Imię i nazwisko | Patricia Claire Blume |
---|---|
Narodziny |
15 lutego 1931 Finchley , Londyn ( Anglia , Wielka Brytania ) |
Narodowość | brytyjski |
Zawód | Aktorka |
Wybitne filmy |
W centrum uwagi Bracia Karamazow Winni Łącznicy |
Claire Bloom , urodzona Patricia Claire Bloom , jest brytyjską aktorką , urodzoną dnia15 lutego 1931w Finchley , Londyn , który celował w teatrze , filmie i telewizji , zarówno w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych .
Claire Bloom urodziła się w Finchley, na przedmieściach północnego Londynu, jako najstarsza córka jej rodzeństwa. Jej ojcem jest Edward Blum, Anglik urodzony w Liverpoolu , syn żydowskich imigrantów , którego pierwotne nazwisko brzmiało Blumenthal, a rodzina wywodziła się z Rosji i Łotwy . Jej matką jest Elizabeth Grew, Angielka urodzona w Cricklewood w Londynie, z rodziny żydowskich imigrantów z Polski , której pierwotne nazwisko brzmiało Gravitsky. Claire ma młodszego brata, Johna, urodzonego w 1936 roku.
Jego dziadek ze strony ojca, Hyman Blumenthal, wyemigrował do Anglii i najwyraźniej pożyczył nazwisko Blumenthala z paszportu innego pasażera. Jego dziadkiem ze strony matki był Henryk Gravitzky, syn Schlomo David Gravitzky i Sophia, z Byten w obwodzie grodzieńskim w Rosji. Babka ze strony matki Claire, Pauline Beckermann, córka Wielkiego Rabina z Frankfurtu , również przybył do Anglii około 1900 roku z Rygi z mężem Henrykiem, który urodził się w Rosji, a który potem rozpoczął udaną fabrykę mebli w wschodnim Londynie.
Chociaż czterej dziadkowie Claire byli Żydami aszkenazyjskimi , Pauline, matka Elizabeth Grew, była jedynym członkiem rodziny, który nadal podtrzymywał tradycje judaizmu . Jego najstarsza córka Mary Grew, ciotka Claire Bloom, była odnoszącą sukcesy aktorką na West Endzie i służyła jako mentorka młodej Claire zainteresowanej aktorstwem .
Młodość Claire jest zakłócona zarówno przez drugą wojnę światową, jak i przez niepewne losy jej ojca, sprzedawcy zawsze gotowego do zainwestowania w dobry biznes, który upada, ale także zagorzałego gracza, prowadzącego do wielu ruchów i zmian w biznesie. szkoły, czyniąc edukację młodej Claire chaotyczną. W latach poprzedzających wybuch wojny rodzina kilkakrotnie przenosiła się z Cardiff do Bristolu przez Kornwalię i New Milton .
W związku z tym Claire Bloom uczęszczała do wielu szkół: Badminton School, eleganckiej i słynnej postępowej prywatnej szkoły dla dziewcząt w Clifton niedaleko Bristolu , następnie skromnej szkoły w jej wiosce w Kornwalii, a następnie Fern Hill Manor w New Milton . Podczas wojny rodzina wróciła do Londynu, a Claire została wysłana ze swoją kuzynką Normą na wieś, do szkoły Beacon Hill prowadzonej przez Dorę Russell , żonę Bertranda Russella . Postępowa w polityce i poglądach, zachęcała do nagości i nie wymagała udziału uczniów w zajęciach.
W 1941 roku brat Edwarda Bluma zaprosił swoją szwagierkę Elżbietę i jej dzieci do zamieszkania z nim na Florydzie, aby uciec przed londyńskim Blitzem . Tam Claire zbiera fundusze na prośbę British War Relief Society, co jest jej pierwszym kontaktem ze śpiewaniem w showbiznesie . Następnie chodzi do szkoły tańca, śpiewa w radiu i regularnie występuje w dużym hotelu w Miami . Po roku Elizabeth przeniosła się z dziećmi do Forest Hills w Queens w Nowym Jorku , gdzie Claire uczęszcza do szkoły tańca na Manhattanie i zagrała w swoim pierwszym słuchowisku radiowym .
W 1943 roku rodzina wróciła do Londynu przez Lizbonę i, w miarę poprawy losu Edwarda, przenieśli się do dużego mieszkania na Curzon Street w dzielnicy Mayfair . W swoich 12 lat, matka zabrała go zobaczyć Broadway grać Three Sisters przez Czechowa , który zaimponował w dziewczynie. W wieku 13 lat Claire otrzymała stypendium w Guildhall School of Music and Drama, a rok później w Centralnej Szkole Mowy i Dramatu . Po ukończeniu studiów zaczęła występować w Oxford Repertory Theatre w 1946 roku w produkcjach takich znakomitych reżyserów jak Peter Brook i Tyrone Guthrie .
Mniej więcej w tym czasie Edward Blum napisał do Elizabeth z Południowej Afryki, prosząc o rozwód, aby mógł poślubić swoją dziewczynę Betty. Przez wiele lat Claire nie miała żadnego związku ze swoim ojcem, którego nazywała „Eddie”, chociaż nadal wysyłał pieniądze swojej byłej żonie na utrzymanie rodziny i przyszedł, aby przedstawić swoją nową żonę swojej starej rodzinie, trzech lata później. Zmarł trzy dni po tej wizycie, podczas której Claire zlekceważyła swojego ojca, co pozostawiło ją z trwałym poczuciem winy.
W 1959 roku Claire Bloom spotkała się na scenie w Rashömon , a we wrześniu wyszła za mąż za amerykańskiego aktora Roda Steigera, z którym miała dziecko, (w) Annę Justine (w) , urodzoną wLuty 1960i została uznaną piosenkarką liryczną , z którą utrzymywała burzliwe relacje. Claire i Rod mieszkają w Kalifornii, są bardziej towarzyszami niż kochankami, pisała, a następnie rozwiedli się w czerwcu 1969 roku po latach burzliwego życia.
Wyszła za mąż wkrótce po producent teatralny Hillard Elkins (w) w )Sierpień 1969, którą nazwała „ Niewymownym ” i rozwiodła się wWrzesień 1976.
Trudności finansowe skłaniają ją do powrotu do Londynu z córką Anną, ale w drodze na Hawaje , podczas postoju w Nowym Jorku, przypadkowe spotkanie zbliża ją do amerykańskiego pisarza Philipa Rotha, z którym nawiązuje romans. Podeszła do swojej farmie w XVIII -tego wieku w Connecticut , ale jego córka Anna Roth nie ma pod jednym dachem. Do 1988 roku dzielili swój czas między Londyn i Nowy Jork. Wyszła za niego piętnaście lat później, wkwiecień 1990. Po problemach z depresją i paranoją para rozwiodła się ze stratą i frustracją w 1995 roku, a Bloom opowiada o tym związku i jego rozpadzie w swoim nagłówku – pamiętniku z 1996 roku „ Leaving a Doll's House” . Niedługo potem Roth napisał natchnioną powieść Wyszłam za komunistę , opublikowaną w 1998 roku, w której postać Eve Frame wydaje się reprezentować Bloom i która odniosła o wiele większy sukces niż autobiografia jego byłej żony, aktorki.
Miała romanse z aktorami Yul Brynner , Richard Burton (przez pięć lat) - który powiedziałby swojemu biografowi, że "nigdy nie kochał więcej niż dwie kobiety przed Elizabeth : Sybil była jedną, Claire Bloom drugą »-, Laurence Olivier lub Anthony Quinn .
Po szkoleniu w Guildhall School of Music and Drama oraz Central School of Speech and Drama, pod kierunkiem Eileen Thorndike, zadebiutowała w BBC . Potem doszła do piętnastu lat na scenie Oxford Repertory Theatre w 1946 roku. Jej Ofelia w Hamlecie w Stratford-on-Avon przyniosła jej między innymi entuzjazm krytyków. Pani nie jest do spalania przez Christopher Fry , naprzeciwko Richard Burton , jeden z jego ulubionych partnerami na ekranie, to jego pierwszy występ na scenie w Londynie . Zatrudniona na dwa lata przez Old Vic Theatre , zrealizowała długą i błyskotliwą karierę teatralną, zwłaszcza w Nowym Jorku ( Hedda Gabler ).
Jej najbardziej znaną rolą w kinie pozostaje rola młodego tancerza samobójczego Terry'ego, przygarniętego i wspomaganego przez Charlesa Chaplina w Pożarach kolei (1952). Po wyczerpującym tygodniu przesłuchań i kilku miesiącach oczekiwania zdobyła rolę baletnicy w tym filmie Chaplina, który sam ją wybrał. Staje się bliską przyjaciółką Oony O'Neill , żony Chaplina, i jej syna Sydneya, u boku którego gra w filmie. Chaplin wyjaśnia swoją decyzję, by zagrać razem z Claire Bloom, kiedy był to jej pierwszy film:
„Podczas przesłuchania do roli dziewczyny pragnęłam niemożliwego: piękna, talentu i wielkiej różnorodności emocjonalnej. Po miesiącach badań i testów z rozczarowującymi wynikami, w końcu miałem okazję wybrać Claire Bloom, którą polecił mi mój przyjaciel Arthur Laurents ”.
Limelight uczyniło ją gwiazdą, kiedy otwarto w tym samym tygodniu, w którym zadebiutowała jako Julia u boku Alana Badela jako Romeo w Old Vic . Nagle, w wieku dwudziestu jeden lat, stała się gwiazdą. Była bardzo poruszona, że pięćdziesiąt lat później odbyła się wyjątkowa projekcja filmu Limelight na Piazza Maggiore w Bolonii przed czterema tysiącami widzów i przypomniała sobie, jak bardzo liczyło się to arcydzieło w jej karierze.
W kolejnych latach dzieli się między kraj pochodzenia i Amerykę . Jest to zilustrowane w thrillerze z The Man Między przez Carol Reed , szekspirowskiego adaptacji z Ryszarda III , w reżyserii iz udziałem Laurence Olivier , i Dostojewskiego Bracia Karamazow przez Richarda Brooksa , obok Yul Brynner , wspaniały z Les Amours enchantées po bracia Grimm , melodramat z Les łącznicy culables reżyserii George Cukor , komedii z Włoch Elio Petri , w przeciwieństwie do Charles Aznavour czy Alberto Sordi , w peplum z Aleksandra Wielkiego przez Robert Rossen , naprzeciwko Richard Burton - co ona także we współpracy dwóch lat później za The Wild Bodies , podpisany przez jednego z najwybitniejszych przedstawicieli brytyjskiej Nowej Fali, Tony'ego Richardsona , a dziewięć lat później za film szpiegowski The Spy Who przyszedł z zimna według Johna Le Carré w reżyserii Martina Ritta , filmowca który znajduje ją w The Outrage , remake'u Rashōmon , arcydzieła Akiry Kurosawy . Claire Bloom ma nawet na luksus grania horror Classic: The Devil Dom przez Robert Wise . Gwiazda utrzymywała się na dużym ekranie na bardzo wysokim poziomie do połowy lat 60-tych.
Jego kolejne filmy wywarły mniejsze wrażenie, czy to The Illustrated Man , oparty na powieści autora science fiction Raya Bradbury'ego , z Rodem Steigerem , czy Doll's House na podstawie sztuki Ibsena , u boku Anthony'ego Hopkinsa .
Znajdziemy ją w teatrze, w szczególności w roli wolała, że od Blanche DuBois , w okładce sztuce Tennessee Williamsa , Tramwaj zwany pożądaniem , przeprowadzonego w Londynie w 1974 roku; dramaturg Williams wyznaje: „Oświadczam, że jestem absolutnie szalony na punkcie Claire Bloom”.
