André Bord

André Bord
Rysunek.
André Bord podczas dni parlamentarnych RPR w Strasburgu 29 września 1980 r.
Funkcje
Poseł francuski
7 kwietnia 1978 - 22 maja 1981
( 3 lata, 1 miesiąc i 15 dni )
Okręg wyborczy 2 II w Bas Ren
Legislatura VI th ( V Republiki )
Poprzednik Ernest Rickert
Następca Jean Oehler
30 listopada 1958 - 8 stycznia 1966
( 7 lat, 1 miesiąc i 9 dni )
Okręg wyborczy Bas-Rhin
Legislatura I re i II E ( Piąta Republika )
Poprzednik utworzono okręg wyborczy
Następca Ernest Rickert
Sekretarz stanu ds. Stosunków z parlamentem
26 września 1977 - 6 kwietnia 1978
( 6 miesięcy i 11 dni )
Prezydent Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Bar II
Poprzednik Christian Poncelet
Następca Jacques Limouzy
Sekretarz stanu ds. Kombatantów
6 lipca 1972 - 26 września 1977
( 5 lat, 2 miesiące i 20 dni )
Prezydent Georges Pompidou
Valéry Giscard d'Estaing
Rząd Messmer I , II i III
Chirac I
Barre I i II
Poprzednik Henri duvillard
Następca Jean-Jacques Beucler
Sekretarz stanu ds. Wewnętrznych
8 stycznia 1966 - 5 lipca 1972
( 6 lat, 5 miesięcy i 27 dni )
Prezydent Charles de Gaulle
Georges Pompidou
Rząd Pompidou III i IV
Couve de Murville
Chaban-Delmas
Poprzednik utworzono miejsce pracy
Następca post został usunięty
Biografia
Data urodzenia 30 listopada 1922
Miejsce urodzenia Strasburg ( Bas-Rhin , Francja )
Data śmierci 13 maja 2013
Miejsce śmierci Holtzheim ( Bas-Rhin , Francja )
Narodowość Francuski
Partia polityczna UNR , UNR - UDT , UDR , RPR

André Bord , urodzony dnia30 listopada 1922w Strasburgu ( Bas-Rhin ) i zmarł dnia13 maja 2013w Holtzheim ( Bas-Rhin ), jest politykiem francuskim .

Biografia

Dzieciństwo

Urodzony w Strasburgu w popularnej dzielnicy Schluthfeld i wychowany w rodzinie robotniczej - jego ojciec Alphonse był górnikiem w Mozeli, a następnie operatorem dźwigu w Port du Rhin - André Bord studiował w Saint-Étienne Episcopal College w Strasburgu . Śpiewa jako solista w wieku szkolnym tych Małych Śpiewaków Schluthfeld i gra w koszykówkę i piłkę nożną. Jego rodzice nie mając środków niezbędnych do studiowania długich studiów, odbywał praktykę w księgarni, wydawnictwie i drukowaniu książek religijnych F.-X. le Roux & Cie w Strasburgu.

Druga wojna światowa

Odporny na wcielenie siły w czasie aneksji Alzacji przez nazistów, André Bord dołączył w 1941 r. Do Dordonii i maki południowo-zachodniej, agent P2 w siatkach „Andaluzja” i „Wojskowy”, został aresztowany w 1943 r. Gestapo , ale został zwolniony z braku dowodów, a następnie po raz drugi przez milicję . Udało mu się uciec dzięki akcji prowadzonej przez jego towarzyszy (Alfreda Claussa) makii Vergt w Dordonii . Został skazany na śmierć zaoczną przez sąd wojskowy w Limoges . André Bord bierze udział w rekrutacji i utworzenie komandosów które składają się na straż Alsace-Lorraine z André Malraux (komandosów Verdun, do której będzie należeć, Valmy, Bir-Hakeim i Batalionu Strasburgu). Następnie zaangażował się w bitwy o wyzwolenie wschodniej Francji, w szczególności w Vosges , Ronchamp , Ramonchamp , Froideconche , Bois-le-Prince, Ballersdorf , Dannemarie , a także w bitwach obronnych nad Renem w styczniu 1945 r. czas ofensywy Von Rundstedta, kiedy był przez kilka dni otoczony komandosem Verdun w Gerstheim . Wraz z niektórymi towarzyszami udało mu się przekroczyć okrążenie i dołączyć do brygady Alzacja-Lotaryngia w Plobsheim . Zakończył wojnę kampanią niemiecką do 1946 roku.

Zdemobilizowany, znalazł pracę w księgarni Le Roux, a następnie przez jakiś czas pracował w Compagnie française de navigation rhénane, zanim rozpoczął życie publiczne.

André Bord, owdowiały i ponownie ożeniony z Francine Heisserer, jest ojcem dwóch synów, Pierre'a i Michela.

André Bord zmarł 13 maja 2013 r. W wieku 90 lat w gminie Holtzheim , w której mieszkał i której był honorowym obywatelem.

Zaangażowanie polityczne

Od lat pięćdziesiątych André Bord rozpoczął karierę polityczną, dzięki której objął wiele elekcyjnych stanowisk.

Wybrany zastępcą ( UNR ) w 1958 r., Był wybierany ponownie i do 1981 r. Zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym . W 1961 r. Został wybrany radnym generalnym Bas-Rhin , reprezentującym kanton Strasburg-8 i przewodniczył temu organowi od 1967 r. 1979, kiedy został pobity w swoim kantonie przez Daniela Hoeffela .

1 st lutego 1961 André Bord został prezesem Stowarzyszenia Pomocy Wzajemnej na rzecz byłej wojskowej Północnej afrykańskiego pochodzenia (AFAMONA) .

André Bord został wybrany do rady miejskiej Strasburga w latach 1959–1989. 15 grudnia 1973 r. Został pierwszym przewodniczącym rady regionalnej Alzacji .

Był także przedstawicielem Francji w Europejskim Zgromadzeniu Parlamentarnym (obecnie Parlament Europejski ) w latach 1961-1966 oraz posłem do Parlamentu Europejskiego ds.19 kwietnia 1982 w 23 lipca 1984.

Ponadto André Bord przewodniczył Racing Club de Strasbourg od 1979 do 1985 roku, który prowadził w Pucharze Europy i przez około piętnaście lat kierował sekcją sportową klubu.

W 1981 roku André Bord został osobistym doradcą Jacquesa Chiraca do spraw europejskich. Od 1986 roku przewodniczy Francusko-Niemieckiej Komisji Współpracy Międzyresortowej, a od 2002 roku Francusko-Niemieckiej Fundacji Entente.

Funkcje rządowe

Nagrody

André Bord został wyniesiony do godności Wielkiego Oficera Legii Honorowej dekretem z 31 grudnia 2006 roku i Wielkiego Krzyża Narodowego Orderu Zasługi w maju 2012 roku. Posiada również Medal Wojskowy , Krzyż Wojenny z płetwami, medal Francuskiego Ruchu Oporu , Medal Wolnej Francji , Złoty Medal Młodzieży i Sportu oraz wiele odznaczeń zagranicznych, w tym Wielki Krzyż Zasługi z gwiazdą w Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec .

Hołd

W komunikacie prasowym François Hollande , prezydent Republiki Francuskiej , składa mu hołd dzień po jego śmierci, oświadczając, że „wraz z André Bordem znika członek ruchu oporu z drugiej wojny światowej , postać polityki Alzacji i przekonany Europejczyk. (…) Od makii południowo-zachodniej po ławę ministrów całe życie walczył o swoje przekonania i o swój kraj. "

Bibliografia

Uwagi i odniesienia

Uwagi

  1. Był pierwszym ministrem za prezydentury Pompidou.

Bibliografia

  1. „André Bord nie żyje” , na stronie z najnowszymi wiadomościami z Alzacji , 14 maja 2013 r.
  2. Agent P2 był agentem wywiadu, który pracował na pełny etat dla Ruchu Oporu.
  3. Biografia André Borda na stronie internetowej Fondation Entente Franco-Allemande (FEFA) .
  4. Były minister gaullistów André Bord nie żyje , Le Monde , 14 maja 2013.
  5. „André Bord, honorowy obywatel” , Biuletyn Miejski Gminy Holtheim , str.  9-10 . Dostęp 17 maja 2013.
  6. „André Bord, wybrany na przewodniczącego Rady Regionalnej Alzacji” , na stronie region-alsace.eu , z której korzystano 13 maja 2013 r.
  7. Jacques Fortier, „  André Bord, figura gaullizmu i wieczny„ alzacki minister ”  ” , na lemonde.fr ,14 maja 2013
  8. „Jacques Fortier” André Bord, postać gaullizmu i wiecznego „Alzackiego ministra” ” , na stronie lemonde.fr 14 maja 2013 r.
  9. Dekret z 31 grudnia 2006 r. Podnoszący godność Wielkiego Krzyża i Wielkiego Oficera, opublikowany w JORF z 2 stycznia 2007 r.
  10. Dekret z 2 maja 2012 r
  11. Kai A. Littmann, „Supreme Distinction for André Bord” , na stronie eurojournal.net z 31 stycznia 2013 r.
  12. Oświadczenie pana François Hollande'a na stronie elysee.fr z 14 maja 2013 r.

Zobacz też

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne