Dangeul

Dangeul
Dangeul
Ratusz
Herb Dangul
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Kraj Loary
Departament Sarthe
Miasto Mamers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Maine Saosnois
Mandat burmistrza
Filip Mikołaj
2020 -2026
Kod pocztowy 72260
Wspólny kod 72112
Demografia
Miły Dangeulois
Ludność
miejska
474  mieszk. (2018 spadek o 1,86% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 35  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 48 ° 14 ′ 54 ″ północ, 0° 15 ′ 25 ″ wschód
Wysokość Min. 62  m
Maks. 104  mln
Powierzchnia 13,64  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Le Mans
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Mamers
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Kraj Loary
Zobacz na mapie administracyjnej Kraju Loary Lokalizator miasta 14.svg Dangeul
Geolokalizacja na mapie: Sarthe
Zobacz na mapie topograficznej Sarthe Lokalizator miasta 14.svg Dangeul
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dangeul
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Dangeul

Dangeul jest francuski gmina , położone w tej Sarthe działu w tym regionie Pays de la Loire , zamieszkana przez 474 mieszkańców.

Miasto jest częścią historycznej prowincji Maine i znajduje się w Saosnois .

Geografia

Gminy przygraniczne

Graniczące gminy Dangeul
Wodza Thoigné Kurzyny
Nouany Dangeul Marolles-les-Braults
Nouany Leave-sur-Orne Dissé-sous-Ballon ,
Mézières-sur-Ponthouin

Planowanie miasta

Typologia

Dangeul jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Le Mans , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 144 gminy, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (94,7% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (94,6%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (92,1%), tereny zurbanizowane (3,8%), łąki (2,6%), lasy (1,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Miasto nosiłoby nazwę Saint-Georges-de-Dangeul i podczas Rewolucji otrzymało nazwę Dangeul, którą zachowało do dziś.

Gentile jest Dangeulois .

Historia

Heraldyka

Broń Dangeul

Dangeul ramion jest emblazon następująco:
Kwartalne: 1 st Azure złoto ominąć klucz umieścić w pasku na 2 e złota w piasku ominąć klucz umieścić w barze na 3 e złota lwa pomijany lwa Sable, 4 e lazurowym do lwa.
Przyjęty przez gminę dnia20 grudnia 2012.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
? Marzec 2001 Raymond Triger    
Marzec 2001 Marzec 2008 Claire Debusschere   Asystent handlowy
Marzec 2008 marzec 2014 Christine Conin SE Rolnik
marzec 2014 W trakcie Filip Mikołaj SE Rolnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 roku miasto liczyło 474 mieszkańców, w dół 1,86% w porównaniu do roku 2013 ( Sarthe  : -0,54%, Francja wyłączeniem Mayotte  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
942 1005 1,059 1114 1 160 1225 1169 1 110 1102
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
1,075 1020 966 930 916 849 861 850 824
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
805 770 791 696 660 674 653 726 660
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
660 622 542 456 439 510 529 498 483
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
474 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Życie stowarzyszeniowe i sportowe

Gospodarka

Edukacja

Miejsca i zabytki

Powiązane osobistości

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Ludność miejska 2018.
  2. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  3. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. Claude-Marin Saugrain , Uniwersalny słownik starożytnej i współczesnej Francji i Nowej Francji , tom.  1,1726, s.  1012
  2. „  Geoportal (IGN),” Granice administracyjne „aktywna warstwa  ” .
  3. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  4. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 3 kwietnia 2021 ) .
  5. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  6. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Le Mans  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 3 kwietnia 2021 r . ) .
  7. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 3 kwietnia 2021 r . ) .
  8. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  9. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  10. Według Rewolucyjnych Nazw Komun Francji , s.  58  ; Zawiadomienie EHESS-Cassini rzeczywiście podaje nazwę rewolucyjną, nie określając nazwy poprzedniej.
  11. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  12. „  72 112 – Dangeul (Sarthe)  ” , o herbarzu miast i wsi Francji (dostęp 6 września 2015 r . ) .
  13. „  Wybory samorządowe 2001  ” , na gminach 2001.ouestfrance.fr , Ouest-France (dostęp 15 kwietnia 2018 r . ) .
  14. "  Nowi burmistrzowie i zastępcy wybrani w ten weekend  " , Le Maine libre ,6 kwietnia 2014(dostęp 6 kwietnia 2014 r . ) .
  15. Reelekcja 2020: „  Miejska w Dangeul. Nicolas Philippe rozpoczyna drugą kadencję  ” , na ouest-france.fr , Ouest-France (konsultacja 9 czerwca 2021 r. )
  16. Organizacja spisu na insee.fr .
  17. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  18. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  19. "  Zakon Mayanne  " , zawiadomienie n o  PA00109733, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  20. Jean-Pierre Reynaldo , Le Trotteur français: historia wyścigów kłusaków we Francji od początków do współczesności , Panazol, Éditions Lavauzelle,grudzień 2015, 427  s. ( ISBN  978-2-7025-1638-6 ) , s.  54-55.

Bibliografia

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne