Aksamit
Stos ogolono część futer lub tkaniny .
Charakterystyka
Aksamit, od łacińskiego „vilosus”, włochaty, to chusta z jednej strony ogolona, z drugiej okryta wyprostowanymi, bardzo ciasnymi włosami, utrzymywanymi w miejscu przez nici tkaniny.
Velvet to również rodzaj tkaniny, w której nici są równomiernie rozłożone, co nadaje mu szczególnego charakteru. Wykonany jest na maszynie tkackiej z dwoma układami osnowowymi , z których jeden stanowi strukturę, a drugi warstwę zapewniającą aksamitność. Aksamit przypomina plusz .
Kiedy mówimy o dywanach , aksamit odnosi się do wszystkich wełnianych nici , które nie są nitkami wątku .
Wynaleziony w Kaszmirze aksamit, który nazywali łabędziem, rozprzestrzenił się do Persji, a następnie do Europy .
Aksamit był głównym przedmiotem handlu coureurs des bois w Quebecu .
Istnieją dwa rodzaje aksamitu:
- cięte stosy lub stosy łańcuchowe;
- aksamit wątkowy, który daje tak zwany aksamit prążkowany .
Aksamit znajduje zastosowanie jako tkanina obiciowa lub do wyrobu odzieży:
- welur bawełniany ma miękki i matowy wygląd, mniej świeci niż tzw. jedwabne aksamity;
- aksamit wykonany z jedwabiu;
- welur na bazie wełny;
- aksamit wykonany z konopi;
- aksamit wykonany z juty.
Gładki welur lub aksamit palatynowy był w przeszłości używany do produkcji kurtek wypoczynkowych i eleganckich szlafroków. XX wieku pojawił się aksamitny smoking , popularny jako sukienka koktajlowa.
Wyrażenia
- Te koty są „aksamitna łapa”, kiedy dotykają czegoś bez ich pazury.
- Zrób „aksamitne oczy”: rzuć pieszczotliwe spojrzenia.
- „Gra na aksamicie”: nie podejmowanie ryzyka, hazard lub w innych okolicznościach.
- We francuskojęzycznej Kanadzie : „un petit velours” to uczucie przyjemności przeżywane głównie wtedy, gdy ktoś otrzymuje zasłużony komplement, bezpośredni lub pośredni.
- „To Mały Jezus w aksamitnych majteczkach” to wyrażenie używane czasami do oznaczenia, że próbowane przez nas wino jest giętkie, okrągłe, jedwabiste, krótko mówiąc, niezwykle gładkie na podniebieniu.
Symboliczny
Bibliografia
-
Odzież , M.-N. Boutin-Arnaud, S. Tasmadjian, Éd. F. Nathan, 1997 r. ( ISBN 2-09-182472-0 ) .
-
Scavini, „Chic, la palatine”, Le Figaro Magazine , tydzień z 30 grudnia 2016 r., Strona 87.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne