Simone Renant
Simone Renant
Wymowa
Georgette Buigny , znana jako Simone Renant , jest francuską aktorką , urodzoną19 marca 1911w Amiens i zmarł dnia29 marca 2004 r.w Garches .
Biografia
Trening
Simone Renant wstąpiła do Konserwatorium w Amiens w 1926 roku, skąd odeszła dwa lata później z pierwszą nagrodą w dziedzinie sztuki dramatycznej. Następnie przyjechała do Paryża i spędziła trzy lata w konserwatorium przy rue de Madrid, gdzie w 1932 otrzymała drugą nagrodę.
Rodzina
Była w szczególności żoną dziennikarza Charlesa Gombaulta (prawdziwe nazwisko Charles Weiskopf), którego poślubiła w 1933 roku . Po rozwodzie z tym ostatnim wyszła za mąż za reżysera Christiana-Jaque'a, a następnie producenta Alexandre'a Mnouchkine'a .
Kariera artystyczna
Zaczęła na scenie z André Luguet następnie w Théâtre du Vieux-Colombier w klasycznych ról, a następnie w kinie, w 1932 roku, z La Folle Nuit , potem Escale w roku 1935. Na planie z Sacha Guitry za Perły Korony , ona spotkanie Christian-Jaque poślubiła w 1940 roku w 1943 roku, jest Marie-Ange (z Jean Marais ) w podróży bez nadziei z Christian-Jaque . Jedną z jej najlepszych ról będzie rola fotografki w Quai des Orfèvres w 1947 roku.
Po 1954 r. będzie miała tylko małe role lub udziały w kinie, a bardziej poświęci się teatrowi i telewizji.
Jest członkiem jury Festiwalu Filmowego w Cannes w 1960 roku . Odejdzie na emeryturę z zawodu aktorki w 1982 roku, z ostatnim udziałem w filmie telewizyjnym, który zostanie wyemitowany w 1983 roku.
Jest pochowana w Marly-le-Roi .
Teatr
-
1933 : Le Bonheur d' Henry Bernstein , reżyseria autor, Théâtre du Gymnase
-
1935 : Margot d ' Édouard Bourdet , reżyseria Pierre Fresnay , Théâtre Marigny
-
1935 : Nie było więzień przez Jean Anouilh , Théâtre des Ambassadeurs
-
1937 : Pańska Vines przez Roberta de Flers i Francis de Croisset , Théâtre de la Michodière
-
1937 : Baignoire B. przez Maurice Diamant-Berger , kierowane przez Jean muru , Théâtre Marigny
-
1938 : Femmes przez Clare Boothe , adaptacja Jacques Deval reżyserii Jane Marnac i Juliette Delannoy , Théâtre Pigalle
-
1939 : Król Francji przez Maurice Rostand reżyserii Harry Baur , Théâtre de l'Oeuvre
-
1942 : Młoda dziewczyna znana przez André Hagueta , reżyseria Louis Ducreux , Théâtre des Bouffes-Parisiens
-
1944 : Polowanie na Monsieur! przez Georges Feydeau reżyserii Jean Darcante , Pałacu
-
1946 : Mind Games autorstwa Noel Coward , w reżyserii Pierre Dux , Théâtre de la Madeleine
-
1947 : Pójdziemy do Valparaiso przez Marcel Achard reżyserii Pierre Blanchar , Théâtre de l'Athénée
-
1948 : Pójdziemy do Valparaiso przez Marcel Achard reżyserii Pierre Blanchar , Théâtre des Ambassadeurs
-
1950 : Le Voyage de Henry Bataille , reżyseria Henri Bernstein , Théâtre des Ambassadeurs
-
1950 : Victor przez Henry Bernstein , w reżyserii autora, Théâtre des Ambassadeurs
-
1953 : treize stole przez Marc-Gilbert Sauvajon reżyserii autora, Théâtre des Capucines
-
1954 : Treize à tabeli przez Marc-Gilbert Sauvajon reżyserii autora, Théâtre des Célestins
-
1956 : La Gueule du Loup przez Stephena Wendt Marc-Gilbert Sauvajon reżyserii Marc-Gilbert Sauvajon , Théâtre de la Porte-Saint-Martin
-
1957 : Patate przez Marcel Achard reżyserii Pierre Dux , Théâtre Saint-Georges
-
1959 : The Light Serce przez Samuela Taylora i Cornelia Otis Skinnera , w reżyserii Jacques'a Charona , Théâtre de l'Athénée
-
1961 : Jak drodzy są mężczyźni! przez Jaime Sylasa , w reżyserii Roberta Manuel , Théâtre Daunou
-
1962 : Le Guilledou przez Michael Clayton Hutton , w reżyserii Roberta Manuel , Théâtre Michel
-
1964 : Jaja strusia o Andre Roussin kierowanego przez autora, Teatru Madeleine
Filmografia
Kino
Telewizja
Bibliografia
- Wywiad przez Paule Corday-Marguy "Simone Renant, czule rozsądnym", Pon filmowej n ° 444 , Paryż,23 lutego 1955, s. 14
- Yvan Foucart, Słownik zaginionych aktorów , wyd. Yvan Foucart, 2007 ( wydanie N III ); 1 st ed. 2000.
-
Olivier Barrot i Raymond Chirat , Noir et Blanc - 250 francuskich aktorów w kinie francuskim 1930-1960 , Paryż, Flammarion, 2000, s. 480–483
Linki zewnętrzne