Kultura Wysp Zielonego Przylądka
Kultura z Zielonego Przylądka , wyspa kraj (archipelag) z Afryki Zachodniej , przede wszystkim odnosi się do obserwowalnych praktyk kulturowych swoich 600.000 mieszkańców (w 2017 roku).
Ludy i języki
Narody
Populacja archipelagu składa się w około 70% z rasy mieszanej , afrykańskiej rasy czarnej i białej (1%). Duża diaspora żyje w Europie i północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych .
Języki
Republika Zielonego Przylądka, była kolonia portugalska , zachowała portugalski jako język urzędowy , ale powszechnie używanym językiem jest Crioul , kreolski z portugalską bazą leksykalną .
Tradycje
Religia
Voodoo jest religią przeważającej większości Voodoo populacji.
Symbolika
Mitologie
Wierzenia
Ćwiczyć
Wakacje
Życie towarzyskie
- Osobistości Wysp Zielonego Przylądka
Grupy ludzkie
-
Diaspora Wyspy Zielonego Przylądka (pl)
Rodzina
Nazwy
Społeczeństwo
Edukacja
-
Edukacja w Republice Zielonego Przylądka (en)
-
Uniwersytety Republiki Zielonego Przylądka , Lista uniwersytetów w Republice Zielonego Przylądka (en)
Prawo
stan
Stereotypy
Sztuka stołu
Kuchnia (y)
-
Zielonego Przylądka kuchni , gastronomii Zielonego Przylądka
- Kaczupa
Napoje)
Zdrowie
-
Zdrowie w Republice Zielonego Przylądka (pl)
Aktywność fizyczna
-
Lekkoatletyka , koszykówka, piłka nożna, piłka ręczna...
- Brzoskwinia
Popularne gry
Sporty
Sztuki walki
Głoska bezdźwięczna
-
Republika Zielonego Przylądka Media (pl)
- prasa codzienna, Horizonte , Novo Jornal-Cabo Verde
- prasa cotygodniowa, A Semana , Expresso das Ilhas , Jornal Horizonte , Terra Nova , Boletim Informativo
- inne prasy, Jornal O Cidadão (São Vicente) , Artiletra (São Vicente) , Jornal de São Nicolau i Oceanpress (Sal)
- Lista stacji radiowych w Republice Zielonego Przylądka
W 2016 r. w światowym rankingu wolności prasy, kompilowanym corocznie przez Reporterów bez Granic, Republika Zielonego Przylądka znalazła się na 32. miejscu na 180 krajów. Republika Zielonego Przylądka charakteryzuje się dużą wolnością prasy, gwarantowaną przez Konstytucję . Chociaż większość mediów należy do rządu, ich zawartość nie jest kontrolowana. Jednak wielkość kraju i krajobraz medialny zachęcają dziennikarzy do pewnej formy autocenzury .
Literatura
Literatura Republiki Zielonego Przylądka jest jedną z najbogatszych w Afryce. Mówi głównie po portugalsku , ale także po kreolsku.
Czasopisma literackie
Pisarze
Manuel Lopes , Germano Almeida , Luís Romano , Orlanda AMARILIS , Jorge Barbosa , Pedro Cardoso , Mário José Domingues Daniel Filipe Mário Alberto Fonseca de Almeida, Corsino Fortes , Arnaldo Carlos Vasconcelos Francja, António Aurélio Gonçalves , Aguinaldo Brito Fonseca , Ovidio od Sousa Martins , Oswaldo Osório , Dulce Almada Duarte , Manuel Veiga , Henrique Teixeira de Sousa
Poeci
Sergio Frusoni , Eugénio Tavares , B. Leza, João Cleofas Martins , Ovidio Martins , Jorge Barbosa , Corsino Fortes , Baltasar Lopes da Silva , João Vario , Oswaldo Osório , Arménio Vieira , Vadinho Velhinho, Jose Luis Tavares , Antonio Lima , António de Nevada , Oswaldo Osório
Tradycja ustna
Tradycja Wysp Zielonego Przylądka jest bogata w zagadki , motta , opowieści , bajki , na przykład Ti Lobo (wilk).
Historycy
Rękodzieło
Jak know- związane z tradycyjnym rzemiosłem jest (częściowo) część niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Ale duża część rzemieślniczych technik cofnęła się lub zniknęła od początku kolonizacji, a tym bardziej wraz z globalizacją, bez wystarczającej identyfikacji i dokumentacji.
Dzieła wizualne
Obraz
- Malarze: Nelson Nunes Lobo , Luisa Figueira, Manuel Figueira , Tchalé Figueira , Kiki Lima , Leão Lopes, Marie-Isabel Kouassi, Nelson Neves, Alex da Silva, Luísa Queirós , Bela Duarte
Rzeźba
Architektura
- Architektury w Republice Zielonego Przylądka
-
Loja , sobrado
-
Lista kościołów w Republice Zielonego Przylądka (en)
Sztuki sceniczne
Muzyka
- Muzyka Wysp Zielonego Przylądka
- Muzyka Wysp Zielonego Przylądka
- Gatunki muzyczne: Batuque , Morna , coladeira , Funana , litanie, kizomba , tabanka
-
Kompozytorzy z Wysp Zielonego Przylądka : Manuel de Novas , Vasco Martins , Orlando Pantera , Katchás, Betú, Nhelas Spencer
-
Śpiewacy z Wysp Zielonego Przylądka : Jorge Humberto, Humbertona, Bana, Bau, Cesária Évora , Chico Serra, Frank Cavaquim, Ildo Lobo, Luís Morais, Os Tubarões, Bulimundo (Carlos Alberto Silva Martins „Katchás”), Lura , Celina Pereiradé , Boy G , Codé Di Dona, Séma Lopi, Orlando Pantera , Tcheka , Tulipa Negra, Mayra Andrade , Teofilo Chantre, Tito Paris , Paulino Vieira, Vadú , Rabelados , Izé Teixeira , la Mc Malcriado , Voz de Cabo Verde
Morna
Urodzony w Boa Vista w drugiej połowie XVIII -tego wieku , Morna dół rzekomo „ Landu ”. Użyte instrumenty to gitara, cavaquinho (mała czterostrunowa gitara o czystym brzmieniu, odpowiednik ukulele ) i skrzypce.
Na Brava wyspie , Eugénio Tavares przekształca Morna poprzez sprzyjanie miłosne tematy na tych z życia codziennego. Morna staje się poważniejszy, bardziej melancholijne, a tym samym zyskuje jego listów szlachty. Śpiewa o pięknie morza, saudade (nostalogia i melancholia, często kojarzona z wygnaniem i rozłąką) i miłością. Następnie Francisco Xavier da Cruz aka B. Leza (z São Vicente ) dodaje poszczególne akordy do morny, która nabiera niemal ostatecznej formy. W dzisiejszych czasach morna to gatunek muzyczny, który uosabia duszę Wysp Zielonego Przylądka, przynajmniej za granicą poprzez głęboki głos Cesária Évora .
- Niektórzy wielcy kompozytorzy morn : Francisco Xavier da Cruz, Jorge Monteiro ( Jotamont ), Sergio Frusoni, Lela d'Maninha, Paulino Vieira, Tito Paris , Betú i Téofilo Chantre
- Wykonawcy: Bana, Cesária Évora, Ildo Lobo, Maria Alice, Mayra Andrade
Taniec
Teatr
- Teatr Republiki Zielonego Przylądka
- Artur Vieira, Matilde - Viage di distino
- Ano Nobo, Wyrok Toto Monteiro
- Horacio Santos, Spingardas di tia Karar
- Międzynarodowy Festiwal Teatralny Republiki Zielonego Przylądka
- Teatr Francusko-Republika Zielonego Przylądka
Kino
Lista filmów z Wysp Zielonego Przylądka (de)
W okresie kolonialnym w Praia istniał Cineclub, który był związany z międzykulturowym ruchem oporu, ale został rozwiązany przez policję portugalską w 1960 roku. Po odzyskaniu niepodległości stał się Cineclub Popular, aktywnym w nową stolicę. Pierwsze dni po odzyskaniu niepodległości naznaczone były również działalnością Televisão Nacional do Cabo Verde (TNCV). W 1977 r. powstała trzecia instytucja, która przyczynia się do rozwoju kina Zielonego Przylądka: Instituto do Cinema do Cabo Verde, który wspiera projekty filmowe. Wśród filmów wspieranych przez Instytut jest Ilhéu da Contenda Leão Lopesa (1994), zaadaptowany z powieści Henrique Teixeira de Sousa o tym samym tytule .
Niedawno, w 2000 roku, powstały filmy dokumentalne, takie jak Amílcar Cabral (2001) Any Ramos Lisboa, poświęcony rewolucjonistce z Wysp Zielonego Przylądka o tej samej nazwie, czy Kontinuasom , koprodukowany z Hiszpanią, o świecie tańca.
- Filmy z Wysp Zielonego Przylądka
- Filmy nakręcone w Republice Zielonego Przylądka
Inne: lalki, mim, pantomima, czarowanie
Turystyka
Dziedzictwo
Program Pamięć Świata ( UNESCO , 1992) nie wpisał niczego dla tego kraju do swojego międzynarodowego rejestru Pamięć Świata (stan na 15.01.2016).
Muzea i inne instytucje
Lista światowego dziedzictwa
1 element znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.
Niematerialne dziedzictwo kulturowe
1 praktyka jest wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości przez UNESCO.
