Tignac

Tignac
Tignac
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Departament Ariege
Miasto Foix
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Haute Ariège
Mandat burmistrza
 Józef Ferrand
2020 -2026
Kod pocztowy 09110
Wspólny kod 09311
Demografia
Miły Tignacois
Ludność
miejska 		24  mieszk. (2018 wzrost o 20% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 6,8  mieszk./km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 42 ° 44 ′ 48 ″ północ, 1 ° 47 ′ 45 ″ wschód
Wysokość Min. 720  m
Maks. 1440  m²
Powierzchnia 3,53  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Górna Ariège
Ustawodawczy Pierwszy okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: region Occitanie
Zobacz na mapie administracyjnej regionu Oksytanie Lokalizator miasta 14.svg Tignac
Geolokalizacja na mapie: Ariège
Zobacz na mapie topograficznej Ariège Lokalizator miasta 14.svg Tignac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tignac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Tignac
Znajomości
Stronie internetowej http://www.tignac.com

Tignac jest francuski gmina znajduje się w dziale z Ariège , w tym Occitanie regionu .

Jej mieszkańcami są Tignacois i Tignacoise .

Geografia

Położone w Pirenejach miasto jest częścią historycznej krainy Sabarthes .

Dostęp

Wieś jest obsługiwana przez RD 44.

Hydrografia

Strumień Tessoula, strumień Guissou, strumień Maleich to główne rzeki przepływające przez miasto.

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Tignac
Unac Bestiac Caussou
Tignac Vaychis
Perles-et-Castelet Savignac-les-Ormeaux

Pogoda

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 7,1 d
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 2,8 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 15,2  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 958  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 8,9 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,7 d

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu górskiego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. W tym typie klimatu temperatura gwałtownie spada w zależności od wysokości. Minimalne zachmurzenie zimą i maksymalne latem. Wiatry i opady różnią się znacznie w zależności od miejsca. Na zachód od departamentu klimat oceaniczny z atlantyckimi wlotami powietrza powoduje zakłócenia, które podlewają płaskorzeźby.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii na rok 2010, znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. Siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę przedstawiono w ramce obok.

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Ascou LaVail” o mieście Ascou zlecenie w 1959et który wynosi 6  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia temperatura roczna suma opadów wynosi 9,1  ° C , a kwota opadów wynosi 1270,9  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Saint-Girons” w miejscowości Senconac , oddanej do użytku w 1949 roku i oddalonej o 62  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 12,2  °C w okresie 1971-2000 do 12,3  °C w latach 1981- 2010, a następnie w 12,7  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Tignac to gmina wiejska. W rzeczywistości jest to część gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i siedlisk (83,9% w 2018 r.), jednak spadek w porównaniu z 1990 r. (99,9% ). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: roślinność krzewiasta i/lub zielna (57,1%), lasy (26,8%), niejednorodne tereny rolne (16%), łąki (0,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Stara forma to Tinhaco w 1272 roku .

Pochodzenie nazwy Tignac sięga łacińskiego imienia osobowego Tennius lub Tineius, do którego dołączony jest przyrostek -acum , co odpowiadałoby * Tiniacum, „domenie Tineiusa”.

Historia

Rejestr Inkwizycji Jacquesa Fourniera ( biskupa Pamiers ) i przyszłego papieża Benedykta XII relacjonuje, datowane 5 listopada 1322 r., zeznania Bernarda Laufre, syna nieżyjącego już Pierre'a Laufre de Tignac, który był podejrzany o herezję i który wtedy potępia Raimonda Delaire'a:

"... za następujące błędy i herezje, zarówno na Place de Tignac, jak i gdzie indziej:

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
Marzec 1983 W trakcie Józef Ferrand DVG Emerytowana służba publiczna

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 24 mieszkańców, co stanowi wzrost o 20% w porównaniu do 2013 r. ( Ariège  : + 0,25%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
186 149 187 211 222 216 200 232 238
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
215 216 203 195 178 160 163 155 164
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
156 158 155 114 109 101 88 65 57
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
36 23 21 14 10 15 28 19 23
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
24 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Sprzęt, usługi i życie lokalne

Lokalne usługi i edukacja znajdują się w Savignac-les-Ormeaux i Ax-les-Thermes .

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  3. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego opublikowanym w listopadzie 2020 r., zgodnie z nową definicją wsi zatwierdzoną w dniu14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  4. Lu Linhaco z oryginalnego tekstu łacińskiego na niektórych dziełach.
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 kwietnia 2021 )

Bibliografia

  1. Witryna habitants.fr, „  Poganie z Ariège  ” ,2013(dostęp 26 czerwca 2016 )
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytaj online , dostęp 18 czerwca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 )
  5. [PDF] „  Plan Local d'Urbanisme d'Allières - Sprawozdanie z prezentacji  ” , na wxs-gpu.mongeoportail.ign.fr ,4 lutego 2020 r.(dostęp 18 czerwca 2021 r. ) , s.  125
  6. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 16.10.2020 )
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. „  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (wyrocznia) Occitanie  ” , na occitanie.chambre-agriculture.fr ,2020(dostęp 18 czerwca 2021 )
  9. [PDF] „  Zmiany klimatyczne w Pirenejach: skutki, słabości i adaptacja.  » , Na opcc-ctp.org (dostęp 18 czerwca 2021 r . ) .
  10. „  Station Météo-France Ascou Lavail - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 18 czerwca 2021 r. )
  11. „  Ortodromia między Tignac i Ascou  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  12. „  Stacja Météo-France Ascou Lavail – dane klimatyczne – statystyki i zapisy z lat 1981-2010  ” na donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp ascou Lavail ) .
  13. „  Orthodromy between Tignac and Senconac  ” , fr.distance.to (dostęp 18 czerwca 2021 ) .
  14. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  15. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  16. "  Stacja meteorologiczna Saint-Girons - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 18 czerwca 2021 )
  17. „  Zonage rural  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 24 marca 2021 r . ) .
  18. "  miejska gmina-definition  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 24 marca 2021 ) .
  19. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  20. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  21. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 24 marca 2021 r . ) .
  22. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 kwietnia 2021 )
  23. Historia ogólna Langwedocji, z przypisami i częściami , t.  6,1843, Badanie granic hrabstwa Foix, s.602
  24. Strona internetowa
  25. Albert Dauzat i Charles Rostaing , Słownik etymologiczny nazw miejscowości we Francji , Paryżu, Librairie Guénégaud,1989( 1 st  ed. 1963), 738  , str. ( ISBN  2-85023-076-6 ) , s.  667.
  26. Przetłumaczone przez Jeana Duvernoya, „  67 Bernard Laufre de Tignac  ”, rejestr inkwizycyjny Jacquesa Fourniera (biskupa Pamiers) 1318 - 1325 ,1978, s.  822 ( czytaj online )
  27. Organizacja spisu na insee.fr .
  28. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  29. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  30. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  31. „  Statua kościoła  ” , wypowiedzenia n °  PM09000788, bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury
  32. "  danie Quest  " , zawiadomienie n o  PM09000866, baza Palissy , francuski Ministerstwo Kultury

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne