Ekdyzozoa

Ekdyzozoa Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Wąsonogów ( kaczenica kaczkodajna ) Klasyfikacja według ITIS
Królować Animalia
Sub-panowanie Eumetazoa
Klade Protostomia

Super oddział

Ecdysozoa
Aguinaldo et al. , 1997

Oddziały niższej rangi

Super skrzyżowanie z wylinkowce lub Ecdysozoans , jest klad od zwierząt reprezentujących podział pierwouste których rozwój jest wykonywane przez jeden lub więcej napędzany naskórkowej.

Najbardziej znane grupy ekdyzozoanów to stawonogi (w tym owady i skorupiaki ) oraz nicienie.

Ten klad czyni przestarzałym stare pojęcie artykułowane  (in) (klasyfikacja Georgesa Cuviera w 1817 r. ), które przegrupowało stawonogi i pierścienice na założeniu, że segmentacja miała charakter przodków . Dane genetyczne pokazują, że segmentacja rozwinęła się niezależnie u ekdyzozoa i lophotrochozoa . Rzeczywiście to pierzenie stanowi o charakterze przodków i uzasadnia grupowanie ekdyzozoanów, przy czym segmentacja jest konwergencją ewolucyjną .

Ecdysis jest wyzwalany przez ekdyzonie , ale ten hormon prawdopodobnie nie jest obecny we wszystkich Ecdysozoans: to nicień Caenorhabditis elegans używa innego hormonu sterydów .

Wśród innych synapomorfii ekdyzozoanów możemy wymienić:

Etymologia

Ecdysozoa pochodzi od starożytnego greckiego ἔκδυσις, ékdusis , „pierzenie” i ζῷον, zôion , „zwierzę”. Pierwsze słowo dało również słowo „  ekdyza  ”, co oznacza „pierzenie”.

Historia

Grupa Ecdysozoa została zaproponowana przez Aguinaldo et al. w 1997 roku na podstawie molekularnej analizy filogenetycznej sekwencji 18S . Ten klad początkowo obejmował Onychophora , Tardigrada , Nematoda , Nematomorpha , Kinorhyncha i Priapulida . Dane molekularne nie były jeszcze dostępne dla Loricifera, które następnie włączono do Ecdysozoa. Badanie to w znacznym stopniu przyczyniło się do obalenia hipotezy Articulata sformułowanej przez Cuviera w 1817 r., która grupowała Annelida i Stawonogi ze względu na ich segmentację.

Główną synapomorfią tej grupy jest obecność wzrostu pierzenia. Aguinaldo i in. omów także inne hipotezy, takie jak utrata rzęsek ruchowych z naskórka. Cecha ta jest nieobecna we wszystkich ecdyzozoasach, ale nie występuje również w innych grupach prostostomanów (chaetognaths i acanthocephala), które mogły ją utracić w wyniku konwergencji.

Filogeneza

Kladogram według badania przeprowadzonego przez Yamasaki w 2015 roku:

Ekdyzozoa
Skalidofora

Priapulida



Kinorhyncha




Nematoida

Nematoda



Nicienie





Loricifera


Panartropoda


Onychofora



Tardigrada




Stawonogi






Lista aktualnych linii branżowych

Według ITIS (19 lipca 2017 r.)  :

Linki zewnętrzne

Odniesienie

  1. Aguinaldo AMA, Turbeville JM, Lindford LS, Rivera MC, Garey JR, Raff RA, Lake JA, „  Dowody na klad nicieni, stawonogów i innych zwierząt liniejących  ”, „ Natura” , tom.  387,1997, s.  489-93 ( DOI  10.1038 / 387489a0 , przeczytaj online )
  2. Denis Poinsot, Maxime Hervé, Bernard Le Garff, Mael Ceillier, Różnorodność zwierząt. Historia, ewolucja i biologia Metazoa , De Boeck Superieur,2018( czytaj online ) , s.  60
  3. Gerhard Scholtz, „  Hipoteza Articulata – czyli czym jest segment?  », Różnorodność i ewolucja organizmów , tom.  2,2002, s.  197-215
  4. Gonzalo Giribet i Gregory D. Edgecombe, „  Obecne rozumienie ekdyzozoa i jego wewnętrznych relacji filogenetycznych  ”, Biologia integracyjna i porównawcza , tom.  57,2017, s.  455-466 ( DOI  10.1093 / icb / icx072 )
  5. Hiroshi Yamasaki , Shinta Fujimoto i Katsumi Miyazaki , „  Pozycja filogenetyczna Loricifera wywnioskowana z prawie kompletnych sekwencji genów 18S i 28S rRNA  ”, Zoological Letters , tom.  1,czerwiec 2015, s.  18 ( PMCID  4657359 , DOI  10.1186/s40851-015-0017-0 , czytaj online )
  6. ITIS , dostęp 19 lipca 2017 r.