Franca Sozzani

Franca Sozzani Obraz w Infoboksie. Franca Sozzani w 2010 roku. Funkcjonować
Ambasador Dobrej Woli UNESCO
Biografia
Narodziny 20 stycznia 1950
Mantua
Śmierć 22 grudnia 2016(w wieku 66 lat)
Mediolan
Narodowość Włoski
Trening Katolicki Uniwersytet Najświętszego Serca
Czynność Dziennikarz
Tata Gilberto Sozzani ( d )
Dziecko Francesco Carrozzini ( w )
Inne informacje
Pracował dla Condé Nast , Vogue Italia
Różnica Sygnet Legii Honorowej

Franca Sozzani (ur20 stycznia 1950w Mantui i zmarł dnia22 grudnia 2016w Mediolanie ) jest włoską dziennikarką modową i redaktorką naczelną włoskiego wydania magazynu Vogue od 1988 roku aż do jej śmierci.

Biografia

Franca Sozzani urodziła się w Mantui w 1950 roku jako ojciec inżyniera Fiata . Dorastała w Mediolanie , potem mieszkała przez trzy lata w Chambéry , rok w Turynie , a następnie w Londynie, w zależności od zadań zawodowych ojca. Rodzina Sozzani wróciła do Mediolanu, stolicy włoskiej mody , gdzie Franca skończyła studia i nauczyła się modnego wówczas języka rosyjskiego – wyjaśnia. Jej siostra Carla Sozzani daje jej zamiłowanie do mody; między nimi staną się bardzo wpływowymi włoskimi osobowościami w dziedzinie mody. Wyszła za mąż w wieku dwudziestu lat, by rozwieść się trzy miesiące później.

Franca Sozzani znajduje pierwszą pracę jako sekretarka w L'Uomo Vogue , co pozwala jej poznać kierownictwo Condé Nast Italia  ; następnie zaproponowano jej stanowisko asystentki redaktora w Vogue Bambini . Ta praca jej nie odpowiada, pod wpływem kaprysu postanawia wyjechać do Indii; zostanie tam przez dwa miesiące i zostanie zwolniona po powrocie. Ma 25 lat, pasjonuje się YSL ze swoją lewobrzeżną linią odzieży gotowej do noszenia i pomimo swojej eskapady w Indiach, jest zatrudniona w nowym magazynie Éditions Condé Nast, Lei , by zająć się sekcją mody; zrobiła tam swoją broń. Po trzech latach została redaktorem naczelnym, ale trochę zagubiła się w obowiązkach. Postanawia wyjechać na staż do Stanów Zjednoczonych i poznaje przyszłych wielkich fotografów, takich jak Herb Ritts czy Bruce Weber . Dwa lata później pozna Mario Testino . Ale to przede wszystkim fotograf Steven Meisel będzie rok po roku kształtował wizerunek Vogue Italia w kolejnych latach.

Wyszła za mąż za włoskiego dyrektora Club Med , rodzi syna  (w) , a potem jakiś czas po rozwodzie. Zaoferowano mu odpowiedzialność za drugi magazyn, Per Lui, ale nie chce tej pracy, która zajmie mu zbyt dużo czasu. Franco Sartori, redaktor naczelny Vogue Italia zmarł, aw grudniu 1987 roku została zwerbowana w wieku 37 lat do Vogue Italia . Pierwsze dwa lata w magazynie to „najgorsze chwile w moim życiu” , powiedziała: magazyn wygląda wtedy jak prosty katalog, a sprzedaż jest słaba, reklama, główny dochód, jest na najniższym poziomie, duże francuskie marki modowe nawet nie kupowanie stron. Ale rzeczy się zmieniają: w magazynie piszą główne sygnatury, zmienia się layout, typografia, na łamach pojawiają się największe topowe modele: sprzedaż znacząco rośnie. Wszechobecna we wszystkich sekcjach Franca Sozzani, która narzuca swój punkt widzenia, kontroluje wszystko: na początku odnowiła magazyn z Fabienem Baronem , nadając siłę obrazowi i fotografii. W kolejnych latach Vogue Italia stał się światowym punktem odniesienia.

