Holy Land (w języku greckim : Aji toposów , w języku łacińskim : Terra Sancta ) to nazwa nadana przez chrześcijan do regionu, w którym Jezus Chrystus urodził się i mieszkał ze szczególnym znaczeniu podanym do Jerozolimy, miejsce śmierci i według wiary chrześcijańskiej od jego zmartwychwstania. Dlatego poniższy artykuł zostanie potraktowany z chrześcijańskiego punktu widzenia.
Ziemia Święta jest dla katolików terenem, na którym toczy się święta historia , a zwłaszcza życie Jezusa opisane w Ewangeliach . Jezus uważany przez wszystkich chrześcijan za Mesjasza zapowiadanego przez Stary Testament , Ziemia Święta jest również utożsamiana z ziemią obiecaną starożytnych Hebrajczyków .
Głównymi miejscami świętymi są terytoria życia Jezusa, czasami nazywanego Jezusem Galilejczykiem , czasem Jezusem z Nazaretu , a więc Galilea , Jezioro Tyberiadzkie , Góra Tabor , Dolina Jordanu lub Pustynia Judzka, gdzie przeszedł na emeryturę przez czterdzieści lat dni.
Główne miejsca w życiu Jezusa były przedmiotem budowy sanktuariów bardzo wcześnie:
Dzisiejsza Ziemia Święta odpowiada geograficznie:
Bardziej precyzyjnej definicji chrześcijańskich miejsc świętych Ziemi Świętej dostarcza tradycja liturgiczna, przerwana po wyprawach krzyżowych .
Za życia Jezusa Ziemia Święta znajdowała się pod panowaniem rzymskim , a królowie byli zależni od Rzymu . Zarówno terytorium, jak i władza były przedmiotem skomplikowanych i zmieniających się podziałów. Historia zachowała postacie Heroda Wielkiego i Poncjusza Piłata , ale wielu z nich walczyło o władzę dla dobra Rzymu.
Życie Jezusa zostało opisane w Ewangeliach, których jest czterech: apostołowie św. Jan i Mateusz , św. Łukasz , lekarz Antiochii i św. Marek , sekretarz apostoła Piotra .
Zwycięstwo chrześcijaństwa pod rządami Konstantyna i jego następców uczyniło Ziemię Świętą atrakcją dla pielgrzymów i mnichów, takich jak św . Hieronim . Wczesnochrześcijańskiej bazyliki datowany na IV th wieku . Pierwsza znana pisemna wzmianka o pielgrzymce dotyczy pielgrzyma z Bordeaux w 333 roku.
Historia Ziemi Świętej jest ściśle związana z historią wielkich imperiów tego regionu. Bizantyjski pokój udało, po krótkiej Sasanidów inwazji , spokój z arabskiego, Umajjadów i Abbasydów kalifatu . Dominacja muzułmańska sprawiła, że chrześcijaństwo straciło uprzywilejowaną pozycję, ale dość dobrze odczuły ją mniejszościowe nurty chrześcijaństwa, Syryjczyków , nestorian , Ormian , którzy przyznawali się do dzielenia świętych miejsc z duchowieństwem grecko-prawosławnym .
Abbasydów spadek otwiera długi okres niestabilności i niepewności, w czasie, gdy w Europie Zachodniej , w pełnej ekspansji gospodarczej, wojskowej i duchowej, jest masowo przyciąga pielgrzymki i relikwiami Ziemi Świętej. Wołanie o pomoc ze strony Cesarstwa Bizantyjskiego , przekazane przez Papieża , było sygnałem dla wypraw krzyżowych . Dwa stulecia wojny w imię Boga , zakończone powrotem do poprzedniego status quo : dominującego islamu , chrześcijaństwa tolerowanego w różnych nurtach, żyjącego wiarą w swoich tradycyjnych świętych miejscach.
Okres wypraw krzyżowych to także czas odbudowy i odkrywania miejsc ewangelickich. To właśnie w tym czasie, że Francja staje zasilania opiekuna z miejsc świętych , ale jego wpływ zmniejsza się pod koniec XIX -go wieku.
W Franciszkanie wrócili do Jerozolimy na początku XIII th century i uzyskania prawa do sułtana w następnym stuleciu. Pozostali obecni od tego czasu.
Ziemia Święta zawsze pozostawała celem pielgrzymek chrześcijan, a także stałym miejscem zamieszkania, głównie palestyńskich wspólnot chrześcijańskich , wywodzących się z pierwszych wspólnot; wywodzą się głównie z obrządku greckiego, ale także syryjskiego lub chaldejskiego , a także obrządku katolickiego, łacińskiego lub wschodniego. Społeczność ormiańska jest równie ważna pod względem historycznym i liczbowym.
Według Maurice'a Halbwachsa , chrześcijańska pamięć zbiorowa zawłaszczyła Ziemię Świętą, w szczególności dzięki polityce kościelnej i pielgrzymom, którzy zaludnili ją wyimaginowaną topografią, nadając miejscom lub rzekomym śladom archeologicznym wirtualną materialność w różnych epizodach, postaciach i scenach biblijnych. Rzeczywiście, „bez względu na sposób, w jaki została wykonana, konstytucja świętej chrześcijańskiej geografii nie została stworzona bez intencji, można by nawet powiedzieć bez ukrytych motywów” , jak ujawniają tradycje tego miejsca . Święci związani z empirycznymi i natchnionymi wynalazkami : społeczności lokalne, wpływowi duchowni lub władze religijne często wybierają naturalne święte miejsca (jaskinie, fontanny, drzewa, skały, źródła, odosobnione lub imponujące szczyty górskie), aby stworzyć własne święte miejsca , symbole dwuznaczności synkretyzmu chrześcijańskiego i pogańskiego.
W Jerozolimie jest trzech patriarchów : prawosławny , łaciński i ormiański . Sprawują jurysdykcję nad lokalnym Kościołem i czuwają nad świętymi miejscami i pielgrzymami.
Istnieje również kustodia Ziemi Świętej (franciszkanie), która sięga czasów św. Franciszka z Asyżu i która czuwa nad większością miejsc świętych należących do Kościoła katolickiego .
Wiele klasztorów prawosławnych istniało w Ziemi Świętej od początku ery chrześcijańskiej, w tym słynny Mar Saba , a wiele zgromadzeń łacińsko-katolickich, kontemplacyjnych lub czynnych (szpital lub nauczanie), osiedliło się. Że protestanci są również obecne w ich pracach oraz niektórych słynnych kościołów, takich jak Kościół Zbawiciela w Jerozolimie .
Wyrażenie „Ziemia Święta” ( hebr . אֶרֶץ הַקוֹדֵשׁ Eretz HaKodesh ) nie jest używane przez Żydów, którzy wolą mówić o Ziemi Izraela , nawet jeśli dla nich jest to niewątpliwie ziemia święta, a Tanach mówi tylko o „ziemia święta” w jednym fragmencie. Termin „ziemia święta” jest również dwukrotnie używany w księgach Deuterokanonicznych .