Alpy Alpini | |
Alpine 2 th parada pułk2 czerwca 2007 | |
kreacja | 15 października 1872 r |
---|---|
Kraj | Włochy |
Zatkany | Armia włoska |
Rodzaj | Piechota , sygnały, inżynierowie , artyleria |
Rola | Obrona włoskiej granicy alpejskiej |
Efektywny | sześć pułków |
Jest częścią | Dowództwo Oddziału Alpejskiego |
Garnizon | Bolzano |
Motto |
"Di qui nie zdałem!" " ( " W ten sposób nie idziemy! " ) |
Wojny | Wojna włosko-turecka , I wojna światowa , Wojna włosko-grecka , Druga wojna światowa , Wojna w Afganistanie (2001-2014) |
Dekoracje | 73 medale wojskowe |
Godło | |
W Alpins (w języku włoskim : Alpini ) są oddziały armii włoskiej specjalizującej do walki w terenach górskich . Są przydzieleni do piechoty i obecnie składają się z dwóch brygad .
Utworzone w 1872 roku jednostki te są najstarszymi z dzisiejszych oddziałów górskich. Ich pierwotną misją była obrona górskich granic północnych Włoch przed Francją i Austro-Węgrami ( Alpy ). W 1888 roku Alpy po raz pierwszy zamorskie wyprawy do Afryki . Wyróżnili się podczas I wojny światowej, walcząc przez trzy lata w Alpach, stawiając opór niemieckim i austriackim oddziałom górskim. W czasie II wojny światowej zajmowali się głównie na froncie wschodnim i na Bałkanach.
Po zakończeniu zimnej wojny i reorganizacji armii włoskiej pozostały tylko dwie z pięciu istniejących brygad. Wgrudzień 2010Alpejczycy byli zaangażowani w Afganistanie .
Początki Alp są bardzo stare: przez wieki mieszkańcy Alp zawsze byli sprawnymi i dumnymi wojownikami, niestrudzenie broniąc swojej ziemi. Legiony alpejskie w czasach rzymskich, Cimbri, milicje Vaudois, milicje samoobrony z dolin Trento, doliny Piave i Frioul , by wymienić tylko kilka przykładów, mogą być uważane za prekursorów Alp. Formacja wojskowa została oficjalnie ukonstytuowana dopiero w 1872 r., po okresie Risorgimento , Królestwo Włoch musiało zmierzyć się z problemem obrony granic lądowych, czyli łuku alpejskiego.
Kapitan Giuseppe Perrucchetti , uważany za „ojca Alpinów”, zaproponował powierzenie obrony alpejskich przełęczy żołnierzom rekrutowanym na tym terenie, co pozwoliłoby na większą kontrolę, głównie ze względu na ich znajomość środowiska. Propozycja została przyjęta pozytywnie, a15 października 1872 rW Neapol przez rozporządzenia królewskiego n O 1056, pierwsze 15 firmy Alpine powstały każda składa się z tej samej żołnierzy doliny. Rekrutacja na terenie była także elementem spójności społecznej, co znacznie wzmocniło ducha Alp, który miał się ukształtować.
Rozmiary Korpusu Alpejskiego szybko rosły, w 1873 r. liczba kompanii została powiększona do 24, podzielonych na siedem jednostek alpejskich; w 1875 r. utworzono 10 batalionów, w sumie 36 kompanii, a w 1882 r. ostatecznie sformowano sześć pierwszych pułków, w 1887 r. było ich siedem, w 1910 r. osiem. W 1887 r. narodziły się pierwsze 5 baterii artylerii artylerii Góra. Urodził się bronić Alp, Alpines zostali ochrzczeni w Adoua , Etiopii , a pierwszy medal wojskowy otrzymał kpt Pietro Cella do Erytrei Kampanii 1887-1888. Następnie Alpy brały udział w drugiej kampanii erytrejskiej (1896-1897) oraz w wojnie libijskiej 1911, gdzie wykazali się naprawdę wyjątkową odwagą i zdolnością adaptacyjną. 13 listopada 1902Po okresie próbnym do 3 e Pułku zostały wyposażone w narciarstwo alpejskie.
