas Dupont-Aignan czy Nathalie Arthaud .

17 listopada 2016, animuje trzecią debatę prezydenckich prawyborów republikanów przeciw siedmiu kandydatom, zorganizowaną przez France 2, Europe 1 i partnerów prasy regionalnej. 24 listopada, animuje z Alexandrą Bensaid i Gillesem Bouleau debatę między dwiema rundami tej samej audycji podstawowej we France Inter , TF1 i France 2.19 stycznia 2017, wraz z Léą Salamé i Fabienem Namiasem animuje trzecią debatę prezydenckich prawyborów Belle Popular Alliance przeciw siedmiorgu kandydatom, zorganizowaną przez France 2, Europe 1 i partnerów regionalnej prasy codziennej. 25 stycznia, animuje z Alexandrą Bensaid i Gillesem Bouleau debatę między dwiema rundami tej samej audycji podstawowej we France Inter, TF1 i France 2. 20 kwietnia 2017 r., wraz z Léą Salamé prowadzi program prezydencki 2017, 15 minut, aby przekonać do France 2, który pozwala wszystkim kandydatom w wyborach prezydenckich 2017 zaprezentować swój projekt w piętnaście minut w obliczu pytań dwóch dziennikarzy. Wreszcie, wraz z Laurentem Delahousse , Léą Salamé i Marie-Sophie Lacarrau animuje wieczory pierwszej i drugiej tury wyborów prezydenckich. Chociaż to on ujawnił nazwiska dwóch finalistów, a następnie nowego prezydenta, od wyborów w 2002 r. , to ostatecznie Laurent Delahousse jest odpowiedzialny za te ogłoszenia podczas tych wyborów.

Został oskarżony w czerwcu 2020 roku o zniesławienie po wyemitowaniu trzy lata wcześniej raportu, w którym zapewniał, że kobiety są „niechciane” w barze w Sevran .

2017: powrót do LCI

21 sierpnia 2017 roku oficjalnie ogłosił swoje przybycie na kanale WKP na 2 lata i ma jak od poniedziałku, 28 sierpnia 24 Pujadas, informacje o których mowa w dni powszednie między 18  rano i 20  wieczorem . Będzie też producentem poprzez Particules Production , którego jest założycielem.

15 października 2017 r., przeprowadza wywiad, obok Gillesa Bouleau i Anne-Claire Coudray , prezydenta Republiki Francuskiej Emmanuela Macrona w programie Wielki wywiad: Emmanuel Macron emitowany w TF1 i LCI.

W ramach podjętej przez rząd debaty wokół reformy SNCF obserwatorium medialne Acrimed oskarża Davida Pujadasa o „deptanie pluralizmu” w doborze gości spektaklu i pytaniach widzów, broniących w zdecydowanej większości reforma.

Życie prywatne

David Pujadas rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, dziennikarką prasową, z którą miał dwie córki, Esther i Adèle.

W związku od 2004 roku z poznaną podczas lotu stewardesą Ingrid, mają chłopca Adama urodzonego w 2008 roku i dziewczynkę. Para rozstała się w maju 2017 roku.

Zobowiązania

David Pujadas jest członkiem klubu Le Siècle .

W 1997 roku był współzałożycielem klubu Averroes , którego celem jest promocja różnorodności w mediach i zrzeszającego blisko 350 profesjonalistów medialnych.

Sponsor programu integracji pomocy z Sciences Po Paris uczniów liceum PTA , David Pujadas żyjący w maju 2013 szkoła Joliot-Curie w Nanterre , że polityka edukacyjna priorytetowych , których celem jest zachęcenie uczniów do „przekraczają ich granice”.

Wywiady godne uwagi

Podczas swojej kariery w tym 20 godzin dzienniku telewizyjnym France 2 , David Pujadas, o pseudonimie „ankieter Rzeczpospolitej” przez Le Figaro , wywiady różne ważne osobistości, w tym międzynarodowych Baszara al-Asada , Angela Merkel , Barack Obama , Władimir Putin .. .

Udaje się również do gazety France 2, aby otrzymać wywiady z międzynarodowymi artystami, takimi jak Lady Gaga .

Pokazy jako prezenter

Publikacje

  • Kuszenie dżihadu: radykalny islam we Francji , edycje Jean-Claude Lattès ,1 st listopad 1995, 240  pkt. ( ISBN  978-2-7096-1605-8 )Książka o radykalnym islamie we Francji napisana we współpracy z Ahmedem Sellamem.
  • Czy jesteś pod presją? , Paryż, edycje Flammarion ,28 stycznia 2009, 283  s. ( ISBN  978-2-08-121061-5 )David Pujadas zamierza odkryć tajemnice gazety o godzinie 20:00 i wyjaśnić swoją niezależność jako dziennikarza lub pole manewru w stosunku do władzy.
  • Działajmy, zanim będzie za późno: Islam et République , Paryż, Le Cherche midi ,14 lutego 2013 r., 118  s. ( ISBN  978-2-7491-3055-2 )Wywiad z Hassenem Chalghoumim . Książka jest krytykowana przez ruch polityczny z indigenes de la République które przypisuje jej stworzenie wyimaginowanego islamu „i” fantasized Manichean.

