Alfred Jarry
Alfred Jarry
Alfred Jarry przez Atelier Nadar (1896).
Alfred Jarry , urodzony w Laval (Mayenne) dnia8 września 1873 r.i zmarł w Paryżu dnia1 st listopad 1907Jest poetą , powieściopisarzem , pisarzem i dramatopisarzem francuskim . Jest także rysownikiem i grawerem .
Biografia
Alfred Henri Jarry jest synem Anselme Jarry, handlarza, a następnie przedstawiciela handlowego, oraz Caroline Quenest, córki sędziego pokoju w Hédé . Został ochrzczony jako noworodek 8 czerwca 1874 r. w katedrze w Laval . W 1878 r. został zapisany do gimnazjum w mieście. W następnym roku jego matka przeniosła się do Saint-Brieuc , zabierając tam dziecko i jego siostrę Caroline, zwaną Charlotte. Dlatego właśnie w Lycée de Saint-Brieuc Jarry znakomicie kontynuował naukę do 1888 roku, roku jego drugiej. W 1885 komponuje komedie wierszem i prozą, jak Brigands Calabria (1885), parasol-strzykawka dr Thanaton , Minutes , the Antliaclastes ( 1 re Version 1886 2 e version 1888).
W 1888 pani Jarry przeprowadziła się z dwójką dzieci do Rennes . Jarry wszedł do retoryki w Lycée de Rennes (obecnie Lycée Émile-Zola w Rennes ) wPaździernik 1888. Tam pan Hébert , profesor fizyki, ucieleśniał w oczach swoich uczniów „całą groteskę, jaka jest na świecie” . Nauczyciel staje się bohaterem bogatej literatury szkolnej. Wśród nich tekst, który Jarry umieszcza, najpierw w formie komedii, Polacy, stanowi najstarszą wersję tego, co później zostanie przerobione i przepracowane, sztuki Ubu Roi . Uczniowie odgrywają Polonai s przez kukiełki, w ich własnym domu, nazwany na tę okazję jako „Théâtre des Phynances”.
Jarry uzyskuje w 1890 roku drugą część matury, wzmiankę „Dobrą”.
W latach 1891 - 1892 był uczniem Henri Bergsona i kolegą Léon-Paul Fargue i Albert Thibaudet w Liceum Henri-IV . Nie zdaje egzaminu wstępnego do École normale supérieure (trzy kolejne niepowodzenia, po których następują dwa niepowodzenia na licencję ès lettres). Wgrudzień 1893, przez krótki czas pisał z Fargue'em L'Art littéraire , miesięczny biuletyn poświęcony sztuce i krytyce założony przez Louisa Lormela, gdzie podpisał nazwiskiem „Alfred-Henry Jarry” Kołysanka do usypiania umarłych . W roku 1893 był poważnie chory i pod opieką matki, która wkrótce zmarła.
Jednak jego publikacje pozwalają mu poznać Marcela Schwoba , Alfreda Vallette (dyrektora Mercure de France ) i jego żony Rachilde , bywa też we wtorki w Mallarmé . W domu pary ma w 1894 roku Ubu Roi . Współpracuje z Revue Blanche i Mercure de France, którym przekazuje Haldernablou . Dwa lata później objął stanowisko z Lugne-Poe , który powierzył mu programu na następny sezon w Théâtre de l'Oeuvre gdzie premiera Ubu Roi odbyła się10 grudnia 1896 r., wywołując kontrowersje porównywalne z bitwą pod Hernani . Odtąd reprezentacje dzieł Jarry'ego następowały jedna po drugiej, w cyklach Ubu.
pomiędzy Październik 1894 i grudzień 1895, reżyseruje L'Ymagier z Remy de Gourmont , ten zbiór starych i nowych rycin, opracowań artystycznych i filologicznych ukazuje się w kwartalniku in-quatro. Jego ojciec zmarł w 1895 roku, w tym samym roku został definitywnie zreformowany z powodu „ chronicznych kamieni żółciowych ”.
W 1896 r. miało miejsce historyczno-mityczne wydarzenie zakupu roweru „Clément Luxe 96 track race”, na który kupiec Trochon długo upierał się, aby poeta zapłacił, na próżno. Po kłótni z Fargue, a następnie Gourmontem, sam założył czasopismo druków Perhindérion , które miało tylko dwa numery (marzec iCzerwiec 1896). Jarry wiąże się również z Lordem Douglasem , kochankiem Oscara Wilde'a.
W 1897 r. wyczerpał swój spadek, ale kupił9 lipca, od konserwatora w Alfortville, mahoniowy perissory o nazwie L'As , który wszedł do literatury dzięki gestowi Faustrolla i który odrestaurował z pomocą Vallette w ogrodzie falansteru Corbeil. Jego rodak, celnik Rousseau , krótko go zakwaterował. WListopad 1897, eksmitowany z 78 boulevard du Port-Royal, przeniósł się na 7, rue Cassette, drugie piętro i pół: jest to niewielka przestrzeń z niskim sufitem, która kiedyś służyła jako szopa na obiekty kultu, i że Jarry nazywa swój „wielki ornat”.
20 stycznia 1898 r, przedstawienie Króla Ubu przez lalki, narysowane przez Pierre'a Bonnarda , wystawiane jest w Théâtre des Pantins w Paryżu. Jarry napisał w 1901 redukcję do dwóch aktów Ubu Roi, które zostały wykonane w tym samym roku w kabarecie „Quat'z'arts” (ta skrócona wersja Ubu Roi pojawiła się w 1906 pod tytułem Ubu sur la butte ). W 1902 ukazał się Le Surmâle . W tym samym roku Jarry rozpoczął krótką współpracę z recenzją Prince Bibescu, La Renaissance Latine . W 1903 opublikował serię artykułów w przeglądzie „ Le Canard sauvage” (pierwszy numer wMarzec 1903, ostatni numer w Październik 1903). Zaczął pisać La Dragonne podczas pobytu w Grand-Lemps, w 1904 z Claude Terrasse, który akompaniował wykonaniu Ubu Roi na fortepianie w Théâtre des Pantins, kontynuując z nim pracę nad librettem Pantagruela .
W opublikowanej po jego śmierci pracy Gesty i opinie patafizyka doktora Faustrola określa on „Patafizykę jako „naukę o urojonych rozwiązaniach, która symbolicznie nadaje rysikom właściwości przedmiotów opisywanych przez ich wirtualność” . (księga II, rozdział VIII), nauka utrwalona przez Kolegium „Patafizyki” założone w 1948 roku .
Utożsamiając się ze swoim charakterem i sprawiając, że zasada przyjemności zatriumfowała nad rzeczywistością, Jarry żył tak, jak mu się podobało, ze swoimi trzema atrybutami: rowerem , rewolwerem i absyntem . Poświęci im szacunek i wygodę. W małej chatce nad rzeką, obok rozkładanej sofy, Rabelais zajmował większość swojej biblioteki. Humor pozwoliło mu uzyskać dostęp do większej swobody. „Jarry grający Ubu, już nie na scenie, ale w mieście, wystawia im w ten sposób straszne lustro, pokazuje im, jakim potworem są. Powiedział " Gówno siedzą ". » ( Georges-Emmanuel Clancier ).
28 maja 1906Jarry pisze do Rachilde: „(ojciec Ubu) nie ma defektu wątroby, serca ani nerek, nawet moczu ! Jest po prostu wyczerpany, a jego kocioł nie wybuchnie, tylko zgaśnie. Zatrzyma się bardzo powoli, jak martwy silnik. „ Wyczerpany, chory, nękany przez wierzycieli, pomimo finansowego wsparcia Octave Mirbeau i Thaddeusa Natansona Jarry'ego odbywali objazdy Paryż - Laval . W tym ostatnim mieście udzielane są mu ostatnie sakramenty i pisze własne ogłoszenie. i zmarł na gruźlicze zapalenie opon mózgowych sześć miesięcy później,1 st listopad 1907kwadrans po czwartej wieczorem w szpitalu Charité w Paryżu, a dokładniej przy rue Jacob 47 , w akcie zgonu wymienia się również nazwiska pracowników Philippe Barbe i Auguste Gauriou, sygnatariuszy i świadków. Na ostatnie życzenie prosi o wykałaczkę .
Został pochowany na paryskim cmentarzu Bagneux ( 23 rd podziału, 5 th linii, 5 th miejsce), gdzie jest jego grób, dziś anonimowy i unmaintained, nadal jest na swoim miejscu. Valette, Rachilde, Octave Mirbeau są obecne w jego pochówku. Paweł Valéry i Paul Léautaud, wśród innych osobistości.
Potomkowie
W ten sposób twórczość Alfreda Jarry'ego ze swoją przejmującą komedią w niezwykły sposób przedstawia najbardziej groteskowe rysy człowieka. Jest twórcą terminu „ Patafizyka ”, terminu, który ukuty wraz z jego apostrofem, pojawia się w książce Gesty i opinie doktora Faustrola, patafizyka , napisanej w latach 1897-1898 i jest tam określany jako „nauka o urojonych rozwiązaniach”. który symbolicznie przypisuje rysunkom właściwości przedmiotów opisanych przez ich wirtualność” .
Jarry jest jednym z inspiratorów surrealistów i teatru absurdu .
André Gide przekształcił tego autora w bohatera powieści w Les Faux-monnayeurs .
Na Placu Praw Człowieka w jego rodzinnym mieście Laval odsłonięto rzeźbę Alfred Jarry autorstwa Ossipa Zadkine'a (1966) .
Jego imię nosi sala na Uniwersytecie Rennes-II , a także teatr L'Ubu w Rennes , znajdujący się niemal naprzeciwko liceum, w którym niegdyś uczęszczał Jarry, gdzie nauczyciel wymieniony powyżej i nazywany „Hebe” miałby inspirować jego przyszłość. postać króla Ubu .
Robert Charlebois umieścił wiersz Décochons des rysy muzyki w Terre-Love (1971) Jarry jest również wymieniony jako współautor piosenki.
Gra wideo Les Chevaliers de Baphomet (1996) kilka razy odnosi się do niego: bohaterka Nicole Collard mieszka na „rue Jarry”, a Georges udaje się do „hotelu Ubu ”, a także do „kawiarni z zielonymi świecami ”.
Utwory muzyczne inspirowane Alfredem Jarry
Publikacje
Prace opublikowane za jego życia
-
Les Minutes de sable memorial , wiersze, Paryż, Éditions du Mercure de France,Październik 1894- tekst online .
-
L'Ymagier , przegląd sztuki, z Remy de Gourmont , zPaździernik 1894 w grudzień 1895- na Gallicy .
-
César-Antéchrist , Paryż, Éditions du Mercure de France,Październik 1895- na Gallicy .
-
Perhinderion , przegląd sztuki, marzec iCzerwiec 1896- na Gallicy .
-
Ubu roi, dramat w pięciu aktach… , Paryż, Éditions du Mercure de France,Czerwiec 1896- na Gallicy .
-
Dni i noce, powieść dezertera , Paryż, Éditions du Mercure de France,Styczeń 1897- tekst online .
-
Król Ubu. Tekst i muzyka, faksymile autografów , z Claude Terrasse , Paryż, Éditions du Mercure de France, 1897.
-
L'Amour en visite , Paryż, Éditions Pierre Fort,Czerwiec 1898.
-
Ilustrowany Almanach Père Ubu (styczeń, luty, Marzec 1899) , znany jako „Petit Almanach”, opublikowany wgrudzień 1898.
-
L'Amour absolu , opublikowany jako faksymile rękopisu, [Imprimerie du Mercure de France], 1899 - wznowiony w 1932 z przedmową Jeana Saltas, Charlotte Jarry i Rachilde [PDF] . Zarezerwuj online .
