W 1990 , moda zmieniła się dramatycznie, pozwalając trendy 1980 zniknie. Jako główny ruch na samym początku lat 90. , Antifashion jawi się jako odrzucenie materializmu lat 80., z jego „modernistami”, „ minimalistami ” powołanymi do przetrwania lub „konceptualistycznymi” już ugruntowanymi w poprzedniej dekadzie. Ten ruch o wielu różnych nurtach rodzi grunge na początku dekady. „Autentyczność”, emanująca z ekologii lub inspirowana modami etnicznymi, jest utrwalona; doprowadzi to do efemerycznego trendu „bohemy” na początku 2000 roku.
Natomiast włoskie domy energetyzują modę, wprowadzając wyrafinowane i kolorowe style, a także seksualność jako główną inspirację dla ich wizerunku. Ich sukces będzie trwał przez cały ten okres. Jednocześnie odzież sportowa , która pojawiła się dawno temu z wykorzystaniem odzieży sportowej na ulicach, wciąż jest obecna w bardziej wyszukanych kreacjach. Większość projektantów porusza się po tych trendach, przerzucając się na przestrzeni lat z jednego na drugi, tak że nie sposób zapamiętać jednej nazwy, stylu czy trendu w modzie.
Z kolei paryskie haute couture , które już od wielu lat podupadało mimo euforii minionej dekady, doznało recesji gospodarczej i spadku liczby klientów , a także odrodzenia wśród Włochów luksusu ready-to-wear. przystępne cenowo przez Amerykanów. Marki, do tej pory w większości niezależne, zostały stopniowo przegrupowane w duże luksusowe grupy, takie jak LVMH , czy Pinault-Printemps-Redoute pod koniec dekady. Torebka , źródło dodatkowego dochodu, staje się istotnym elementem dla tych marek, wraz z komplementarnymi linii prêt-à-porter i akcesoria .
Moda lat 90. przeszła wiele wstrząsów; Recesja początku lat 90. prowadzi do odrzucenia ostentacyjnej, materialistycznej mody lat 80., jest mroczna i konceptualna. Wojna w Zatoce Perskiej oznaczała spadek haute couture i sprzedaży perfum w sklepach wolnocłowych . Jakby chcieli spojrzeć w przeszłość, wielu projektantów i marek powraca do kluczowych elementów z ostatnich trzydziestu dekad. Lata 60. i 70. zainspirowały kilka kolekcji.
O ile haute couture zawsze miało wpływ na ulicę , to moda w ogóle również czerpie inspirację z tej ulicy . Sportowej jest mieszanką sportową i prêt-à-porter, głównie amerykański ; muzyka techno czy acid house tworzą kulturę, która rozwija swoje własne zasady ubioru. Streetwear i hip-hop mody , pojawiły się pod koniec poprzedniej dekady pozostanie dynamiczna. Sukces alternatywnego rocka od 1991 roku rozprzestrzenia grunge , tę mieszankę nakładek kolorowych ubrań i niechlujnego stylu z butami , odziedziczoną po modzie punkowej i hippisowskiej . Wraz z grunge pojawia się kinderwhore . Podejmując symbole tego ruchu, „Couture” nie odniosło sukcesu, jego klienci tradycyjnie oczekiwali surowszego ubioru. Piercing i tatuaż pojawiają się jako klasyczny dopełnieniem ubioru i są rozpraszane we wszystkich warstwach firmy.
Z dala od grunge'u i mody ulicznej włoscy, mediolańscy projektanci , tworząc kolorową, seksowną i wyrafinowaną modę, są numerem jeden w mediach; ich kreacje są dynamiczne, często oparte na printach, złotych haftach czy prawdziwym futrze. „Glamour” to hasło przewodnie całej dekady dla tych stylistów, którzy nie zobaczą, jak słabnie ich sukces. Gwiazdy kina czy muzyki pojawiają się we włoskich markach, dzięki czemu są rozpoznawalne na całym świecie. Mimo wszystko Paryż pozostaje światowym centrum mody , czerpiąc z wpływów projektantów krajowych i zagranicznych, takich jak kilku japońskich projektantów założonych w latach 80-tych, czy powstało w stolicy Francji Szóstki z Antwerpii, którzy prezentują głównie modę. minimalistyczny lub „dekonstrukcyjny”, promujący ruch Antifashion (en) („ antymoda ”), który powstał wcześniej.
Tę anty-modę wspiera fala „modernistów”, którzy swoje minimalistyczne, zrelaksowane, wyrafinowane, ale kobiece i eleganckie kreacje nadają w często neutralnych tonach. Ten modernistyczny nurt jest reprezentowany przez kilku bardzo rzadkich twórców, ale ma znaczący wpływ. Zainspirowana tym trendem dyskrecja, a zwłaszcza zniknięcie logo, będzie trendem końca dekady dla wszystkich marek.
