Singleyrac

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako będący na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł z gminy Francja .

Singleyrac
Singleyrac
Wieś Singleyrac.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Dordogne
Miasto Bergerac
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Portes Sud Périgord
Mandat burmistrza
 Krystyna Lacotte
2020 -2026
Kod pocztowy 24500
Wspólny kod 24536
Demografia
Ludność
miejska 		283  mieszk. (2018 spadek o 9,29% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 40  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 44 ′ 15 ″ północ, 0° 27 ′ 55 ″ wschód
Wysokość Min. 72  m
Maks. 177  mln
Powierzchnia 7,09  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Bergerac
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Południowy Bergerac
Ustawodawczy Drugi okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Singleyrac
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Singleyrac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Singleyrac
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Singleyrac

Singleyrac jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Geografia

Generał

Gmina położona na obszarze miejskim Bergerac i na krótko graniczy od północy z Gardonnette , dopływem Dordogne .

Gminy przygraniczne

W 2019 r. Singleyrac graniczy z sześcioma innymi gminami. Na północny wschód znajduje się nieco ponad 300 metrów od Monbazillac .

Gminy graniczące z Singleyrac
Sigoulès-et-Flaugeac Rouffignac-de-Sigoulès Ribagnac
Singleyrac Sadillac
Saint-Julien-Innocence-Eulalie Razac-d'Eymet

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży reliefów.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,7  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,5 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 8,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15,1  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 850  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,8 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,9 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „St. Lawrence Vign” w miejscowości Saint-Laurent-des-Vignes , oddana do użytku w 1962 roku i znajduje się 9  km na ptaka lotu , gdzie średnia roczna temperatura w okresie 1981-2010 wynosi 13,2  °C, a suma opadów wynosi 794,4  mm . Na najbliższej stacji meteorologicznej historycznego „Bergerac”, w miejscowości Bergerac , zleciła w 1988 i 13  km , średnie roczne zmiany temperatury od 13,2  ° C na okres 1971-2000, do 13, 1  ° C na latach 1981 2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Singleyrac jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Bergerac , którego jest miastem w koronie. Obszar ten, obejmujący 73 gminy, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (89,5% w 2018 r.), w proporcji identycznej jak w 1990 r. (89,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (51,3%), niejednorodne użytki rolne (25%), lasy (10,5%), uprawy trwałe (9,4%), łąki (3,8%) .

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

W Occitan miasto nosi nazwę Singlairac .

Stare wzmianki: Singleyracum , Saint Gleyrac (1680).

Historia

W 1680 nosiła nazwę Saint-Gleyrac.

Początkowo włączony do Rewolucji w gminie Sadillac i Gleyrac , po kilku latach Gleyrac odłączył się od niej, a następnie stał się Singleyracem.

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne

Od 1790 r. miasto Singleyrac było przyłączone do kantonu Ribagnac, który zależał od okręgu Bergerac, aż do 1795 r., kiedy okręgi zostały zniesione . Kiedy ten kanton zostanie usunięty na mocy prawa 8 pluviôse roku IX (28 stycznia 1801 r.) w odniesieniu do „zmniejszenia liczby sędziów pokoju  ” gmina jest przyłączona do kantonu Eymet zależnego od powiatu Bergerac .

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2001 roku Singleyrac dołączył do społeczności gmin Val et Coteaux d'Eymet od momentu jej powstania . To jest rozpuszczane w31 grudnia 2013 r. i zastąpiony w 1 st styczeń 2014przez wspólnotę gmin Portes sud Périgord .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca w spisie z 2017 r. od 100 do 499 mieszkańców, w 2020 r. wybrano jedenastu radnych gminy .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
Marzec 1971 maj 2020 Jean-Roger Lacotte PCF Emerytowany z lokalnej służby cywilnej,

Przewodniczący gminy Val et Coteaux d'Eymet (2002-2013)

maj 2020 W trakcie Krystyna Lacotte    

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Singleyrac zauważa:

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 roku.

W 2018 r. miasto miało 283 mieszkańców, o 9,29% mniej w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1856
267 262 280 267 274 264 276 243 230
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
238 261 240 242 232 219 192 166 176
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
177 175 133 139 165 157 165 151 168
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015 2018
129 115 127 164 234 290 310 290 283
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Zatrudnienie

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 131 osób, czyli 45,2% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (dwudziestu) nieznacznie wzrosła w porównaniu z 2010 r. (dziewiętnaście), a stopa bezrobocia tej aktywnej ludności wynosi 15,3%.

