Villeneuve-du-Paréage

Villeneuve-du-Paréage
Herb Villeneuve-du-Paréage
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Pamiers
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Portes d'Ariège Pyrénées
Mandat burmistrza
 Jeanine Izaac
2020 -2026
Kod pocztowy 09100
Wspólny kod 09339
Demografia
Miły Villeneuvois
Ludność
miejska 		766  mieszk. (2018 wzrost o 0,66% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 67  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 43 ° 09 ′ 20 ″ północ, 1 ° 38 ′ 18 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 266  m
290  m²
Powierzchnia 11,47  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Pamiers
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Portes d'Ariège
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Villeneuve-du-Paréage
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Villeneuve-du-Paréage
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villeneuve-du-Paréage
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Villeneuve-du-Paréage

Villeneuve-du-Paréage w oksytańskiej Vilanova del Pariatge , to francuska gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcy nazywani są Villeneuvois.

Geografia

Gmina obszaru miejskiego Pamiers położona 4 km na północny-wschód od Pamiers na równinie Ariège .

Gminy przygraniczne

Villeneuve-du-Paréage graniczy z trzema innymi gminami.

Gminy graniczące z Villeneuve-du-Paréage
Bonnac Montaut
Villeneuve-du-Paréage
Pamiers

Hydrografia

Miasto jest podlewane przez Galage i Crieu , dopływów w Ariège .

Geologia i ulga

Powierzchnia gminy wynosi 1147  ha; jego wysokość waha się od 266 do 290  metrów .

Trasy komunikacyjne i transport

Dojazd autostradą A66 ( Villefranche-de-Lauragais /Pamiers) i drogą departamentalną D 29, a także przez stację Pamiers na linii Portet-Saint-Simon do Puigcerda (granica) .

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 13  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 9,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 15,9  °C
  • Roczne nagromadzenie opadów: 768  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 5,5 dnia

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 roku jako „klimat basenu południowo-zachodniego”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Pamiers Lycagri” w miejscowości Pamiers zlecenie w 1985et czyli 5  kilometry w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 13  ° C i ilość opadów wynosi 785,8  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej zabytkowej stacji meteorologicznej „Saint-Girons” w miejscowości Senconac , oddanej do użytku w 1949 roku i oddalonej o 45  km , średnia roczna temperatura zmienia się z 12,2  °C w latach 1971-2000 do 12,3  °C w latach 1981- 2010, następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Villeneuve-du-Paréage to miasteczko wiejskie. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE .

Ponadto miasteczko jest częścią obszaru atrakcji Pamiers , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 53 gminy, jest podzielony na obszary liczące mniej niż 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia obszarów rolnych (95,7% w 2018 roku), niemniej jednak zmniejszająca porównaniu do 1990 roku (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (66%), niejednorodne użytki rolne (26,2%), tereny zurbanizowane (4,3%), uprawy trwałe (3,5%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nowe miasto i paréage jednoznacznie podsumowują, czym jest generalnie dom na wsi .

Historia

Villeneuve to wiejska posiadłość stworzona przez paréage, które w 1308 r. interweniowało między królem Francji Filipem IV le Bel (1285-1314) a biskupem Pamiers .

Heraldyka

Herb Blazon  : Pokrojone w plasterki i złote, z wieżą ze srebra, murowane, z otwartym i perforowanym piaskiem, któremu po prawej stronie towarzyszy głowa biskupiego krzywizny tenné, na złowrogim oksytańskim złotym krzyżem i w punkcie „lazurowe pióro” umieszczony w fessie. Uwagi: Cecha szczególna: tarcza używana przez ratusz ma kształt „bazylei” (łopata do bicia prania).

Wieża: zbudowana na wzgórzu przez hrabiego Gasparda de Caillau w 1213 r., chroniła wieś. Znajdował się na obecnym „place du château” i został zniszczony w 1629 r. Krzywa: symbol biskupów, obecny przy podpisywaniu paréage w 1251 r. Krzyż langwedocki: w średniowieczu Villeneuve było przyłączone do hrabstwa Mirepoix, który należał do Górnej Langwedocji.

La plume: miejscowość, w której znajdowała się stara wieś Villeneuve.

Polityka i administracja

Administracja miejska

Liczba mieszkańców w spisie z 2011 roku wynosi od 500 do 1499 mieszkańców, liczba radnych w wyborach 2014 to piętnastu.

Załączniki administracyjne i wyborcze

Gmina tworząca dystrykt Pamiers , społeczność gmin Portes d'Ariège Pyrénées i kanton Portes d'Ariège (przed redystrybucją departamentów w 2014 r. Villeneuve-du-Paréage była częścią byłego kantonu Pamiers -Is ) i wcześniej1 st styczeń 2017była częścią wspólnoty gmin Pays de Pamiers .

Trendy i wyniki polityki

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
1813 1818 Józef LOUBES    
1818 1846 Jean LOUBES    
1846 1855 Jean GILIS    
1855 1870 Karol Wiktor DUPRE    
1870 1899 Gustave MALLEVILLE    
1900 1904 Jean CAHUC    
1904 1912 Elie DUPRE    
1912 1945 Jacques FAGES    
1945 1961 Auguste LOUBES    
1961 1971 Saturnin CARRETIER    
1971 1995 Sylvain LAVIGNE DVG  
1995 2014 Laurent AZEMAR    
marzec 2014 W trakcie Jeanine IZAAC SE  
Brakujące dane należy uzupełnić.

Ludność i społeczeństwo

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 766 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,66% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
318 371 518 526 554 552 587 623 632
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
608 532 568 549 542 500 554 484 503
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
447 453 441 414 408 391 366 373 414
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
394 374 358 412 489 523 613 627 748
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
765 766 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego Ewolucja rangi gminy
według ludności gminy lat: 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2009 2013
Pozycja gminy w wydziale 84 62 66 58 59 51 51 34
Liczba gmin w departamencie 340 328 330 332 332 332 332 332

Gospodarka

Villeneuve-du-Paréage znajduje się w obszarze produkcyjnym Pays-cathare (IGP) .

Edukacja

Villeneuve-du-Paréage jest częścią akademii w Tuluzie .

Kultura i święta

Aktywności sportowe

Bowling , rugby w Villeneuve XV .

Ekologia i recykling

W ramach Planaurel SMECTOM prowadzona jest zbiórka i utylizacja odpadów z gospodarstw domowych i podobnych odpadów oraz ochrona i poprawa stanu środowiska.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Pojęcie obszaru zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Mapa IGN pod Géoportail
  2. Katalog geograficzny gmin , publikowany przez Narodowy Instytut Informacji Geograficznej i Leśnej , [ czytaj online ] .
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 18 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 18 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 18 czerwca 2021 r . ) .
  10. "  Meteo-France Pamiers Lycagri station - metadata  " , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 18 czerwca 2021 )
  11. „  Orthodromy between Villeneuve-du-Paréage and Pamiers  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja Météo-France Pamiers Lycagri – dane klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” na donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp pamiers lycagri ) .
  13. „  Orthodromy between Villeneuve-du-Paréage and Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  23. Herbarz Francji
  24. art L. 2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych .
  25. „  Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2014  ” , na stronie https://www.interieur.gouv.fr/Elections/Les-resultats/Municipales/elecresult__MN2014 (dostęp 11 sierpnia 2020 r . ) .
  26. Organizacja spisu na insee.fr .
  27. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  28. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  29. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  30. INSEE , „  Populacja według płci i wieku pięciu lat od 1968 do 2012 r. (od 1990 do 2012 r. dla departamentów zamorskich)  ” , na stronie insee.fr ,15 października 2015(dostęp 10 stycznia 2016 r . ) .
  31. INSEE , "  Legalne populacje 2006 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2009(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  32. INSEE , "  Legalne populacje 2009 departamentów i społeczności zamorskich  " , na insee.fr ,1 st styczeń 2012(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  33. INSEE , „  Populacje prawne 2013 departamentów i społeczności zamorskich  ” , na stronie insee.fr ,1 st styczeń 2016(dostęp 8 stycznia 2016 r . ) .
  34. Bernard Delbreilh, „  Villeneuve-du-Paréage wraca na właściwe tory  ”, La Dépêche ,20 maja 2018 r.( przeczytaj online , konsultacja 11 sierpnia 2020 r. ).
  35. „  Strona główna strony internetowej Smectom  ” , na stronie SMECTOM: Strona internetowa (konsultacja 11 sierpnia 2020 r . ) .
  36. http://www.smectom.fr/les-services-smectom/les-services-par-commune/communaute-de-communes-des-portes-d-ariege-pyrenees-326.html
  37. „  Kościół parafialny św. Błażeja  ” , na www.pop.culture.gouv.fr (dostęp 18 czerwca 2020 r. )