Tetranychidae
Tetranychidae
![Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Spinnmilben_2006_08.jpg/290px-Spinnmilben_2006_08.jpg)
Przędziorki lub „czerwone pająki”.
Rodzina
Tetranychidae Donnadieu (d) , 1875
Tetranychidae to rodzina z ektopasożytów roślinnych roztoczy . Według międzynarodowej bazy danych poświęconej tej rodzinie w 2011 roku znalazło się na niej 1272 rozpoznane gatunki.
Są one zbiorczo znane jako „przędziorki” (rzadko pisane jako „tetranic”), termin bezpośrednio przetłumaczony z nazwy rodzaju Tetranychus, co oznacza „z czterema pazurami”, ze starożytnej greckiej tetra (τετρα = cztery) i onyksu (όνυξ = gwóźdź) , pazur). Czasami nazywa się je również czerwonymi pająkami , chociaż nie są to pająki .
Ze względu na swoją fitofagiczną dietę i płodność mogą powodować znaczne uszkodzenia roślin, którymi się żywią. W przypadku niektórych produkcji rolniczych lub leśnych ich wpływ gospodarczy może prowadzić do wprowadzenia środków regulacyjnych.
Opis
Przędziorki to małe zwierzęta o wielkości od 0,2 do 0,9 mm i przez większość czasu są ledwo widoczne gołym okiem.
Styl życia i dieta
Roztocz żywiący się zawartością komórek miąższu i kryjący się w cienkich, tkanych sieciach pod powierzchnią dojrzałych liści. Rozwój kolonii.
Powielanie i rozwój
Cykl w kilku etapach: jajo, larwa, protochrysalis (nieruchomy), protonimfa, deutochrysalis (nieruchomy), deutonimfa, teliochrysalis (nieruchomy) i dorosły.
Samica składa kilkanaście przezroczystych jaj. Determinizm płciowy ma typ partenogenezy arytmii. Zapłodnione jaja (2n chromosomów ) rodzą samice. Z kolei niezapłodnione jaja (n chromosomów ) rodzą samce. Istnieje jednak kilka gatunków z partenogenezą litochowatą, w której znajdują się tylko samice z chromosomami 2n.
Wpływ ekonomiczny
Lista gatunków
Według GBIF (3 maja 2021 r.) :
-
Acanthonychus Wang, 1982
-
Afronobia Smith Meyer, 1974
-
Allonychus Pritchard i Baker, 1955
-
Amphitetranychus Oudemans, 1931
-
Amphitetranychus Zacher, 1920
-
Anaplanobia Wainstein
-
Anaplonobia Wainstein, 1960
-
Anatetranychus Womersley, 1940
-
Aplonobia Pritchard & Baker, 1955
-
Aplonobia Womersley, 1940
-
Aponychus Rimando, 1966
-
Atetranychus Tuttle, Baker & Abbatiello, 1974
-
Atrichoproctus Flechtmann, 1967
-
Augeriflechtmannia Koçak & Kemal, 2008
-
Bakerina Chaudhri, 1971
-
Beerella Wainstein, 1961
-
Brachynychus Mitrofanov i Strunkova, 1971
-
Brevinychus Smith Meyer, 1974
-
Bryobia CLKoch 1835
-
Bryobiella Tuttle & Baker, 1968
-
Bryocopsis Smith Meyer, 1974
-
Chinotetranychus Ma i Yuan, 1982
-
Crotonella Tuttle, Baker & Abbatiello, 1974
-
Dasyobia Strunkova, 1971
-
Diplonychus Auger & Flechtmann, 2003
-
Dolichonobia Smith Meyer, 1974
-
Duplanychus Smith Meyer, 1974
- Edella
-
Eonychus Gutierrez, 1969
-
Eotetranychus Oudemans, 1931
-
Eremobryobia Strunkova i Mitrofanov, 1982
- Eurytetranychoides
-
Eurytetranychus Oudemans, 1931
-
Eutetranychus Banks, 1917
-
Evertella Smith-Meyer, 1987
-
Hellenychus Gutierrez, 1971
-
Hemibryobia Tuttle & Baker, 1969
-
Heteronychus Canestrini i Fanzago, 1876
-
Hystrichonychus McGregor, 1950
-
Langella Wainstein, 1961
-
Lindquistiella Mitrofanov, 1976
-
Magdalena Baker & Tuttle, 1994
-
Marainobia Smith Meyer, 1974
-
Mesobryobia Wainstein, 1956
-
Metatetranychus Oudemans, 1931
-
Meyernychus Mitrofanov, 1977
-
Mezranobia Athias- Henriot , 1961
-
Mixonychus Ryke i Meyer, 1960
-
Monoceronychus McGregor, 1945
-
Mononychellus Wainstein, 1971
-
Myxonychus Ryke i Meyer, 1960
-
Neonidulus Beard & Walter, 2010
-
Neonychus Mitrofanov, 1977
-
Neopetrobia Wainstein, 1956
-
Neoschizonobiella Tseng, 1990
-
Neotetranychus Trägårdh, 1915
-
Neotrichobia Tuttle & Baker, 1968
-
Notonychus Davis, 1969
-
Oligonychus A. Berlese, 1886
-
gen. Pritchardinychus hardinychus
-
gen. Wainsteiniella nsteiniella
-
gen. Reckiella Reckiella
-
Palmanychus Baker & Tuttle, 1972
-
Panonychus Yokoyama, 1929
-
Parabryobia Reck, 1952
-
Parapetrobia Meyer i Ryke, 1959
-
Paraplanobia Wainstein
-
Paraplonobia Wainstein, 1960
-
Paraponychus Gonzalez i Flechtmann, 1977
-
Paratetranychus Zacher, 1913
-
Peltanobia Smith Meyer, 1974
-
Petrobia Ewing, 1909
-
Petrobia Murray, 1877
-
Platytetranychus Oudemans, 1931
-
Polynychus Wainstein, 1960
-
Porcupinychus Anwarullah, 1966
-
Pritchardina Rimando, 1962
-
Pseudobryobia McGregor, 1950
-
Reckia Wainstein, 1960
-
Rigiotetranychus Tseng, 1990
-
Schizonobia Womersley, 1940
-
Schizonobiella Beer & Lang, 1957
-
Schizotetranychus Trägårdh, 1915
-
Schmiedleinia Oudemans, 1928
-
Septobia Zaher, Gomaa & El-Enany, 1982
-
Sinobryobia Ma, Gao i Chen, 1990
-
Sonotetranychus Tuttle, Baker & Abbatiello, 1976
-
Banki stygmatów , 1917
-
Strunkobia Livshitz i Mitrofanov, 1972
-
Stylophoronychus Prasad, 1975
-
Swarnanychus Mallik & Kumar, 1998
-
Synonychus Miller, 1966
-
Syonychus Miller
-
Tauriobia Livshit i Mitrofanov, 1967
-
Taurobia Livshitz i Mitrofanov, 1967
-
Tenuipalpoides Rekk i Bagdasaryan, 1948
-
Tenuipalponychus ChannaBasavanna & Lakkundi, 1977
-
Tetranychopsis Canestrini, 1891
-
Tetranychus Dufour, 1832
-
Tetranycopsis Canestrini, 1889
-
Toronobia Smith-Meyer, 1987
-
Tribolonychus Zhang i Martin, 2001
-
Trichonychus Gutierrez, 1968
-
Xinella Ma i Wang, 1991
-
Yezonychus Ehara, 1978
-
Yunonychus Ma i Gao, 1985
Uwagi i odniesienia
-
Narodowe Muzeum Historii Naturalnej [wyd.]. 2003-2021. National Inventory of Natural Heritage, strona internetowa: https://inpn.mnhn.fr. , dostęp 3 maja 2021
-
Migeon, A. i Dorkeld, F. (2006-2011). Roztocza pajęczyny. [1]
-
Sekretariat GBIF (2019). Taksonomia kręgosłupa GBIF. Zestaw danych listy kontrolnej https://doi.org/10.15468/39omei, dostęp za pośrednictwem GBIF.org , dostęp 3 maja 2021 r.
Linki zewnętrzne