-
Ubu enchaîné , poprzedzony Ubu roi, w tym La Chanson du décervelage , Paryż, Éditions du Mercure de France, 1900 - na Gallica .
-
Ubu roi , wersja ostateczna, Paryż, Editions de La Revue blanche , 1900.
-
Zilustrowane Almanach Ubu ( XX p wieku)1 st styczeń 1901, z Pierre'em Bonnardem , Claude Terrasse i Fagusem , wydrukowane wgrudzień 1900autorstwa Ambroise Vollarda - na Gallica .
-
Messaline, Roman de l'Ancienne Rome , Paryż, Éditions de La Revue blanche , 1901.
-
Le Surmâle, roman moderne , Paryż, Éditions de La Revue blanche , 1902 - tekst online .
-
Według rozmiarów, komiczny i moralny akt prozą i wierszem, który zachwyca młodych i starszych , Paryż, Éditions Edward Sansot , kolekcja „Théâtre mirlitonesque”, 1906.
-
Ubu sur la Butte , Paryż, Editions Edward Sansot, kolekcja „Théâtre militonesque”,maj 1906.
-
Musztarda Papieska. Operetka bouffe w trzech aktach , frontyspis Frédérica-Auguste Cazalsa i winiety Paula Ransona , druk Bussières, 1907 - wydrukowanie 120 egzemplarzy.
-
Albert Samain (Pamiątki) , Paryż, Éditions Victor Lemasle, 1907.
Teksty opublikowane pośmiertnie
Pierwsza data w nawiasie to rok skomponowania przez Jarry'ego .
-
Papież Joanna. Powieść średniowieczna (1907) Emmanuela Rhoïdèsa , powieść przetłumaczona z Jeanem Saltasem z języka greckiego, Paryż, Charpentier i Fasquelle, 1908.
-
Gesty i opinie doktora Faustrolla, patafizyka. Powieść neonaukowa (1898), a następnie Spekulacje , Paryż, Eugène Fasquelle, 1911 - tekst online .
-
Pantagruel. Opéra bouffe w pięciu aktach i pięciu obrazach (1905), z Eugène Demolder , muzyka Claude Terrasse , Paryż, Société d'éditions musicales, 1911.
-
Ballada o Starym Żeglarzu (Październik 1893), przekład z angielskiego według The Rime of the Ancient Mariner przez Coleridge’a , ilustracje Deslignères , Paryż, Ronald Davies, 1921.
-
Les Silènes (1900), częściowe tłumaczenie z niemieckiego Sherze, ironie, Satyry przez Christiana Dietricha Grabbe , Papeete, creoles Les Bibliofile [1926] - wydanie po rękopisu należącego do Guillaume Apollinaire [PDF] . Zarezerwuj online .
-
La Dragonne , powieść, przedmowa Jeana Saltasa, Paryż, Éditions Gallimard - NRF, 1943.
-
Ubu cocu , portret Hermanna-Paula , Paryż / Genewa, Éditions des Trois Collines, 1944.
-
Dzieła kompletne , 8 tomów, Monte Carlo / Lozanna, Éditions du Livre / Henri Kaeser, 1948.
-
Olalla (1901), opowiadanie Stevensona przetłumaczone z angielskiego, przedmowa Maurice Saillet i Anne de Latis, Paryż, Collège de 'Pataphysique, 1956.
-
Saint-Brieuc des choux , niepublikowane teksty przedstawione przez Maurice'a Sailleta , „La Grappe” Collection, Mercure de France, 1964 ( ISBN 9782715204478 ) - rękopis znaleziony w 1947 w dawnych biurach A. Valletta.
-
Zielona Świeca. Światła na rzeczach tego czasu (sierpień-wrzesień 1907), zbiór z przedmową i pod redakcją Maurice Sailleta , Paryż, Le Livre de Poche, 1969.
-
Prace kompletne , kolekcja La Pléiade-Gallimard:
- Tom 1 (1972), zawiera: Ontogénie - Les Minutes de sable memorial - La Revanche de la nuit - César-Antichrist - Ubu king - Ubu enchaîné - Ubu cuckold - Almanachy Ojca Ubu - Ubu sur la Butte - Gesty i opinie dr Faustroll, patafizyk - Dni i noce - Miłość gościnna - Inna Alceste - Miłość absolutna - Wkład w "L'Ymagier" i "Perhindérion" - Teksty krytyczne - Korespondencja.
- Tom II, (1987), zawiera: Ballada starego żeglarza - W Silènes - Leda - Messaline - Olalla - Surmâle - Zielona Świeca - Wiersze - bliskich, obiekt - krytyczny i tekstami.
- Tom III (1988), zawiera: Pieter de Delft - Jef - Zaczarowany Dwór - Niezręczna Miłość - Dobry Król Dagobert - Do pasa - Musztarda Papieża - Papieska Jeanne - Pantagruel - La Dragonne - Albert Samin (wspomnienia) - Korespondencja .
Współpraca z głównymi czasopismami
Wiele tekstów Jarry'ego ukazało się w czasopismach. Niektóre zostały wznowione za jego życia w formie książek (patrz wyżej), na podstawie preprintów wykonanych przez Mercure de France i La Revue Blanche . Niektóre artykuły zostały zebrane przez samego Jarry'ego w latach 1905-1906 do projektu książki, która została opublikowana w 1969 roku pod zamierzonym przez autora tytułem La Chandelle verte , autorstwa Maurice Sailleta .
-
L'Écho de Paris, ilustrowany dodatek literacki - od marca doSierpień 1893.
-
Sztuka literacka - grudzień 1893 do października 1894.
-
Eseje o wolnej sztuce – od lutego do lipca 1894 r.
- Le Mercure de France - lipiec 1894 do lutego 1899.
-
L'Ymagier - październik 1894 do lipca 1895.
-
Perhinderion , recenzja A. Jarry - marzec i czerwiec 1896 r.
-
Le Livre d'art , pod redakcją Maurice'a Dumonta i Paula Fort - marzec imaj 1896
-
La Revue Blanche - od1 st maja 1896 w Kwiecień 1903.
-
Don Juan , od 10 października do 28 listopada 1897 r.
-
Revue d'art dramatique
-
Omnibus Koryncka - N O 5 października 1897.
-
Renesans łaciński - listopad igrudzień 1902.
-
La Plume - styczeń 1903 do stycznia 1904.
-
Dzika Kaczka - od marca do października 1903 r.
-
Oko - od maja do sierpnia 1903 r.
-
Le Festin d'Ésope pod dyrekcją Guillaume Apollinaire -Listopad 1903.
-
Le Figaro - lipiec i sierpień 1904.
-
Poesia , założona przez FT Marinetti - maj iwrzesień 1905.
-
Vers et prose pod dyrekcją Paula Valéry'ego i Paula Fort -marsa iKwiecień 1906.
Pierwsze kreacje jego dzieł scenicznych
Data powstania nawiązuje do pierwszej światowej produkcji.
-
Ubu Roi , Towarzystwo Teatru Pracy , Nowy Teatr ,10 grudnia 1896 r..
-
Ubu Roi , firma Théâtre des Pantins, warsztat Claude'a Terrasse'a,20 stycznia 1898 r.
-
Ubu sur la Butte , w kabarecie Quat'z'Arts , 1901.
-
Ubu enchaîné autorstwa Kompanii Szkarłatnego Diabła, scenografia Maxa Ernsta (1937).
-
Przedmiot kochany, duszpasterski w jednym akcie , napisany ok. 1903, stworzony w 1937, Compagnie du diable écarlate, scenografia Jean Effel ; tekst opublikowany przez Arcanes w 1953 roku.
-
Pieter de Delft , opera-comique (1974).
-
Jef , teatr (1974).
-
Le Manoir enchanté , operetka bouffowa napisana w 1905, premiera w 1974.
-
Niezręczna miłość , operetka (1974).
-
Le Bon Roi Dagobert , operetka bouffa (1974).
-
Leda , operetka boufowa (1981).
Ikonografia za jego życia
Istnieje wiele portretów Alfreda Jarry'ego skomponowanych przez artystów za jego życia:
Uwagi i referencje
-
Alfred Jarry, Tout Ubu , Paryż, Le Livre de Poche,1975( ISBN 978-2-253-00544-5 ) , s. 9.
-
" 8 września, o piątej rano, narodziny w Laval Alfreda Henri Jarry'ego, syna kupca Antoine'a Jarry'ego i jego żony Caroline z domu Quenest. Tego samego dnia Alfresowi Jarry'emu pomachał Félix Hélie, wikariusz parafii Trójcy Świętej. ( tamże ) "
-
Alfred Jarry o zasobach Biblioteki Narodowej Francji. Dostęp 15 stycznia 2012 r.
-
„Gauguin i szkoła Pont-Aven”, Biblioteka Narodowa Francji, katalog wystawy, druki, 1989, dostępne pod adresem https://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k6534092q/f149.image.r = Clohars -Fouesnant.langFR .
-
Audoin Philippe Jarry Alfred , << Les >> minutes de sable memorial Tekst drukowany [poezja] César-antechrist [teatr] , Gallimard,1977( OCLC 1009817547 , przeczytaj online )
-
Art Literacka n o 13 grudnia 1893 Zawiadomienie o BNF , w Internecie.
-
Z opisu Noëla Arnauda (La Table Ronde, 1974), cytowanego przez Simona Liberatiego, w 113 studiach nad literaturą romantyczną , Paryż, Flammarion, 2013, rozdz. 23 ( ISBN 9782081296220 ) .
-
Rejestr aktów cywilnych ratusza z 6 th dzielnicy Paryża, śmierć świadectwo „Jarry” n o 1901 roku.
-
Mimo, że koncesja nigdy nie została odnowiona, nie odebrano jej i nie znaleziono szczątków Alfreda Jarry'ego. Zobacz artykuł Philippe'a Landru i fotografię pochówku na stronie Cimetières de France et d'Ailleurs .
-
Pierwszy cechy charakterystyczne rzeczy, o procesie wywoływania.
-
Gesty i opinie doktora Faustrolla , patafizyka, księga I, rozdział VIII.
-
„ Terre-Love ” , na www.robertcharlebois.com .
-
Richard Arcand, Gry i kreacje słowne: Funkcjonowanie i ilustracje ,2017, s. 126.
-
[PDF] „Komentarze do czytania…” , w L'Étoile-Absinthe , 121-122, Du Lérot, 2009.
-
Źródło pochodzi z „Chronologii” napisanej przez Michela Arrivé , w Dziełach kompletnych , Tom I, Paryż, Gallimard - La Pléiade, 1972 [przegląd w 1987 i 1988].
-
Saint-Brieuc des choux , Katalog Gallimard.
-
[PDF] „Zwycięzca Jarry: comiesięczne konkursy L'Écho de Paris (1892-1894)” Juliena Schuha, w XII e Colloque des Invalides , Du Lérot, 2009, s. 103-122 .
-
[PDF] „Alfred Jarry w L'Art littéraire ” , w L'Étoile-Absinthe , 39-40, 1988.
-
[PDF] Publikacja seryjna L'Amour en visite - „Sztuka życiorysu: niepublikowany list od Jarry'ego” „Kopia archiwalna” (wersja z 3 maja 2019 r. w Internet Archive ) , Thieri Foulc , Cahiers du kolegium , 10 (15 grudnia 2016).
-
Frontyspis do Ubu Roi or the Poles , przedmowa Jean Saltas, Paryż, Fasquelle éditeurs, sd
-
Sprzedawane na artelista.com - w ramach subskrypcji.
-
Powielana jako fronton w Alfred Jarry, w overmale z Rachilde za literami , Paryż, Grasset, 1928.
-
Getty Images Funduszu , n O 162278871 - online.
-
reprodukowane w Pierre Pontramier, Jules Leon Perrichon , portret autora, Przedmowa Claude Aveline , kolekcja „The Book Artists' n o 24, Paryż, Henry Babou 1933.
Załączniki
Bibliografia
Eseje krytyczne
-
Noël Arnaud , Alfred Jarry, od d'Ubu Roi do Doktora Faustrolla , Paryż, La Table Ronde , coll. „Życie prostopadłe”, 1974.
-
Michel Arrivé , Języki Jarry'ego. Esej o semiotyce literackiej , Paryż, wyd. Klincksieck , 1972.
-
Paul Audi , Twierdzenie o nadsamcach. Lacan wg Jarry'ego , Lagrasse, Verdier, 2011.
-
Henri Béhar , dramaturg Jarry , Paryż, Nizet, 1980.
- Henri Béhar, Les Cultures de Jarry , Paryż, PUF , 1983; przeredagowane Paryż, Nizet, 1994.
- Henri Béhar, La Dramaturgie d'Alfred Jarry , Paryż, Honorowy Mistrz , 2003.
-
Patrick Besnier , Alfred Jarry , Paryż, Plon, 1990.
-
Patrick Besnier , Alfred Jarry , Paryż, Fayard , 2005.
- Henri Bordillon, Gesty i opinie Alfreda Jarry'ego, pisarza , Paryż, Siloé , 1986.
- Sylvain-Christian David, Alfred Jarry, le secret des origines , przedmowa Annie Le Brun , Paryż, Presses Universitaires de France, coll. "Perspektywy krytyczne", 2003.
-
Matthew Gosztola , Alfred Jarry , krytyk literacki i naukowy u zarania XX XX wieku , Paryż, Editions du Cygne 2013.
-
Annie Le Brun , „Jak mały jest słoń! », Posłowie do Surmâle , Paryż, Ramsay / Jean-Jacques Pauvert , 1990.
- Jacques-Henri Levesque, Alfred Jarry , Paryż, Seghers, coll. "Poeci dzisiejsi", 1970.
- Z Los Angeles Vega Vasquez M.: „Jarry, Segalen i Suarès: trzy bretońskie dusze w poszukiwaniu raju na wyspie”, w Bretagne et mer en Ecrures , zbiorowe, Presses Universitaires de Rennes, s. 127-159, 2009.
-
Rachilde , Alfred Jarry czyli overmale of listów , Paryż, Grasset, 1927; przeredagowane Paryż, Arléa, 2007.
Varia
-
Alfred Jarry et les arts , obrady międzynarodowego kolokwium, które odbyło się w Laval 30 i 3031 marca 2007 r..
-
Alfred Jarry od rękopisu do typografii , redaktor SAAJ & Du Lérot, Paris & Tusson, materiały z międzynarodowej konferencji w Reims 21 i22 lutego 2014.
Dokumenty audiowizualne
-
Ubu Roi , pełna telewizyjna adaptacja sztuki Jean-Christophe'a Averty'ego (1965), wznowiona na DVD przez Universal w 2007 roku (z towarzyszeniem A Century of Writer: Alfred Jarry , reżyseria J.-C. Averty, 1995).
-
Ubu Enchaîné , adaptacja telewizyjna spektaklu przez Jean-Christophe Averty ( 2 nd ORTF kanał koloru, 1971), opublikowany na DVD przez INA w 2010 roku (wraz z ogólną podglądu publicznej : Alfred Jarry w sztuce i życiu autora, prezentowany przez Guya Grosso i Michela Modo z Noëlem Arnaud, w reżyserii J.-C. Averty, 1971).
-
Ubu roi , muzyka sceniczna Émile'a Goué skomponowana w areszcie w Oflagu XB.
Linki zewnętrzne