Barinque

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym gminy w Pyrénées-Atlantiques .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Barinque
Ratusz i szkoła.
Administracja
Kraj	Francja
Region	Nowa Akwitania
Departament	Pireneje Atlantyckie
Miasto	Pau
Międzywspólnotowość	Wspólnota gmin północno-wschodniej Béarn
Mandat burmistrza	Sylvie Larrochelle 2020 -2026
Kod pocztowy	64160
Wspólny kod	64095
Demografia
Miły	Barinquais
Ludność miejska	597  mieszk. (2018 )
Gęstość	66  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	43 ° 24 ′ 28 ″ północ, 0° 16 ′ 15 ″ zachód
Wysokość	Min. 194  m Maks. 284  m²
Powierzchnia	9,00  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Pau (gmina korony)
Wybory
Oddziałowy	Kanton Pays de Morlaàs i Montanéres
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine Barinque Geolokalizacja na mapie: Pyrénées-Atlantiques Barinque Geolokalizacja na mapie: Francja Barinque Geolokalizacja na mapie: Francja Barinque
Znajomości
Stronie internetowej	http://barinque.a3w.fr/

Barinque (w Béarnais Barinco lub Barìncou ) to francuski gmina , znajduje się w dziale z Pireneje Atlantyckie w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Gentile jest Barinquais .

Geografia

Sytuacja

Barinque znajduje się na dość stromym zboczu, które dominuje nad doliną Souye , piętnaście kilometrów na północ od Pau i jest częścią Vic-Bilh .

Dostęp

Miasto jest obsługiwane przez drogi departamentalne 39, 43 i 222.

Hydrografia

Ziemie miasta, położone w zlewni o Adour są podlewane przez Luy , dopływie Adour , w Souye , dopływie Luy de France i przez strumień Cimpceü, dopływie Gabas .

Miejscowości i przysiółki

• Antoni
• Arnaud
• Artigou
• sierpień
• Zarost
• Barthe
• Bié
• Bourdalle
• Castagnet
• Champrilh
• Kołodziej
• Coulate
• Uzda
• Fisse
• Stacja kolejowa
• Garimbay
• Galaretka
• Grabette
• Jeanbounat
• Labat
• Laragnou
• Lardas
• Pokój
• Lauga
• Lavigne (2 miejscowości)
• Głośno
• Loustau
• Margotou
• Mariette
• znak
• Mingenette
• Monge
• Mouchou
• Parjouan
• Pebrocq
• Picou
• Pierrot
• Piotr
• Stawka
• Pisseu
• Portaix
• Pretou
• Książę
• Pucheu
• Saubade
• Soubirou
• Toulardet

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Barinque

Lasclaveries , Saint-Armou	Sevignacq	Escoubès
Anos		Riupeyrous
Saint-Armou	Bernadeta	Higuères-Souye

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 12,9  °C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,7 dnia Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,2 dni Roczna amplituda termiczna: 14,4  ° C Roczna akumulacja opadów: 1149  mm Liczba dni opadów w styczniu: 11,3 d Liczba dni opadów w lipcu: 8,3 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te można zaobserwować na najbliższej stacji meteorologicznej Météo-France "Pau-Uzein" w miejscowości Uzein , która została oddana do użytku w 1921 roku i znajduje się w odległości 13  km w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura zmienia się z 13,2  °C w okresie 1971-2000, do 13,4  °C w latach 1981-2010, następnie do 13,8  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Barinque jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości, w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Pau , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 228 gmin, jest podzielony na obszary od 200 000 do mniej niż 700 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (89,1% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (89%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (59,3%), łąki (20,4%), lasy (10,9%), heterogeniczne tereny rolne (9,4%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Toponim Barinque pojawia się w formach Barinco (1385, spis i 1402, censier Béarn), Barincquo (1538, reforma Béarn), Barinquo (1542, tytuły Barinque), Barincou (1676, reforma Béarn) i Barrinque ( 1801, Biuletyn Ustaw ).

