Couvin

Couvin
Couvin
Zdjęcie zrobione w Couvin
Herb Couvin
Heraldyka
Flaga
Administracja
Kraj Belgia
Region  Walonia
Społeczność  Społeczność francuska
Województwo Prowincja Namur
Miasto Philippeville
Burmistrz Maurice Jennequin ( cdH )
(CVN)
Większość CVN (Couvin, Ty i My) - MR -IC

MR -IC
ECOLO
CVN
# PEP fotele		 23
6
1
6
10
Sekcja Kod pocztowy
Couvin
Aublain
Boussu-en-Fagne
Le Brûly
Brûly-de-Pesche
Cul-des-Sarts
Dailly
Frasnes-lez-Couvin
Gonrieux
Mariembourg
Pesche
Petigny
Petite-Chapelle
Presgaux		 5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
5660
Kod INS 93014
Strefa telefoniczna 060
Demografia
Miły Couvinois
Populacja
- Mężczyźni
- Gęstość kobiet
 13 782 (1 st styczeń 2.018)
48,75  %
51,25  %
67 mieszk/km 2
Piramida wieku
- 0-17 lat
- 18-64 lata
- 65 lat i więcej 		(1 st styczeń 2013)
21,22  %
60,89  %
17,89  %
Cudzoziemcy 3,70  % (1 st styczeń 2013)
Stopa bezrobocia 22,04  % (październik 2013)
Średni roczny dochód 10 959  € / mieszkaniec. (2011)
Geografia
Informacje kontaktowe 50 ° 03 północ, 4° 29 ′ wschód
Powierzchnia
- Użytki rolne
- Drewno
- Grunty zabudowane
- Różne 		+206,93  km na południowy 2 ( 2005 )
38,10  %
52,50  %
6,70  %
2,70  %
Lokalizacja

Położenie miasta w okręgu Philippeville i prowincji Namur
Geolokalizacja na mapie: Belgia
Zobacz na mapie administracyjnej Belgii Lokalizator miasta 14.svg Couvin
Geolokalizacja na mapie: Belgia
Zobacz na mapie topograficznej Belgii Lokalizator miasta 14.svg Couvin
Znajomości
Oficjalna strona couvin.be

Couvin (w Walonii Couvén ) to francuskojęzyczne miasto w Belgii położone w regionie Walonii w prowincji Namur i części okręgu Philippeville . Położone w Calestienne i na granicy z Francją Couvin było kolebką produkcji rakiet tenisowych Donnay . Couvin to centrum administracyjne kantonu składające się z własnej gminy i gminy Viroinval .

Jest to druga co do wielkości gmina w Belgii z 206.93  km 2 .

Demografia

W 1 st grudzień 2.019gmina liczyła 14151 mieszkańców (6951 mężczyzn i 7200 kobiet). Powierzchnia całkowita wynosi 206,93  km na południowy 2 , co daje gęstość zaludnienia od 68,48 mieszkańców na km 2.

Dane z lat 1846, 1900 i 1947 uwzględniają dane dla dawnych połączonych gmin.

Geografia

Sytuacja

Gmina od Couvin znajduje się w południowej części Belgii, w skrajnym południowo-zachodniej części prowincji Namur , w dzielnicy Philippeville i niedaleko Francji, która przylega do południa. Miasto położone jest 65  km na południowy zachód od Namur , 110  km na południe od Brukseli i 250  km na północny wschód od Paryża . Gmina jest pod względem powierzchni drugą w Belgii z 206.93  km 2 , a pierwszą jest Tournai . Graniczy z prowincją Hainaut na zachodzie i departamentem Ardennes na południu.

Couvin ma kilka miejscowości, w tym Fonds-de-l'Eau , które dzieli z sekcją Pesche i Platinerie. Stare miasto mieści się częściowo na jednym z wielu klifów Calestienne , natomiast Faubourg Saint-Germain, który bierze swoją nazwę od starego kościoła Saint-Germain zniszczonego w latach 1830-1840 i który stał na obecnym Place Général Piron znajduje się u podnóża tego samego klifu, od którego oddziela go Czarna Woda .

Gminy graniczące z Couvin
Chimay , Froidchapelle , Cerfontaine Cerfontaine , Philippeville Philippeville , Viroinval
Chimay Couvin Wiroinwal
Chimay , kanton Rocroi Kanton Rocroi Viroinval , kanton Revin

Topografia

Miasto rozciąga się na 3 obszary geograficzne, Fagne na północy, Calestienne w centrum i Ardeny na południu. Miasto Couvin znajduje się na Calestienne , starówce założonej na jednym z wielu klifów. Miasto wznosi się na wysokości 210 metrów, podczas gdy miasto osiąga wysokości od 160 metrów do 390 metrów, odpowiednio w Fagne i Ardenach .

Hydrografia

Miasto przecinają 2 główne rzeki: Czarna Woda i Biała Woda oraz wiele strumieni, w tym Ry de Rome, Ry d'Aisne, strumień Forge du Prince, który wpada do Eau Noire i Brouffe, który spływać do Eau Blanche . W Eau Noire pochodzi od płaskowyżu Rocroi i rozciąga się na 42  km . Przebiega przez ardeńską część gminy Couvin i Chimay , przecina Couvin z południa na północ i rozdziela się na dwie gałęzie, jedną otwartą, a drugą w jaskiniach Neptuna (lub jaskiniach Adugeoir ). Następnie dwie gałęzie spotykają się w centrum Nismes . Jeśli chodzi o Eau Blanche , bierze swoje źródło wokół Chimay , przechodzi przez odcinki Aublain , Boussu-en-Fagne i Mariembourg , aby zakończyć wyścig w pobliżu Nismes . Następnie obie rzeki spotkają się niedaleko Dourbes, dając początek Viroin, która następnie wpłynie do Mozy w Vireux-Molhain . Fakt, że przez całe terytorium miasta przepływają te dwie rzeki, oznacza, że ​​jest ono w całości częścią dorzecza Mozy . Jaskinie Adugeoir przez które Czarna Woda przechodzi wziąć swoją nazwę od miejscowości odcinku Petigny gdzie się znajduje, z Adugeoir. Później zmienimy nazwy tych jaskiń, aby nazwać je Jaskiniami Neptuna, ich obecna nazwa. Jaskinie zostały odkryte w latach 90. XIX wieku i są dziś wykorzystywane jako miejsce turystyczne. Ry de Rome tama w Petigny jest rezerwa wody pitnej i służy jako deptak uspokajający dla zwiedzających wokół jeziora na dystansie 5 kilometrów. Powierzchnia jeziora zajmuje 26,45  ha.

Pogoda

Całe miasto ma bardzo zróżnicowany klimat ze względu na różnice środowiskowe między południem z Ardenami a północą z Fagne. Miasto Couvin, pomiędzy tymi dwoma obszarami geograficznymi, ma umiarkowany klimat oceaniczny, zdegradowany przez bliskość Oceanu Atlantyckiego , będąc jednocześnie dość odległym lądem.

Aplikacje Nuvola kweather.png Klimat regionu Couvin (Źródło IRM )
Miesiąc jot fa M W M jot jot W S O NIE re Roczna średnia
Temperatury (° C) (pod zadaszeniem, średnia) 1.2 2.2 4.4 7,8 11,4 14,4 16,2 15,9 13,4 9,3 4,9 1,8 8,6
Opady (średnia wysokość w mm) 64 52 54 56 65 71 76 73 67 68 67 68 781

Historia

Miejsce jaskini Otchłani jest zajmowane od czasów prehistorycznych. Wykopaliska archeologiczne ujawniły monety rzymskie oraz pozostałości starożytnego cmentarza Merowingów , co pozwala stwierdzić obecność człowieka w pierwszych wiekach naszej ery.

Miasto jest wymienione po raz pierwszy w 872 roku pod nazwą „Cubinium”, jego terytorium jest następnie zajmowane przez mnichów z Saint-Germain-des-Prés . Wtedy część hrabstwa Hainaut od 996 do 1096 ,

W dniu 16 czerwca 1096 The Prince-biskup Liège Otbert kupił Couvin i wszystkie jego zależności od Baudouina II Hainaut finansować swoje odejście na krucjatę . Couvin staje się zatem jednym z 23 Dobrych Miast w Księstwie Liège , położony w dzielnicy Entre-Sambre-et-Meuse .
Staje się wówczas również stolicą swojego zamku, zrzeszającego obecne miasto i Nismes (dziś w mieście Viroinval ), o którym po raz pierwszy wspomniano w 1218 roku. Châtellenie wyznacza terytorium na południowy zachód od Księstwa Liège przez graniczy z hrabstwem Hainaut i Francją . Opłata lord wraca do pana Chimay aż do 1565 roku, kiedy odkupuje książę biskup i delegaci Bailly.

W XIII TH i XIV th  stulecia Couvin aktywnie uczestniczyć w walkach społecznych, które wstrząsnąć księstwo, które przyniosły mu zostać spalona w 1408 roku podczas powstania miast przeciwko bpa Jana Bawarskiego . Była jedną z sygnatariuszek pokoju z Fexhe w 1316 roku .

W 1554 r. miasto zostało ponownie zaatakowane i spalone, a następnie przez pięć lat okupowane przez wojska króla Francji Henryka II . W XVII -tego  wieku, miasto jest położony na skrzyżowaniu, to cierpią zwłaszcza zniszczeń spowodowanych przez najemników wynajętych przez Hiszpanów. Wielki Condé zajęli miasto w 1643 roku . W 1673 r. ponownie zajęli go Francuzi, którzy rozebrali zamek obronny. Zajmowali ją jeszcze w 1696 , 1707 , 1711 i 1747 roku .

W połowie lutego 1793, uznając, że „szczęście mieszkańców Liège zależy od ich ponownego połączenia ze sprawiedliwą i lojalną Republiką Francuską, zarządcy miasta Couvin wzywają mieszkańców swojego obszaru do wyrażenia zgody na ten projekt”. W dniu 8 marca Konwencja zarządziła połączenie kraju Liège z Francją. W dniu 12 maja 1793 roku Konwencja ratyfikowała zjednoczenie Couvin z Francją. 3 czerwca deklaracja przedstawicieli ludu, Hentza i Delaporte, o czasowym przyłączeniu okręgu Couvin do departamentu Ardenów . 8 czerwca organizację nowej dzielnicy Couvin powierzono sędziom sądu w Rocroi, Josephowi Prisse i Adrienowi Barré. Zakończył się 12 czerwca i obejmuje 10 kantonów: Couvin, Agimont, Dailly, Nismes, Romerée, Senzeilles, Surice, Treignes, Villers-deux-Églises i Villers-en-Fagne (około 18 000 dusz). W 1815 r. na mocy drugiego traktatu paryskiego zostało przyłączone do Królestwa Niderlandów w tym samym czasie co Mariembourg , Fagnolle , Bouillon i Philippeville .

W średniowieczu Couvin miał swój jarmark i frankoński targ, a także halę targową. Główną działalnością w tym czasie była hutnictwo. Aneksja przez Francję w 1793 r. sprzyja dobrobytowi miasta, którego kuźnie zaopatrują następnie fabryki armat. To także w Couvin zbudowano pierwszy w Europie wielki piec koksowniczy.

Podczas rewolucji belgijskiej Louis Ragondet, na czele 78 ochotników z Couvinois, opuścił Couvin 24 września 1830 r., a 26 września, zjednoczeni z tymi z Binche , Fontaine-l'Évêque i Gosselies , zaatakowali Holendrów w Vilvoorde i ścigali je do Eppegem . Po tym, jak miasto otrzymało 95 innych miast belgijskich i wsiach, w dniu 27 września 1832 roku z rąk króla Leopolda 1 st  flagę honoru łożyska złotymi literami do gminy Couvin. Wdzięczna ojczyzna .

