Kolej Blanc-Argent | |
Linia z Le Blanc do Argent-sur-Sauldre przez Romorantin i Salbris |
|
X 74.500 wagonów z Blanc-Argent, w 2004 r . | |
Kraj | Francja |
---|---|
Obsługiwane miasta | Le Blanc , Mézières-en-Brenne , Buzancais , Écueillé , Valençay , Romorantin- Lanthenay , Salbris , Argent- sur-Sauldre |
Historyczny | |
Uruchomienie | 1901 - 1902 |
Zamknięcie | 1951 - 1988 (częściowe zamknięcie) |
Dealerzy |
PO ( 1893 - 1906 ) Compagnie du Blanc-Argent (od 1906 ) |
Charakterystyka techniczna | |
Numer urzędowy | 600 000 ( Salbris au Blanc ) 693 000 ( Salbris do Argent ) |
Długość | 191 km |
Rozstaw | metryczny (1000 m ) |
Elektryfikacja | Nie zelektryfikowany |
Maksymalne nachylenie | 15 ‰ |
Liczba sposobów | Pojedynczy tor (dawniej pojedynczy tor) |
ruch drogowy | |
Właściciel | SNCF |
Operator (y) | Compagnie du Blanc-Argent ( Keolis ) |
ruch drogowy | TER |
Schemat liniowy | |
The Railroad of White-Silver , zwana również BA , to linia kolei francuskich do odległości metrycznych i jednotorowych . Łączenie Le Blanc , sub-prefektura w dziale z Indre , aby Argent-sur-Sauldre , w dziale z Cher , w tym regionie Centre-Val de Loire aż do 1939 roku, to jest obsługiwane tylko na odcinku między Valençay i Salbris z TER i między Valençay i Argy pociągiem turystycznym.
Pod nazwami Salbris internetowym Białej i linii Salbris srebro , są one odpowiednio linie n O 600.000 i n O 693000 do krajowej sieci kolejowej .
Pierwszy projekt linii kolejowej łączącej Gièvres z Blanc został uruchomiony w 1868 r. W 1872 r. przedsiębiorstwo kolejowe z Bressuire do Poitiers otrzymało koncesję na budowę standardowej i dwutorowej linii między Gièvres i Le Blanc. Kiedy ta firma zbankrutowała w 1878 r., koncesja przeszła na rzecz państwa .
1879, linia jest włączona do Freycinet planu którym spoczywa n O 92 z wydłużeniem Salbris i Silver-Sauldre . Linia została ostatecznie przyznana przez państwo Compagnie du chemin de fer de Paris à Orleans (PO) na mocy umowy podpisanej między Ministrem Robót Publicznych a spółką,28 czerwca 1883 r.. Konwencja ta została zatwierdzona ustawą 20 listopada.
W 1890 r. podjęto ostatecznie decyzję o budowie linii o rozstawie metrycznym . Firma PO, nie chcąc inwestować w budowę linii, zleciła budowę firmie Faugère i Chatelin. Po wielu nieporozumieniach dotyczących przebiegu linii, w 1898 r. dokonano zakupu gruntów, a prace budowlane można było rozpocząć w 1899 r . Linia była dostarczana sukcesywnie w odcinkach:
Rozruch odbywa się również sekcją, w innej kolejności, kończąc na Salbris - Romorantin on 31 grudnia 1902. „Compagnie du chemin de fer du Blanc à Argent”, koncesjonariusz linii w miejsce PO, został utworzony dopiero w dniu24 czerwca 1906.
Tor posadowiony jest za pomocą szyny „ podwójnej grzybkowej ” 25 kg/m, klinowanej przez skręcane łożyska na podkładach , całość spoczywa na podsypce piaskowej zamiast zwykłego podsypki . Promień łuków nie spada poniżej 150 m, a maksymalne nachylenie wynosi 1,5%.
Skrajne odcinki były stopniowo zamykane dla ruchu:
Odcinek linii znajdujący się w departamencie Indre (od Luçay-le-Mâle do Argy ) jest wymieniony jako zabytek historyczny .
Ruch towarowy, który wymagał przeładunków ze względu na różnicę skrajni, ustał w 1988 roku . Jednak odcinek z Argy do Buzancais został wprowadzony na normalny tor, aby umożliwić obsługę silosu, znajdującego się w pobliżu stacji Argy , na linii z Tours do Châteauroux .
W ramach usługi Fercam (kolej i ciężarówka) Fret SNCF ruch towarowy zostaje zawieszony ,,15 stycznia 1989.
Linia ta jest obecnie skrócona do odcinka z Salbris do Valençay przez Romorantin-Lanthenay w odniesieniu do obsługi TER przez CBA. Odcinek między Valençay i Argy jest obsługiwany od kwietnia do października przez pociągi turystyczne stowarzyszenia SABA (Train du Bas-Berry).
Jest w kontakcie z siecią normalnotorową w Salbris ( linia Aubrais - Orlean w Montauban-Ville-Bourbon ) oraz w Gièvres ( linia Vierzon w Saint-Pierre-des-Corps ).
Odcinek z Valençay do Luçay-le-Mâle został zawieszony w ruchu pasażerskim w miesiącupaździernik 2009. Zawieszenie ruchu podjęto w ramach kontroli technicznej przeprowadzonej przez SNCF i RFF . Jednak od 29 czerwca 2019 roku, po podjętych pracach i podpisaniu nowej umowy, odcinek z Valençay do Luçay-le-Mâle jest ponownie obsługiwany latem przez SABA w ramach działalności turystycznej.
13 czerwca 2010, w ramach decyzji bezpieczeństwa na zlecenie SNCF , ruch został czasowo ograniczony do 40 km / h , na całej linii , zamiast zwykłych 70 km / h . Prędkość pociągów między Valençay a Argy jest ograniczona do 30 km/h.
2 grudnia 2011, RFF i region Centrum zgodziły się sfinansować modernizację linii kosztem 13,6 mln euro (8,85 mln euro dla regionu Centrum ; 4,5 mln na RFF i wkład lokalny 0,25 mln). Obejmuje odnowienie toru podsypki o długości 38 km , aby osiągnąć maksymalną prędkość 70 km / h , poprzez ponowne wykorzystanie 76 km szyny sztafetowej z linii Atlantic HSL , wraz z nowym poprzecznym i pełnym balastem zastępującym tor szynami " podwójny grzyb " . datowany od początku linii. W następstwie tych prac ponowne otwarcie linii zaowocowało działaniem w dwóch częściach: między Salbris i Romorantin-Blanc-Argent z jednej strony, między Romorantin i Valençay z drugiej strony, w ramach reżimu „Shuttle” od 2012 do 2015 roku Ta funkcja została zniesiona w 2015 r.: ponownie można podróżować z Salbris do Valençay bez przesiadek w Romorantin.
Dwie ostatnie instrukcje przejazdów przejazdowych na odcinku linii TER, bramy wahadłowe, zlokalizowane w Selles-Saint-Denis (nr PN 325) i Chabris (nr 248) zostały w 2017 roku zastąpione przez automatyczne przejazdy kolejowe typu SAL 2. Dwa poziome ręczne przejazdy z barierami oscylacyjnymi pozostają na linii do dziś , PN 192 w Luçay-le-Mâle i PN 157 w Heugnes, a także trzy inne ręczne przejazdy kolejowe z ruchomymi barierami, PN 187 (Richepot) i PN 184 (Nowa Fundlandia), oba zlokalizowane w gminie Luçay-le-Mâle oraz PN 179 (La Ferrière) znajdujące się w gminie Ecueillé . PN z barierami oscylacyjnymi nr 177 (Ecueillé) i barierami obrotowymi nr 139 (Argy) zostały zastąpione przez automatyczne bariery typu SAL2 FC, przez stowarzyszenie SABA obsługujące tę sekcję. Aby poprawić bezpieczeństwo tych dwóch PN i uniknąć przedwczesnych zamknięć z powodu spacerowiczów na torze, w 2021 r. sterowanie za pomocą detektora zostało zastąpione sterowaniem radiowym.
Miasta, przez które dziś przechodzi eksploatowana część linii to: Valençay, Varennes sur Fouzon, Chabris, Gièvres, Pruniers en Sologne, Romorantin-Lanthenay, Villeherviers, Loreux, Selles-St-Denis, La Ferté-Imbault i Salbris. Jest to zatem jedna z ostatnich linii we Francji, która obsługuje wszystkie gminy, przez które przejeżdża.
Najwyższy punkt linii znajduje się na wysokości 187 m na PK 261, w miejscowości Heugnes . Linia przecina Sologne i Bas-Berry, umożliwiając doskonałe proste wyrównanie dzięki lekko nierównej rzeźbie. Jednak linia ma bardziej kapryśną trasę, składającą się z zakrętów i przeciwzakrętów w miejscowości Romorantin, aby ominąć centrum miasta, a także w okolicach Luçay-le-Mâle , Ecueillé i Heugnes .
Linia, której właścicielem jest SNCF Réseau , jest obsługiwana przez Compagnie du Blanc-Argent w imieniu SNCF Voyageurs . Firma ta przez długi czas była firmą rodzinną, zanim została kupiona w 2000 r. przez Keolis , (spółkę zależną SNCF ), jako część usługi TER Centre-Val de Loire .
Po ogłoszeniu przetargu firma Keolis uzyskała przedłużenie umowy operacyjnej z SNCF na okres wrzesień 2015 r. - 31 grudnia 2021.
Z Salbris do Valençay usługi świadczone są przez pociągi regionalne sieci TER Centre-Val de Loire . W ciągu tygodnia gwarantowane są 4 rejsy w obie strony, do których dodaje się 3 rejsy w obie strony między Salbris i Romorantin oraz 3 inne między Romorantin i Valençay. Ofertę uzupełniają autokary. W soboty i niedziele oferta dotyczy wyłącznie kolei.
Początkowo lokomotywy typu 030 zapewniały trakcję dla pociągów. Maszyny te ważyły 15,5 tony i były wybite na 10 kg .
Zostały one dostarczone przez dwóch producentów:
Nabyto używane lokomotywy parowe:
Do lokomotywy zostały zbudowane na podwoziu lokomotywy:
Te wagony zostały nabyte z drugiej ręki:
De Dion OC2 (1976).
De Dion , n O ZZ13 ex Tramwaj du Loiret, uporządkowane przez Heuliez .
Autorail de Dion Bouton, n O 24 ex tramwajowe de l'Ain
Zajezdnia Romorantin i wagony Verney (1976).
Verney X 212 na stacji Romorantin-Blanc-Argent (2009).
Te wagony zostały nabyte dziewięć dostarczane:
Wagony wypożyczono w 1940 r. z ogólnej kompanii kolei gospodarczych (sieć Allier):
Tylko 15 samochodów zostanie przypisanych do BA:
Pozostałe 15 są sprzedawane:
Dp 51, 57 i 58 z samochodów dostawczych PO-Correze .
Wagony z wózkami płaskimi zostały zakupione w sieci Breton :
Wagony kryte, zakupione od PO-Corrèze , seria 100.
Wagony gondolowe, zakupione w Centrum SE, miały numery TK 336 do 350.
Wagony gondolowe zakupione w PO-Corrèze o numerach od TK 351 do 367.
Zakupione w SE Centrum Wagony Platformy o numerach serii H od 601 do 651.
Samochód Ex SE Allier, seria Bf 61 do 67.
Samochód Ex-SE Allier, ABf 91 do 95.
DF-51 z furgonetki POC.
Wagony K 281 i K 204.
Wagony kryte w Pruniers (2011).
W 2003 roku usługę świadczyło pięć nowych wagonów zbudowanych przez CFD w Bagnères-de-Bigorre o numerach od X 74501 do 74505 . Urzeczywistniają wolę Rady Regionalnej Centrum utrzymania tej linii w służbie. Nowe wyposażenie oferuje komfort porównywalny z wagonami X 73500 , łącznie z klimatyzacją .
W 2014 r. do prowadzenia działalności komercyjnej potrzebne były tylko dwa wagony, po wdrożeniu usługi „wahadło” z trzech dostępnych w 2016 r. (X 74503 po wypadku 30 czerwca 2015 r. na przejeździe kolejowym nr 229 w Varennes-sur-Fouzon i X 74504 zaparkowane przez jakiś czas powinny być wyposażone w DAAT).
W czerwcu 2015 r. uruchomienie DAAT (automatyczne urządzenie zatrzymujące pociąg) umożliwiło zakończenie przerwy w załadunku i wykonanie całej linii bez zmian w Romorantin. W dniu 13 czerwca 2015 r., w ostatni dzień eksploatacji bez DAAT, wagon CFD-Socofer X 241 był eksploatowany przez cały dzień na odcinku Romorantin - Valençay . Do normalnej komunikacji komercyjnej potrzebne są trzy wagony: podwójny skład, który kursuje w dni powszednie rano i środowe wieczory dla napływających uczniów na odcinku Salbris - Romorantin (pociąg jest odcięty w Romorantin i jedzie solo aż do Valençay) . Wagon X 74503 został ponownie uruchomiony latem 2016 roku. X 74504 jest nadal nieczynny wpaździernik 2018 i służy jako magazyn części zamiennych.
CBA posiada również maszynę kolejowo-drogową, zakupioną za 400 000 euro w 2014 roku, która umożliwia bardziej efektywne dosypywanie podsypki lub przycinanie roślinności przy jednoczesnym ograniczeniu przerw w ruchu, maszynę można przetransportować drogą na miejsce pracy bez czekania na zakończenie ruchu pasażerskiego.
X 74501 i X 74505 w Salbris (2009).
Akcja utworzonego w 1989 roku stowarzyszenia SABA (Towarzystwo Animacji Blanc Argent) pozwoliła na uratowanie trasy z Luçay-le-Mâle do Argy , zamkniętej w 1988 roku , następnie wprowadzonej do obiegu w 2003 roku , turysta pociąg. Obecnie pociąg Bas-Berry ma swój początek na stacji Argy , następnie przecina Pellevoisin , Heugnes , Écueillé , centrum rekreacyjne Foulquetière, Luçay-le-Mâle , by w końcu dotrzeć na stację Valençay od 29 czerwca 2019 r.