Michel Grosclaude konkluduje na temat prawdopodobnego prowansalskiego pochodzenia toponimu oznaczającego „nachylenie w kierunku wąwozu”, podążając za Albertem Dauzatem i Charlesem Rostaingiem, którzy proponują galijski i przedgalijski rdzeń barr- („wysokość, szczyt”) dodany z sufiksem - incum .
Jego nazwa Béarn to Barinco lub Barìncou .

Sansous była farmą w Barinque, wzmiankowaną w 1385 r. w censier Béarn pod pisownią Sunseu .

Historia

Paul Raymond zauważa, że ​​w Barinque istniało opactwo świeckie, będące wasalem wicehrabiego Béarn . W 1385 roku, Barinque miał piętnaście pożarów i zależała od Baliwatem z Pau .

Barinque był częścią baronii Navailles w średniowieczu.

Miasto było częścią archidiakona Vic-Bilh , który zależał od biskupstwa Lescar i którego Lembeye było stolicą.

Polityka i administracja

Lista burmistrzów Barinque

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
1900	1929	Alfons Castagnet	płyta DVD
1929	1931	proso bernardyna	płyta DVD
1931	1944	Guillaume Piot	płyta DVD
1944	1945	Jean Laborde-Loustau	SFIO
1945	1947	Guillaume Piot	płyta DVD
1947	1977	Jean Laborde-Loustau	SFIO - PS
1977	2008	José Laborde-Loustau	PS
2008	W trakcie	Bernard Buron	PS	Wycofany z nauczania
Brakujące dane należy uzupełnić.

Międzywspólnotowość

Barinque jest częścią pięciu struktur międzygminnych:

• lokalna agencja publiczna zarządzania;
• społeczność gmin Pays de MORLAAS  ;
• SIVU do utrzymania dróg, terenów zielonych i budynków Barinque;
• unia energetyczna Pyrénées-Atlantiques;
• międzygminny związek zaopatrzenia w wodę pitną Luy - Gabas - Léès.

Miasto jest siedzibą SIVU do utrzymania dróg, terenów zielonych i budynków Barinque.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.

W 2018 r. miasto miało 597 mieszkańców, co oznacza spadek o 2,77% w porównaniu do 2013 r. ( Pyrénées-Atlantiques  : + 2,37%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]

1793	1800	1806	1821	1831	1836	1841	1846	1851
525	547	564	559	584	624	642	653	641

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)

1856	1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896
617	592	558	512	504	501	503	460	482

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)

1901	1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954
488	466	417	352	346	331	345	304	283

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)

1962	1968	1975	1982	1990	1999	2006	2007	2008
261	257	269	370	470	489	552	563	573

Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)

2013	2018	-	-	-	-	-	-	-
614	597	-	-	-	-	-	-	-

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Barinque jest częścią obszaru miejskiego Pau .

Gospodarka

Kultura i dziedzictwo

Dziedzictwo obywatelskie

W mieście znajduje się zestaw domów i gospodarstw w XVIII -tego  wieku XIX th  wieku.

Dziedzictwo religijne

Kościół św Bartłomieja częściowo dnia XII th  century. Znajdują się w nim meble (kropka środkowa, ołtarz, tabernakulum, ołtarz główny, kapitel i ołtarz wtórny Matki Boskiej), obrazy (malowidło ścienne i obraz przedstawiający męczeństwo św. Bartłomieja), posągi (trzy figury przedstawiające św. Piotra, św. Pawła i Madonnę z Dzieciątkiem), witraże (witraż przedstawiający św. Jana i cztery inne witraże) oraz przedmioty (rezerwa wody do chrztu, sześć świeczników ołtarzowych, kielich, chorągwie procesji i danie questowe), wszystkie wymienione w Generalnym Inwentarzu Dziedzictwa Kulturowego .

Dziedzictwo środowiskowe

Sprzęt

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 19 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

1. Gentilé na habitants.fr
2. Géoportail - IGN , „  Géoportail  ” (dostęp 18 października 2012 r . ) .
3. Sandacz na Barinque, konsultacja 14.04.09
4. „  Gospodarstwo z miejscowości Loudet  ” , uprzedzenia n o  IA00026900, podstawy Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
5. "  La Ferme du lieu-dit Pierrot  " , zawiadomienie n o  IA00026901, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
6. „  Farma na miejsce zwane Saubade  ” , zawiadomienie n o  IA00026902, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
7. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 10 lipca 2021 )
8. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 10 lipca 2021 )
9. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 10 lipca 2021 r. )
10. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
11. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 10 lipca 2021 )
12. "  Pau-Uzein metadata station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 10 lipca 2021 )
13. „  Ortodromia między Barinque i Uzein  ” , fr.distance.to (dostęp 10 lipca 2021 ) .
14. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1971-2000  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
15. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1981-2010  " , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
16. "  Stacja meteorologiczna Pau-Uzein - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 10 lipca 2021 )
17. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 2 kwietnia 2021 r . ) .
18. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowane z 2 kwietnia 2021 ) .
19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
20. „  Lista gmin tworzących obszar atrakcji Pau  ” , na stronie insee.fr (konsultacja 2 kwietnia 2021 r . ) .
21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 2 kwietnia 2021 r . ) .
22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 19 kwietnia 2021 )
23. Michel Grosclaude, Słownik toponimiczny gmin, Béarn , Pau / Serras-Morlaàs / Pau, Edicions reclams & Edition Cairn - 2006, 416  s. ( ISBN  978-2-35068-005-7 i 2-35068-005-3 ).
24. Paul Raymond , Słownik topografii Kraju Basków Béarn
25. Censier de Béarn , Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques, rękopis z 1385 r....
26. Reformacji Béarn , regionalnych Archives of Pireneje Atlantiques Coli.  „Rękopisy z XVI TH do XVIII -tego  wieku”...
27. Tytuły barinque - Archiwum departamentalne Pyrénées-Atlantiques
28. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
29. Ostau Bearnes, „  Toponimy miast Béarn w pisowni konwencjonalnej  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
30. Institut Béarnais et Gascon, „  Toponimia gmin Béarn według współczesnej pisowni  ” [PDF] (dostęp 26 stycznia 2019 r . ) .
31. Strona historii gminy
32. Jednostka komputerowa prefektury 64, „  Base communale des Pyrénées-Atlantiques – Intercommunalité  ” (dostęp 29 maja 2014 r . ) .
33. Organizacja spisu na insee.fr .
34. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
35. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
36. „  Farmy i stare rezydencje  ” , zawiadomienie n o  IA00026899, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
37. "  The Church of Saint-Barthelemy  " , zawiadomienie n o  IA00026903, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .
38. „  Meble kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000497, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
39. „  środkowa Kropielnica w kościele Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000489, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
40. „  ołtarz kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000486, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
41. „  Tabernakulum kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000484, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
42. „  Ołtarz kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000483, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
43. „  Cały ołtarz główny w kościele Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000482, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
44. „  Stolica kościoła Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n o  IM64000479, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
45. „  Wtórna ołtarz Matki, w kościele Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n o  IM64000488, baza Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
46. „  Fresk w kościele Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000490, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
47. „  malowanie kościoła Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n o  IM64000487, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
48. „  Trzy posągi kościoła Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n O  IM64000485, bazowe Palissy , francuski Ministerstwo Kultury .
49. „  Witraż reprezentujący Saint John, w kościele Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000481, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
50. „  Cztery okna w kościele Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n O  IM64000480, bazowe Palissy , francuski Ministerstwo Kultury .
51. „  chrzcielny rezerwa wody w kościele Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000496, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
52. „  Sześć świeczniki ołtarzowe z kościoła Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n O  IM64000494, bazowe Palissy , francuski Ministerstwo Kultury .
53. „  Kielich kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000493, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
54. „  Dwa sztandary procesyjne Episkopatu Kościoła św Bartłomieja  ” , instrukcja n °  IM64000492, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
55. „  Procesja transparent z kościoła Saint-Barthelemy  ” , zawiadomienie n o  IM64000491, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
56. „  Danie Quest kościoła Saint-Barthelemy  ” , uprzedzenia n o  IM64000495, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Zobacz również

Powiązane artykuły

• Lista gmin w Pyrénées-Atlantiques

Linki zewnętrzne

• Ewidencja organów  :
  • Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
• Zasoby geograficzne  :
  • Insee (gminy)
• Zasoby związane z organizacjami  :
  • SYRENA
• Strona Ratusza