Charles Laughton

Charles Laughton Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Charles Laughton w 1934 roku. Kluczowe dane
Narodziny 1 st lipiec 1899
Scarborough , Yorkshire ( Anglia )
Narodowość Brytyjski (rodzimy) amerykański (naturalizowany)
Śmierć 15 grudnia 1962
Hollywood , Los Angeles , Kalifornia ( Stany Zjednoczone )
Zawód Aktor
Reżyser
Wybitne filmy Życie prywatne Henryka VIII
. Bunt of the Bounty
Quasimodo
Noc łowcy

Charles Laughton to urodzony w Wielkiej Brytanii brytyjski aktor i reżyser 1 st lipiec 1899w Scarborough ( Yorkshire ), naturalizowany Amerykanin w 1950 r. i zmarł dnia15 grudnia 1962w Hollywood przed rakiem . Brał także udział w tworzeniu niektórych scenariuszy, wyprodukował kilka filmów i czytał utwory.

W miarę dorastania coraz częściej wykorzystywał swoją sylwetkę w swojej grze, a swoją reputację ugruntował między innymi dzięki interpretacjom Kapitana Bligha w The Revolt of the Bounty oraz Quasimodo w filmie o tym samym tytule, który nakręcił był jedną z najbardziej szanowanych postaci siódmej sztuki . Jest reżyserem jednego filmu fabularnego The Night of the Hunter , uznawanego za klasykę kina.

Biografia

Syn rodziny hotelarzy, od 1915 r. Pracował w rodzinnej firmie, ale szybko został powołany do udziału w I wojnie światowej . Wrócił do pracy, zanim wstąpił do Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej w Londynie w 1925 roku . W 1926 zadebiutował na scenie, aw 1928 w niemych filmach na podstawie opowiadań HG Wellsa . W ten sposób poznał aktorkę Elsę Lanchester, którą poślubił w 1929 roku iz którą zagrał w kilku sztukach i kilkunastu filmach, m.in. The Private Life of Henry VIII ( 1933 ), Rembrandt ( 1936 ), Vessel of Wrath ( 1938 ) , La Grande Horloge ( 1948 ) czy nawet Prosecution Witness ( 1957 ), gdzie gra rolę swojej sadystycznej pielęgniarki.

W 1931 r. Zaczął występować na scenie nowojorskiej w odroczonej płatności ( odroczona płatność ). W 1932 roku para przeniosła się na stałe do Stanów Zjednoczonych iw tym samym roku nakręciła swój pierwszy amerykański film, The Old Dark House ( A Strange Evening ) z Borisem Karloffem . Prowadząc karierę kinematograficznego, on mnoży swoje teatralne interwencje: między 1944 a 1945 poznał Bertolta Brechta którego zachęcani do pracy na amerykańskiej wersji La Vie de Galileo , który przetłumaczył i która będzie wystawiona w. 1947 i od którego krótka film został nakręcony. Po II wojnie światowej , pojawił się w kilku sztukach Szekspira Stratford-upon-Avon , wykonane odczyty i nagrań utworów radiowych tak różne, jak Biblia (w 1959 roku ) lub niebiańskiego Tramps ( Dharma Burms ) przez Jacka Kerouaca , w tym Mr . Pickwicka Boże Narodzenie przez Karola Dickensa (w 1944 roku ). Gościnnie bierze również udział w filmach dokumentalnych i kilku serialach telewizyjnych.

W latach pięćdziesiątych XX wieku napotkał pewne trudności podczas polowania na czarownice prowadzonego przez senatora Josepha McCarthy'ego . W tym samym okresie uczy i ma Shelley Winters jako studentkę. Na swoich lekcjach wykorzystuje piosenki Billie Holiday, aby zilustrować techniki wokalne.
Próbował swoich sił w reżyserii podczas kręcenia Człowieka z Wieży Eiffla, kiedy Burgess Meredith , panujący reżyser, który również grał w filmie, zagrał scenę. W 1955 roku nakręcił swój jedyny film, The Night of the Hunter ( The Night of the Hunter ), z Robertem Mitchumem w roli głównej, film noir jako opowieść o moralności, dziwna atmosfera i oświetlenie bardzo przestudiowane, ale które u wyjścia nie spotyka się z oczekiwanym sukcesem. Przerażony tą porażką nie zrobił innego i dopiero znacznie później ten film uznano za jedno z arcydzieł kina.

Budowa ciała i osobowość

Z niewdzięczną sylwetką często uosabia moralne lub fizyczne monstrum (Quasimodo, Henryk VIII, Kapitan Bligh w Les Révoltés du Bounty ). Powiedział o sobie: „Mam twarz, która wygląda jak zad słonia. „Albo„ Mam twarz, która zatrzymywałaby zegar słoneczny. », Słowa, które wiele mówią o jego szacunku dla sylwetki. Ta nienawiść do samego siebie tylko potęguje jego wrażliwość w sposobie, w jaki podchodzi do swoich postaci i daje mu grę aktorską, która wzbudza podziw.

Miłośnik malarstwa pod koniec życia, bezwarunkowy wielbiciel Nicolasa de Staëla , kupił kilka prac tego artysty, gdy nie był jeszcze znany, odsłaniając tym samym inny aspekt jego osobowości.

Teatr

Aktor

Dyrektor

Producent

Filmografia

O ile nie zaznaczono inaczej, filmy są produkcjami amerykańskimi i czarno-białymi.

Aktor

Dyrektor

Autor scenariusza

Producent

Nagrody

Nagrody

Spotkania

cytaty

Anegdoty

Uwagi i odniesienia

  1. Huntscycles.co.uk

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne