Stenotrophomonas maltophilia
Stenotrophomonas maltophilia
Gatunki
Stenotrophomonas maltophilia ( Hugh , 1981 ) Palleroni & Bradbury , 1993
Stenotrophomonas maltophilia to A gatunki z bakterii tlenowych surowy w Gram-ujemnych , oksydaza ujemna - co odróżnia się od innych członków rodzaju - rodzaju Stenotrophomonas .
S. maltophilia jest nieco mniejsza (0,7–1,8 × 0,4–0,7 μm) niż inni przedstawiciele rodzaju, ruchliwa dzięki wici polarnej, dobrze rośnie na agarze MacConkey i tworzy kolonie barwione.
S. maltophilia jest wszechobecna w środowiskach wodnych, glebie i roślinach; był również używany w zastosowaniach biotechnologicznych. U pacjentów z obniżoną odpornością S. maltophilia może powodować zakażenia szpitalne.
Patogeniczność
Czynnik chorobotwórczy, zwłaszcza u pacjentów z obniżoną odpornością i hospitalizowanych na oddziale intensywnej terapii. Dlatego uważa się, że jest patogenem oportunistycznym odpowiedzialnym za zakażenia szpitalne, które są trudne do leczenia, ponieważ bakterie są wielolekowo oporne na antybiotyki .
S. maltophilia często kolonizuje wilgotne powierzchnie, takie jak rurki stosowane w wentylacji mechanicznej i założone na stałe cewniki moczowe, a także urządzenia medyczne, takie jak cewniki ssące i endoskopy. Infekcję zwykle ułatwia obecność materiału protetycznego (plastik lub metal), a najskuteczniejszym leczeniem jest usunięcie materiału protetycznego (najczęściej cewnik do żyły centralnej lub podobny przyrząd). S. maltophilia silnie przylega i tworzy biofilm na plastikowych powierzchniach, chociaż zdolności te mogą się znacznie różnić w zależności od szczepu. Hydrofobowość jest skorelowana z skuteczną adhezją i tworzeniem się biofilmów na powierzchni styropianu. S. maltophilia jest często związana z Pseudomonas aeruginosa i tworzy wielospecyficzne biofilmy. S. maltophilia silnie wpływa na architekturę struktur P. aeruginosa, powodując rozwój wydłużonych włókien. Zmiany te zachodzą z powodu dyfuzyjnego komórkowego czynnika sygnalizacyjnego kodowanego przez S. maltophilia.
Rozwój S. maltophilia w kulturach mikrobiologicznych próbek dróg oddechowych lub moczu jest trudny do interpretacji ze względu na jego niską patogeniczność i nie stanowi dowodu zakażenia. [2] Jeśli jednak jest wyhodowany z miejsc, które normalnie byłyby sterylne (np. Krew), oznacza to zwykle prawdziwą infekcję.
U osób z prawidłową odpornością S. maltophilia jest stosunkowo rzadką przyczyną zapalenia płuc , infekcji dróg moczowych lub bakteriemii ; u pacjentów z obniżoną odpornością S. maltophilia jest rosnącym źródłem utajonych infekcji płuc. Wskaźniki kolonizacji S. maltophilia u osób z mukowiscydozą wzrosły.
Zaangażowanie tak różnych infekcji, jak zapalenie opon mózgowych , zapalenie wsierdzia , pneumopatie (zwłaszcza u osób z mukowiscydozą ).
Leczenie
S. maltophilia jest naturalnie oporna na wiele antybiotyków o szerokim spektrum działania (w tym wszystkie karbapenemy ) ze względu na produkcję dwóch chromosomalnych indukowanych metalo-β-laktamaz (oznaczonych jako L1 i L2), co bardzo utrudnia leczenie zakażonych pacjentów. S. maltophilia jest wszechobecna w środowisku i niemożliwa do wyeliminowania, co również bardzo utrudnia zapobieganie.
Badanie wrażliwości wymaga niestandardowych technik hodowlanych (inkubacja w temperaturze 30 ° C) Badanie w niewłaściwej temperaturze skutkuje nieprawidłowym określeniem izolatów jako wrażliwych, gdy w rzeczywistości są one oporne
S. maltophilia nie jest zjadliwym organizmem i często usunięcie zakażonej protezy jest wystarczające do wyleczenia infekcji; antybiotyki są potrzebne tylko wtedy, gdy nie można usunąć protezy. Wiele szczepów S. maltophilia jest wrażliwych na kotrimoksazol i tikarcylinę , chociaż wzrosła oporność. Na ogół jest wrażliwy na piperacylinę i ceftazydym . Tygecyklina jest również skutecznym lekiem. Polimyksyna B może być skutecznym leczeniem, przynajmniej in vitro, ale nie bez częstych skutków ubocznych.
Epidemiologia
Zakażenia Stenotrophomonas są związane z wysoką zachorowalnością i śmiertelnością u osób z ciężkim upośledzeniem odporności i osłabieniem. Czynniki ryzyka związane z zakażeniem Stenotrophomonas obejmują AIDS, nowotwory złośliwe, mukowiscydozę , neutropenię , wentylację mechaniczną , cewniki do żyły centralnej, niedawną operację, uraz, przedłużoną hospitalizację, przyjęcie na oddział intensywnej terapii i stosowanie antybiotyków o szerokim spektrum działania
Historia
W przeszłości Stenotrophomonas maltophilia nosiło kilka różnych nazw. Po raz pierwszy został znaleziony w wysięku opłucnowym w 1943 roku i otrzymał nazwę Bacterium bookeri. W 1961 r. Przemianowano ją na Pseudomonas maltophilia. W 1983 r. Została przeniesiona do rodzaju Xanthomonas, a ostatnio do Stenotrophomonas w 1993 r.
Uwagi i odniesienia
-
Berg G, Roskot N, Smalla K, „ Genotypic and fenotypic relations between Clinic and Environmental izolates of Stenotrophomonas maltophilia ”, J Clin Microbiol , vol. 37 N O 111999, s. 3594–600 ( PMID 10523559 , PMCID 85701 )
-
(w) Gilligan PH Lum G, BY VanDamme, S Whittier, Burkholderia, Stenotrophomonas, Ralstonia, Brevundimonas, Comamonas, Delftia, Pandoraea i Acidivorax. W: Manual of Clinical Microbiology (Murray PR, Baron EJ, Jorgensen JH et al. Eds) , Washington, ASM Press, Washington, DC,2003, 8 th ed. , twarda oprawa ( ISBN 978-1-55581-255-3 , LCCN 2002074595 ) , s. 729–748
-
Ya Ting Chang , Chun Yu Lin , Yen Hsu Chen i Po-Ren Hsueh , „ Aktualizacja dotycząca zakażeń wywoływanych przez Stenotrophomonas maltophilia, ze szczególnym uwzględnieniem mechanizmów oporności i opcji terapeutycznych ”, Frontiers in Microbiology , vol. 6,1 st styczeń 2015, s. 893 ( PMID 26388847 , PMCID 4557615 , DOI 10.3389 / fmicb.2015.00893 )
-
(w) Arianna Pompilio , Raffaele Piccolomini , Carla Picciani , Domenico D'Antonio , Vincenzo Savini i Giovanni Di Bonaventura , „ Czynniki związane z przyleganiem i tworzeniem biofilmu to polistyren Stenotrophomonas maltophilia: rola powierzchni komórek w hydrofobowości i ruchliwości ” , Listy mikrobiologiczne FEMS , t. 287 n o 1,2008, s. 41–47 ( PMID 18681866 , DOI 10.1111 / j.1574-6968.2008.01292.x )
-
(w) Robert P. Ryan , Yvonne Fouhy Belen Fernandez Garcia , Steven A. Watt , Karsten Niehaus , Liang Yang , Tim Tolker-Nielsen i J. Maxwell Dow , „ Sygnalizacja międzygatunkowa za pośrednictwem rozproszonego czynnika sygnałowego Stenotrophomonas maltophilia wpływa na tworzenie biofilmu i tolerancja polimyksyny u Pseudomonas aeruginosa ” , Molecular Microbiology , tom. 68, n o 1,2008, s. 75–86 ( ISSN 0950-382X , PMID 18312265 , DOI 10.1111 / j.1365-2958.2008.06132.x )
-
(w) Nicholas Dufour i Reeta Prusty Rao , „ Wtórne metabolity i inne małe cząsteczki jako patogenne sygnały międzykomórkowe: sygnalizacja drobnocząsteczkowa ” , FEMS Microbiology Letters , tom. 314 n o 1,2011, s. 10–17 ( PMID 21114519 , DOI 10.1111 / j.1574-6968.2010.02154.x )
-