Filmografia

Kino

Serial telewizyjny

  • 2016  : Marsylia . David Pujadas pojawia się we własnej roli.

Kreskówka

  • 2014  : Silex i miasto , seria lip . David Pujadas pojawia się we własnej roli w odcinku „The Evolution of Jasmine”.

Nagrody

  • W 1988 roku David Pujadas zdobył nagrodę im. Jeana d'Arcy
  • W 1998 roku otrzymał tytuł „Najlepsza gazeta kablowa i satelitarna”.
  • W 2007 roku zdobył nagrodę Roland-Dorgelès w kategorii „Telewizja” za „zaangażowanie w jakość języka francuskiego” .
  • W styczniu 2013 roku został wybrany „gospodarzem roku 2012” przez magazyn GQ .
  • W 2010 roku wystąpił w filmie Pierre'a Carlesa Koniec koncesji , gdzie otrzymał tytuł „Najbardziej służalczego dziennikarza we Francji” oraz złotą smycz .

Uwagi i referencje

  1. Wymowa w języku francuskim z Francji transkrybowana zgodnie ze standardem API .
  2. „  David Pujadas: 5 Things You Don't Know About The Journalist  ” z Puretrend.com (dostęp 11 września 2015 )
  3. „Davida Pujadas” Raphaël Weckerle na Toutelatele.com , 16 lutego 2004 r.
  4. "  Dziennikarz od 25 lat  " , na Le Parisien .fr ,18 maja 2013 r. : "Studiuje w międzynarodowym liceum Ferney-Voltaire w Ain" .
  5. "  David Pujadas, rekord długowieczności w 20h France 2  " , na ladepeche.fr ,17 maja 2017.
  6. Sciences Po Alumni , „  Associence des Sciences-Po- Profil fiche  ” , na stronie www.sciences-po.asso.fr (dostęp 18 marca 2018 r. )
  7. „David Pujadas” na stronie Imedias.biz .
  8. "  David Pujadas: Outsider  " , na Stratégies .fr ,22 czerwca 2001(dostęp 11 marca 2017 )
  9. Portret Davida Pujadasa - Le Tube du 11/10 ( czytaj online )
  10. Lucie Delaporte , „  Brown re-entry in the media: the great dobroci of the government  ” , na Mediapart ,21 września 2020 r.(dostęp 5 października 2020 r. )
  11. Julien Lalande, "  11 września 2001: prawie 100% widzów oglądających transmisje wiadomości  " , na Ozap .com ,11 września 2011
  12. "  Forum David Pujadas ( 46 th emisji)  " ( Archiwum • wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On nouvelObs .com ,28 listopada 2003 r.
  13. „Tak, istnieje ukryta ideologia”: mea culpa Davida Pujadasa o 20:00” , L'Express , 9 grudnia 2016 r.
  14. „  Analiza obrazu: 21 kwietnia 2002  ” , na Arte .tv (dostęp 3 września 2015 )
  15. "  Biografia David Pujadas  " , na L'Internaute com (dostępny 3 września 2015 )
  16. "  Pierwsza tura wyborów prezydenckich 2007  " , na INA .fr ( dostęp 3 września 2015 )
  17. Daniel Psenny, „  Dwadzieścia dni, które wstrząsnęły redakcją France 2  ”, Le Monde .fr ,29 lutego 2004 r.
  18. J.Mielcarek & J.Lalande, "David Pujadas obecnego dzisiejszy 1000 e JT" , Ozap .com , 15 października 2008.
  19. "  Samozadowolenie David Pujadas zasługuje na nagrodę  " , na Acrimed .org (dostępny 5 stycznia, 2018 )
  20. "  France 2 oburzona operacją przeciwko Pujadas  " , na Le Journal du dimanche .fr ,6 lipca 2010
  21. „  Obama-Sarkozy: spód ich wywiadu z JT  ” , na Le Figaro .fr (konsultacja 5 września 2015 r. )
  22. „  David Pujadas, przeprowadzający wywiad z republiką  ” , na Le Figaro .fr (dostęp 5 września 2015 )
  23. Zobacz stronę ABSI KEREN OR i ASI France .
  24. Zobacz stronę CRIF .
  25. Gilles Taïeb, „List do Pujadas. Panie Pujadas, czy ponownie się obrażasz? », Online .
  26. „  List do Pujadas by Gil Taieb  ”, Crif – Rada Reprezentacyjna Instytucji Żydowskich we Francji ,11 lutego 2016( przeczytaj online , skonsultowano 7 stycznia 2018 r. )
