Tarquin Wspaniały | |
Tarquin dumny , wyimaginowany portret Insigniorum Promptuarii Iconum autorstwa Guillaume Rouillé - 1553 | |
Tytuł | |
---|---|
7 th Król Rzymie | |
535- 509 pne J.-C. (~ 26 lat) | |
Poprzednik | Servius Tullius |
Następca |
Nadejście Republiki Rzymskiej lubPorsenna |
Biografia | |
Dynastia | etruski |
Imię urodzenia | Lucjusz Tarquinius Superbus |
Data urodzenia | nieznany |
Miejsce urodzenia | Rzym |
Data śmierci | 495 pne AD ( Cumes ) |
Miejsce śmierci | Cumes |
Tata | Tarquin the Elder |
Matka | Tanaquil |
Małżonka | Tullia „ Starszy ”, a następnie Tullia „ Młodsza ” |
Dzieci |
Arruns Tarquin Sextus Tarquin i Tarquinia |
Wilk kapitoliński | |
Lista królów Rzymu Seria starożytnego Rzymu |
|
Tarquin Wspaniały ( po łacinie Lucjusz Tarquinius Superbus ), syn lub wnuk Tarquina Starszego i zięć Serwiusza Tulliusa , był siódmym i ostatnim królem Rzymu . Panował od 534 pne. AD do 24 lutego 509 pne. AD i zmarł w 495 pne. J.-C.
Ostatni król Rzymu będzie działał jako folia, zarówno moralna, jak i polityczna. Jednak historia jest pisana przez republikanów, a obalenie monarchii przyniosło korzyści głównie patrycjuszom Rzymu. Wielu współczesnych historyków omawia, w całości lub w części, historyczność opisu obalenia władzy królewskiej i jej zastąpienia przez Republikę Rzymską .
Syn lub wnuk Tarquina Starszego, Lucjusz Tarquinius i jego brat Arruns Tarquinius są małżeństwem z córkami króla Serwiusza Tulliusa, który w ten sposób myśli o ochronie siebie przed ryzykiem spisku, którego ofiarą padł jego poprzednik, Tarquin Starszy. , który został zamordowany za namową wywłaszczonych synów króla Ancusa Marciusa .
Jednak Tullia, ambitna żona Arrunsa, szybko zdradza swojego spokojnego męża (wbrew własnej siostrze) z Lucjuszem, swoim szwagrem. To gospodarstwo domowe trwa jakiś czas, Tullia przekazuje swoje szalone ambicje młodemu Tarquinowi. Dwóch niewygodnych małżonków wygodnie znika. Stając się wolnymi, obaj przeklęci kochankowie mogą zatem poślubić się pomimo dezaprobaty ojca / ojczyma.
Pchany przez żonę Tarquin zobowiązuje się następnie do uznania jego praw do tronu: szuka wsparcia u senatorów , a następnie tworzy eskortę młodych ludzi, z którymi wkracza na forum . Tworzy wrzawę, a następnie siada na tronie króla. Serwiusz Tullius interweniuje, wściekły. Zaskoczony Tarquin chwyta go w pasie i zrzuca ze schodów, po czym zabija go straż, gdy Tullius wraca do domu. Liwiusza mówi, że wracając do domu, Tullia przetoczyłaby się po zakrwawionym ciele swojego ojca swoim dwukołowym rydwanem ( carpentum ).
Władca tronu przez zbrodnię ( 534 pne ), twierdzi, że pozostaje tam przez niekończącą się przemoc. Rozpoczyna od zakazu pochówku teścia i likwidacji senatorów, którzy wspierali Serwiusza Tulliusa :
„Obawiając się, że przykład, który dał przez niesłuszne przejęcie władzy, obróci się przeciwko niemu, towarzyszył mu uzbrojony strażnik: rzeczywiście przez zamach stanu zdobył władzę, nie przechodząc przez głosy powszechne ani opinię Senatu . Nie mógł też liczyć na miłość swoich poddanych i musiał polegać tylko na strachu, aby ustanowić swój autorytet. Aby zwiększyć swój efekt, polecił sam i bez konsultacji z nikim, co powoduje kapitał; pod tym pretekstem zabijał, wysyłał na wygnanie, skazał na konfiskatę mienia podejrzanych, swoich wrogów, a nawet tych, od których nie mógł się spodziewać nic poza szczątkami.
Jego ciosy uderzyły przede wszystkim w Senat : wyeliminował wielu członków i zdecydował, że nie zostaną zastąpieni, aby osłabić porządek: pozbawiony prestiżu byłby mniej oburzony, gdyby nie konsultowano się z nim w żadnej sprawie ”
- Liwiusz , Historia rzymska , I , 49 .
Nieskończoność w wojnie przeciwko łacinników , że eliminuje swoich przeciwników przez oszustwa ( Turnus Herdonius z Aricia ), on triumfuje nad Wolsków i chwyta Suessa Pometia następnie Gabies bez wypalania strzał, dzięki trick syna, Sekstusem Tarquin . Następnie król zawarł pokój z Eques i odnowił traktat z Etruskami . Ukończył główne prace ( Cloaca Maxima , Circus Maximus , itd.), Zreorganizował armię i zbudowane na Kapitolu na świątynię poświęconą Jowisza .
Sextus Tarquin , równie gwałtowny jak jego ojciec, zakochuje się w Lucrèce , żonie jednego z jego rodziców i generała, Tarquina Collatina , i gwałci ją. Lukrecja popełniła samobójstwo ze wstydu, Tarquin Collatin wychowuje ludzi z pomocą swojego kuzyna Lucjusza Juniusa Brutusa , jego ojczyma Spurius Lucretius Tricipitinus i Publiusa Valerius Publicola .
„VIII. - Lucjusz Tarquin, tyrański, siódmy i ostatni z królów, pokonał Volsci , naród położony w niewielkiej odległości od miasta, na drodze do Kampanii . On stonowane miasto Gabies i Suessa Pometia , zawarł pokój z Tuscans i zbudowany do świątyni Jowisza na Kapitolu . Później, podczas oblężenia Ardée , miasta położonego osiemnaście mil od miasta, stracił koronę. Rzeczywiście, jej syn, również Tarquin, Tarquin Młodszy , zgwałcił kobietę z najwyższej szlachty, Lucrèce , bardzo cnotliwą żonę Collatin , a ten, po tym, jak skarżył się na tę zniewagę mężowi, jej ojcu i jej. przyjaciele, zostali zabici na ich oczach. Aby ją pomścić, Brutus , chociaż sam był krewnym Tarquina, podburzył lud i odebrał władzę królewską Tarquinowi. Wkrótce armia, która pod rozkazami samego króla oblegała miasto Ardea , również opuściła tego księcia, a kiedy przybył do miasta, zastał drzwi zamknięte i został wykluczony. Po dwudziestu pięciu latach sprawowania władzy uciekł z żoną i dziećmi. Tak więc widzieliśmy w Rzymie w ciągu dwustu czterdziestu trzech lat siedmiu następców po sobie, podczas gdy Rzym wciąż miał tylko jedno imperium rozciągające się zaledwie do piętnastej mili . "
- Eutrope , Abridged of Roman history (tłumaczenie Maurice Rat)
Król i jego rodzina, wypędzeni z Rzymu, schronili się w Etrurii, a republika została proklamowana w 509 rpne. AD Według Liwiusza : „Rzym był teraz wolny. » Wkrótce potem Sextus Tarquin ginie zamordowany w Gabies .
Starożytny rzymski festiwal Regifugium lub Fugalia , obchodzone tego zwolnienia na 24 lutego (lub 23?).
Jeden z jego synów wkrótce potem zabija Brutusa , a Tarquin zostaje pokonany w tej bitwie. W następnym roku przekonał króla Clusium do przemarszu na Rzym, ale Porsenna poddał się przed wyczynami Rzymian. Kilka lat później, jego zięć- Oktawiusz Mamilius , dowódca łacinników , został po raz kolejny pokonany w bitwie nad jeziorem Regilla i wycofał się do Cumes , gdzie zmarł około 495 roku pne. AD i uczynił swojego gospodarza Aristodemusa swoim spadkobiercą.
Sebastiano Ricci w latach 1700 - 1704 przedstawia historię opowiedzianą przez Liwiusza o wyroczni, z którą konsultowali się jego synowie. „Wąż w niewytłumaczalny sposób wyłonił się z kolumny pałacu królewskiego. Brutus towarzyszy swoim kuzynom Tytusowi i Arrunowi, synowi Tarquina , w Delfach , aby skonsultować się z wyrocznią w sprawie niedawnego cudu. Po zadaniu pytania synowie Tarquina ponownie przesłuchują wyrocznię, aby dowiedzieć się, który z synów Wspaniałego przejdzie po nim. Wyrocznia oświadcza, że tron trafi do tego, który jako pierwszy obejmie swoją matkę. Nieobecność Sekstusa Tarquina, bracia przysięgają, że zachowają tajemnicę. Tak więc Brutus, po zinterpretowaniu wyroczni na swój własny sposób, dobrowolnie potyka się i całuje ziemię, wykonując bez słowa wyrocznię: ziemia jest zwykłą matką ludzi… ” Ten obraz jest przechowywany w miejskim muzeum w Padwie.
Plutarch w swoich Parallel Lives podaje krótki opis panowania Tarquina Wspaniałego we wstępie do książki poświęconej Publicoli i wydarzeniom, które wyznaczają koniec królestwa i początek republiki.
„Tarquin Wspaniały nie zdobył władzy honorowymi środkami, ale wbrew pobożności i prawom; nie wykonywał tego jako król, ale z zuchwałością tyrana . Ludzie uznali go za odrażającego i obrzydliwego; skorzystał z okazji, by zbuntować się przeciwko nieszczęściu , jakiego doznała Lukrecja , która została zgwałcona i popełniła samobójstwo. Lucjusz Brutus , który zdecydował się zmienić swój ustrój polityczny, natychmiast udał się na poszukiwanie Valeriusa i przy jego najgorętszym wsparciu wypędził królów. "
- Plutarch , Parallel Lives , Publicola, I, 3
: dokument używany jako źródło tego artykułu.