Saulxures-lès-Vannes | |||||
![]() | |||||
![]() Heraldyka |
|||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Wielki Wschód | ||||
Departament | Meurthe-et-Moselle | ||||
Miasto | Toul | ||||
Międzyspołeczność | Wspólnota gmin Pays de Colombey i South Toulois | ||||
Mandat burmistrza |
Pascal Kaci +2.020 -2.026 |
||||
Kod pocztowy | 54170 | ||||
Kod wspólny | 54496 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Saulxurois | ||||
Ludność miejska |
371 mieszk. (2018 ![]() |
||||
Gęstość | 21 mieszk./km 2 | ||||
Geografia | |||||
Informacje kontaktowe | 48 ° 31 ′ 37 ″ na północ, 5 ° 48 ′ 29 ″ na wschód | ||||
Wysokość | Min. 271 m Maks. 427 m |
||||
Powierzchnia | 18,04 km 2 | ||||
Rodzaj | Gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Gmina z wyłączeniem atrakcji miejskich | ||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Meine w Saintois | ||||
Ustawodawczy | Piąty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Saulxures-lès-Vannes jest francuski gmina znajduje się w dziale z Meurthe i Mozela w tym Grand Est regionu .
Według danych Corine Land Cover , obszar gminy o powierzchni 1831 ha w 2011 r. Obejmował ponad 55% roślinności leśnej i krzewiastej, prawie 23% łąk, 19% różnych obszarów rolniczych i 3% terenów miejskich.
Oprócz strumienia Aroffe (3439 km), który stanowi granicę z sąsiednim miastem od północy, teren gminy jest nawadniany licznymi rzekami:
Określenie | Długość | |
---|---|---|
Allamps Pond Stream | 0,01 km | |
Craniere pit | 0,469 km | |
Poirot Earth Pit | 1,51 km | |
Strumień Courcelles | 0,709 km | |
Ruisseau de la Viole | 0,575 km | |
Strumień Etang Thiebeutin | 3518 km | |
Strumień Haouis | 0,998 km | |
Strumień Naux | 0,015 km | |
Ruisseau des Noirots | 2746 km | |
Land Creek | 0,006 km |
Pagny-la-Blanche-Côte Meuse |
Vannes-le-Chatel | Allamps |
Sauvigny Meuse |
![]() |
Barisey-au-Plain |
Mont-l'Étroit |
Punerot Vosges |
Autreville Vosges |
Saulxures-lès-Vannes jest gminą wiejską, ponieważ należy do gmin o niewielkim lub bardzo małym zagęszczeniu w rozumieniu miejskiej siatki gęstości INSEE . Gmina jest również poza atrakcjami miejskimi.
Salsuria (870), Sauxures (Abbaye de Mureau), Saulxures (1700), Saulxures-les-Vannes (lub aux-Bois lub lès-Barisey w 1707) to różne pisownie wymienione w słowniku topograficznym Meurthego.
Vanne to toponim określający „okop budowany w rzece w celu zamknięcia przejścia dla ryb”.
Lepage i B Picart cytują mikrotoponimy :
Przeszłość ze szpitalem Gerbonvaux można odczytać w aktualnym toponimie „Corvée de gerbonvaux” (ryc. 1 - zakaz komunalny)
Beaupré cytuje Dominique E Olry w swoim katalogu archeologicznym o tym mieście:
„Według OIry'ego fragmenty rzymskich kafli w różnych miejscach. W 1848 r. Szkielety z resztkami broni zakopane pod ogromnymi kamieniami. "
Wskazuje również na terytorium sąsiedniego miasta, miejsce typu spur-barred, które może odpowiadać pre-celtyckiemu oppidum (miejsce zwane Côte Chapion )
wskazując w ten sposób na odkrycie artefaktów, które mogą świadczyć o siedlisku przed i podczas okupacji rzymskiej oraz później po upadku imperium .
Pojawienie się wioski odnotowujemy na dyplomach Frothaire'a z 836 ( Lepage ), Karola Łysego w 870 i Conrada le Salique w 1033
B Picart w swojej pracy z 1711 r. Wskazuje, że komandie i szpitale Gerbonval czerpały korzyści z dochodów z ziemi Saulxures. Wymienia również panów, którzy są również rentierami:
„… Sieurs Abbé de Lory, de Brovilliers, de Lignéville de Vannes, Baillivy de Marigny…”
Niedawno H. Lepage i E. Grosse zgadzają się na przytoczenie zakazu dwóch lenn (lub kadzielnic ): Mérigny i Comey , pierwszy również zwany Château de Marigny , należał pod koniec XVIII wieku do pana Baillivy'ego. de Mérigny, druga prosta farma. Archiwum ze zbioru dokumentów dotyczących historii Lotaryngii podaje, że właścicielką zamku była Dame Marguerite Pasguey, wdowa po lordu Bignepont, która musiała bronić się w procesie wytoczonym przez szpital Gerbonval, ponieważ był uważany za uzurpatora ich własności, zgodnie z ich słowami:
„Wcześniej, sześćdziesiąt i wiele lat temu, w Mérigny nie było zamku, chciał, aby ktoś zbudował wiejski dom z dala od wioski, który nazywa się château de Merigny. Ten bastiment który jest w finage Saulxures, w tym orki tę samą ziemię, jak to było wcześniej, można es ter wnioskodawcom prawo wybrać najlepszą wartość. Każdy, kto mieszka w tym domu, jest burżuazją Saulxures, nie panem wysokiej sprawiedliwości ”.
- Wydaje się oczywiste, że wpłata dziesięciny osobie innej niż Szpital Gerbonval, podczas gdy prawo to przysługiwało jej od 1323 r., Jak pisał B. Picart, motywowało to działanie .
W monografii nauczycieli z 1888 r. Miejsce Comey (czasami Comé) jest wymieniane jako stara forteca otoczona rowami, ale zniszczona bardzo dawno temu, być może po licznych przejściach wojsk i najeźdźców. Jednak to miejsce zwane „Kometą” zostałoby odbudowane w 1593 roku. Niedaleko na wysokości znajdowało się miejsce sprawiedliwości.
W pobliżu Saulxures-les-Vannes istniałaby również stara wioska: „Taperey” (obecny toponim Tapré ). Położone w kierunku Mont-l'Etroit można było znaleźć tam w 1888 roku mury fundamentowe, kamienie poczerniałe od ognia.
Saulxures był świadkiem i ofiarą wojny trzydziestoletniej, w wyniku której w 1710 r. W chwili opublikowania kościelnego Pouillé ojca Benoita mieszkało w sumie tylko 107 mieszkańców, ale prawie 900 w 1836 r. Podczas wyliczenia pojawiającego się w dziele ks. Grosse.
Aktywność cierpi od czasu 25 stycznia, 10 kwietnia, 10 lipca i 15 listopada Każdego roku targi Saulxures-lès-Vannes odbywały się od 1835 roku przez około pięćdziesiąt lat.
Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
Brakujące dane należy uzupełnić. | ||||
Marzec 1983 | Czerwiec 1995 | Jean-Claude Godfrin (1946-2005) | Nauczycielka francuskiego w Valcourt College w Toul | |
Czerwiec 1995 | Marzec 2001 | Anne-Marie Bracke | ||
Marzec 2001 | 2014 | Didier Schappler | ||
2014 | W toku (stan na 26 maja 2020 r.) |
Pascal Kaci Ponownie wybrany na kadencję 2020-2026 |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. Legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis powszechny opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji dotyczących kolejno wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, a legalne populacje w kolejnych latach szacuje się za pomocą interpolacji lub ekstrapolacji. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 r.
W 2018 roku miasto liczyło 371 mieszkańców, co stanowi wzrost o 2,2% w porównaniu do 2013 roku ( Meurthe-et-Moselle : + 0,34%, Francja bez Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
635 | 685 | 682 | 771 | 817 | 922 | 908 | 866 | 885 |
1856 | 1861 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 | 1901 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
796 | 812 | 788 | 777 | 735 | 680 | 666 | 626 | 572 |
1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
576 | 542 | 442 | 408 | 416 | 384 | 378 | 387 | 388 |
1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
380 | 345 | 319 | 333 | 378 | 373 | 360 | 369 | 371 |
H Lepage jest gadatliwy w swoim ogłoszeniu o tym tętniącym życiem mieście około 1850 roku:
"Surfować. terytorium : 661 ha na ziemi laboratoryjnej, 125 na łąkach, 51 na winorośli, 896 na drewnie, 52 na konopiach, sadach, ogrodach itp. Z hektara obsianego pszenicą można wydać 10 hektoli., W owsie 15; obsadzone winoroślą 60. Prawie nie wysiewa się jęczmienia ani żyta. Konie, zwierzęta rogate, ale głównie lochy, które mają znaczny powrót. Handel deskami i drewnem, żelazem, żeliwem itp. ; produkuje młocarnie zbożowe i sery typu Brie; magazyn tynków i płytek. ”
w ten sposób odtwarzając działalność nie tylko rolniczą i winiarską, ale także rzemieślniczą, a nawet przemysłową.
Benoit Picart w swojej pracy z 1711 r. Wspomina o dwóch młynach ( De la Haye i de l'Escouteux ), z których dochód trafił do panów wioski, E Grosse dodaje, że w 1836 r. Nie ma tam już produkcji drewnianych zegarów.
Sektor podstawowy obejmuje, oprócz gospodarstw i hodowli, zakłady związane z leśnictwem i rybakami. Według spisu rolnego Ministerstwa Rolnictwa (Agreste) z 2010 r. Gmina Saulxures-lès-Vannes była zorientowana głównie na produkcję bydła (wcześniej produkcja bydła i mleka ) na użytkowanych obszarach rolniczych o powierzchni około 1133 hektarów. (większa niż gminna powierzchnia uprawna) nieznaczny wzrost od 1988 r. - Stado liczące duże bydło spadło z 1405 do 1148 między 1988 a 2010 r. Pozostało tylko 9 gospodarstw z siedzibą w gminie zatrudniających 13 jednostek roboczych. (19 gospodarstw / 32 jednostki pracy w 1988 r.)