  27. „Francja 2: przeprosiny za BDS, Pujadas nie ustępuje”, Tribune juive , 14 lutego 2016 r., online .
  28. Benjamin Meffre, „David Pujadas potwierdza swoje odejście z 20 Hours of France 2” w PureMédias , 17 maja 2017 r.
  29. Alexandre Piquard, „David Pujadas zostaje usunięty z 20-godzinnej gazety France 2” w Le Monde .fr , 17 maja 2017 r.
  30. Daniel Psenny, „David Pujadas, wykluczony z „20 Hours” of France 2, Le Monde , 17 maja 2017 r., online .
  31. „David Pujadas, filar 20 godzin France 2, zostanie zastąpiony przez Anne-Sophie Lapix” , Caroline Sallé, Le Figaro .fr , 17 maja 2017 r.
  32. Julien Bellver , „Anne-Sophie Lapix stara się zastąpić Davida Pujadasa w 20 Hours of France 2” na PureMédias , 17 maja 2017 r.
  33. „  David Pujadas usunięty z 20:00 we France 2  ”, Ouest-France .fr ,17 maja 2017( przeczytaj online )
  34. „Wiadomości z 20 godzin France 2: Anne-Sophie Lapix potwierdzone, że zastąpi Davida Pujadasa” , Emilie Geffray, Le Figaro .fr , 18 maja 2017 r.
  35. "David Pujadas zaprezentować swój najnowszy dziennik 20 godzin na France 2 czwartek, 8 czerwca" , Le Monde com z AFP , 1 st czerwca 2017 r.
  36. "  'Pani, proszę pana, dobry wieczór' z powrotem bez Davida Pujadasa  " , na Program.tv (dostęp 5 września 2015 )
  37. „  Fr2: Pujadas uruchomi swój magazyn śledczy pod koniec października  ” , na JeanMarcMorandini.com ,20 sierpnia 2008.
  38. Julien Mielcarek, "David Pujadas: 'W' szpiedzy w środy o 10:30 P.M. " , Ozap .com , 28 sierpnia 2008.
  39. Carine Didier, „  Infiltratorzy: ten raport o pedofilach jest przedmiotem debaty  ” , na Le Parisien .fr ,6 kwietnia 2010
  40. Julien Mielcarek, „Infiltratorzy” F2 posuwają się za daleko? (wideo) ” , Ozap .com , 15 lipca 2008 r.
  41. „  Francja 2: David Pujadas zwolniony w pozwie wytoczonym przez tradycjonalistycznych katolików  ” , na Le Figaro .fr (konsultacja 11 września 2015 r. )
  42. "  Marie Drucker na czele magazynu Les infiltrés od września 2011  " , na Télé 2 Weeks .fr ,12 lipca 2011
  43. "  France 2 przeprogramowuje Marine Le Pen w " Słowa i działania  " , na Nouvelobs .com ,7 czerwca 2011
  44. Jean-Marc Barenghi, „  David Pujadas, gotowy na falę wyborów 2014  ” , na Le Figaro .fr ,28 listopada 2013 r.(dostęp 11 stycznia 2016 )
  45. Michel Houllebecq, Submission , Paryż, Flammarion,2015, 300  pkt. ( ISBN  978-2-08-135480-7 , czytaj online ) , strona 52
  46. "  Prawicowe prawybory: jak będzie wyglądać decydująca debata 17 listopada?"  » , W Europie 1 .fr ,14 listopada 2016 r.(dostęp 17 listopada 2016 )
  47. Julien Bellver, „  Debata między rundami: Alexandra Bensaid z Interu z Bouleau i Pujadas  ” , na Ozap .com ,21 listopada 2016.
  48. Benjamin Meffre, „  Podstawowa z lewej: Bensaid, Bouleau i Pujadas za debatę między dwoma turami  ” , na Ozap .com ,3 stycznia 2017 r.(dostęp 6 stycznia 2017 r . ) .
  49. Alexandre Desgué, „  Prezydencki 2017, 15 minut na przekonanie: godzina przejścia każdego kandydata przeciwko Léi Salamé i Davidowi Pujadasowi  ” , na toutelatele.com , toutelatele.com ,20 kwietnia 2017 r.(dostęp 20 kwietnia 2017 r . ) .
  50. „  Bar de Sevran rzekomo zabroniony kobietom: Pujadas i Ernotte będą sądzeni za zniesławienie  ” , na leparisien.fr ,19 czerwca 2020 r.
  51. „  David Pujadas ląduje na LCI  ” , na Le Figaro (dostęp 21 sierpnia 2017 )
  52. „  Wielki wywiad z Macronem na temat TF1 i LCI: odkryj biuro Elizejskie, w którym prezydent będzie udzielał wywiadu  ” , na www.lci.fr ,15 października 2017 r..
