Kościół Notre-Dame de Bon Port Kościół Saint Louis | ||||
Fasada kościoła Notre-Dame-de-Bon-Port, widziana z Île de Nantes . Na pierwszym planie Loara , a następnie Quai de la Fosse . | ||||
Prezentacja | ||||
---|---|---|---|---|
Kult | rzymskokatolicki | |||
Rodzaj | Kościół | |||
przywiązanie | Diecezja Nantes | |||
Rozpoczęcie budowy | 1852 | |||
Koniec prac | 1858 | |||
Ochrona | Zarejestrowany MH ( 1975 ) | |||
Geografia | ||||
Kraj | Francja | |||
Region | Kraj Loary | |||
Departament | Loire Atlantique | |||
Miasto | Nantes | |||
Informacje kontaktowe | 47 ° 12 ′ 37 ″ północ, 1 ° 34 ′ 08 ″ zachód | |||
Geolokalizacja na mapie: Loara Atlantycka
| ||||
Kościół Notre-Dame-de-Bon-Port , zwany także lokalnie kościołem Saint-Louis , to budynek religijny zbudowany w 1852 roku w Nantes przez architektów Saint-Félix Seheult i Josepha-Fleury Chenantais . Jest wymieniony jako zabytek historyczny wPaździernik 1975, a instrumentalna część jej organów, zbudowana przez czynnik z Nantes Louis Debierre w 1891 r., jest klasyfikowana jako obiekt zabytków wGrudzień 1975.
Jego oficjalna nazwa to „Kościół Notre-Dame-de-Bon-Port”, ale jest powszechnie określany jako „Kościół Saint-Louis”, w odniesieniu do burmistrza Nantes Louis-Hyacinthe Levesque podczas budowy pierwszego kościoła, jako hojny ofiarodawca życzył sobie, aby nosił imię swojego świętego patrona .
Jego główna fasada wychodzi na Place du Sanitat , który jest połączony rue Mazagran z Quai de la Fosse , gdzie odbywał się większość ruchu w porcie w Nantes w czasie jego budowy.
Kościół jest obramowany od zachodu przez rue Damrémont , a od wschodu przez rue Mascara , podczas gdy od północy grupa budynków połączonych z nocną częścią budynku izoluje go od rue Dobrée .
Notre-Dame-de-Bon-Port zakończy rozbudowę miasta w kierunku zachodnim w XIX th wieku i przekształcenia obszaru w pobliżu portu. Stary kościół, zbudowany w 1827 r., Położony po północnej stronie miejsca Eugène-Livet , który stał się zbyt mały, aby pomieścić wiernych mieszkających w rozwijającej się dzielnicy, podjęto decyzję o budowie nowego budynku.
Nowa parafia Matki Bożej Chézine, założony na początku XIX th wieku i po parafii Saint-Nicolas , gospodarze mały prymitywny kościół, zbudowany niedrogo. W 1843 r. Podjęto decyzję o jego odbudowie ze względu na jego przedwczesny rozkład, ale w nowym miejscu: dawnym nieużywanym hospicjum Sanitat , na północ od nowego placu zaprojektowanego w sali obrad przez braci Louis-Prudent i Constant Douillard .
Zespół zarządzający projektem został wybrany przez Curé Fresneau: byli to dwaj architekci Seheult i Chenantais , którzy w 1845 roku zaprojektowali monumentalny kwadratowy kościół. W przeciwieństwie do bazyliki Saint-Nicolas , zbudowany w tym samym czasie, budynek odmawia jakichkolwiek pożyczek od średniowiecza i ożywia barokowej tradycji z kontrreformacji : the dome że pokrowce Przypomina, że w Hôtel des Invalides w Paryżu, elewacji , że od Piotra w Rzymie , a posąg złotego archanioła stoi na szczycie wieży.
W tylnej części kościół jest połączony z apartamentowcami, które zajmują północną część wysepki. Nowy budynek w nowej dzielnicy, staje się jej głównym elementem. Innowacja techniczna polega na wyborze, który ma na celu zmniejszenie ciężaru kopuły przy jednoczesnym nadaniu jej smukłości, dzięki metalowej ramie zamiast drewnianej. Podłogi pokryte są mozaiką i parkietem. Inauguracja odbyła się w 1858 roku , ale malowidła zostaną zakończone na początku XX -go wieku. Te z Alphonse Le Hénaff będą prowadzone od 1858 do 1860 roku . Organy odrestaurowano w 1985 roku, a iglicę zwieńczającą kopułę odnowiono w 2006 roku.
Kościół jest wpisany na listę zabytków na29 października 1975.
W kształcie krzyża greckiego z równymi gałęziami, kościół tworzy kwadrat o boku 38 metrów i wysokości 30 metrów, zwieńczony kopułą.
30-metrowa fasada składa się z dwóch poziomów: parteru doryckiego i pierwszego piętra korynckiego; wystająca część środkowa wraca do stylu antycznego z jedną kondygnacją dzięki podwyższonej archiwolcie.
Kościół Notre-Dame-de-Bon-Port i Saint-Louis jest przede wszystkim poświęcony Najświętszej Maryi Pannie , opiekuńczej postaci, która zapewnia ochronę żeglarzom. W centrum przyczółkiem , Amédée Ménard w 1858 roku przedstawia Dziewicę w chwale, wspomagany przez dwóch aniołów orędownika, jeden błogosławienia odlatujący żeglarzy, drugą witając je po powrocie.
W 1860 roku Joseph-René Gouézou , któremu zawdzięczamy również wystrój wnętrza ambony i kaplicy Saint-Louis, sprawił, że na wysokości tympanonu ukazuje się pocieszający Chrystus, a nad centralnymi drzwiami wyrzeźbiona jest grupa przedstawiająca św. i Małgorzata z Prowansji .
Ten kościół będący kościołem portowym, trzy symbole posągu Notre-Dame-de-Bon-port (1913), znajdującego się na przednim lewym filarze, to symbole morskie:
Zainspirowany kościołem Inwalidów w Paryżu , zwieńczony jest latarnią i strzałką, której krzyż wznosi się na 60 metrów.
Bęben , który wspiera Osłona posiada w swojej górnej części, duże okna oddzielone dwoma pilastrami wspierających małą fronton zwieńczony przekroju. Każdy fronton zawiera głowę patrona kościoła w Nantes.
Zbudowany w 1891 roku przez Louis Debierre studenta Cavaille-Coll , narząd jest jednym z arcydzieł narządu fakturze XIX th wieku. Po przeniesienia klasycznych organów, oznacza go jako pierwszy zwrotu narządu neoklasycystycznym do gier przenoszących że słyszą harmonicznych cech instrumentów XVII th i XVIII -tego wieku.
Instrumentalna część organów zaliczana jest do zabytków od czasów11 grudnia 1975. Posiada trzy ręczne klawisze (duże organy, duży chór, narracja), pedał w stylu niemieckim z 30 nutami i 45 przystankami lub dzwonkami dzwoniącymi na 4000 piszczałek. Jego elektryczna transmisja była jedną z pierwszych we Francji. Florence Ladmirault jest współwłaścicielem tego instrumentu.
Henri-Pierre Picou (1824-1895) wykonał pierwsze malowidła ścienne w ślepej uliczce apsydy: Ostatnia Wieczerza , teraz pokryta nowoczesnym malarstwem. Następnie zastąpił go Alphonse Le Hénaff (1821-1884), powołany przez proboszcza, udał się tam w latach 1858-1860, aby namalować na bębnie kopuły duży fryz pomalowany woskiem na złotym tle, przedstawiający Niepokalaną Dziewicę z siedmioma grupami postaci ze Starego i Nowego Testamentu głoszących dogmat o Niepokalanym Poczęciu . W 1865 roku absyda otrzymała trzy tablice ilustrujące epizody z Biblii, które były prekursorami Eucharystii. Ten malowidło ścienne z 1865 r. To klasyfikowane MH ( 1975 ) . W 1859 roku Antoine Chalot (ur. 1825) wykonał dekorację malarską Kaplicy Dziewicy, aw 1879 roku kaplicę Saint-Louis powierzono Josephowi Gouézou (1821-1880), który również ozdobił tympanon głównych drzwi Chrystusa pocieszyciel w 1872 roku techniką fresku silikatowo-potasowego.
Kościół Notre-Dame-de-Bon-Port w nocy.
Statua Notre-Dame-de-Bon-Port autorstwa Josepha Valleta , przyjaciela Louisa Ridela .
Fragment werandy.
Witraż autorstwa François Denis przedstawiający Wniebowstąpienie Chrystusa.
Louis Debierre za narząd .