Po jej skomponowaniu w filmie L'Île des adieux według Ernesta Hemingwaya , wydanym w 1977 roku, w którym zagrała razem z Georgem C. Scottem , zagrała boginię Herę (a Olivier jest jej Zeusem ) w oryginale Clash of the Titans oraz pracował w 1980 roku z Stephena Frearsa dla Sammy i Rosie Get Fucked i Woody Allen za Zbrodnie i wykroczenia inspirowanych Zbrodnia i kara wg Fiodora Dostojewskiego . Allen użyje go ponownie w Przeklętej Afrodycie w 1995 roku.
Ona także odgrywa Queen Mary w Oscar- zwycięskiego filmu Jak zostać królem w 2010 roku.
Bloom była również bardzo aktywna w telewizji od lat pięćdziesiątych, grając Roxane w walce z José Ferrerem jako Cyrano de Bergerac , Beauty w walce z Charltonem Hestonem jako Bestia, Anna Karenine w walce z Seanem Connerym jako Wroński...
W 1979 zagrała Atenę i Dianę Rigg Klitajmestrę w adaptacji Ajschylosa, aw 1986 zagrała Jocastę i Johna Gielguda Tiresiasa w adaptacji Sofoklesa ; między nimi gra matkę Hamleta pod pseudonimem Derek Jacobi , jest nominowana do nagrody Emmy za serial Back to the Castle (wraz ze swoim innym ulubionym partnerem Laurencem Olivierem) i konfrontuje się z prestiżową siostrą, Deborah Kerr , w filmie telewizyjnym Ann and Debbie . Nie przeszkadza mu to jednak uczestniczyć w adaptacjach Barbary Taylor Bradford i Barbary Cartland ( Zamaskowany jeździec z Hugh Grantem ).
Aktorka współpracowała także z Johnem Schlesingerem przy oddzielnych stołach na podstawie sztuki Terence'a Rattigana i ponownie spotkała się z Richardsonem w 1988 roku.
Publiczność mogła również zobaczyć ją w dwóch przygodach panny Marple , w tym ostatnim jako Joan Hickson, następnie Geraldine McEwan , Nowy Jork: Sekcja kryminalna , Doctor Who w podwójnym odcinku z Davidem Tennantem oraz w Doc Martin w czterech odcinkach od 2005 do 2013 roku. W 2015 roku zagrała rolę Matildy Stowe w odcinku 17.4 Midsomer Murders ITV zatytułowanym „ A Vintage Murder” , a następnie w 2019 roku została ciocią Mary w miniserialu Stephena Poliakoffa w BBC, Summer of Rockets .
Aktorka o czarnych włosach, jej uwodzenie zawdzięcza fotogenicznej urodzie lekko „uszczypniętej”, podkreślonej naturalną elegancją.
Później, królewska obecność Claire Bloom staje się idealna do filmów kostiumowych lub teatru elżbietańskiego , a ona często gra królowe lub cesarzowe na tle utalentowanych hollywoodzkich aktorów. Powieściopisarz (w) David Plante (w) napisał, że „wyrafinowane piękno Claire wydaje się być jednym z wyrafinowaniem kultury, którą reprezentuje jako aktorka”.
Claire Bloom i Richard Burton w Aleksandrze Wielkim , 1956
Claire Bloom i John Neville w Romeo i Julii , 1957
Claire Bloom w Braciach Karamazow , 1958
Claire Bloom w Il maestro di Vigevano autorstwa Elio Petriego , 1963
Claire Bloom w Heddzie Gabler , 1971
W 2013 roku Claire Bloom została mianowana Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE) za usługi świadczone na rzecz teatru.
2015: Inspektor Barnaby Matilda Stowe
Claire Bloom napisała swoje wspomnienia: pierwsza książka jest najbardziej skupiona na jej karierze Limelight i After: The Education of an Actress , wydana w 1982 roku, a bardziej kontrowersyjna druga, Leaving a Doll's House: A Memoir , wydana w 1996 roku, obejmuje jej życie osobiste ze szczegółami, które nie są pochlebne dla jej ostatniego męża.