McGowan J, „ Odporność na niefermentujące bakterie Gram-ujemne: oporność wielolekowa do maksimum ”, Am J Med , vol. 119 N O 6 Suppl 12006, S29–36; dyskusja S62–70 ( PMID 16735148 , DOI 10.1016 / j.amjmed.2006.03.014 )
-
Waters V, Gómez M, Soong G, Amin S, Ernst R, Prince A, „ Immunostymulatory properties of the emerging pathogen Stenotrophomonas maltophilia ”, Infect Immun , vol. 75, n o 4,2007, s. 1698–703 ( PMID 17220304 , PMCID 1865680 , DOI 10.1128 / IAI.01469-06 )
-
M Denton i KG Kerr , „ Microbiological and Clinical Aspects of Infection Associated with Stenotrophomonas maltophilia ”, Clinical Microbiology Reviews , vol. 11, n o 1,1998, s. 57–80 ( PMID 9457429 , PMCID 121376 , DOI 10.1128 / CMR.11.1.57 )
-
Wheat PF, Winstanley TG, Spencer RC, „ Effect of temperature of antimicrobial susvences of Pseudomonas maltophilia ”, J Clin Pathol , vol. 38 N O 9,1985, s. 1055–8 ( PMID 4044874 , PMCID 499358 , DOI 10.1136 / jcp.38.9.1055 , czytaj online )
-
Wilcox MH, Winstanley TG, Spencer RC, „ Zewnętrzne profile białek błony śluzowej izolatów Xanthomonas maltophilia wykazujących zależną od temperatury wrażliwość na gentamycynę ”, J Antimicrob Chemother , tom. 33, n o 3,1994, s. 633–666 ( PMID 8040133 , DOI 10.1093 / jac / 33.3.663 )
-
Pankuch GA, Jacobs MR, Applebaum PC, „ Podatność 123 Xanthomonas maltophilia szczepów na klinafloksacynę, PD131628, PD138312, PD140248, ciprofloxacin, and ofloxacin ”, Antimicrob Agents Chemother , vol. 38 N O 21994, s. 369–370 ( PMID 8192468 , PMCID 284459 , DOI 10.1128 / AAC.38.2.369 )
-
Pankuch GA, Jacobs MR, Rittenhouse SF, Appelbaum PC, „ Podatność 123 szczepów Xanthomonas maltophilia na osiem beta-laktamów (w tym inhibitor beta-laktam-beta-laktamazy) i cyprofloksacyna testowana pięcioma metodami ”, Antimicrob Agents Chemother , lot . 38 N O 10,1994, s. 2317–22 ( PMID 7840563 , PMCID 284737 , DOI 10.1128 / AAC.38.10.2317 )
-
Al-Jasser A, „ Stenotrophomonas maltophilia odporność na trimetoprim-sulfametoksazol: narastający problem ”, Ann Clin Microbiol Antimicrob , tom. 5,2006, s. 23 ( PMID 16978420 , PMCID 1578578 , DOI 10.1186 / 1476-0711-5-23 )
-
John Bradley , Nelson's Pediatric Antimicrobial Therapy, 23 wydanie , AAP,2017
-
Kwa AL, Low JG, Lim TP, Leow PC, Kurup A, Tam VH, „ Niezależne predyktory śmiertelności u pacjentów z dodatnimi kulturami Stenotrophomonas maltophilia ”, Ann Acad Med Singap , vol. 37 N O 10,2008, s. 826-30 ( PMID 19037515 )
-
Falagas ME, Kastoris AC, Vouloumanou EK, Rafailidis PI, Kapaskelis AM, Dimopoulos G, „ Attributable mortality of Stenotrophomonas maltophilia Infection: a systematic review of the literature ”, Future Microbiol , vol. 4, n O 9,2009, s. 1103–9 ( PMID 19895214 , DOI 10.2217 / fmb.09.84 )
-
Paez JI, Costa SF, „ Czynniki ryzyka związane ze śmiertelnością z powodu zakażeń wywołanych przez Stenotrophomonas maltophilia: a systematic review ”, J Hosp Infect , vol. 70 N O 22008, s. 101–8 ( PMID 18621440 , DOI 10.1016 / j.jhin.2008.05.020 , czytaj online )
Odniesienia taksonomiczne
Linki zewnętrzne