Zebu

Bos taurus indicus

Bos taurus indicus Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Zebu Klasyfikacja
Królować Animalia
Gałąź Chordata
Subembr. Kręgowce
Klasa Mammalia
Podklasa Theria
Klasa infra Eutheria
Zamówienie Parzystokopytne
Rodzina Bovidae
Podrodzina Bovinae
Uprzejmy Bos
Gatunki Byk Bos

Podgatunek

Bos taurus indicus
Linneusz , 1758

Zebu ( Bos taurus indicus ) to krajowa bovid zszedł z indyjskich podgatunków tych tura . Słowo zebu pochodzi od tybetańskiego „zeba”, etymologicznie oznaczającego „wybrzuszenie”.

Systematyczny

Wcześniej o odrębny status gatunków ( Bos indicus ), to zebu jest obecnie uważane przez większość autorów jako ciągu podgatunków z Bos taurus  : Bos taurus indicus . Zgodnie z obecną tendencją biologów do reklasyfikowania gatunków domowych jako prostej podgrupy pierwotnych gatunków dzikich, zebu jest często przedstawiany jako Bos primigenius indicus (podgatunek tura ( Bos primigenius ) lub pod nazwą Bos primigenius f. indicus  ”(f. forma oznacza, że ​​zebu jest domową„ formą ”, a nie samodzielnym podgatunkiem, status zastrzeżony przez niektórych biologów dla dzikich zwierząt).

Lista możliwych podgatunków

Według NCBI (9 maja 2012 r.)  :

Pochodzenie

Zebu pochodzi z Półwyspu Indyjskiego. W czasach prehistorycznych w Indiach istniała zróżnicowana gałąź tura , Bos primigenius namadicus  (en) . Czy zebu jest jego potomkiem, czy później oddzielił się od bydlęcej gałęzi Bos primigenius taurus  ? Obecne badania archeologiczne nie pozwalają na podjęcie decyzji.

Z kolei historia współczesnego zebu, Bos taurus indicus , jest bardziej znana. Jego udomowienie rozpoczęło się od 8500 do 6000 lat temu w Mehrgarh . Stamtąd skolonizował cały półwysep indyjski.

Następnie przybył do Afryki (patrz także Zebu zachodnioafrykański ), gdzie jego zdolności aklimatyzacyjne dobrze przystosowały się do postępującego wysychania części kontynentu. Trzy teorie na temat jego przybycia do Afryki są następujące:

Drugi, znacznie nowszy przyjazd do Afryki pochodzi z lat 80. XIX w. Włoscy misjonarze wprowadzili europejskie bydło, aby zwiększyć produktywność w Erytrei . Wraz z nimi przywieźli księgosusz, który zdziesiątkował miejscowe stado. Masowy import dokonywano z Indii , aby zwrócić miejscowej ludności ich środki utrzymania.

Amerykanie i Australijczycy byli pod wrażeniem cech bydła humbaka i również je importowali. Rozwinęli kwitnącą hodowlę w Brazylii , Stanach Zjednoczonych , Ameryce Środkowej i Australii .

Od czasu uzyskania niepodległości przez Indie ustał eksport bydła. Krowa jest w tym kraju święta, a jej zamorskie podróże są niepożądane.

Morfologia i uzdolnienia

Zebu występuje w kolorach tak różnych, jak kolory wołu . Przeważają jednak kolory czerwony i jasnoszary. Zwykle sierść jest jasna, co pozwala jej wytrzymać ciepło. Pod sierścią skóra jest czarna, ponieważ jest bogata w melaninę, aby zminimalizować ryzyko raka. Skóra pod szyją jest pełna, a nawet luźna: zwiększa powierzchnię, umożliwiając lepszą wymianę ciepła. Ta skóra ma zdolność wibrowania jak końska, odstraszania much i gzów . Ważna jest jego odporność na pasożyty zewnętrzne.

Uszy są duże i często zwisające.

Tłuszczowych gula zwiększa poziom kłębie , szczególnie u mężczyzn, to guz będący małe lub duże, proste lub opadające w zależności od rasy. Stanowi rezerwę kaloryczną, która pozwala im wytrzymać okresy głodu: nadmuchuje się w porze deszczowej i spuszcza powietrze w porze suchej.

W zależności od rasy i zasobności pastwisk osobniki mogą ważyć od 200  kg do ponad tony.

Pomimo tych doskonałych umiejętności rustykalnych, zebusy są wrażliwe na wilgotną atmosferę, trypanosomy , kleszcze i choroby odkleszczowe .

Zastosowania

W Indiach jest hodowany ze względu na mleko i siłę roboczą. Zwierzęta, które są za stare, są wypuszczane na wolność. Wędrują po wsiach i miastach w poszukiwaniu jedzenia, które dają im Hindusi . Zebu jest również używany w Jalikatai, który jest sportem uprawianym w południowych Indiach w stanie Tamil Nadu .

W innych krajach produkcja również ukierunkowana była na mięso. Kiedy selekcja europejska zadziałała, ich produktywność prawie dorównuje produktywności europejskiego bydła, ale w warunkach klimatycznych, w których tylko zebus może być opłacalny.

Jest hodowany przez rolników dla mleka , mięsa , skóry i jako zwierzę pociągowe . Rogi Zebu służą do wyrobu rękojeści noży. Są preferowane w stosunku do rogów wołu, ponieważ są większe.

Wśród ludów Afryki praktykujących koczownictwo i pasterstwo , takich jak Masajowie czy Peulowie , prestiż rodzin mierzony jest wielkością stad. Tak więc zwierzęta są bardzo rzadko poddawane ubojowi. Ich hodowcy używają ich mleka; nawet jeśli produkcja na zwierzę jest niska, dojenie odbywa się rotacyjnie na wszystkich samicach, zapewniając w ten sposób wystarczającą ilość dla plemienia. Wśród Masajów krew pobierana jest strzałą z żyły w szyi zwierząt. W ten sposób zapewniają produkt bogaty w białko i żelazo, bez konieczności uboju zwierzęcia.

Ponieważ zebu jest bydłem, wykaz istniejących ras znajduje się w Wykazie ras bydła . Co więcej, trudno jest odróżnić bydło euroazjatyckie od zebu w Afryce (patrz Zebu zachodnioafrykańskie ), ponieważ krzyżowanie się tych dwóch gałęzi było ważne i powtarzane.

Na Madagaskarze istnieje sport zwany savika , rodzaj walki byków bez zabijania zebu. Zasadą jest chwytanie rękoma górnej części pleców zebu i używanie nóg jako sprężyn, aby uniknąć deptania przez łapy zebu. Ci, którzy uprawiają ten sport, nazywani są mpisavika . Ponadto drużyna piłkarska Madagaskaru nosi dziś nazwę rasy zebusów o nazwie „Barea”, która ma swój udział w historii dla mieszkańców Madagaskaru.

Hybrydy

Uwagi i referencje

  1. Margret Bunzel-Drüke, „Ekologiczne substytuty dzikiego konia i tura”, WWF Large Herbivore Initiative, 2001, PDF .
  2. NCBI , obejrzano 9 maja 2012
  3. Neolityczna Sahara – Fulani
  4. P. Lhoste, V. Dollé, J. Rousseau i D. Soltner, Zootechnika gorących regionów: systemy hodowlane , Paryż, Ministerstwo Współpracy , coll. Podręczniki i specyfikacje hodowlane , 1993, s. 19, 288 s.
  5. „  Savika, malgaskie rodeo  ” , o Przewodniku podróżnika po Madagaskarze ,5 marca 2016(dostęp 6 maja 2018 r. )
  6. "  Barea de Madagascar, pełne znaczenie nazwy  " , na Forum Madagascar ,15 czerwca 2019 r.(dostęp 19 sierpnia 2019 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Odniesienia zewnętrzne