W czasie I wojny światowej rozkwitły wojska alpejskie, liczące 88 batalionów, 274 kompanie, 67 grup artylerii górskiej i 175 baterii.
24 sierpnia 1915, Gdy Włochy przystąpiły do wojny, Alpy rozliczane w gorących plam przełęcze, takich jak przełęczy Stelvio , The Julian Alps , przełęczy Tonale i Mount Pasubio , i wziął udział w najbardziej krwawy, podobnie jak Mount Ortigara i że Caporetto , aż do kontrofensywy generała Armando Diaza , która przynosi zwycięstwo.
Alpy grają rolę bohaterów w konflikcie charakteryzującym się bitwami w Alpach i na wszystkich frontach, masyw Adamello w Dolomitach , na wyżynach Kras Mount Grappa w Veneto w Piave , gdzie demonstrują swoją męstwo i odwagę, z ponad 35 000 zabitych i ponad 85 000 rannych.
W latach 30. obronę granic powierzono nowemu korpusowi straży granicznej (w skrócie GAF), a Alpinów zatrudniono tam, gdzie było to konieczne, nawet poza terenem alpejskim. W tym sensie, w 1934 roku, nowe podziały powstały: Taurinense ( Piemont i Dolina Aosty ), Tridentina ( Veneto i Trentino-Alto Adige ), Julia ( Friuli-Wenecja Julijska ), Cuneense ( Coni ), do którego Pusteria ( Val Pusteria ) została dodana w 1935 roku. Były to narodziny Pomocniczych Oddziałów Alpejskich .
W 1934 r. w Aoście utworzono Centrum Szkolenia Alpejskiego, w skrócie SMLP, z główną siedzibą w Château Jocteau w Beauregard (na wzgórzu Aosty). Nazywana również Centralną Wojskową Szkołą Alpinizmu, z biegiem lat stała się ośrodkiem doskonalenia przygotowania również w zakresie sportów zimowych , do tego stopnia, że zyskała przydomek Uniwersytet Górski.
Od 1935 do 1936 Alpinowie nadal byli zatrudnieni w Afryce podczas wojny w Etiopii . Lądują w Massaoua , gdzie dywizja Pusteria bierze udział w operacjach podboju Imperium Włoskiego, w bitwach pod Amba Ardam, Amba Alagi i Maychew . Jednostki alpejskie brały również udział w hiszpańskiej wojnie domowej , nosząc mundury Zagranicznej Trzeciej Strony .
Na początku II wojny światowej Alpy były zatrudnione na froncie zachodnioalpejskim, w skład którego wchodziły dywizje Taurinense , Cuneense , Tridentina , Pusteria i Grée Alps , w skład których wchodził ksiądz Secondo Pollo (it) , błogosławiony patron Alp. Następnie zostają przeniesieni na front grecko-albański , gdzie dywizja Julii była już obecna .
Wojska włoskie w Rosji 1941-1943:
" Pomiędzy lipiec 1941 i luty 1943, do 230 000 włoskich żołnierzy walczyło na równinach ukraińskich i rosyjskich u boku swoich niemieckich sojuszników. To, co początkowo przedstawiano jako marsz wojskowy, w ślad za niepokonanym Wehrmachtem , zakończyło się przerażającą tragedią: pod Stalingradem , po tym , jak front Osi został zniszczony przez zmasowane ataki sowietów zgrudzień 1942, kolumny rozbitych żołnierzy włoskich, zmieszane z Niemcami , Rumunami i Węgrami , rozpoczęły dantejski odwrót, pieszo, w polarnych temperaturach, nieustannie nękany przez wroga. Schwytani ginęli dziesiątkami tysięcy w sowieckich obozach . W sumie w niecałe dwa miesiące zginęło lub zniknęło 85 000 Włochów…”
- Julien Sapori . Walk or Die: wojska włoskie w Rosji, 1941-1943 , 2018, 272 s. ( ISBN 978-2813811240 ) .
W 1942 r. dywizje piechoty i alpejskie wysłane do Rosji przez Mussoliniego w celu wsparcia działań niemieckich zostały zgrupowane w trzy korpusy armii: trzydziesty piąty, drugi i elitarny korpus utworzony przez dywizje alpejskie. Latem spektakularny postęp poprowadził Niemców i ich sojuszników z Dońca do Donu . Po kilku miesiącach pozornego bezruchu16 grudnia 1942Rosjanie rozpoczęli bardzo potężną ofensywę, która rozbiła cały południowy front, rozciągający się na ponad tysiąc kilometrów. 19 grudniaZamówienie zostało podane do opuszczenia Don: całą trzydziestego piątego wojska - do 298 th niemieckiej dywizji i dwóch włoskich dywizji „Pasubio” i „Torino” - został zmuszony do odwrotu, ponieważ Rosjan, którzy zatopione ich czoła w kilku miejsca, są w trakcie zamykania tych podziałów w gigantycznej kieszeni.
Pozbawione paliwa, zmuszone do pozostawienia sprzętu, zaopatrzenia i ciężkiego uzbrojenia, ich ciężarówki, źle wyposażone wojska włoskie podejmują straszliwą anabazę w kierunku zaprzyjaźnionych linii. Ten marsz nie skończy się, dopóki17 stycznia 1943. Abrossimovo, nad Donem, gdzie znajdowała się dywizja Pasubio, wieś Arbousov, przemianowana na miejsce zaciekłych walk „Dolina Śmierci”, miasto Czertkowo , gdzie oblężonym Niemcom i Włosom udaje się odepchnąć Rosjan, Wyznaczcie to schronienie, aby uciec przed śmiercią, te desperackie spacery po śniegu, przy temperaturach, które czasami sięgają -40 ° C.
W 1942 roku kontyngent Alpine składa się z działów 2 e Tridentina , 3 e Julia i 4 th Cuneense (Mountain Corps ) od 8 th armii został wysłany na front wschodni . Jej członkowie biorą udział w obronie Dona i są zmuszeni do pieszego odwrotu w mrozie rosyjskich stepów, otwierając drogę historycznymi bitwami, wśród których należy pamiętać o bitwie pod Nikołajewką . Bitwa jest sukcesem, bo mimo znacznych strat wojskom Osi , choć zdziesiątkowanym i całkowicie zdezorganizowanym, udaje się ominąć blokadę wojsk sowieckich, udaje się dotrzeć na Czebekino31 stycznia 1943, poza rosyjskimi „szczypcami”. Pozostałe dwie dywizje alpejskie ( 3. Dywizja Alpejska Julia i 4. Dywizja Alpejska Cuneense (en) ) i Vicenza są uwięzione i zmuszone do poddania się Valouïkom (na południe od Nikolaevki) przez jednostki 6. Armii (Związek Radziecki) , które były obecne na strona od19 stycznia.
Siłą alpini jest ich esprit de corps, który trwa nawet w tych strasznych warunkach. Smutna, powolna, żałobna i przejmująca pieśń dla przedstawicieli: Sul ponte di Perati, bandiera nera , opowiadająca o krwawych bitwach dywizji Julia w Grecji.
Po Cassibile za rozejmu z8 września 1943Alpinowie są zatrudnieni w dwóch przeciwstawnych rozmieszczeniach: w ramach Włoskiej Republiki Socjalnej powstaje dywizja alpejska Mont-Rose , do której dołączane są inne jednostki alpejskie wchodzące w skład Dywizji Littorio , czyli autonomiczne. W Królewskiej Armii Włoskiej (po włosku „Regio Esercito”) Alpy były wówczas reprezentowane przez bataliony Piemont i L'Aquila . Wiele Alp wchodzi do walki partyzanckiej .
Po II wojnie światowej przystąpienie Włoch do NATO doprowadziło do odbudowy armii.
Oddziały alpejskie zostały zreorganizowane w pięć brygad:
W 1948 r. alpejska szkoła wojskowa w Aosta została odtworzona jako ośrodek szkolenia alpejskiego ( Château Jocteau ), od 1998 r . szkoła jest pod kontrolą Dowództwa Oddziału Alpejskiego i stała się ośrodkiem szkolenia alpejskiego. Oddziały graniczne ( Guardia alla frontiera , GAF) zostały wchłonięte przez oddziały alpejskie, które utworzyły alpejską jednostkę aresztowania .
W latach 50. powstały pierwsze alpejskie jednostki spadochronowe, reprezentujące do dziś elitę alpejskiego korpusu wojskowego.
Kolejną nowością jest stworzenie Centrum Szkoleniowego dla rekrutów.
Brygady alpejskie zostały zjednoczone w ramach IV Korpusu Armii Alpejskiej, którego pierwszym dowódcą został wybrany w 1952 r. Clemente Primieri. Jednostka ta miała na celu obronę północno-wschodniego łuku alpejskiego, na wypadek ataku z udziałem państw członkowskich Warszawy. Pakt . Ponadto kontyngent zwany Cuneense reprezentował włoską armię w ramach Sojuszniczych Sił Mobilnych NATO (AMF).
Na początku lat 90., po rozpadzie Związku Radzieckiego , armia została ponownie zreorganizowana, a niektóre historyczne jednostki alpejskie, takie jak brygady Orobica i Cadore , zostały zlikwidowane. W 1997 r. IV Korpus Armii Alpejskiej został przekształcony w Dowództwo Oddziału Alpejskiego z trzema brygadami: Taurinense , Tridentina i Julia . Brygada Tridentina została zlikwidowana w 2002 roku.
Lata 90. to początek obecności wojsk alpejskich w ramach misji międzynarodowych. Alpy biorą udział w misjach w Mozambiku , Albanii , Bośni , Kosowie , Afganistanie i Libanie . Doprowadziło to do zmniejszenia aktywności górskiej, która je charakteryzowała, ale niewątpliwie zwiększyło ich prestiż na arenie międzynarodowej.
Ostatnie 24 muły używane przez Alpins są licytowane w Belluno z woli włoskiego Ministerstwa Obrony.
Kolejną radykalną zmianą, która oznaczała późniejszą denaturację Alp, jest zniesienie w 2005 roku obowiązkowej służby wojskowej we Włoszech. Wydarzenie to wyeliminowało praktykę rekrutacji regionalnej, historyczny element spójności Alp.
"Di qui non si passa" , co oznacza "W ten sposób nie przejdziemy!" » To tradycyjna alpejska dewiza, wymyślona przez generała sabaudzkiego Luigiego Pelloux w 1888 roku podczas obiadu dla alpejskich oficerów w Rzymie .
„Motto moich Alpinów sprowadza się dla mnie do kilku słów:„ W ten sposób nie przejedziemy! ”. "
Hasło to było często przywoływane, zwłaszcza podczas I wojny światowej, podczas walk wysokogórskich oraz podczas nadmiernej obrony wzdłuż Piave .
Pieśni alpejskieZnany również jako czarne pióro (lub „piórko na kapeluszu”). Jest to szczególnie znana pieśń, która od pierwszego wersu opisuje jedną z charakterystycznych cech ciała alpejskich (włoskich) myśliwych, czyli klasyczne czarne pióro umieszczone na kapeluszu.
Słowa piosenki brzmią następująco:
Na czapce, którą nosimy, znajduje się długie czarne pióro, które służy jako nasza flaga na górach do walki. Oilalà. W górach, w których będziemy, zbierzemy szarotki (gwiazdę alpejską), aby dać je młodym damom, aby płakały i wzdychały. Oilalà. W górach, w których będziemy, „zasadzimy” (zainstalujemy) obóz, wzniesiemy toast za pułk, niech żyje ciało alpejskich myśliwych Oilalà. Na górach, w których będziemy, „zasadzimy” (zamontujemy) flagę, Oh Trentino (region Włoch) mojego serca przyjedziemy, aby was uwolnić Oilalà. I niech żyje, niech żyje pułk i niech żyje ciało alpejskich myśliwychKońcowa część utworu wychwala Corps des Chasseurs Alpins.
Na początku XXI -go wieku wojska Alpine obejmują różne specjały włoskiej armii: piechoty, artylerii, kawalerii zmechanizowanej saperów komunikacji, transportu i materiałów, a ciało logistycznego. Prawie wszystkie jednostki zwracają się do Dowództwa Oddziału Alpejskiego, w skrócie COMALP , dowództwa na poziomie korpusu, będącego spuścizną IV Korpusu Armii Alpejskiej z siedzibą w Bolzano .
