Saint-Symphorien-sur-Saône

Ujście kanału Rodan-Ren na Saonie.

Administracja

Kraj

Francja

Region

Bourgogne-Franche-Comté

Departament

Złote Wybrzeże

Miasto

Beaune

Międzywspólnotowość

Wspólnota gmin Rives de Saône

Mandat burmistrza

Aline Donatiello
2020 -2026

Kod pocztowy

21170

Wspólny kod

21575

Demografia

Ludność
miejska

347 mieszk. (2018

)

Gęstość

44 mieszk./km 2

Geografia

Informacje kontaktowe

47 ° 06 ′ 12 ″ północ, 5° 18 ′ 17 ″ wschód

Wysokość

Min. 180 m
Maks. 191 m²

Powierzchnia

7,9 km 2

Jednostka miejska

gmina wiejska

Obszar atrakcji

Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta

Wybory

Oddziałowy

Kanton Brazey-en-Plaine

Ustawodawczy

piąty okręg wyborczy

Lokalizacja

Geolokalizacja na mapie: Bourgogne-Franche-Comté

Saint-Symphorien-sur-Saône

Geolokalizacja na mapie: Côte-d'Or

Saint-Symphorien-sur-Saône

Geolokalizacja na mapie: Francja

Saint-Symphorien-sur-Saône

Geolokalizacja na mapie: Francja

Saint-Symphorien-sur-Saône

Znajomości

Stronie internetowej

stsymphorien-saone.fr

Saint-Symphorien-sur-Saône jest francuski gmina znajduje się w kantonie Brazey-en-Plaine w dziale z Côte-d'Or w tym regionie Burgundia, Franche-Comté .

Geografia

Gminy przygraniczne

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Symphorien-sur-Saône jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, co znajduje odzwierciedlenie w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (70,5% w 2018 r.), co stanowi wzrost w porównaniu z 1990 r. (67,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (55%), lasy (15,5%), użytki zielone (14,4%), wody śródlądowe (5,5%), tereny podmokłe śródlądowe (4,4%) , tereny zurbanizowane (4,2%), niejednorodne tereny rolnicze (1,1%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Początki Saint-Symphorien-sur-Saône pozostają nieznane. Niemniej jednak ślady rzymskiej drogi i rzymskich skamieniałych form agrarnych w Bauche, a także pozostałości gallo-rzymskiej kuźni , podstaw ceramicznych i kafli w Delaitre coupis świadczą o jego istnieniu od tego czasu.
Wioska zawdzięcza swoją nazwę Saint-Symphorien, szlachetnego Autun, ścięty II th wieku przez Rzymian za odmowę łuk przed posągiem bogini Cybele .

Średniowiecze i stary reżim

W 1046 roku wieś kościół pod patronatem św Symphorien, jest podana przez arcybiskupa Besançon , Hugues I st , Zakon Losne który zawiera w swoim Dioecesis nullius .
Prawa zakonników potwierdził w 1264 roku papież Urban IV .
W 1267 roku The książę Burgundii Hugues IV , wymieniane z pana Pagny Hugues d'ANTIGNY, kilka małych zwierzchnictwa przeciwko Laperrière , Samerey , Saint-Seine-en-Bache , a także ziemie w Échenon i Foucherans , aby utworzyć bufor châtellenie między księstwem a hrabstwem Burgundii .
Saint-Symphorien została tam zintegrowana w 1272 roku, z częścią Maillys i Franxault .
Kompleks zostanie wzniesiony w marquisate z XVI -tego wieku.
Dlatego to Laperrière zarządzał wioską aż do rewolucji .
W 1784 książę Condé , pochodzący z Digoin, położył pierwszy kamień na kanale Rodan-Ren . Prace trwały do 1803 roku: oprócz kanału na terenie Saint-Symphorien zbudowano dwa mosty, śluzę i młyny wodne.

Rewolucja pod koniec Drugiego Cesarstwa (1789-1870)

W 1789 r. Saint-Symphorien-Sur-Saône stało się miastem. Do 1792 r. załatwianie spraw bieżących odbywało się na zasadzie narady mieszkańców, jak to było w zwyczaju przed rewolucją . Towary z parafii fabryki , kościoła i wyemigrował kapłana są upaństwowione .
W 1792 roku burmistrz zastąpił obrady wsi, zasadzono drzewo wolności, zmieniono nazwę wsi na Bellevue-sur-Saône i na próżno proszono o przyłączenie do Losne .
W 1793 r. duch wolności podniósł na czele miasta robotnika Jeana Lorimeya, w tym samym czasie, gdy umierało zasadzone rok wcześniej drzewo wolności.
W okresie Pierwszego Cesarstwa miasto odzyskało swoją pierwotną nazwę i zostało przyłączone do kantonu Saint-Jean-de-Losne i dystryktu Beaune .
W 1832 r. powstała firma zajmująca się załadunkiem i rozładunkiem barek kanałowych , która została rozwiązana w ramach Drugiego Cesarstwa .
W 1844 r. miasto założyło warsztat dobroczynny dla ubogich we wsi.
W 1848 r. większość wyborców głosowała na Ludwika Napoleona Bonaparte , ale wstrzymanie się od głosu było bliskie 40%. W tym samym roku ksiądz, uważany przez niektórych mieszkańców za fanatyka, deportował i zwolnił nauczycieli Chouave i Lucotte, których nazwał socjalistami.
W 1851 r. zamach sił Ludwika Napoleona Bonaparte został w dużej mierze zatwierdzony, pomimo zdecydowanego wstrzymywania się. W 1856 r. proboszcz został z kolei oskarżony o nieprzyzwoity napad na młode dziewczęta.
W latach 1857 i 1869 głosy wsi zdobyli kandydaci bonapartystyczni do poselstwa. Jednak kandydat przeciwny Magninowi, właścicielowi drewna w mieście, zdobył większość w 1861 r.
W 1863 r., po ożywionej dyskusji, bretyński dom kupiło miasto, aby zainstalować tam nową szkołę.
W 1870 r., po klęsce wojsk francuskich pod Sedanem , wieś wpłaciła 11 907 franków na reparacje wojenne, żądane przez okupanta pruskiego.

III RP (1870-1940)

Podczas wyborów parlamentarnych w 1871 r. Saint-Symphorien-Sur-Saône była jedyną wioską w turze, która głosowała na kandydata prawicy.
W 1882 r. miasto utworzyło małą popularną bibliotekę.
W 1903 roku, pogrzeb M me Chaube, wdowa po pilocie nauczyciela w 1852 roku, są obsługiwane przez stowarzyszenie wolną myśl i stworzyć kontrowersje w mieście.
W 1912 r. zostały ratyfikowane wyniszczone przez gryzonie pola.
W 1913 r. rozpoczęto elektryfikację wsi.
W 1919 r. miasto miało 14 dzieci, które zginęły za Ojczyznę.
W latach 1935-1939 żłobek przyjmował małe dzieci ze wsi.
W czasie II wojny światowej Niemcy zajęli ratusz, a na śluzie i drodze do Saint-Jean-de-Losne prowadzono sabotaż .

Od 1945

W 1945 r. wieś została wyzwolona przez wojska lądujące w Prowansji .
Od końca lat 50. i początku lat 60. bieżąca woda docierała do domów miasta, a w
2004 r. miasto przystąpiło do gminy Rives de Saône .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów

Kropka		Tożsamość	Jakość
1800	1802	Jacques Thielley
1802	1813	Jean-Baptiste Lapostolle
1813	1816	Jacques Michea
1816	1821	Claude Morel
1821	1829	Jacques Michea
1829	1840	Jean-Baptiste Lespagnol
1840	1845	Pierre Morel
1845	1848	Jacques Lapostolle
1848	1850	Jean-Baptiste Lapostolle
1850	1852	Pierre Vachet
1852	1856	Jacques Michea
1856	1865	Jean-Baptiste Lapostolle
1865	1870	Jacques Morel
1871	1876	Pierre Vachet
1876	1876	Francois Vachet
1876	1888	Francois Morlot
1888	1893	Francois Vachet
1893	1904	Francois Morlot
1904	1908	Jules Vachet
1908	1914	Jean-Baptiste Lapostolle (imiennik)
1914	1929	Henri vauchey
1929	1935	Achille Chenevoy
1935	1937	Francois Barbey
1937	1944	Fernand Vachet
1944	1965	Jerzy Karol Wielki
1965		Pierre Lapostolle
Marzec 2008	22.08.2016	Marie-Josephe Lottier	Na emeryturze
Brakujące dane należy uzupełnić.

Od 1.09.2016: nowy burmistrz: Aline DONATIELLO

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 347 mieszkańców, co oznacza spadek o 7,22% w porównaniu do 2013 r. ( Côte-d'Or : + 0,65% , Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).

Ewolucja populacji [ edytuj ]

1793	1800	1806	1821	1836	1841	1846	1851	1856
222	422	247	333	426	481	533	515	562

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (1)

1861	1866	1872	1876	1881	1886	1891	1896	1901
482	439	398	374	352	356	329	338	314

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (2)

1906	1911	1921	1926	1931	1936	1946	1954	1962
343	352	251	253	251	235	264	243	246

Ewolucja populacji [ edytuj ] , ciąg dalszy (3)

1968	1975	1982	1990	1999	2006	2011	2016	2018
231	220	252	302	306	340	361	351	347

Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Rzymska droga i skamieniałe formy agrarne (La Bauche).
Canal du Rhône au Rhin (XVIII-XIX w.) i jego designerska kabina (XX w.) o wysokości 6 m , zaprojektowana przez Didiera Faustino i nazwana Dr Jekyll & Mr Hyde , nawiązująca do historii Roberta Louisa Stevensona , ze względu na swoją podwójną architekturę .
Krzyż cmentarny (XIX wiek: 1871).
Kościół Saint-Symphorien (przebudowany w XIX th wieku).
Pomnik wojenny (XX wiek).

Canal du Rhône au Rhin.
Dzwonnica kościoła Saint-Symphorien.
Kościół św.
Krzyż cmentarny.
Ratusz.
Memoriał.

Osobowości związane z gminą

Władcy Laperrière-sur-Saône .
Louis V de Bourbon , książę Condé, kładzie pierwszy kamień kanału Rodan-Ren na skrzyżowaniu dzieła i Saony,24 lipca 1784 r.
Valéry Giscard d'Estaing , Prezydent Rzeczypospolitej, dochodzi do kanału ,24 listopada 1975 r., aby tam rozpocząć projekt budowy kanału wielkotorowego .
Christian Estrosi , delegat ministra ds. planowania regionalnego , wchodzi do ujścia kanału po dyskusji na temat wznowienia projektu kanału o dużej średnicy .

Uwagi i referencje

Uwagi

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.

Bibliografia

„ Typologia miejska/wiejska ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 25 marca 2021 r . ) .
" wiejska gmina-definition " , na tej stronie INSEE (konsultacje na 25 marca, 2021 ) .
„ Zrozumienie siatki gęstości ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 25 marca 2021 r . ) .
" Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r. " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „ We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 25 marca 2021 r . ) .
„ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 13 maja 2021 r. )
IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 13 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
Gérard Chouquer i Hans De Klijn, „Le finage antique et médieval”, recenzja Gallia , nr 46, Paryż, 1989.
Jean Feuvrier, „Drogi rzymskie regionu Dole”, Biuletyn Archeologiczny Komitetu Prac Historyczno-Naukowych , Paryż, 1920
Guy Souillet, "Saint-Symphorien w toponimii", Annales de Bretagne , nr 66, 1959
Claude Courtépée, opis Księstwa Burgundii , tom 2, Causse, Dijon, 1777 ( 1 ul edycja)
Serge Chenevoy, Villages d'Outre-Saône: Historia Laperrière-sur-Saône-Samerey-St-Seine-en-Bâche-St-Symphorien-sur-Saône , księga I, drukarnia spółdzielni robotniczej, Dijon, 1982
Od wiosek Cassini po dzisiejsze gminy , „ Notice communale: Saint-Symphorien-sur-Saône ” , na ehess.fr , École des Hautes Etudes en Sciences Sociales (konsultacja 4 sierpnia 2012 r . ) .
Chenevoy Serge, Villages d'Outre-Saône: Historia Laperrière-sur-Saône-Samerey-St-Seine-en-Bâche-St-Symphorien-sur-Saône , księga II, prace drukarskie robotników” spółdzielnia, Dijon, 1982
Organizacja spisu na insee.fr .
Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .

Link zewnętrzny

Saint-Symphorien-sur-Saône na stronie INSEE