W 1978 roku, wzorem działań podjętych w Cour-sur-Heure przeciwko budowie fabryki, mieszkańcy Couvin sprzeciwili się projektowi budowy tamy na Czarnej Wodzie , który trwał dziewięć miesięcy i przyciągnął uwagę mediów. . Minister Robót Publicznych Guy Mathot ostatecznie wycofał się z projektu. Reżyser Benjamin Hennot nakręcił film dokumentalny na ten temat w 2015 roku pod tytułem Bitwa o Czarną Wodę .

Herb

Blason ville być Couvin (Namur) .svg Stare miasto posiada herb, który został nadany 14 grudnia 1874 r. i zmodyfikowany 3 lutego 1950 r. przez dodanie tarczy w całości. Są one inspirowane przez pieczęcią Couvin 1789. Pokazy rozeta blaszka Brygady 1 st Korpusu (Belgia)  (w) , do Brygady Piron , który jest nazwany po jego pierwszego dowódcy, General Piron , urodzonego w 1896 roku w Couvin Po po połączeniu gmin nowy podmiot przejmuje herb dawnej tytułowej gminy. Blazon  : Kwartalnik: 1 i 4 Or; do 2 i 3 lazuru; nad całością tarcza Sobola z wszytym krzyżem łacińskim Gules, głowa złotego lamparta z otwartym pyskiem i zapaloną Sobolą, odtłuczoną na krzyżu.



Transport

Miasto przecina z północy na południe droga krajowa 5, która jest częścią E420 , która łączy je z Charleroi i Charleville-Mézières , a z zachodu na wschód drogą krajową 99 .

SNCB stacja kolejowa znajduje się na końcu linii 134 , który jedzie do Mariembourg, a następnie łączy linię 132 , która łączy go Philippeville i Charleroi , a linia 156 , która łączy go Anor i Hermeton-sur-Meuse . Couvin ma również autobusy, zwłaszcza do Chimay , Charleroi i Namur .

Lokalne ciekawostki

Region posiada wiele atrakcji turystycznych:

Zabytki

Zainteresowania

Bliźniacze

Osobowości

Galeria zdjęć

Uwagi i referencje

  1. http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/stat-1-1_f.pdf
  2. http://www.ibz.rrn.fgov.be/fileadmin/user_upload/fr/pop/statistiques/population-bevolking-20190101.pdf
  3. http://www.guider.be/article/les_dix_barrages_de_taille_importante_en_belgique.html
  4. http://www.fabrice-muller.be/liege/histoire/bonnes-villes/couvin.html
  5. http://www.archeostage.com/publications/eglise_st_lambert_1991-1998.htm
  6. André Lépine "  Załącznik do Francji dzielnicy Couvin w 1793 roku  ", Cercle d'Histoire de Cerfontaine , n o  246,2001
  7. André Lépine , „  Frasnes-lez-Couvin - Zapiski historyczne. Parafia  ” Cercle d'Histoire de Cerfontaine , N O  3632011
  8. „Asfalt na Cour-sur-Heure i tama Eau Noire: w zbliżeniu dwóch komitetów obrony? » , La Nouvelle Gazette , 30 czerwca 1978.
  9. Bitwa o Czarną Wodę
  10. Lieve Viaene-Awouters i Ernest Warlop , herb komunalny w Belgii, Walonii, Brukseli i gminach niemieckojęzycznych , t.  1: Gminy Walonii AL , Bruksela, Dexia,2002, s.  258
  11. Sylvie Boulvain i Arthur Boulvain , Dziedzictwo Couvin , Walońska Agencja Dziedzictwa , coll.  "Notebooki dziedzictwa" ( N O  65)2010, 56  pkt. ( ISBN  978-2-87522-001-1 )

Zobacz również

Linki zewnętrzne

Bibliografia