Załączniki
Bibliografia
-
(en) Deirdre Meintel, Rasa, kultura i portugalski kolonializm na Cabo Verde , Maxwell School of Citizenship and Public Affairs, Syracuse University, Syracuse, NY, 1984, 201 s. ( ISBN 0915984660 )
- Claire Andrade-Watkins, „Kino i kultura na Wyspach Zielonego Przylądka i Gwinei Bissau”, w afrykańskich kinach, oaza na pustyni? , Condé-sur-Noireau, Corlet / Télérama, 2003, s. 148-151 , CinémAction Collection N O 106 ( ISBN 2854809807 )
- Bernard Magnier (reż.), Literatures of Cape Verde, Gwinea-Bissao, São Tomé and Principe , Clef, Paris, 1993, 152 s.
-
Eugène Tavares , Portugalskojęzyczne Literatury Archipelagów Atlantyku: Azory, Madera, Wyspy Zielonego Przylądka, Wyspy Świętego Tomasza i Książęca , L'Harmattan, Paryż, Turyn, Budapeszt, 2009, 294 s. ( ISBN 978-2-296-07575-7 )
-
(pt) Pedro Monteiro Cardoso, Folklore caboverdiano , Solidariedade Caboverdiana, Paryż, 1983, 120 s.
-
(pt) José Luís Hopffer C. Almada (red.), O ano magico de 2006: olhares retrospectivos sobre a história ea cultura Cabo-verdianas , Instituto da Biblioteca Nacional e do Livro, Praia, 2008, 864 s.
Dyskografia
-
(en) Wstępny przewodnik po muzyce Zielonego Przylądka: morna, funáná, coladeira: muzyka słodkiego smutku (kompil. Phil Stanton), World Music Network, Londyn, distrib. Harmonia mundi, 2001
-
en) Wyspy Zielonego Przylądka (Cesaria Evora, bracia Mendes, Teofilo Chantre i in.), ARC Music, East Grinstead, West Sussex; Clearwater, Floryda, 2002
-
Wyspy Zielonego Przylądka: Korzenie , Playa Sound, 1990
-
Skrzypce Zielonego Przylądka (Travadinha Antoninho), Buda musique, Paryż; dystrybu. Uniwersalny, 1992
-
Republika Zielonego Przylądka, antologia 1959-1992 , Buda musique, Paryż; dystrybu. Uniwersalny (2 CD)
-
Wyspy Zielonego Przylądka: archipelag muzyczny , Radio-France, Paryż; Harmonia mundi, Arles, 2003
-
Magia d'morna: muzyka z Wysp Zielonego Przylądka (Lena Timas), Sunset-Francja, dystrybucja. Melodia, 2007
Filmografia
-
(pt) Arquitecto ea Cidade Velha film Catariny Alves Costa, Documentary Educational Resources, Watertown, MA, 2007, 70 min (DVD)
-
(pt) Cesaria Evora: Morna Blues , film dokumentalny Anaïs Porsaïc i Éric Muleta, źródło obrazu, Morgane Production, La Sept Vidéo, Paryż, 1996, 105 min (DVD)
-
Kontinuasom , Hispano-Republika Zielonego Przylądka film dokumentalny Óscara Martíneza, 2009
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
Literatura
Obraz
Kino
Festiwale
Uwagi i referencje
-
http://www.axl.cefan.ulaval.ca/afrique/Cap-Vert.htm
-
(fr) Jean Sellier (i in.), Atlas ludów Afryki , La Découverte, Paryż, 2003, s. 117 ( ISBN 9782707141293 )
-
„Zielony Przylądek”, w Atlas of Africa , Editions du Jaguar, Paryż, 2009, s. 118 ( ISBN 978-2-86950-426-4 )
-
„ Legenda na dziesięciu wyspach Zielonego Przylądka – Abidjan.net Actualites ” , na Abidjan.net (dostęp 7 września 2020 r . ) .
-
Reporterzy bez Granic : Dane z rankingu wolności prasy 2016 [1]
-
Reporterzy bez granic: Wyspy Zielonego Przylądka
-
(fr) Humberto Lima, „Tradycja ustna jako dziedzictwo”, w Odkrycie Wysp Zielonego Przylądka , AHN, Praia; Sepia, Paryż, 1998, s. 117-140 ( ISBN 2907888749 )
-
http://f.catarino.free.fr/music.htm
-
http://www.maiskizomba.com/fr/kizomba
-
http://www.panapress.com/Publication-d-un-livre-sur-l-histoire-du-theatre-au-Cap-Vert--13-720489-18-lang4-index.html
-
http://fr.africatime.com/articles/huit-pays-au-festival-international-de-theatre-du-cap-vert
-
http://www.mindelo.info/_news.php?id=641
-
„Schunzel, regista ebreo nella Germania nazista” , artykuł Renzo Fegatelli we włoskiej gazecie La Repubblica z 30 stycznia 1996 r. Strona konsultowana 14 lipca 2013 r.