Powoli na pierwszy plan wysuwa się moda „ekoodpowiedzialna” poprzez wykorzystanie naturalnych produktów, moda zrównoważona , ale także „autentyczność” z kreacjami z inspiracjami etnicznymi. W odpowiedzi na te etniczne aspiracje Azja i Bliski Wschód weszły do kolekcji stylistów i projektantów w połowie lat 90. W tym okresie połowy dekady czasami powracają pewne aspekty lat 80. , takie jak akcentowanie ramion. Opatrunek energetyczny .
Moda męska łagodzi, sylwetka jest dopracowana. The English krawców powitać nowy pokoleniu, szyty na miarę garnitur jest znalezienie swoje zainteresowanie z młodszej klienteli. Trend zapoczątkowany w Stanach Zjednoczonych, mundur do pracy pozwala na bardziej zrelaksowane chwile.
W połowie lat 90. narodził się również ruch „cyber-fashion” , futurystyczna lub przemysłowa odzież, wykorzystująca materiały techniczne, wówczas nowe w odzieży, takie jak neopren czy mikrowłókna; znajduje wiele źródeł z mody punkowej, science fiction, wirtualnej, sportowej, fetyszowej, a nawet filmów takich jak Mad Max . Technika ta jest również osadzona w paradach, które stają się pokazami przeznaczonymi do sfilmowania, a następnie nadawania.
Niekiedy domy rodzinne są stopniowo skoncentrowane w dużych grupach luksusowych. Najważniejszy, LVMH , uczestniczy w transformacji mody, poprzez jej akwizycje, ale także poprzez mianowanie młodych projektantów na czele swoich domów. Ci ostatni, zwłaszcza Brytyjczycy, zaprezentują modę teatralną, zamieniając swoje parady w konceptualne demonstracje. Pokaz nie ma już na celu prezentacji odzieży, która będzie dostępna w sklepach, ale wszechobecna jest kreatywność. Mimo wszystko model biznesowy haute couture wyczerpuje się w obliczu wszystkich jego wstrząsów.
Choć do tej pory dwie linie produktów – luksusowa i ready-to-wear – współistniały głównie w najbardziej prestiżowych domach, będą nadmiernie różnicowały swoje asortymenty i linie; Kluczowym rynkiem stają się akcesoria, a w szczególności torby , których rozmiar będzie stopniowo wzrastał w ciągu dekady.
Kontynuując seksowną włoską modę, która zawsze zwycięża z roku na rok, szykowne trio porno Ford - Roitfeld - Testino staje się bardzo aktualnym trendem w reklamie i magazynach, wpływając na wielu innych projektantów.
Ale azjatycki kryzys gospodarczy powoduje spadek konsumpcji we wszystkich domach mody; te później prezentują bardzo trzeźwe kolekcje. Dotychczas okazjonalny minimalizm jest bardziej aktualny niż kiedykolwiek. Drugim trendem, który współistniał – tymczasowo – w kolekcjach pod koniec tych lat, jest „Bohème chic”, styl bohemy, płynny i kolorowy.
Pod koniec wieku odrzucono Antifashion, z którego pozostała tylko część minimalistycznego nurtu, podczas gdy odzież sportowa przeszła przez tę epokę i naznaczył ją grunge. Versace , McQueen , Galliano i Chanel z Lagerfeldem to najważniejsze nazwiska w luksusie. Tommy Hilfiger , Calvin Klein czy Ralph Lauren kontynuują ekspansję swoich imperiów, podobnie jak Gap czy Zara . Wszystkie stolice świata chcą swojego Tygodnia Mody .
W ciągłości swoich ważnych karier z lat 80. supermodelki Christy Turlington , Linda Evangelista i Naomi Campbell są wszechobecne na okładkach magazynów i w reklamach. Claudia Schiffer rozpoczyna swoją karierę po reklamie dżinsów Guess sfotografowanej przez Ellen von Unwerth . Ale wraz z falą grunge i Antifashion nadchodzi nowa generacja modeli , których najbardziej kultową reprezentacją będzie Kate Moss . Ten, mający wtedy szesnaście lat, pojawia się po raz pierwszy w lipcu 1990 roku w magazynie The Face . Inne modele, pchanie pistolety glamour, uosabiają gusta Generation X .
Zgodnie z tradycją Kate Moss, w połowie dekady pojawiło się kilka bardzo chudych lub niedojrzałych modelek, czasami przywiązanych do trendu „ chic heroine ” , by w końcu powrócić za jakiś czas do bardziej glamour.