Zakłady

W 31 grudnia 2015gmina ma trzydzieści zakładów, z których trzynaście działa w handlu, transporcie lub usługach, dziewięć w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, trzy w budownictwie, trzy związane są z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działalnością społeczną, a dwa w przemyśle.

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Dziedzictwo naturalne

Na północy Gardonnette graniczy z terenem gminy na około 500 metrów. Strumień i jego brzegi, a także dolne części jego dwóch dopływów, Grimoudou i Ayguessou, są częścią naturalnego obszaru typu I o znaczeniu ekologicznym, faunistycznym i florystycznym (ZNIEFF), gdzie rośnie roślina. rzadka, gwinea fritillary ptactwo ( Fritillaria meleagris ) i odwiedzane przez trzy gatunki nietoperzy  : nietoperz wielki ( Myotis myotis ), Minioptera Schreibersa ( Miniopterus schreibersii ) i podkowca euryale ( Rhinolophus euryale ).

Na południowy zachód od terytorium gminy wapienne nieużytki La Rochette, dzielone z gminą Saint-Julien-d'Eymet , są częścią innego typu I ZNIEFF dla kilku gatunków roślin, w tym sałaty wieloletniej ( Lactuca perennis ), uważanej za oznaczania gatunku .

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  2. "  Klimat we Francji metropolitalnej  " , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020(dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  4. Słowniczek - Opady , Météo-France
  5. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  6. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  7. „  Station Météo-France Saint-Laurent Vign - metadata  ” , na stronie datepubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  8. „  Orthodromy between Singleyrac and Saint-Laurent-des-Vignes  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  9. „  Stacja Météo-France Saint-Laurent Vign – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na stronie data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Orthodromy between Singleyrac and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  11. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  12. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  14. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  15. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 26 marca 2021 ) .
  16. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  17. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  20. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultowana 15 kwietnia 2014 r.
  21. M. le Vicomte de Gourgues, topograficzna Słownik Departament Dordogne , Paryż, 1873.
  22. Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „  Notice communale: Sadillac  ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (dostęp 10 kwietnia 2013 r . ) .
  23. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  24. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 16 września 2020 r.
  25. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 26 listopada 2020 r.
  26. Departmental Związek burmistrzów Dordogne , obejrzano 1 st września 2014 r.
  27. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  9 .
  28. „  Wykaz orzecznictwa gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 15 stycznia 2021 r . ) .
  29. Organizacja spisu na insee.fr .
  30. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. Kompletny plik - Gmina Singleyrac (24536) - Działalność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultacja 31 stycznia 2019 r.
  33. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 31 stycznia 2019 r . ) .
  34. Kompletny plik – Gmina Singleyrac (24536) – Aktywne zakłady według sektora działalności – tabela CEN T1 na stronie internetowej Insee , skonsultowana 31 stycznia 2019 r.
  35. Abbé Carles, Słownik parafii Périgord , edycje Roc de Bourzac, Bayac, 2004, (ponowne wydanie identyczne z tym z 1884 roku: posiadacze i patroni diecezji Périgueux i Sarlat ), ( ISBN  2-87624-125- 0 ) , s.  172 .
  36. [PDF] Vallée de la Gardonnette , INPN , dostęp 25 grudnia 2018 r.
  37. Mapa ZNIEFF 720014276 , INPN , konsultowana 24.12.2018 r. W celu poprawnej wizualizacji strefy w odniesieniu do gmin należy kliknąć w lewym górnym rogu na niebieskim globusie ziemskim, obniżyć wartość warstwy „Metropolia: ZNIEFF1” na 0 i zwiększ krycie warstwy „Mapy IGN” do 1 .
  38. [PDF] Pustkowie Clacaire w La Rochette , INPN , dostęp 17 października 2018 r.
  39. Mapa ZNIEFF 720014236 , INPN , konsultowana 17.10.2018 r. W celu poprawnej wizualizacji strefy w odniesieniu do gmin należy kliknąć w lewym górnym rogu na niebieskim globusie ziemskim, obniżyć wartość warstwy „Metropolia: ZNIEFF1” na 0 i zwiększ krycie warstwy „Mapy IGN” do 1 .