Collatie

Collatie ( łac  . Collatia ) to starożytne miasto w Lacjum, około 15 km na północny wschód od Rzymu , nad dopływem rzeki Anio , przy Via Collatina .

Virgil prezentuje cytadeli Collatie jako Łacińskiej kolonii z Albe-la-Longue .

Według Liwiusza , że Sabinach są bici przez Tarquin Starszego i zmuszony prosić o pokój. Collatie i całe jej terytorium zostaje scedowane na Rzym zgodnie z formułą deditio  :

„Król zwracając się do posłów zapytał ich:„ Czy jesteście posłami i oratorami wysłanymi przez ludzi z Collatin, aby oddać was i mieszkańców Collatie w moją władzę? - Tak. - Ludzie z Kolatyny mogą go swobodnie rozporządzać? - Tak. - Poddajcie się mnie i ludowi rzymskiemu, wam, mieszkańcom Collatie, miastu, wsi, wodom, granicom, świątyniach, ruchomości, wreszcie wszystko, co boskie i ludzkie? - Tak. - Cóż. , Przyjmuję w swoim imieniu i w imieniu narodu rzymskiego. " "

Liwiusz , Historia rzymska , księga I, 37

Miasto zostaje powierzone Egeriusowi , ojcu Lucjusza Tarquiniusa Collatinusa , który wywodzi z tego miasta swoje cognomen . To właśnie w tym mieście, w domu Tarquin Collatin , że jego żona, Lukrecji , zostaje zgwałcona przez Sekstusa Tarquin , syn Tarquin Superb , który według legendy, wytrąca koniec królewskiej i wygnania. Wieczyste z Tarquins .

W czasach Cycerona miasto straciło na znaczeniu, co potwierdził Strabon w paragrafie dotyczącym miast Sabine, w którym jest napisane, że Collatie i inne miasta „utworzyły nie tak jak dziś proste wioski, czy nawet proste szczególne nieruchomości, ale jako wiele małych miasteczek » . Pliniusz Starszy wskazuje to jako zaginione miasto Lacjum  : „Kiedyś należały do ​​pierwszego regionu, w Lacjum, słynne miasta, [… lista miast…] Collatia [… lista miast…] w sumie 53 ludy starożytnego Lacjum, które zniknęły bez śladu ” .

Źródła

Uwagi

  1. Wergiliusz , Eneida , Pieśń VI, 774
  2. Liwiusza , Historia rzymska , księga I, 37
  3. Liwiusza , Historia rzymska , księga I, 57-60
  4. Cycero , Prawo rolne , Przemówienie II, 35
  5. Strabo , Universal Geography , Book V, 3
  6. Pliniusz Starszy , Historia naturalna , Księga III, str.9

Bibliografia