  53. Frédéric Lemaire, Pauline Perrenot ,,  Reforma SNCF (2): debaty telewizyjne czy zasadzka na związkowców?  ", Oskarżony ,28 lutego 2018( Czytaj online , obejrzano 1 st marca 2018 )
  54. „  Kim jest Ingrid, żona Davida Pujadasa?”  » , Na Télé-Star .fr (konsultowane 8 września 2015 )
  55. "  Bios gwiazd Davida Pujadas  " , na Gala .fr ( dostęp 29 lipca 2011 )
  56. Julien Lalande, "  David Pujadas obnaża jego para na pierwszej stronie" TV Magazine "  " , na Ozap .com ,2 marca 2006
  57. „David Pujadas znowu tato!” » , Gala .fr , 2 sierpnia 2009.
  58. Informacje przekazane przez Laurent Delahousse na koniec 8  po południu gazety France 2 na9 lutego 2008.
  59. „David Pujadas znowu będzie… tatusiem!” ” , Pure People.com , 16 lipca 2009 r.
  60. „  David Pujadas  ” , na Gala .fr (dostęp 8 września 2015 )
  61. Julie Dessagne, „  David Pujadas rozstaje się ze swoją żoną Ingrid  ”, Femme Actuelle ,23 maja 2017( przeczytaj online , konsultacja 23 maja 2017 r. )
  62. „Select Club: Le Siècle, klub spotkań francuskich elit. » , Republika Listów .fr ,22 stycznia 2008.
  63. „  David Pujadas: „ryzyko atomizacji społeczeństwa”  ” , na La Revue Civique.eu (dostęp 26 października 2015 )
  64. "  Różnorodność na ekranie: raport klubu Averroes.  » , na LeBlogTvNews.com (dostęp 26 października 2015 )
  65. "  David Pujadas sponsoruje studentów ZEP  " , na Le Parisien .fr ( dostęp 26 października 2015 )
  66. lefigaro.fr , „  David Pujadas, przeprowadzający wywiady z Republiki  ” (dostęp 9 września 2015 r. )
  67. „  Wywiad z Basharem al-Assadem na temat Francji 2: David Pujadas odpowiada na krytykę  ” (dostęp 9 września 2015 r. )
  68. "  Wiadomości ow czwartek 4 czerwca 2015 r.  " (dostęp 9 września 2015 r. )
  69. „  Wywiad z Obamą i Sarkozym przeprowadzony przez Laurence Ferrari i Davida Pujadasa  ” (dostęp 9 września 2015 r. )
  70. Franck Nouchi , „  Lekcja Poutine  ”, Le Monde.fr ,16 czerwca 2010( ISSN  1950-6244 , przeczytany online , skonsultowany 9 września 2015 r. )
  71. „  Lady Gaga: Od JT Davida Pujadasa do X Factor, ona jest wszędzie  ” , na ladepeche.fr (dostęp 4 marca 2021 r. )
  72. Blog o Renaud Revel , "" Ty presja cierpieć? " » Na oficjalnej stronie L'Express , 22 stycznia 2009.
  73. „  David Pujadas, niszczyciel” Islam „urojone  ” , na rdzennych Rzeczypospolitej (obejrzano 1 st lipca 2013 )
  74. „Aktor Davida Pujadasa… w wieku 18 lat!” » Na oficjalnej stronie Télé 7 dni , 27 lutego 2009.
  75. "  Allociné casting do filmu France Boutique  " , o Allociné , 29 października 2003 r.
  76. [video] żywych i martwych , broadcast w dniu 20 października 2010 roku o godzinie 20  h  35 na France 2 , 47  min  20  s . David Pujadas jest również wymieniany w napisach końcowych.
  77. „  David Pujadas przeprowadza wywiady z zaskakującym kandydatem na prezydenta  ” na www.purepeople.com (dostęp 26 października 2015 r. )
  78. David Pujadas: Outsider , na Strategies.fr
  79. Związek prasy francuskojęzycznej , „  Francja – Hondelatte i Pujadas: nagroda Roland-Dorgelès 2007  ” , na presse-francophone.org ,25 stycznia 2008
  80. „  Fabrice Luchini, wybrany Człowiekiem Roku 2012  ” , na Le Figaro (dostęp 26 października 2015 )
  81. "  David Pujadas, najbardziej służalczy dziennikarz?"  » , Na mecz w Paryżu .com ,3 lipca 2010

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne