XVIII th  wieku  pne. J.-C.

III th  tysiąclecia pne. OGŁOSZENIE | II th  tysiąclecia pne. OGŁOSZENIE | I st  tysiąclecie pne. OGŁOSZENIE

../ .. | XX th  century  BC. AD | XIX th  century  BC. AD | XVIII th  wieku  pne. AD | XVII th  wieku  pne. AD | XVI th  wieku  pne. AD | ../ ..

Lata 1790 pne. AD | 1780 pne AD | Lata 1770 pne. AD | Lata 1760 pne. AD | 1750 pne AD
1740 pne. AD | 1730 pne AD | 1720 pne AD | Lata 1710 pne AD | 1700 p.n.e. J.-C.

Zobacz także: Lista wieków , cyfry rzymskie

Wydarzenia

• 1800-1700 p.n.e. AD  : schyłek cywilizacji doliny Indusu (powodzie spowodowane zmianami biegu rzek , najazdami plemion chalkolitu ze środkowych i południowych Indii, upadek handlu z Bliskim Wschodem?). Duże miasta są zastępowane przez duże miasta o bardziej lokalnym wpływie. Na terytorium odpowiadającym cywilizacji Indusu proces regionalizacji zostaje zaakcentowany zanikiem najbardziej charakterystycznych elementów jedności harappańskiej: pisma, pieczęci czy odważników. Wiele elementów jeszcze przeżyć w całej II th  Millennium w strefie wschodniej i południowej. Na Pirak , kobiece figurki i byk wpadać III th  Millennium zniknąć na korzyść statuetek jeźdźców, koni i wielbłądów z dwoma garbami, co sugeruje pojawienie się nowych tendencji ideowych, skupione na nowej mobilności dostarczonych przez te zwierzęta. Złoty wiek handlu międzyirańskiego, naznaczony obecnością wielu „skarbów” i bogatych metropolii (kielich stojący i misa ścięta) zdaje się kończyć około 1800/1700 r . p.n.e. AD , w tym samym czasie, gdy teksty mezopotamskie przestają mówić o handlu orientalnym. Duże aglomeracje wschodniej Turkmenii ( Altyn-depe i Namazga-depe ) są opuszczone. Wymiany między doliną Indusu a wschodnim obrzeżem Iranu ustają: Zatoka , Baktria , Turkmenia i równina Gorgan są z kolei poważnie dotknięte i całe życie miejskie w tych regionach załamuje się. Państwo elamickie trwa w swojej dwoistości, a Susa pozostaje dużym miastem, ale możliwe, że Anshan , tworząc punkt równowagi królestwa, doświadczył zaćmienia jako centrum miejskie.
• 1800-1700 p.n.e. AD  : II epoka brązu w Grecji .
• 1800-1600 pne Przed naszą erą  : ziemia Kanaan przeżywała okres prosperity naznaczony wielkimi domami patrycjuszy, ceramiką, bronią z brązu i złotą biżuterią znalezioną w piętnastu miejscach, takich jak Hazor , Tel Taanak, Megiddo , Sichem , Jerycho , Tell Beit Mirsim , Tell ed-Duweir . Było to prawdopodobnie w tym czasie ( XIX th  century - XVIII th  wieku) z semickich plemion Chaldea ( Ur , zgodnie z tradycją), prowadzone są przez Abrahama , aby Harran , aramejskiego kraju i do ziemi Kanaan. Według tradycji biblijnej potomkowie Abrahama osiedlą się na górze Judy , niedaleko Hebronu .
• 1800-1200 pne AD  : Początek późnej epoki brązu w Anatolii . Cywilizacje Hetytów i Hurytów . W Huryci , pochodzący z Kaukazu i poświadczone od połowy trzeciego tysiąclecia, utworzonych królestw w północnej Mezopotamii. Przyjmują pismo klinowe i język akadyjski . Wśród Hurrian przestępstwa karane są wyłącznie grzywnami. Kobiety zajmują uprzywilejowaną pozycję i cieszą się bardzo szerokimi prawami. Posługują się aglutynującym językiem bardzo różnym od dialektów semickich czy indoeuropejskich.
• Około 1796 pne. AD  : Shamshi-Adad I st trwa Mari i zakłada ulotne Królestwo Górnej Mezopotamii (koniec w 1775 rpne ).

• 1792-1712 pne. AD  : szczyt pierwszej dynastii Babilonu pod panowaniem Hammurabiego (1792-1750 pne ) i jego syna Samsu-iluna (1749-1712 pne ). Hammurabi dominuje w całej Mezopotamii po kolejnych podbojach i ogłasza Kodeks praw, który nosi jego imię .

• Przed 1780 pne AD  : powstanie królestwa Yamkhad lub Iamhad w Syrii pod rządami Sumu-epukh (przed 1780) i jego syna Iarim-Lim (1781-1650 pne ). Królestwo Iamhad, z Aleppo jako centrum , kontroluje północną Syrię : na wschód do zakola Eufratu, gdzie miasta takie jak Emar przyjmują rodzaj protektoratu, na zachód do Morza Śródziemnego i na równinie Amuq ( Alalakh / Tell Atchana ). Powstaje na skrzyżowaniu stosunków handlowych między Anatolią , Morzem Śródziemnym , Mezopotamią i południową Syrią . Jego moc jest realna, na co wskazuje zarówno wyprawa, jaką prowadził przeciwko Derowi w Mezopotamii, jego aktywna polityka przeciwko Eshnunna, jak i fakt, że zdominował około dwudziestu wasalnych królów.
• Około 1750- +1.500 BC. AD  : kultura klasycznej Kermy w Nubii . Kłopoty z powodu przybycia Hyksosów faworyzować królestwo Kermy w Nubii, który kontroluje obszar począwszy od Asuanu do IV th  zaćmy . Zawarł sojusz z Hyksosami przeciwko królom Teb, a egipscy administratorzy Dolnej Nubii zebrali się pod jego władzą. Kapitał przenosi się Buhen , kilka kilometrów na południe od II e  zaćmy.
• 1710-1540 pne. AD  : Drugi Okres Przejściowy . Dolny Egipt spadł do Hyksosów , pochodzący Kanaanu .

Społeczeństwo

• W czasach Hammurabiego ziemie były podzielone między króla, świątynie i osoby, które wydawały się być w stanie swobodnie nimi rozporządzać. Na ziemiach królewskich pracuje kilka kategorii personelu:
  • mężczyźni w służbie króla, którzy jako rekompensatę otrzymują świadczenie ( ouilku , generalnie od 1 do 6 bur, czyli w przybliżeniu od 6 do 36 ha), którego nie mają prawa sprzedawać, ale które mogą przekazać swoim dzieciom ;
  • rolnicy zaopatrzeni w wodę;
  • osadnicy płacący tantiemy na poczet zaliczki umożliwiającej zagospodarowanie ziemi;
  • robotnicy, którym przyznano ziemię na swoje utrzymanie.
• Bóg Babilonu , Marduk , został wyniesiony przez Hammurabiego na szczyt mezopotamskiego panteonu obok Anu i Enlila . Przybiera tytuł bela (pana) i przyswaja atrybuty innych bogów. Istnieje wyraźna tendencja do synkretyzmu , faktycznie rozpoczęła się w drugiej połowie II th  tysiąclecia przed naszą erą. OGŁOSZENIE . Praktyka uwielbienia będzie zmierzać w kierunku monolatrii , pierwszego kroku w kierunku monoteizmu.
• Według badań Dominique'a Charpina , duchowni z Ur w czasach Hammourabiego mieszkali w prywatnych domach, często w pobliżu wielkiego sanktuarium, od którego byli zależni. Istnieje hierarchia, a funkcje są bardzo wyspecjalizowane ( kadymani , muzycy, śpiewacy, sprzątacze, stewardzi). Zamiast rozróżniania między personelem zakonnym, administracyjnym lub domowym, wydaje się lepszym rozważenie podziału między księży, którzy przekazują swoje obowiązki z ojca na syna, a prebendierów, którzy sprawują „urzędy, które mogą być podzielone w czasie i podlegają negocjacjom”. Duchowni tworzą zamkniętą kastę, cieszącą się prawdziwymi przywilejami i w większości kooptującą.

Wynalazki, odkrycia, wstępy

• Sumeryjski Lista Król , główny wersja jest napisane w XVIII -tego  wieku  pne. ne przez skrybów, aby uzasadnić roszczenia dynastii Isin do sumeryjskiego kraju, umieszczając ją w tradycji, która prowadzi do dynastii Agade i dalej do prestiżowych miast Sumeru, które przyznają, podobnie jak Kisz , królewskość. Choć niekompletne i tendencyjne, podają czasy trwania panowania, co pozwala w razie potrzeby ocenić dość precyzyjnie sekwencje, z wyjątkiem dynastii sprzed potopu .
• Około 1800 r . p.n.e. AD  : pisanie tabliczki Plimpton 322 w rejonie Larsy , jednego z najbardziej znanych przykładów matematyki mezopotamskiej .
• Innowacje w uzbrojeniu na Bliskim Wschodzie: dwukołowy rydwan wojenny , taran i wieża oblężnicza , obronny pomost .
• Postęp astronomii jest wystarczający, aby Hammurabi mógł ustanowić w swoim imperium jeden kalendarz, który zastąpił stare kalendarze agrarne. Zasadniczo miesiąc księżycowy 29 lub 30 dni, podzielony na siedmiodniowe tygodnie zgodnie z fazami księżyca; rok ma 354 dni i zaczyna się wiosną. Aby zrekompensować różnicę między rokiem księżycowym a słonecznym, co dwa lub trzy lata do kalendarza dodawany jest dodatkowy miesiąc. Dni podzielone są na czuwania o różnej długości w ciągu roku, trzy dzienne i trzy nocne.
• Język akadyjski osiągnął swoją klasyczną doskonałość za panowania Hammurabiego.

Uwagi i referencje

1. Alexandre Astier, Mała historia Indii , Editions Eyrolles ,2011, 212  s. ( ISBN  978-2-212-86213-3 , prezentacja online )
2. Henri Paul Frankfurt, Nomadzi i osiadły tryb życia w Azji Środkowej: wkład archeologii i etnologii , Editions du CNRS ,1990, 240  pkt. ( ISBN  978-2-222-04427-7 , prezentacja online )
3. (w) Jane McIntosh , Starożytna Dolina Indusu: Nowe Perspektywy , Santa Barbara, Kalifornia, ABC-CLIO ,12 listopada 2007 r., 441  s. ( ISBN  978-1-57607-907-2 i 1-57607-907-4 , prezentacja online )
4. Jean-Claude Margueron, Bliski Wschód i Starożytny Egipt , Technika Edukacji Hachette,2012, 416  pkt. ( ISBN  978-2-01-140096-3 , prezentacja online )
5. Jean-Claude Poursat, Grecja Preclassic: Origins do końca VI th  wieku , wskazuje ,2014, 225  pkt. ( ISBN  978-2-7578-4500-4 , prezentacja online )
6. Corinne Julien, Historia ludzkości: 3000 do 700 pne. J.-C , UNESCO,2001, 1402  s. ( ISBN  978-92-3-202811-2 , prezentacja online )
7. Georges Roux, La Mésopotamie , Seuil ,1995, 600  pkt. ( ISBN  978-2-02-008632-5 , prezentacja online )
8. Trevor Bryce, Starożytna Syria. Historia trzech tysięcy lat , OUP Oxford,2014( ISBN  978-0-19-100293-9 , prezentacja online )
9. David N. Edwards, Nubijska przeszłość: archeologia Sudanu , Routledge ,2004, 360  pkt. ( ISBN  978-1-134-20087-0 , prezentacja online )
10. Florence Maruéjol, 100 pytań o starożytny Egipt , La Boétie,2014, 256  s. ( ISBN  978-2-36865-028-8 , prezentacja online )
11. Zbiorowe, Religie. Od początków do III tysiąclecia Nauki o człowieku,2017, 612  pkt. ( ISBN  978-2-36106-404-4 , prezentacja online )
12. Théophane Nicolas, Obrazy: spojrzenia na społeczeństwa , Publikacje Sorbony,2016, 256  s. ( ISBN  979-10-351-0004-9 , prezentacja online )
13. Dominique Charpin, duchowieństwo Ur w wieku Hammurabiego: (XIX-XVIII wiek p.n.e.) , Librairie Droz ,1986, 519  s. ( ISBN  978-2-600-03321-3 , prezentacja online )
14. Hatice Gonnet, Catherine Breniquet-Coury, Jean-Marie Durand, Paul Garelli, Azjatycki Bliski Wschód. Od początków do najazdów ludów morskich , obj.  1, Wydawnictwo Uniwersyteckie Francji,2015( ISBN  978-2-13-073719-3 , prezentacja online )
15. Jean-Pierre Escofier, Historia matematyki , Dunod ,2008, 128  pkt. ( ISBN  978-2-10-052984-1 , prezentacja online )
16. Yaqqim-Addu, Maurice Birot, Zimrilim, Šunuḫraḫalû, Królewskie Archiwum Marii , t.  14, orientalistyczna księgarnia P. Geuthner,1974( prezentacja online )
17. Corinne Julien, Historia ludzkości: 3000 do 700 pne. J.-C , UNESCO,2001, 1402  s. ( ISBN  978-92-3-202811-2 , prezentacja online )