FotografowieSteven Meisel zostaje gwiazdą fotografii dzięki reklamom Dolce & Gabbana, Valentino , Gap czy Calvin Klein ; za nim idzie Ellen von Unwerth , wówczas mało znana na początku tego okresu, która wprowadziła erotykę charakterystyczną dla swojego habitu. Patrick Demarchelier zostaje osobistym portrecistą Lady Diany po opublikowaniu zdjęć księżniczki w brytyjskim Vogue . Kate Moss pozuje do kampanii reklamowych Calvina Kleina pod obiektywem swojego byłego chłopaka Mario Sorrentiego . Do Kalendarz Pirelli zaprasza wszystkich najwięksi fotografowie: Herb Ritts , Richard Avedon , Peter Lindbergh , Bruce Weber .
CzasopismaFalę włoskich projektantów lat 90., w tym Versace , napędzał Vogue Italia , który stał się wpływowy od czasu przejęcia go kilka lat wcześniej przez Francę Sozzani .
Wiele magazynów o modzie odgrywa znaczącą rolę w modzie: młody Anglik, podczas gdy Dazed & Confused odnawia gatunek za pomocą graficznego podejścia, Visionaire (w) jest uruchamiany, będzie później dostępny w V . We Francji magazyn Dépèche Mode odpowiada za sprzedaż dwóch instytucji, tj. francuskiego Vogue i L'Officiel Paris . Liz Tilberis opuszcza brytyjski Vogue, by dołączyć do amerykańskiego Harper's Bazaar .
Sukces magazynów celebrytów rośnie w tych latach, stawiając na czele osobistości; niektóre marki zrozumiały zainteresowanie reklamą, które to reprezentuje, rozpoczyna się era „kultury celebrytów” . Vogue kończy stulecie wydaniem Millenium Special z trzema generacjami modelek, w tym Lauren Hutton, która zrobiła tak wiele okładek za swoim tyłem, Iman muzą Saint Laurent , Paulina Porizkova , Stephanie Seymour, protegowana Alai w debiucie, Patti Hansen , Kate Moss czy Gisele Bündchen, która zostałaby wielką top-modelką.
Telewizja i kinoJulia Roberts zmienia się w Pretty Woman , każdy szczegół jej garderoby pokazuje ewolucję jej postaci. MC Hammer triumfuje tytułem U Can't Touch This i popularyzuje modę na „ spodnie spadochronowe ” szybko przemianowane na „Spodnie Hammera” . Seria AdFab odnosi sukces: ubrania, czasem śmieszne, dwóch bohaterów są w centrum każdego odcinka. Pulp Fiction narzuca wygląd Umy Thurman . Jennifer Aniston nosi, dla pierwszych dwóch sezonów Przyjaciół , z fryzurą , Rachel , która szybko staje się zjawisko mody.
„ W ciągu ostatnich dwóch dekad XX wieku w społeczeństwie zaszły ogromne zmiany. Lata 80. były obszarem materializmu […] Recesja gospodarcza na początku lat 90. zmuszała ludzi do ograniczania wydatków […] W kategoriach mody, podczas gdy lata 80. można określić jako obszar nadmiaru, lata 90. były czasami określana mianem dekady „antymodowej”, ze stonowanymi, minimalistycznymi stylami, które były reakcją na materializm lat 80. […] ”
„ […] Tatuaże i coraz bardziej agresywne piercingi ciała stały się codziennością […] mainstream nie potrzebował dużo czasu, by dokooptować te undergroundowe mody. "
„Grunge, sportowej lub minimalizm, style urodzone w latach dziewięćdziesiątych wracają [...] dodatek do ruchu grunge, ostatniej dekadzie XX th century również zaznacza pojawieniem sportowej. jogging wychodzi na ulice, nagłośnione są marki dotychczas ograniczone do stadionów i sal fitness, takie jak Nike czy Adidas. […] Reinterpretacja [lata 2010] jest mniej ekstremistyczna niż wersja pierwotna, Helmuta Langa, papieża minimalistycznego ubioru, czy Belgów i Japończyków, którzy zrewolucjonizowali świat mody wielkimi ciosami architektonicznego wyglądu. "
„Potem pojawia się ruch anty-modowy z projektantami, którzy oczyszczają swój wygląd i używają solidnej palety kolorów […] Jest to również rozkwit projektantów dekonstruktywistycznych […] Ci styliści mają intelektualne podejście do mody […]”
„W połowie lat dziewięćdziesiątych haute couture miało dać się pogrzebać pod własnym nadmiarem złota i cekinów, co skazało ją na nic innego jak kostiumowe odbicie własnej chwały. "
„W latach 90. nazwy lub inicjały kultowych marek były wszędzie, od torebki przez elastyczne majtki (które Calvin Klein musiał pokazywać) po designerskie spodnie do biegania . […] Oczywiście zjawisko to się znudziło…”