Wybory federalne w Szwajcarii 2007

Poprzedni 2003 2011 następujący
Wybory federalne w Szwajcarii 2007
200 mandatów w Radzie Narodowej
(Większość bezwzględna: 101 mandatów)
43 z 46 mandatów w Radzie Państw
(Większość bezwzględna: 24 mandaty)
21 października 2007 r.
Typ wyborów Wybory ustawodawcze
Organ wyborczy i wyniki
Zarejestrowany 4 915 623
Wyborcy 2 373 071
  48,3% ▲  +3,1
SVP UDC.svg Demokratyczna Unia Centrum  - Ueli Maurer
Głos 672 562
28,9%  ▲  +2,2
Wybrani posłowie 62 ▲  +7
Wybrani senatorowie 7 ▼  -1
Logo Szwajcarska Partia Socjalistyczna.svg Szwajcarska Partia Socjalistyczna  - Hans-Jürg Fehr
Głos 451 916
19,5%  ▼  −3,8
Wybrani posłowie 43 ▼  -9
Wybrani senatorowie 9 ►  0
Logo-kreuz-PRD-les-Radicales.png Partia Radykalnej Demokracji  - Fulvio Pelli
Głos 364 736
15,8%  ▼  -1,5
Wybrani posłowie 31 ▼  -5
Wybrani senatorowie 12 ▼  -2
Logo Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Szwajcaria) .svg Partia Chrześcijańskich Demokratów  - Christophe Darbellay
Głos 335 623
14,5%  ▲  +0,1
Wybrani posłowie 31 ▲  +3
Wybrani senatorowie 15 ►  0
Szwajcarska Partia Zielonych-Grüne-Partei der Schweiz.png Zieloni  - Rodzaj Ruth
Głos 222,206
9,8%  ▲+  2,4
Wybrani posłowie 20 ▲  +6
Wybrani senatorowie 2 ▲  +2
Pev logo ch f rgb.png Szwajcarska Partia Ewangelicka  - Heiner Studer
Głos 56 748
2,4%  ▲  +0,1
Wybrani posłowie 2 ▼  -1
Wybrani senatorowie 0 ►  0
Logo-Szwajcarska Partia Liberalna.gif Szwajcarska Partia Liberalna  - Claude Ruey
Głos 41 682
1,9%  ▼  -0,3
Wybrani posłowie 4 ►  0
Wybrani senatorowie 0 ►  0
Logo-Parti-Vert'libérale-Suisse.png Zieloni Liberałowie  - Martin Baumle
Głos 33 104
1,4% 
Wybrani posłowie 3 ▲  +3
Wybrani senatorowie 1 ▲  +1
Rada Narodowa
Diagram
Rada Państw
Schemat2
Oficjalna strona

Wybory Federalna szwajcarski od 2007 roku odbyła się21 października 2007 r.. Umożliwiają odnowienie 200 członków wchodzących w skład Rady Narodowej (CN) oraz 43 do 46 członków Rady Państw (WE), wybranych w dniu24 października 2003 r.Dla 48 th  ustawodawcza od czterech lat ( 2007 - 2011 ).

12 grudnia 2007 r.nowo wybrany parlament powołuje nową Radę Federalną na czteroletnią kadencję. Po raz czwarty od ustanowienia systemu federalnego w 1848 r. członek rządu Christoph Blocher nie został ponownie wybrany.

Kontekst

Pozycjonowanie stron

Wśród głównych szwajcarskich partii politycznych , Centralna Unia Demokratyczna (UDC), Partia Socjalistyczna (PSS) i Partia Radykalno-Demokratyczna (PRD) mają dwa miejsca w Radzie Federalnej, a Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna (PDC) ma tylko jedno. W wyborach 2007 r. SVP będzie próbowała umocnić swoją pozycję czołowej partii narodowej, co jest kontestowane przez PSS, podczas gdy PRD i PDC będą próbowały zahamować swój upadek. Ponadto Zieloni mają nadzieję na zdobycie wystarczającej liczby głosów, aby móc ubiegać się o miejsce w Radzie Federalnej, hipoteza ta została przyjęta przez 54% ankietowanych we wrześniu 2006 roku .

Starcia w Bernie 6 października 2007 r.

Po południu 6 października 2007w Bernie w konfrontacji około 10 000 bojowników UDC przeciwko około 500 bandytom, zakwalifikowanych jako czarne bloki odpowiednio autonomistów i skrajnej lewicy .

Działacze UDC zacząć 13  h  20 planowanego procesji je do dołu niedźwiedzia (East Berne) na Federal Plaza , która musi przechodzić przez głównej arterii Starego Miasta (Gerechtigkeitsgasse), aby kontynuować przez Zytglogge i Bärenplatz. Zbiry gromadzą się po drugiej stronie Nydeggbrücke (łączącej niedźwiedzicę ze starym miastem), ale są rozpędzane przez policję za pomocą gazu łzawiącego . Na Münstergasse, równolegle do Gerechtigkeitsgasse, ale dalej na południe, wciąż na Starym Mieście, odbywa się impreza towarzysząca alternatywnym kręgom. Podczas gdy policja berneńska próbuje kontrolować ruch autonomistów i równoległą demonstrację, niektórzy autonomiści wymykają się spod kontroli policji i docierają na Plac Federalny, gdzie rozbijają stoiska UDC przygotowane w oczekiwaniu na innych działaczy agrarnych. Po otrzymaniu wiadomości o workowaniu trybun, UDC rezygnuje z kontynuacji procesji na Plac Federalny, by wygłosić swoje przemówienia przy niedźwiedzim jamie. W międzyczasie Christoph Blocher ( radca federalny ) i Ueli Maurer (przewodniczący SVP) decydują się na zorganizowanie zaimprowizowanej konferencji prasowej, „przywdziewając maskę oburzenia”,  aby potępić fakt, że największa partia Szwajcarii nie może paradować w mieście w Bernie.

Jak podaje Blick, starcia doprowadziły do ​​aresztowań tymczasowych 42, 21 rannych, w tym 18 funkcjonariuszy policji . Gazeta mówi nawet o „wstydzie” dla berneńskiej policji. The New York Times w jednym The9 października, z nagłówkiem „  Immagration, Black Sheep and Swiss Rage  ” (imigracja, czarna owca i wścieklizna szwajcarska), czarna owca nawiązująca do plakatu używanego przez SVP podczas kampanii na rzecz usuwania zagranicznych przestępców  ; kilka zagranicznych mediów, w tym The Guardian (tytuł „La Suisse stagger”  ) i Süddeutsche Zeitung .

Kilka dni później Blocher twierdzi, że te starcia były ratującym życie elektrowstrząsem.

Ustawodawstwo 2003-2007

Odszedł Akronimy Trendy polityczne Siedziba w CN Fotele CE
Demokratyczna Unia Centrum UKD konserwatywny / liberalny / suwerenistyczny 55 8
partia Socjalistyczna PSS socjaldemokrata 52 9
Radykalna Partia Demokratyczna PRD radykalny / liberalny 36 14
Partia Chrześcijańskich Demokratów PDC Chrześcijański Demokrata / centroprawica 28 15
Partia Ekologów PES ekolog 11 -
Partia Liberalna PLS liberalny / konserwatywny 4 -
Partia Ewangelicka PEV Chrześcijański / środkowy lewy 3 -
Partia pracy PST / POP / PdT najbardziej na lewo 2 -
Federalna Unia Demokratyczna UDF Chrześcijanin / konserwatywny 2 -
Sojusz Zielonych Berneńskich i Sojusz Społeczny Z ekolog 1 -
Sojusz Lewicy - ( SolidaritéS ) AdG-Sol najbardziej na lewo 1 -
Zielona socjalistyczna alternatywa Zougoise SGA ekolog 1 -
Szwajcarscy Demokraci DS skrajnie prawicowy / nacjonalistyczny / populistyczny 1 -
Liga Ticino Lega regionalista / populista 1 -
Chrześcijańska Partia Społeczna SZT chrześcijaństwo społeczne / centrolewica 1 -
Zurych Zielono-Liberalna Partia GLPZ ekolog / socjal-liberał 1 -

W ustępującej kadencji KOP uzyskuje najwyższy wskaźnik sukcesu. W 93% głosów nominatywnych ponad połowa członków grupy znajduje się w obozie większości. Następnie mamy PRD z 87%, UDC z 70%, PSS z 69% i Zieloni z 63%. Ponadto, jeśli chodzi o spójność grupy, to Zieloni wygrywają z 89% jej członków głosujących, co do zasady, w podobny sposób. Następnie PSS z 88%, PRD i UDC z 77% i PDC z 73%.

Ranking członków Rady Narodowej wskazał prezesów grup PRD i UDC Felixa Gutzwillera i Caspara Baadera jako najbardziej wpływowych doradców narodowych. Za nimi plasują się Jacqueline Fehr (PSS) i Christine Egerszegi-Obrist (PRD). W Radzie Stanów St. Gallen Eugen David (PDC) jest uważany za najbardziej wpływowego członka. Podobnie jak w 2003 roku to socjalistka Simonetta Sommaruga jest uważana przez wyborców za najbardziej wiarygodną parlamentarzystę.

Sposób wyboru

Wyborca ​​może głosować na listę bez modyfikowania jej lub edytowania poprzez wykreślenie nazwisk lub powtórzenie niektórych z nich. Może też „mieszać” listę partyjną, wstawiając nazwiska kandydatów z innych partii lub tworzyć własną listę w pustym głosowaniu, wybierając nazwiska z różnych list.

Rada Narodowa

Rada Państw

Dwa kantony już odnowiły swoich doradców stanowych. W Zug , Pascal Mercier (PDC) i Rolf Schweiger (PRD) były ponownie wybrany na29 października 2006. W Appenzell Innerrhoden Ivo Bischofberger (PDC) zostaje wybrany podczas Landsgemeinde w kantonie29 kwietnia 2007 r.. Zastępuje swojego partyjnego kolegę Carlo Schmid-Suttera, który po 27 latach odchodzi z parlamentu.

Zarejestrowane strony

Towarzyski

Rada Narodowa

Doradca krajowy Kanton Początek mandatu
Adriano Imfeld ( PDC ) Obwalden 2001
Walter Jermann ( PDC ) Kraj Bazylei 2003
Pierre Kohler ( PDC ) Przysięgać 2003
Kathy Riklin ( PDC ) Zurych 1999
Jacques-Simon Eggly ( PLS ) Genewa 1983
Serge Beck ( POS ) Vaud 1998
Jean-Paul Glasson ( PRD ) Freiburg 1999
Yves Guisan ( PRD ) Vaud 1995
Rolf Hegetschweiler ( PRD ) Zurych 1991
Didier Burkhalter ( PRD ) Neuchâtel 2003
Charles Favre ( PRD ) Vaud 1999
Christine Egerszegi-Obrist ( PRD ) Argowia 1995
Feliks Gutzwiller ( PRD ) Zurych 1999
Anne-Catherine Menétrey-Savary ( PES ) Vaud 1999
Franziska Teuscher ( Zielony Sojusz ) Berno 1995
Geri Müller ( PES ) Argowia 2003
Luc Recordon ( PES ) Vaud 2003
Daniel Vischer ( PES ) Zurych 2003
Marlyse Dormond- Béguelin ( PSS ) Vaud 1999
Paul Günter ( PSS ) Berno 1995
Remo Gysin ( PSS ) Bazylea-miasto 1995
Barbara Haering ( PSS ) Zurych 1990
Ruth-Gaby Vermot-Mangold ( PSS ) Berno 1995
Peter Vollmer ( PSS ) Berno 1989
Pascale Bruderer ( PSS ) Argowia 2002
Chantal Gallade ( PSS ) Zurych 2003
Claude Janiak ( PSS ) Kraj Bazylei 1999
Liliane Maury- Pasquier ( PSS ) Genewa 1995
Geraldine Savary ( PSS ) Vaud 2003
Jean Fettebert ( UDC ) Vaud 1999
Robert Keller ( UDC ) Zurych 1999
Otto Laubacher ( UDC ) Lucerna 1999
Fritz Abraham Oehrli ( UDC ) Berno 1995
Walter Schmied ( UDC ) Berno 1991
Hermann Weyeneth ( UDC ) Zurych 1994
Ueli Maurer ( UDC ) Zurych 1991
Guy Parmelin ( UDC ) Vaud 2003
Jean-François Rime ( UDC ) Freiburg 2003
Ruedi Aeschbacher ( PEV ) Zurych 1999
Heiner Studer ( PEV ) Argowia 1999
Źródła: Parlament Szwajcarski

Rada Państw

Doradca stanów Kanton Początek mandatu
Simon Epiney ( PDC ) Valais 1999
Rolf Escher ( PDC ) Valais 1999
Carlo Schmid-Sutter ( PDC ) Appenzell Innerrhoden 1980
Marianne Slongo ( PDC ) Nidwalden 1999
Franz Wicki ( PDC ) Lucerna 1995
Hans Fünfschilling ( PRD ) Kraj Bazylei 1999
Trix Heberlein ( PRD ) Zurych 2003
Christiane Langenberger ( PRD ) Vaud 1999
Thomas Pfisterer ( PRD ) Argowia 1999
Françoise Saudan ( PRD ) Genewa 1995
Michel Béguelin ( PSS ) Vaud 1999
Christiane Brunner ( PSS ) Genewa 1995
Pierre-Alain Gentil ( PSS ) Przysięgać 1995
Hans Hofmann ( UDC ) Zurych 1998
Hans Lauri ( UDC ) Berno 2001
Źródła: Parlament Szwajcarski

Wieś

Różne barometry wyborcze umożliwiają wyróżnienie tematów decydujących o głosowaniu ludności szwajcarskiej.

Sześć miesięcy poprzedzających wybory zdominowane jest naprzemiennie przez tematykę środowiska i miejsca cudzoziemców. W tym samym okresie do najważniejszych tematów należą również kwestie związane z ubezpieczeniami społecznymi i ubezpieczeniami społecznymi oraz bezrobociem i sytuacją ekonomiczną. Potem dochodzą sprawy azylu i uchodźców , polityki rodzinnej, polityki zdrowotnej , składek ubezpieczeniowych , raportu do Unii Europejskiej i finansów publicznych.

Wyniki

Wyniki wyborów federalnych ogłaszane są dnia 21 października 2007 r.z pierwszymi szacunkami krajowymi dostarczonymi o 19:00, a następnie skorygowanymi o 21:00. Ostateczne, oficjalne i prowizoryczne wyniki dostępne są około godziny 2:00. Pierwsze analizy wyborcze oparte na sondażach zostały upublicznione 22 października .

W przypadku wyborów do Rady Państw, w przypadku gdy kandydaci nie osiągną bezwzględnej większości, do 25 listopada zostanie zorganizowane drugie głosowanie . Dopiero wtedy zostanie ustalony ostateczny podział nowego parlamentu.

Grupy parlamentarne

Obecna dystrybucja Zgromadzenia Federalnego
Grupa Akronim Podział Całkowity CN TO
Demokratyczna Unia Centrum V 66 UDC, 1 Lega, 1 UDF 68 61 7
Socjalista S 49 PS 49 41 8
Liberalno-radykalny RL 47 zł 47 35 12
PDC / PEV / PVL CEg 44 PDC, 2 PEV, 5 PVL 51 35 16
Warzywa sol 22 PES, 1 szt., 1 LG 24 22 2
PBD Komiksy 6 BDP 6 5 1
Nie zapisany 1 1 1 0

Rada Narodowa

CN2007 diagram.png
Kanton Całkowity UKD PSS PRD PDC PES PLS PEV DPL UDF PdT/sol. SZT Lega DS
Argowia 15 6 3 2 3 +1 1 0 -1
Appenzell Ausserrhoden 1 1
Appenzell Innerrhoden 1 1
Kraj Bazylei 7 2 2 1 1 1
Bazylea-miasto 5 1 2 -1 1 1 +1
Berno 26 10 +2 6 -2 4 1 3 +1 1 1 0 -1
Freiburg 7 1 2 1 2 1
Genewa 11 2 3 1 1 2 +1 2 0 -1
Glarus 1 1
Gryzonia 5 2 1 1 1
Przysięgać 2 1 +1 1 0 -1
Lucerna 10 3 1 2 3 1
Neuchâtel 5 1 1 -1 1 1 1 +1
Nidwalden 1 1
Obwalden 1 1 +1 0 -1
Szafuza 2 1 +1 1 0 -1
Schwyz 4 2 1 1
Solothurn 7 2 1 -1 1 -1 2 +1 1 +1
St. Gallen 12 5 +1 2 1 -1 3 1
Ticino 8 2 3 2 1
Turgowia 6 3 1 1 1
Uri 1 1
Vaud 17 5 +1 4 3 -1 1 +1 3 +1 1 -1 1 -1
Valais 7 1 1 -1 1 4 +1
Zug 3 1 1 1
Zurych 34 12 7 -3 4 -1 3 +1 4 +1 1 3 +2 0 -1
szwajcarski 200 62 +7 43 -9 31 -5 31 +3 20 +6 4 ± 0 2 -1 3 +2 1 -1 1 -2 1 ± 0 1 ± 0 0 -1
Prowadzi do% 100 29,0 +2,3 19,5 -3,8 15,6 -1,5 14,6 +0,2 9,6 +2,2 1,8 -0,4 2,4 +0,1 1,4 +1,4 1,3 ± 0 1,1 -0,1 0,4 ± 0 0,5 +0,1 0,5 -0,5
Źródła: (fr) Wyniki wyborów do Rady Narodowej (Federalny Urząd Statystyczny) + (de) Annetta Bundi, „Couchepin muss für Wahlschlappe herhalten”, Tages Anzeiger , 29 października 2007

W szczegółach, UDC posiada 62 miejsc w Radzie Narodowej, czyli 7 więcej niż w roku 2003. terminy Zielonych zdobył 7 mandatów, co czyni je 20 wybrany w sumie, PDC 3 (31 wybrany). Wzrosty te pokrywają się ze stratami PSS (od -9 do 43) i PRD (od -5 do 31). Ekologiem-liberalna partia Zurych wchodzi dolny dom z 3 siedzeniami.

Wśród nowo wybranych członków są powiernik z Lausanne Daniel Brélaz i były dowódca Gwardii Szwajcarskiej Piusa Segmüller . Najmłodszymi parlamentarzystami są Lukas Reimann (25 l.), Christian Wasserfallen (26 l.), który w ten sposób zajmuje miejsce po swoim zmarłym ojcu Kurcie Wasserfallenu , Bastien Girod (27 l.), Tiana Moser (28) i Natalie Rickli (30 l.).

Po stronie przegranej jest Szwajcarska Partia Socjalistyczna, która traci 10 mandatów na rzecz 43 reprezentantów. Przekłada się to na spadek o 3,8 głosów w 2003 roku. Ponadto Partia Radykalnej Demokracji kontynuuje spadek z 31 mandatami (-5), tym samym osiągając remis z chadekami, nawet jeśli pozostaje nieco silniejsza pod względem głosów. Nową Radę Narodową charakteryzuje również zniknięcie parlamentarnej reprezentacji Szwajcarskich Demokratów i SolidaritéS  :

Rada Państw

Pierwsza tura pozwala na wybór 34 z 46 członków izby wyższej . W kantonach Fryburg , Lucerna , Wallis i Zurych drugie głosowanie pozostaje otwarte, ponieważ tylko jeden kandydat uzyskał bezwzględną większość w pierwszym głosowaniu. W kantonach Neuchâtel , St. Gallen , Ticino i Vaud żaden kandydat nie osiągnął absolutnej większości i dlatego potrzebna jest druga tura dla dwóch kantonów. W kantonie Zug dwaj radni stanowi zostali wybrani już w październiku 2006 roku . W kantonach Obwalden i Nidwalden kandydaci zostali wybrani po cichu, ponieważ nie mieli przeciwników. Wreszcie, w kantonie Appenzell Innerrhoden , Starosta Zjednoczonych został wybrany podczas landsgemeinde z29 kwietnia 2007 r..

CE2007 diagram.png Miejsca według stron
Lewo 2007 +/- 2003
Partia Chrześcijańsko-Demokratyczna (PDC) 15 0 15
Radykalna Partia Demokratyczna (PRD) 12 -2 14
Partia Socjalistyczna (PSS) 9 0 9
Demokratyczna Unia Centrum (UDC) 7 -1 8
Partia Zielonych (PES) 2 +2 0
Liberalni Zieloni (GLP) 1 +1 0

W przeciwieństwie do wyników Rady Narodowej, Rada Stanu przeżywa przesunięcie w lewo: SVP i PRD tracą odpowiednio 2 i 2 mandaty na rzecz Zielonych (+ 2) i liberalnych Zielonych (+1). Zieloni, z Robertem Cramerem w pierwszej turze, a następnie Lukiem Recordonem w drugiej turze, po raz pierwszy weszli do izby wyższej, podobnie jak Liberalni Zieloni dopiero trzy lata po założeniu partii, z wyborem Vereny Diener . W Bazylei-Country , Claude Janiak jest pierwszym socjalistycznym ukraść miejsce z większością burżuazyjnej w przestrzeni 20 lat. W kantonie Jura , jedynym, który używa systemu proporcjonalnego, Madeleine Amgwerd (PDC) nie zostaje ponownie wybrana, nawet jeśli jej miejsce zajmuje jej koleżanka prowadząca Anne Seydoux-Christe .

Wybrani kandydaci
Kanton 1 st  siedzenie 2 e  siedzenie Kanton 1 st  siedzenie 2 e  siedzenie
Argowia Christine Egerszegi-Obrist (PRD) Maksymilian Reimann * (UDC) Nidwalden Paul Niederberger (PDC) -
Appenzell Innerrhoden Ivo Bischofberger (PDC) - Obwalden Hans Hess * (PRD) -
Appenzell Ausserrhoden Hans Altherr * (PRD) - St. Gallen Erika Forster * (PRD) Eugen David * (PDC)
Kraj Bazylei Claude Janiak (PSS) - Szafuza Piotr Briner * (PRD) Hannes niemiecki * (UDC)
Bazylea-miasto Anita Fetz * (PSS) - Schwyz Alex Kuprecht * (UDC) Bruno Frick * (PDC)
Berno Simonetta Sommaruga * (PSS) Werner Luginbühl (UDC) Solothurn Rolf Buttiker * (PRD) Ernst Leuenberger * (PSS)
Freiburg Urs Schwaller * (PDC) Alain Berset * (PSS) Ticino Dick Marty * (PRD) Filippo Lombardi * (PDC)
Genewa Liliane Maury-Pasquier (PSS) Robert Cramer (Zieloni) Turgowia Philipp Stähelin * (PDC) Hermann Bürgi * (UDC)
Glarus Franz Schiesser * (PRD) Ta Jenny * (UDC) Uri Hansruedi Stadler * (PDC) Hansheiri Inderkum * (PDC)
Gryzonia Christoffel Brändli * (UDC) Theo Maissen * (PDC) Vaud Geraldine Savary (PSS) Luc Recordon (Zieloni)
Przysięgać Claude Heche (PSS) Anne Seydoux-Christe (PDC) Valais Jean-René Fourniera (PDC) René Imoberdorf (PDC)
Lucerna Helen Leumann-Würsch * (PRD) Konrad Graber (PDC) Zug Piotr Bieri * (PDC) Rolf Schweiger * (PRD)
Neuchâtel Didier Burkhalter (PRD) Gisèle Ory * (PSS) Zurych Feliks Gutzwiller (PRD) Verena Diener (GLP)
*: doradca państw w poprzedniej kadencji

Osobowości

Wiele spraw osobistych przyciąga uwagę mediów:

Reakcje i analizy

Tages-Anzeiger pisze, że wynik wyborów jest najgorszy wynik Partii Socjalistycznej od I wojny światowej  ; według Georga Lutza, politologa z Uniwersytetu w Bernie , tę porażkę przypisuje się brakowi przywództwa w tematach kampanii ze strony PS, ale także zaniechaniu ochrony klimatu na rzecz Zielonych, a także skupił kampanię na osobie Christopha Blochera. Tę analizę podziela Le Temps , która mówi o „poważnym upadku” . Le Nouvelliste ogłasza PRD także wielkim przegranym w tych wyborach federalnych

UDC, pomimo zwycięstwa w tych wyborach, jest raczej umiarkowany w swoich reakcjach, zgodnie z Südostschweiz . Ueli Maurer, przewodniczący Partii Agrarnej, prosi jednak o zmianę personelu w Radzie Federalnej, ale nie domaga się trzeciego miejsca UDC w rządowym kolegium. Według 24 godzin zwycięstwo to nie pozwala jednak SVP dyktować swojego prawa.

Ogólnie rzecz biorąc, Le Temps uważa, że „coś zdecydowanie zmieniło się w szwajcarskim życiu politycznym” , Szwajcaria, która „zdecydowanie nie wygląda już tak samo”  ; to uznanie dla tego przekształcenia szwajcarskiej polityki podziela L'Agefi . Według La Liberté te wybory do tej pory wzbudziły największe zainteresowanie prasy zagranicznej.

Konsekwencje

Przed głosowaniem Zieloni wyrażają zainteresowanie wejściem do Rady Federalnej w przypadku usunięcia z rządu Unii Demokratycznej centrum . W związku z tym kandyduje ich nowy radny stanu Luc Recordon . Choć opinia ta wpisuje się w ideę „małej zgodności”, nie kieruje się arytmetyczną regułą magicznej formuły. Ze swojej strony Christoph Blocher chciałby utworzenia burżuazyjnej Rady Federalnej (3 UDC, 2 PRD i 2 PDC). Jednocześnie PDC wyraża chęć odzyskania utraconego w 2003 roku mandatu kosztem PRD w przypadku, gdy ta ostatnia uzyska mniej głosów od niego.

Pod koniec wyborów 26 października prezydent Partii Socjalistycznej Hans-Jürg Fehr ogłosił swoją dymisję , podobnie jak przewodniczący SVP Ueli Maurer , który zapowiedział, że chce skoncentrować się na swoim mandacie doradcy państw. . Ta ostatnia została jednak pokonana w drugiej rundzie przez Verenę Diener . Prawdopodobieństwo realizacji tych różnych scenariuszy zależy od sojuszy i politycznej woli zmian różnych aktorów parlamentarnych. W tym momencie reelekcja Blochera wydaje się bardzo prawdopodobna, odsuwając ewentualny wybór członka Zielonych do rządu. W jednym ze swoich pierwszych powyborczych komentarzy prezydent SVP Ueli Maurer podejmuje pomysł swojego odpowiednika z PRD, Fulvio Pelli , rozważenia jednoczesnego wycofania się trzech najstarszych doradców federalnych ( Moritz Leuenberger , Pascal Couchepin i Samuel Schmid ) w w celu umożliwienia większej odnowy Rady Federalnej w oparciu o zasadę zgodności. Następnie część chadeków kierowanych przez Christophe'a Darbellaya – który przywołuje możliwą kandydaturę swojego kolegi Ursa Schwallera – oraz przewodniczący ugrupowania liberalnego Claude Ruey ogłaszają, że nie poprą reelekcji Christopha Blochera do rządu , w szczególności ze względu na jego styl przywództwa, który czasami uważany jest za mało szanujący zasadę „zgodności”.

12 grudnia 2007 r.nowo wybrany parlament zbiera się, aby wybrać nową Radę Federalną na czteroletnią kadencję. W normalnych czasach każdy radny federalny, który się reprezentuje, jest systematycznie wybierany ponownie. Do tej pory tylko trzech radnych federalnych nie zostało ponownie wybranych, ostatnia sprawa miała miejsce w 2003 r., kiedy zastąpił Ruth Metzler-Arnold (PDC) przez Christopha Blochera (UDC) w odstępie 5 głosów (116 przeciwko 121 w trzecim głosowaniu). ). Podczas tego odnowienia strony zgodziły się na zmianę arytmetycznego podziału mandatów przy zachowaniu magicznej formuły . Sesja to reelekcja Moritza Leuenbergera, Pascala Couchepina, Samuela Schmida, a następnie Micheline Calmy-Rey . Ku zaskoczeniu wszystkich, Christoph Blocher został pozostawiony w pierwszym głosowaniu przez swoją partyjną koleżankę, radną stanu Gryzonia Eveline Widmer-Schlumpf , której nieoficjalną kandydaturę przedstawiła lewica. W drugiej turze została ostatecznie wybrana głosami lewicy oraz niektórych chadeków, radykałów i liberałów. Kandydat, poinformowany dzień wcześniej prostym smsem , przyjeżdża po południu do Berna na spotkanie z grupą UDC. W końcu nie przyjęła swojego wyboru aż do następnego ranka. UDC, pomimo swoich dwóch przedstawicieli wybranych i zainwestowanych w Zgromadzeniu Federalnym, ogłasza swój „przejście w opozycji”. Schmid i Widmer-Schlumpf pozostają zatem w Radzie Federalnej, ale są wykluczeni z grupy parlamentarnej UDC.

Uwagi i referencje

  1. „Socjaliści chcą znów stać się wiodącą partią kraju”, swisspolitics , 8 stycznia 2007
  2. „Szwajcarzy chcą zieloną rządu” swisspolitics , 1 st październik 2006
  3. (de) Gabriela Battaglia, „  Chaoten tricksten Polizei aus  ” , Blick ,8 października 2007 r., s.  2 ( ISSN  1013-0667 ).
  4. (de) Erik Reumann, „  Partia zwraca się ku przemocy  ” , Le Nouvelliste ,8 października 2007 r., s.  8 ( ISSN  2235-0411 ).
  5. Ron Hochuli, „  Triumfalny odwrót UDC  ”, Le Monde ,8 października 2008( ISSN  0395-2037 , czytaj online ).
  6. (w) Elaine Sciolino, „  Imigracja, czarna owca i szwajcarska wściekłość  ” , The New York Times ,8 października 2007 r., s.  1 ( ISSN  0362-4331 , czytaj online ).
  7. (De) Roman Elsener, "  Berner Demonstration macht Schlagzeilen in den USA  " , Neue Zürcher Zeitung ,9 października 2007, s.  15 ( ISSN  0376-6829 , czytaj online ).
  8. Valérie de Graffenried, „  Ta Szwajcaria, która wprawia cię w zakłopotanie  ”, Le Temps ,9 października 2007( ISSN  1423-3967 ).
  9. (De) Denis von Burg i Andreas Windlinger, „  Der vergangene Samstag war ja vielleicht ein heilsamer Schock  ” , SonntagsZeitung ,14 października 2007 r., s.  3 ( ISSN  1420-7222 , czytaj online ).
  10. Ustawa federalna z dnia 17 grudnia 1976 r. o prawach politycznych
  11. Kanton Zug: wybory do Rady Stanów z 29.10.2006r.
  12. „Appenzell Innerrhoden wybiera nowego senatora”, swissinfo , 29 kwietnia 2007
  13. Kandydat do Rady Narodowej i Rady Państw
  14. Radni Krajowi, którzy nie są kandydatami do sukcesji
  15. Radni krajowi ubiegający się o członkostwo w Radzie Państw
  16. Doradcy państw niebędących kandydatami do własnej sukcesji
  17. [1]
  18. 20 miejsc obejmuje 1 miejsce na liście alternatywnych zielonych socjalistów Zougoise
  19. (de) Iwan Städler, "  Grösste Schlappe der SP seit 1. Weltkrieg  " , Tages-Anzeiger ,22 października 2007, s.  1 ( ISSN  1422-9994 ).
  20. (de) Ruedi Studer, „  Faktisch ist wenig bis nichts passiert  ” , Basler Zeitung ,22 października 2007, s.  4 ( ISSN  1420-3006 ).
  21. Philippe Miauton, „  Poważny upadek dla PS  ”, Le Temps ,22 października 2007, s.  3 ( ISSN  1423-3967 ).
  22. Erik Reumann, „  PS i PRD to wielcy przegrani 2007  ”, Le Nouvelliste ,22 października 2007, s.  4 ( ISSN  2235-0411 ).
  23. (de) Gieri Cavelty, „  Die SVP ist Wahlsiegerin und gibt sich vorerst moderat  ” , Südostschweiz ,22 października 2007( ISSN  1424-7518 ).
  24. (de) Jürg Auf der Maur, »  Maurer bittet Bundesräte zum Rücktritt  « , Neue Luzerner Zeitung ,22 października 2007, s.  3 ( ISSN  1421-7430 ).
  25. .
  26. Valentine Zubler, „  Triumfy UDC. Ale niekoniecznie będzie dyktować swoje prawo  ”, 24 godziny ,22 października 2007, s.  2 ( ISSN  1661-2256 ).
  27. Jean-Jacques Roth, „  Szwajcaria zdecydowanie już nie wygląda tak samo  ”, Le Temps ,22 października 2007, s.  1 ( ISSN  1423-3967 , czytaj online ).
  28. Sylvie Gardel, „  Szwajcarzy pokazali, że nie są owcami!  », L'Agefi ,22 października 2007, s.  16 ( ISSN  1422-6391 ).
  29. Patrick Vallélian, „  Zagraniczna prasa wyciąga lupę  ”, La Liberté ,22 października 2007, s.  5 ( ISSN  2131-2990 ).
  30. Andreas Gross, 19 sierpnia 2007, „  A Small Chance for Reduced Match  ”, na domainepublic.ch (dostęp 14 listopada 2007 )

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne