Sztuki multidyscyplinarne rodzi się z centralnego stanowiska pracy artystycznej w sztuce współczesnej. To potrzeby jego realizacji będą decydować nie tylko o zastosowanych materiałach , ale także o różnorodnych środkach artystycznych.
Widzimy dwa główne trendy:
Artyści performatywni , wywodzący się z precyzyjnej lub nieco mieszanej dyscypliny artystycznej, którzy stopniowo poszerzają zakres umiejętności, włączając inne formy sztuki do swojej sztuki podstawowej.
Nowa fala artystów wizualnych (często ze szkół multidyscyplinarnych), którzy bezpośrednio wykorzystują całą sztukę jako materiał w służbie dzieł, które muszą stworzyć.
W sztukach widowiskowych w wielu krajach występuje multidyscyplinarna kategoria widowisk na poziomie aparatu administracyjnego i subsydiującego (generalnie kreacja jest niedawna i ma niewielkie budżety).
„ Teatr tańca ” lub „teatr tańca” (w zależności od tego, czy jest to choreograf, czy reżyser teatralny, który jest źródłem spektaklu) jest integralną częścią multidyscyplinarności. Najczęściej używa się nazwy teatr tańca, gdyż największymi twórcami tego gatunku byli i nadal są choreografami.
Pojęcia teatr i taniec (i cyrk ), wywodzące się z długiej i starej tradycji, są nadal używane jako odrębne kategorie i stawiają opór głównie ze względu na uprawnienia subsydiujące, ale w rzeczywistości przenikanie się wszystkich dyscyplin scenicznych jest zresztą częstsze i bardziej naturalne. , jak gdzie indziej, ale w mniejszym stopniu, w innych sztukach.