COMALP zależą w szczególności od:
Brygada jest wielonarodowym zrębem formacyjnym Wielonarodowych Sił Lądowych, uzupełnionym przez jednostkę (batalion lub pułk) ze Słowenii i jedną z Węgier . Funkcjonuje od 2001 roku, otrzymuje instrukcje od trójnarodowego komitetu polityczno-wojskowego do wykorzystania w misjach NATO , ONZ , Unii Europejskiej i OBWE .
Kapelusz jest najbardziej reprezentatywnym symbolem ludu alpejskiego. Składa się z kilku elementów, które wyznaczają stopień, batalion, pułk i specjalizację.
Znajduje się po lewej stronie kapelusza i mierzy od 25 do 30 centymetrów. Jest to czarne krucze pióro dla podoficerów, brązowy orzeł dla podoficerów i młodszych oficerów oraz biała gęś dla starszych oficerów i generałów.
To pióro, do którego Alpinowie są bardzo przywiązani, zachowało się przez cały czas we wszystkich fryzurach, łącznie z hełmem, nawet dla niebieskich hełmów pochodzących z pułków alpejskich.
Jest to wełniany krążek, w który nasączone jest pióro. Pierwotnie kolor pomponu wyróżniał bataliony w każdym pułku: pierwszy batalion nosił zawsze pompon biały, drugi czerwony, trzeci zielony, a tam, gdzie był czwarty batalion, niebieski. Kolory są zgodne z włoską flagą, niebieski to kolor rodu Sabaudczyków .
Następnie stworzono i dodano kolejne pompony, z kolorami, numerami i akronimami odpowiadającymi specjalnościom i jednostkom oddziałów alpejskich.
Obecnie używane pompony to:
Piechota alpejskaChorąży, oficerowie i przełożeni noszą złoty metalowy pompon. Oficerowie generalni noszą srebrny metalowy pompon.
Znajduje się na przedniej części czapki i oznacza specjalność przynależności:
Faktura symbolu zmienia się w zależności od oceny:
Po lewej stronie czapki Alpins znajdują się szeregi, naprzeciw pióra i pomponu, w formie warkoczy:
Muł , skrzyżowanie osła i klaczy , stał się w czasie pierwszej wojny światowej zwycięski duet z Alpins. Rzeczywiście, zwierzę to było używane jako środek transportu karabinów maszynowych, haubic i innych materiałów. Wraz z Alpinami ich muły doświadczyły głodu i chłodu I wojny światowej, podczas której było około 520 000 mułów, głównie z południowych Włoch.
Armia włoska miała trzy rodzaje mułów:
Konwoje z zaopatrzeniem przewoziły żywność, amunicję i pocztę, aby posuwać się do przodu oddziałów w górach, niezależnie od warunków pogodowych.
Klapki używane były przez Alpejczyków od 1872 do 1991 roku. Zastąpił je motocykl wojskowy MTC 90 Fresia F18 4x4 (it) , ale na zawsze pozostaną najlepszymi przyjaciółmi alpejskich żołnierzy.
CASTA to mistrzostwa w narciarstwie dla oddziałów alpejskich.
Konkurs ten odbywa się w Val Pusteria , w Górnej Adydze , w szczególności w gminach Braies , Dobbiaco , Villabassa , San Candido i Sesto . Pierwszym celem jest weryfikacja poziomu wyszkolenia i instruktażu jednostek alpejskich, a drugim wzmocnienie więzi przyjaźni między oddziałami.
Kraje, które brały udział to: Albania , Argentyna , Austria , Bułgaria , Chile , Chorwacja , Finlandia , Rosja , Francja , Niemcy , Kazachstan , Łotwa , Liban , Litwa , Macedonia , Czarnogóra , Wielka Brytania , Rumunia , Serbia , Republika Słowacka , Słowenia , Hiszpania , Stany Zjednoczone , Szwajcaria , Ukraina i Węgry .
Giuseppe Perrucchetti , uważany za „ojca Alp”.
Luigi Pelloux , włoski brygadier i mąż stanu.
Carlo Gnocchi . Wojskowy kapelan z Alpini .
Z zastrzeżeniem przypisania: