Sainte-Marie-de-Vatimesnil

Ten artykuł jest projekt dotycząca gminy z Eure .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Ratusz.
Administracja
Kraj Francja
Region Normandia
dział Eure
Dzielnica Les Andelys
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Vexin Normand
Mandat burmistrza
 Jean d'Astorg
2020 -2026
Kod pocztowy 27150
Wspólny kod 27567
Demografia
Ludność
miejska 		270  mieszk. (2018 wzrost o 6,72% w stosunku do 2013 roku)
Gęstość 37  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 49° 16 ′ 42 ″ północ, 1° 35 ′ 08 ″ wschód
Wysokość Min. Maks. 83  m
144  m²
Obszar 7,35  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Paryż
(gmina koronna)
Wybory
Oddziałowy Kanton Gisors
Ustawodawczy piąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Normandia
Zobacz na mapie administracyjnej Normandii Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Geolokalizacja na mapie: Eure
Zobacz na mapie topograficznej Eure Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Sainte-Marie-de-Vatimesnil

Sainte-Marie-de-Vatimesnil jest francuski gmina znajduje się w dziale z Eure , w tym Normandy regionu .

Geografia

Lokalizacja

Gminy graniczące z Sainte-Marie-de-Vatimesnil
Etrepagny Chauvincourt-Provemont
Hacqueville Sainte-Marie-de-Vatimesnil [1] Gamaches-en-Vexin
Richeville Muflainy Villers-en-Vexin

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „  zdegradowany klimat oceaniczny równin centrum i północy”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „zmienionego klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 10,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,9 dni
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 3,3 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 735  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,5 dnia
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być rejestrowane w stacji meteorologicznych z meteorologicznych France najbliższego „Buhy” w miejscowości Buhy zlecenie w 1986 roku znajduje się 11  km w linii prostej , w którym średnia roczna temperatura wynosi 11,1  ° C i ilość opadów wynosi 727,8  mm dla okresu 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Rouen-Boos”, w miejscowości Boos , w departamencie Seine-Maritime , oddanej do użytku w 1968 r. i na odległości 30  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 10,1  °C w okresie 1971-2000 o godz. 10,5  °C w latach 1981-2010, następnie 11  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Sainte-Marie-de-Vatimesnil jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Paryża , którego jest gminą w koronie. Obszar ten obejmuje 1929 gmin.

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (100% w 2018 roku), pewna część identyczna z 1990 (100%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (93,1%), niejednorodne użytki rolne (6,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Sainte-Marie-de-Vatimesnil składa się z połączenia Sainte-Marie-des-Champs (Eure) i Vatimesnil w 1844 roku

Hagiotoponym terenu jest potwierdzone w formie Beata Maria w Campis około 1240 roku.

Sainte-Marie, z Dame Marie , jest odpowiednikiem Notre-Dame . W języku dolnołacińskim termin dominus / domina był używany przed imieniem osoby, aby to uhonorować, przed użyciem słowa święty .

Słowo pole należy interpretować w obecnym znaczeniu w toponimii równiny uprawnej.

Vatimesnil : Walteri masnile około 1024; „Mesnil z Walterus  ”, od elementu toponimowego mesnil oznaczającego aż do Ancien Régime domenę wiejską oraz od germańskiego imienia osobistego, z którego wywodzą się nazwiska rodowe Vautier (forma normańska ) i Gautier (forma francuska ).

Fabuła

Sainte-Marie-de-Vatimesnil składa się z niedawnego spotkania administracyjnego (1844) Sainte-Marie-des-Champs (którego gmina w 1793 nosi nazwę Plaine-des-Champs ) i Vatimesnil.

Sainte-Marie-des-Champs

W 1250 r. twierdza Sainte-Marie-des-Champs należała do rodu Lebrun i liczyła 71 parafian.

W 1408 roku Jacques Lebrun był lordem Sainte-Marie-des-Champs. ten13 maja 1424Syn Roberta Alorge miał całe lenno Sainte-Marie-de-Champs przez wymianę na lenno Aveni . W 1766 Gaspard Maximilien de Levanout był lordem Sainte-Marie-des-Champs.

Sainte-Marie-des-Champs wydawało się być podzielone na trzy twierdze: La Haule, Grippière i Isle.

Około 1399 r. Sainte-Marie nazywano Sainte-Marie-des-Champs-sous-Gamaches, ponieważ zależał od dekanatu Gamaches . Wioska przyjęła wówczas nazwę Notre-Dame-des-Champs, a następnie Sainte-Marie-des-Champs. W 1676 r. w kaplicy kościoła wzmiankowana jest figura św. Barbary. Sainte Barbe był patronem Sainte-Marie-des-Champs. Pozostałości monumentalnego krzyża na zewnątrz kościoła pochodzą z około 1550 roku.

Vatimesnil

Vatimesnil to bardzo stara warownia zależna od Provemonta . Pierwszym znanym lordem jest Geoffroy w 1195, a następnie Richard w 1250.

Vatimesnil został nazwany Gaulier-Mesnil, Gautier-Mesnil, a następnie Vatimesnil.

Od 1250 do 1420 Vatimesnil należał do rodziny Lebrun , podobnie jak Sainte-Marie-des-Champs w tym samym okresie.

W 1420 r. król Anglii skonfiskował majątek Vatimesnil. W 1449 Vatimesnil należał do Guillaume de Cléraunay, w 1462 do Pierre'a de Cugnac, w 1522 do Barthélémy de l'Isle. ten5 grudnia 1601, Vatimesnil należy do Claude Sublet, aw 1626 do Claude Maillet, rycerza i jego rodziny do 1715.

Kaplica Notre-Dame-de-Consolation (po której nie ma już śladu) została zbudowana w 1667 roku przez Madeleine de Lyée i poświęcona św. Michałowi.

Vatimesnil został sprzedany w 1715 Pierre Georges Lefébure, doradcy króla Ludwika XV, doradcy parlamentu Rouen, ostatniemu panu feudalnemu Vatimesnil. Twierdza Vatimesnil była wówczas podzielona na dwie części: Grand Saint-Martin i Petit Saint-Martin.

W latach 1715-1844 Vatimesnil należał do rodziny Lefébure, a następnie (1767) do Pierre'a Henri de Vatimesnil.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
1833 1844 Antoine Lefebvre z Vatimesnil   Burmistrz Vatimesnil , zastępca, minister
1833 1844 François Adjutor de Fontenay   Burmistrz Sainte-Marie-des-Champs (Eure)
1844 1888 Marie Pierre de Vatimesnil   Pierwszy burmistrz nowej gminy
08-14-1887 1931 Henri de Vatimesnil   właściciel, były oficer, rycerz Legii Honorowej
1931 1935 Francois Garet    
1935 1944 Józef z Astorgu   Saint-Cyrien, odporny, zmarł w deportacji
1945 1957 Lucien Benard    
1957 1965 Claude Charpentier    
1965 1969 Roch Lavallee    
1969 1983 André Coville    
1983 2001 Michel gazier   Burmistrz honorowy
2001 2014 Jan z Astorgu    
2014 2020 Michel chantrelle    
2020   Jan z Astorgu    

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto liczyło 270 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,72% w porównaniu do 2013 r. ( Eure  : + 0,83%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
252 147 196 141 156 136 124 275 266
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
266 264 265 245 252 251 256 265 257
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
261 242 230 217 235 210 227 231 219
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
223 211 176 194 204 235 245 246 253
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
269 270 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium dyskryminacji między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Przez historyczną stację meteorologiczną należy rozumieć stację meteorologiczną, która została oddana do użytku przed 1970 r. i która znajduje się najbliżej gminy. Dane obejmują zatem co najmniej trzy okresy trzydziestoletnie (1971-2000, 1981-2010 i 1991-2020).
  5. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  6. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. „  Geoportal (IGN),„ Gminy 2016 ”aktywowana warstwa  ” .
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 26 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 26 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] "  Regionalne Obserwatorium Rolnictwa i Zmian Klimatu (Oracle) - Normandia  " , na normandie.chambres-agriculture.fr ,2020(dostęp 26 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Buhy - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 )
  9. „  Ortodromia między Sainte-Marie-de-Vatimesnil i Buhy  ” , na fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Station Météo-France Buhy-climatological sheet- statistics 1981-2010 and records  ” , na Dataespubliques.meteofrance.fr (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  11. „  Orthodromy between Sainte-Marie-de-Vatimesnil and Boos  ” , na fr.distance.to (dostęp 26 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  13. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1981-2010  ” , https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Rouen-Boos – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 26 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 12 maja 2021 )
  21. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 12 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
  22. Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  23. François de Beaurepaire - Nazwy gmin i byłych parafii Eure - Strona 180.
  24. René Lepelley , Nazwy miejscowości Normandii i Wysp Normandzkich , Paryż, Bonneton,Październik 1999, 223  s. ( ISBN  2-86253-247-9 ) , s.  159.
  25. François de Beaurepaire - Nazwy gmin i byłych parafii Eure - Strona 181.
  26. Marie Thérs̀e Morlet - 1968 - Nazwy osobowe na terytorium starożytnej Galii Tom 3: Nazwy osobowe zawarte w nazwach miejsc, Strona 462 ( ISBN  2222034272 ) .
  27. François de Beaurepaire - 1981 - Nazwy gmin i byłych parafii Eure, Strona 204.
  28. “  Kaplica Notre-Dame-de-Consolation.  " , Wskazówka n o  IA00017092, podstawa Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  29. Organizacja spisu na insee.fr .
  30. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  31. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  32. "  Kościół parafialny Sainte-Marie-des-Champs  " , zawiadomienie n o  IA00016993, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  33. Obserwatorium Dziedzictwa Religijnego .
  34. Szczegóły mebli dostępnych online Zawiadomienie n o  IM27004008 , bazy Palissy , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  35. „  Monumentalny krzyż  ” , zawiadomienie n o  IA00017005, bazy Merimee , francuskiego Ministerstwa Kultury .
  36. "  Château de Vatimesnil  " , zawiadomienie n o  IA00016991, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury .

Zobacz również

Linki zewnętrzne