Franca Sozzani, nie wahając się poruszyć tematów społecznych na łamach swojego magazynu, postanawia w 2008 roku opublikować Black Issue , w którym występują wyłącznie czarnoskóre modelki . Jest tak wielkim sukcesem, że musi być przedrukowywany w Niemczech, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Mimo to spotyka się z dużą krytyką w tej sprawie. Inne wydania, jak choćby ten poświęcony chirurgii plastycznej MakeOver , czy wydanie Curvy z czerwca 2011 również wywołają sensację. W lutym 2010 roku uruchomiona została dwujęzyczna strona internetowa magazynu.

W marcu 2012 otrzymała tytuł szlachecki Legii Honorowej przez Nicolasa Sarkozy'ego i jest ambasadorem dobrej woli przy ONZ, gdzie reprezentuje program Fashion 4 Development .

Wsparcie w Vogue de Lacroix , Versace , czy Dolce & Gabbana , blisko Miucci Prady i Karla Lagerfelda , po kilkudziesięciu latach działalności nadal nosi zdystansowane spojrzenie na modę, nie wahając się wypuszczać w mediach prowokacyjnych zdań przeciw trendom. Zmarła 22 grudnia 2016 r.

Uwagi i referencje

  1. Eric Dahan, Franca Sozzani, anioł fotografów. Dyrektor magazynu zwierza się po raz pierwszy. Wyzwolenie, 3 listopada 1998
  2. Fabrice Paineau "  Drugi Carla  " L'Express Styl , Groupe ekspresowe , n O  3268,19 lutego 2014, s.  50 do 53

    „Jej sława [Carli] przypomina jej siostrę. Dość powiedzieć, że bycie dubbingowanym przez klan Sozzani to cenny sezam w modzie. "

  3. (i) Elżbieta von Guttman ( photogr.  Terry Richardson ) "  Znakomity Franca  " , Industrie Magazine , n o  numerze 4,listopad 2012, s.  64 do 71
  4. (w) Tim Blanks, „  Remembering Franca Sozzani  ” o Biznesie mody ,23 grudnia 2016
  5. (en) Livia Firth, „  Franca Sozzani  ” , Fashion , na interviewmagazine.com , Wywiad (magazyn) (dostęp 8 lutego 2013 )
  6. (w) Jeff Israely, „  Vogue Italia to hit w czerni  ” , Sztuka , na time.com , Czas (magazyn) ,30 lipca 2008(dostęp 8 lutego 2013 )
  7. (w) Eric Wilson, „  Franca Sozzani Hates Fashionistas  ” , Fashion & Style , na nytimes.com , The New York Times ,23 września 2011(dostęp 7 lutego 2013 )
  8. (w) William Lee Adams, „  Vogue Italia Cover zawiera trzy modele w dużych rozmiarach  ” , Lifestyle , na time.com , Time (magazyn) ,6 czerwca 2011(dostęp 8 lutego 2013 )
  9. (w) Belinda White, „  Vogue Italia wyprzedza krzywą  ” , Fashion , na telegraph.co.uk , The Daily Telegraph ,2 czerwca 2011(dostęp 8 lutego 2013 )
  10. AFP, „  Legia Honorowa: Sarkozy dekoruje 11 artystów  ” , Polityka , na europe1.fr , Europa 1,14 marca 2012 r.(dostęp 19 lipca 2012 )
  11. "  Moda w ONZ  " Le Nouvel Observateur , n o  2486,28 czerwca 2012, s.  32 ( ISSN  0029-4713 )
  12. (w) Hamish Bowles, „  Franca Sozzani, redaktor naczelny włoskiego Vogue, umiera w wieku 66 lat  ” na vogue.com , Condé Nast ,22 grudnia 2016(dostęp 22 grudnia 2016 )

Załączniki

Bibliografia

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne