Globalny Ośrodek Informacji o Bioróżnorodności
Fundacja | 2001 |
---|
Akronim | (w) GBIF |
---|---|
Rodzaj | Gatunki Baza danych , taksonomiczna baza danych , organizacja , infrastruktura , biblioteka danych , infrastruktura badawcza |
Przynależność | Normy informacyjne dotyczące różnorodności biologicznej ( w ) |
---|---|
Stronie internetowej | (pl) www.gbif.org |
Global Biodiversity Information Facility (GBIF), po francusku „ Globalny System Informacji o Bioróżnorodności ” lub „ Swobodny i otwarty dostęp do danych o różnorodności biologicznej ”, to międzynarodowy projekt naukowy, założony w formiekonsorcjumprzezOECDw 2001 roku. ma na celu udostępnienie wszystkich znanych informacji na tematróżnorodności biologicznej(dane z obserwacji lub kolekcjizwierząt,roślin,grzybów,bakteriiiarcheonów).
Oczekiwano, że decyzje podjęte na Światowej Konferencji Bioróżnorodności w Nagoi w 2010 roku przyspieszą rozwój GBIF.
Utworzony w 2013 roku międzynarodowy portal danych GBIF to także otwarta platforma informatyczna z myślą o zarządzaniu dużymi ilościami danych ( big data ), badaniu i selekcji danych ( data mining ) w celu dzielenia się i otwartości ( otwarte dane ); zapewnia dostęp online do prawie miliarda obserwacji ponad 1,5 miliona gatunków. Dane te można pobrać bezpłatnie w „ otwartym dostępie ” (po obowiązkowej i bezpłatnej rejestracji).
GBIF jest partnerem GEO. Jest to komponent bioróżnorodności bardziej globalnych programów (GEOSS; GEOBON) oraz baza do formułowania rekomendacji formułowanych przez IPBES (odpowiednik IPCC dla klimatu). „Z prawie 400 milionami danych dostępnych w marcu 2013 r. GBIF jest głównym portalem w tej dziedzinie (data.gbif.org)” .
GBIF łączy bazy danych zbiorów przyrodniczych lub obserwacji o charakterze przyrodniczym z portalem badawczym (dostępnym dla wszystkich, o ile wcześniej wyrazili zgodę na warunki korzystania).
Portal ten tworzy automatyczne mapy wskazujące aktualne i znane obszary rozmieszczenia (z możliwością przybliżenia mapy) oraz mniej lub bardziej powszechny charakter taksonu .
Dlatego wszystkie skomputeryzowane dane dotyczące przyrody powinny stopniowo stać się interoperacyjne i widoczne. Wwrzesień 2009299 dostawców danych było podłączonych do GBIF, dostarczając ponad 180 milionów danych, każdy dotyczący próbki jednokomórkowej rośliny, zwierzęcia lub organizmu .
Ponadto GBIF utrzymuje węzły w krajach członkowskich, które pomagają łączyć dane i promować projekt.
GBIF stworzył protokół do wykrywania i obsługi duplikatów i wraz z TDWG3 opracował zalecenia dotyczące tworzenia unikalnych identyfikatorów, które zaczęły być stosowane około 2010 roku.
GBIF zachęca do współpracy i otwartej pracy naukowców, którzy mogą również korzystać z innych projektów dostarczania otwartych danych na całym świecie, które mogą wchodzić w interakcje z GBIF z czasami aplikacjami otwartymi na naukę obywatelską i pracę zespołową ( gatunki wiki ), w tym we Francji z Tela Botanica i pierwsze narzędzia opracowane w 2011 roku.
GBIF na przykład włączona międzynarodowego badania pokazujące jak szara wiewiórka ( Sciurus carolinensis ) native do Ameryki Północnej stał się szybko inwazyjne mając praktycznie również wymazane rodzimych populacji Wiewiórka (Sciurus vulgaris) w większości krajów świata. Wyspy Brytyjskie i Północne Włochy (skąd może dotrzeć do Francji lub reszty Europy). Dane naturalistyczne (w tym z GBIF) oraz obserwacje terenowe umożliwiły udoskonalenie i porównanie modeli rzeczywistego rozmnażania się wiewiórek inwazyjnych z modelami ich zachowania w Ameryce Północnej. W ten sposób można było zdefiniować i porównać niszę ekologiczną zwierzęcia w Ameryce i Europie oraz wykazać, że w nowym środowisku i klimacie szara wiewiórka była w stanie zmienić swoją niszę ekologiczną i skolonizować zimniejsze środowiska niż jej naturalne siedliska pochodzenia. Pokazuje to, że przewidywanie rozwoju populacji inwazyjnej wyłącznie na podstawie danych behawioralnych i biogeograficznych z regionu pochodzenia gatunku może poważnie nie docenić jego wpływu pod względem inwazyjności biologicznej w „egzotycznym” środowisku.”(Nowe); Dlatego modele badawcze powinny być używane z ostrożnością, aby tworzyć „białe listy” gatunków, co do których istnieje podejrzenie, że stwarzają jedynie niskie ryzyko inwazji.
Podobnie strategia tworzenia sieci morskich obszarów chronionych w Zatoce Kalifornijskiej (poza Meksykiem ) wykorzystywała GBIF do określenia idealnej odległości między tymi obszarami chronionymi, aby zapewnić wystarczającą łączność ekologiczną dla larw gatunków ryb zidentyfikowanych przez GBIF i jego Partner meksykański (CONABIO)
W 2012 r. meksykańscy naukowcy zbadali, w jaki sposób modele oparte na danych GBIF (lub podobnych) mogą wyjaśnić rozmieszczenie dyskretnych gatunków o małym zasięgu, aby ulepszyć strategie ochrony przyrody . Przedmiotem badań był Dendrortyx barbatus , ptak rzadko widywany żyjący w lasach strefy umiarkowanej wschodniego pasma górskiego Sierra Madre Oriental (Meksyk), sklasyfikowany jako „podatny” na Czerwonej Liście IUCN, ale „zagrożony wyginięciem” w Meksyku (po spór dotyczący nieuchronnego ryzyka wyginięcia). Mapa rozmieszczenia wykonana przez IUCN sugeruje, że metapopulacja tego gatunku dzieli się głównie na trzy małe subpopulacje oddzielone dużymi odległościami. W pierwszym badaniu porównano pięć metod wykorzystania niewielkiej liczby dostępnych zestawów danych w celu określenia rzeczywistego rozmieszczenia gatunku (odnaleziono 41 dokumentów historycznych, w tym za pośrednictwem GBIF). Modelowanie nisz ekologicznych wydaje się dawać najlepsze rezultaty pod względem pomocy i podejmowania decyzji w zakresie ochrony gatunków, zwłaszcza na ograniczonych obszarach geograficznych. W innym badaniu wykorzystano to modelowanie, aby określić, gdzie nadal istniały korzystne siedliska, i lepiej ukierunkować wykrywanie ptaków in situ (poprzez nadawanie nagranych piosenek), w tym poza obszarem, na którym uważa się, że gatunek nadal przetrwał. Umożliwiło to wykrycie 95 nowych osobników w dużej mierze poza ówczesną mapą zasięgu gatunku, potwierdzając, że gatunek jest niepozorny, ale sugerując mniejszą rzadkość niż zakładano w tym czasie. Autorzy doszli do wniosku, że ptak może nie być już klasyfikowany jako zagrożony w Meksyku, ale IUCN musi zaktualizować swoją mapę zasięgu geograficznego, jednocześnie zgadzając się, że gatunek pozostaje zagrożony.
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Nature wykorzystano około 47 milionów danych z prawie 30 000 gatunków (początkowo pozyskanych przez setki instytucji, a teraz dostępnychza pośrednictwemGBIF), aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób podczas ewolucji rośliny drzewiaste i/lub kwitnące pojawiły się w środowiskach tropikalnych byli w stanie skolonizować regiony o mroźnych lub bardzo mroźnych zimach poprzez „ omijanie ” wielu problemów powodowanych przez mróz (na przykład z utratą liści, opadaniem soków, przetrwaniem zimy w formie cebulki, zmianami biochemicznymi itp.). Takie badania mogłyby następnie koncentrować się na odpowiedzi lub adaptacji roślin lub innych żywych organizmów na inne rodzaje presji środowiskowych.
W 2019 r. GBIF nagrodził 9 zwycięzców za ich rozwiązania w zakresie udostępniania i ulepszania istniejących narzędzi, danych i usług związanych z bioróżnorodnością. Pierwsza nagroda ( Wherenext ) optymalizuje proces porównywania, selekcji i uzupełniania brakujących danych (użytkownicy wybierają grupę taksonomiczną i interesujący region, następnie aplikacja generuje modele rekomendujące nowe obszary badawcze pod kątem spodziewanych różnic w zbiorowiskach gatunków występujących w różnych środowiskach i siedliska.
INPN i GBIF praca razem we Francji za pośrednictwem interfejsu wymiany danych (w obu kierunkach), a wikidane może być wezwany; Moduł EXPORT od GeoNature powinna ułatwić rozpowszechnianie danych OpenData poprzez krajowej platformy SINP mogą teraz łatwiej zintegrować donnése GBIF, aby skorzystać z SINP wspólnotowego (za pośrednictwem platform regionalnych). Przeprowadzane są okresowe aktualizacje danych z francuskiej platformy do GBIF, przy czym prawa do transmisji są ujęte w karcie INPN.