Montgaillard (Tarn)

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Tarn .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sprawdź listę zadań do wykonania na stronie dyskusji .

Montgaillard
Herb
Administracja
Kraj	Francja
Region	Oksytania
Departament	Tarn
Miasto	Albi
Międzywspólnotowość	Aglomeracja Gaillac Graulhet
Mandat burmistrza	Jean-Claude Bourgeade 2020 -2026
Kod pocztowy	81630
Wspólny kod	81178
Demografia
Miły	Montgaillardais
Ludność miejska	370  mieszk. (2018 )
Gęstość	25  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe	43 ° 54 ′ 37 ″ północ, 1 ° 35 ′ 47 ″ wschód
Wysokość	148  m min. Maks. 127  m 235  m²
Powierzchnia	14,95  km 2
Rodzaj	gmina wiejska
Obszar atrakcji	Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy	Kanton Winnic i Bastides
Ustawodawczy	Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Oksytanietanie Montgaillard Geolokalizacja na mapie: Tarn Montgaillard Geolokalizacja na mapie: Francja Montgaillard Geolokalizacja na mapie: Francja Montgaillard

Montgaillard to francuska gmina położona w departamencie Tarn , w regionie Occitanie .

Geografia

Lokalizacja

Gmina położona między Gaillac i Montauban . Graniczy z departamentem Tarn-et-Garonne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Montgaillard

Verlhac-Tescou ( Tarn-et-Garonne )	Saint-Urcisse	La Sauzière-Saint-Jean
Beauvais-sur-Tescou		Salvagnac
	Tauriac	Grazac

Geologia, rzeźba terenu i hydrografia

Miasto położone jest na żyznej i bardzo pagórkowatej ziemi, przecinanej u podnóża wsi przez potok Tescou .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd drogą departamentalną D 999 (dawna droga krajowa 99 ), która łączy Gaillac z Montauban .

Linia 721 regionalnej sieci liO obsługuje miasto, łącząc je z Albi i Montauban.

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000 Średnia roczna temperatura: 13  °C Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,6 dnia Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 11,2 dni Roczna amplituda termiczna: 16  °C Roczna akumulacja opadów: 776  mm Liczba dni opadów w styczniu: 10,8 dni Liczba dni opadów w lipcu: 5,6 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Dla tego typu klimatu jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym a klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Villematier” w miejscowości Villematier zlecenie w 1994and o 11  kilometrów w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi od 13,5  ° C i ilość opadów 722,1  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Montauban”, w miejscowości Montauban , w departamencie Tarn-et-Garonne , uruchomionej w 1885 i na 23  km , średnia roczna temperatura zmienia się z Błąd wyrażenia: znak interpunkcyjny "," nie rozpoznane. dla 1981-2010 w 14  °C dla 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Montgaillard jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (95,5% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 roku (95,5%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (81,8%), niejednorodne użytki rolne (9,5%), lasy (4,4%), łąki (4,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Historia

W 1832 r. do Montgaillard przyłączono gminy La Rouquette i La Vilette.

Heraldyka

	Herb	Vert do złamanego szewronu Argenta.
	Detale	Oficjalny status herbu pozostaje do ustalenia.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina stanowiąca część wspólnoty gmin Vère-Grésigne - Pays Salvagnacois i kantonu Vignobles et Bastides (przed redystrybucją departamentalną w 2014 r. Montgaillard był częścią byłego kantonu Salvagnac ). Montgaillard był również częścią wspólnoty gmin Pays Salvagnacois do 2014 roku.

Trendy i wyniki polityczne

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Etykieta	Jakość
Marzec 2001	Marzec 2008	Jean-Claude Bourgeade
Marzec 2008		Jean-Claude Bourgeade
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 r. W 2018 r. gmina liczyła 370 mieszkańców, co oznacza spadek o 8,87% w porównaniu z 2013 r. ( Tarn  : + 1,75%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%). Ewolucja populacji   [  edytuj  ] 1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 737 215 231 260 285 684 657 700 692 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1) 1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 722 733 733 700 682 643 641 595 566 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2) 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 517 520 454 420 388 362 320 306 319 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3) 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012 311 294 264 262 249 304 311 312 398 Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4) 2017 2018 - - - - - - - 375 370 - - - - - - - Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna . (Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Rolnictwo zbożowe, produkty rolnicze i ogrodnicze. Hodowla trzody chlewnej i bydła .

Uprawa winorośli  : Côtes-du-tarn .

Edukacja

Montgaillard jest częścią akademii w Tuluzie .

Zdrowie

Kultura i święta

Grupa mażoretek , Les Émeraudes du Pays salvagnacois .

Sporty

Ekologia i recykling

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

• Zamek o średniowiecznym rodowodzie, otoczony parkiem, na feudalnym motte z widokiem na wioskę. Okrągła wieża jest z XII th  wieku i jest pierwszym z budynków na dwóch poziomach. W kwadratowa wieża pochodzi z XIV -tego  wieku . Zamek wciąż był rozbudowywany i ulepszany od XVI do XVIII wieku.

• Długo opuszczony, jego odbudowa rozpoczęła się w drugiej połowie XX -go  wieku.

• Kościół Saint- Michel Montgaillard z XIX th  wieku , w stylu neogotyckim , z imponującej kaplicy poświęconej zmarłych w wojnie 1914-1918 właśnie znajdował się w pobliżu, prawdopodobnie na miejscu starszego budynku. Został rozebrany w latach 70. XX wieku, aby odbudować obecny kościół o współczesnej architekturze, którego fundamenty spoczywają na odnalezionym na tę okazję starym cmentarzu .
• Kościół Saint- Loup de Villette.
• Kaplica św. Piotra de Montgaillard.

Osobowości związane z gminą

• Pierre de Martigny biskup Castres zmarł w La Vilette (dawne miasta).
• Martine Biard, współczesna francuska pisarka, dla której Montgaillard był inspirującą scenerią dla wierszy z młodości, co odnaleźć można w szczególności w „Innym spojrzeniu na świat” oraz w uniwersum powieści, gdzie pod imieniem Marcillac przywołuje Zamkowe wspomnienia z dzieciństwa, spacery po wsi i nad brzegiem Tescou, wizyty w miejscu zwanym "Le Pech", obiady na trawie wzdłuż Bonnette, ale także niektórzy mieszkańcy miasta, którzy stali się bohaterami Bestiariusza cielesnego, a następnie Przejrzystości Dzieciństwa.

Aby wejść głębiej

Bibliografia

Powiązane artykuły

• Wykaz gmin w Tarnie
• Wykaz dawnych gmin Tarn

Linki zewnętrzne

• Montgaillard na terenie rady generalnej.

Uwagi i referencje

Notatki i karty

• Uwagi

1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
4. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

• Karty

1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

1. Mapa IGN pod Géoportail
2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 19 czerwca 2021 )
3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 19 czerwca 2021 )
4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
6. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 19 czerwca 2021 )
7. "  Station meteofrance Villematier - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 19 czerwca 2021 )
8. „  Orthodromy between Montgaillard and Villematier  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
9. „  Stacja meteorologiczna Villematier – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i akta  ” , na ogólnodostępnej stronie data.meteofrance.fr (konsultacja w villematier ) .
10. „  Orthodromy between Montgaillard and Montauban  ” , fr.distance.to (dostęp 19 czerwca 2021 ) .
11. "  Stacja meteorologiczna Montauban - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
12. "  Stacja meteorologiczna Montauban - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 19 czerwca 2021 )
13. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja: 5 kwietnia 2021 r . ) .
14. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 5 kwietnia, 2021 ) .
15. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 5 kwietnia 2021 r . ) .
16. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
17. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 5 kwietnia 2021 ) .
18. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
19. „  Strona stowarzyszenia burmistrzów Tarn konsultowana 21 maja 2009 r.  ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) .
20. Organizacja spisu na insee.fr .
21. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
22. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
23. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
24. JLJ, „  Montgaillard. Poznaj Szmaragdy  ”, La Dépêche ,7 lipca 2016( przeczytaj online , konsultacja 6 lipca 2020 r. ).
25. „  Zawiadomienie władz / Martine Biard  ” .
26. Martine Biard, Inny widok świata. Antologia poetycka 1977-2007 , Paryż, Edilivre-Aparis Editions,2010, 155  pkt. ( ISBN  978-2-8121-2412-9 ).
27. Nawiązanie do słynnego wina ze zboczy Marcillac, którymi cieszyli się przy stole jego dziadków ze strony matki, którzy spoczywają na cmentarzu Montgaillard.
28. Martine Biard, Bestiariusz cielesny , Paryż, Edilivre-Aparis Editions,2009, 85  pkt. ( ISBN  978-2-8121-1614-8 ) , s. 41-43 lub s. 45-48..
29. Martine Biard, Childhood Clarity , Saint-Denis (Seine-Saint-Denis), Edilivre-Aparis Editions,2011, 79  pkt. ( ISBN  978-2-8121-2266-8 ) , str. 25-29; s.45-53; s.63-66..