Saint-Pierre-de-Frugie

Ten artykuł jest projektem dotyczącym gminy w Dordonii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Pierre-de-Frugie
Saint-Pierre-de-Frugie
Wieś Saint-Pierre-de-Frugie.
Herb Saint-Pierre-de-Frugie
Herb
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
dział Dordogne
Dzielnica Nontron
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Périgord-Limousin
Mandat burmistrza
 Gilbert Chabaud
2020 -2026
Kod pocztowy 24450
Wspólny kod 24486
Demografia
Miły Petrofugianie
Ludność
miejska 		403  mieszk. (2018 wzrost o 6,05% w stosunku do 2013 r.)
Gęstość 19  mieszkańców/km 2
Geografia
Szczegóły kontaktu 45°34′27″ północ, 0°59′59″ wschód
Wysokość Min. Maks. 305  m
491  m²
Obszar 21,74  km 2
Jednostka miejska gmina wiejska
Obszar atrakcji Gmina z wyłączeniem atrakcji miasta
Wybory
Oddziałowy Kanton Thiviers
Ustawodawczy Trzeci okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Frugie
Geolokalizacja na mapie: Dordogne
Zobacz na mapie topograficznej Dordogne Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Frugie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Frugie
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Pierre-de-Frugie
Znajomości
Stronie internetowej saintpierredefrugie.fr

Saint-Pierre-de-Frugie jest francuski gmina znajduje się w dziale z Dordogne , w regionie Nowego Akwitanii .

Jest częścią regionalnego parku przyrodniczego Périgord-Limousin .

Geografia

Ogólny

Integralna część regionalnego parku przyrodniczego Périgord Limousin i położona na dalekim północnym-wschodzie Dordogne, gmina Saint-Pierre-de-Frugie graniczy z departamentem Haute-Vienne (gmina Bussière-Galant ). Nawadniają ją dwa dopływy wyspy , Valouse, która przecina teren gminy z północnego wschodu na południe, a na wschodzie Périgord, który stanowi naturalną granicę na kilkaset metrów, oddzielającą Bussière-Galant od Saint-Pierre-de -Frugie.

Minimalna wysokość, 305 metrów, znajduje się na południu, na północnym krańcu stawu Barde, gdzie La Valouse opuszcza miasto, aby wjechać na La Coquille i Saint-Priest-les-Fougères . Najwyższy punkt, który jest również Dordogne o wysokości 491 metrów, znajduje się na dalekim wschodzie, w lesie Vieillecour, na skraju miasta Bussière-Galant.

Wioska Saint-Pierre-de-Frugie położona jest w dużych odległościach , cztery kilometry na północny-wschód od La Coquille i dziewięć kilometrów na południe od Châlus . Przecina ją droga resortowa 67.

Głównym szlakiem komunikacyjnym miasta pozostaje na zachód droga krajowa 21, która przez ponad dwa i pół kilometra stanowi granicę z Firbeix i La Coquille. To na tym odcinku znajduje się najwyższy punkt dróg departamentu.

Gminy przygraniczne

Saint-Pierre-de-Frugie graniczy z czterema innymi gminami, z których jedna znajduje się w departamencie Haute-Vienne .

Gminy graniczące z Saint-Pierre-de-Frugie
Bussière-Galant
( Haute-Vienne )
Firbeix Saint-Pierre-de-Frugie
Muszla Saint-Priest-les-Fougères

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa między klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 11,4  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 3,3 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 4,7 d
  • Roczna amplituda termiczna: 14,7  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 1160  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 14,1 d
  • Liczba dni opadów w lipcu: 8 dni

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższa „Shell”, w miejscowości La Coquille , zleciła w 1982 roku i znajduje się 4  km w linii prostej , gdzie temperatura Średni roczny wynosi 11,9  ° C a poziom opadów wynosi 1199  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Limoges-Bellegarde”, w miejscowości Limoges w departamencie Haute-Vienne , uruchomionej w 1973 r. i oddalonej o 36  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11,2  °C w okresie 1971-2000 , w 11,4  ° C w latach 1981-2010, następnie w 11,8  ° C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Pierre-de-Frugie jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE . Gmina jest również poza atrakcją miast.

Zagospodarowanie terenu

Teren miasta, jak wynika z bazy danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem półnaturalnych lasów i środowiska (50,8 % w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. ( 49,9%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (48%), niejednorodne tereny rolnicze (24,5%), łąki (21,1%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (2,8%), tereny zurbanizowane (2,6%), stałe uprawy (0,9%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Nazwa Saint-Pierre-de-Frugie nawiązuje do apostoła św. Piotra i Frotgius , imienia postaci pochodzenia germańskiego.

W Occitan miasto nazywa się Sent Peir de Frègia .

Fabuła

Ryszard Lwie Serce , który został poważnie ranny podczas oblężenia Chalus , znalazł schronienie w zamku Vieillecour w 1199 roku, na sześć dni przed śmiercią.

W 1372 roku, podczas wojny stuletniej , Bertrand Du Guesclin założył swój garnizon w Château de Vieillecour na kilka tygodni, po odbiciu Anglikom Saint-Pierre-de-Frugie.

Pierwsza znana pisemna wzmianka o wsi pojawia się w 1382 roku jako Sanctus Petrus de fracto Jowisz ("Święty Piotr Rozbitego Jowisza"), co odpowiada błędnej interpretacji pierwotnej nazwy Frotgius .

Na mapie Francji Cassini z lat 1756-1789 wieś widnieje pod nazwą Frugie .

Polityka i administracja

Załączniki administracyjne

Gmina Saint-Pierre-de-Frugie (wówczas Frugie) była od 1790 przyłączona do kantonu Jumilhac, który zależał od dystryktu Excideuil . W 1800 roku dzielnice zostały zlikwidowane. Kanton zostaje następnie przyłączony do dystryktu Nontron .

Międzywspólnotowość

Pod koniec 2002 roku Saint-Pierre-de-Frugie dołączył do społeczności gmin Pays de Jumilhac-le-Grand. Nazwa została zmieniona w dniu1 st styczeń 2017 we wspólnocie gmin Marche du Périg'Or Limousin Thiviers-Jumilhac następnie w październik 2017we wspólnocie gmin Périgord-Limousin .

Administracja miejska

Ludność gminy licząca w spisie z 2017 r. od 100 do 499 mieszkańców, w 2020 r. wybrano jedenastu radnych gminy .

Lista burmistrzów

Lista kolejnych burmistrzów
Okres Tożsamość Etykieta Jakość
Brakujące dane należy uzupełnić.
         
? 1977 Pan Ratinaud    
1977 Marzec 2008 Jean-Paul Fayol   Kierownik firmy
Marzec 2008
(ponownie wybrany w maju 2020) 		W trakcie Gilbert Chabaud SE Emerytowany Dyrektor Spółki

Jurysdykcje

W dziedzinie prawa Saint-Pierre-de-Frugie zauważa:

Bliźniacze

Osiem z dziewięciu gmin dawnej wspólnoty gmin Pays de Jumilhac-le-Grand, w tym Saint-Pierre-de-Frugie, od 2012 r. jest bliźniakami z niemiecką gminą Romrod , a La Coquille od 1990 r.

Polityka dotycząca środowiska naturalnego

Na liście nagród na rok 2020 Narodowa Rada Kwiecistych Miast i Wsi Francji przyznała miastu trzy kwiaty.

W procesie pustynnienia wieś Saint-Pierre-de-Frugie odwróciła ten trend, koncentrując się na ekologii i jakości życia.

Demografia

Mieszkańcy Saint-Pierre-de-Frugie nazywani są Pétrofugiens.

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2007 roku.

W 2018 r. miasto miało 403 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,05% w porównaniu do 2013 r. ( Dordogne  : -0,84%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
697 589 631 941 895 816 822 868 793
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
805 732 804 643 722 845 908 936 946
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
961 998 853 895 903 860 835 804 713
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2007 2012
679 584 516 487 413 373 403 407 383
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2017 2018 - - - - - - -
398 403 - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Gospodarka

Posługiwać się

W 2015 r. wśród ludności gminnej w wieku od 15 do 64 lat ludność pracująca stanowiła 139 osób, czyli 36,2% ludności gminnej. Liczba bezrobotnych (piętnastu) wzrosła w porównaniu z 2010 r. (dwunastu), a stopa bezrobocia tej aktywnej populacji wynosi 11,1%.

Zakłady

Na 31 grudnia 2015 r., gmina ma dwadzieścia dziewięć zakładów, z których trzynaście działa w handlu, transporcie lub usługach, sześć w rolnictwie, leśnictwie lub rybołówstwie, pięć w budownictwie, trzy w przemyśle i dwa związane z sektorem administracyjnym, edukacją, zdrowiem lub działalnością społeczną .

Lokalna kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Osobowości związane z gminą

Heraldyka

Herb Saint-Pierre-de-Frugie Herb Lazur, trzy barweny Argent ułożone w fess, zwieńczone półksiężycem tego samego i podtrzymywane przez kiść winogron (arlot) Argent podszyty iz liśćmi dwóch kawałków Vert.
Detale Ramiona miasta należą do rodziny Arlot, której członkowie byli lordami Frugie.
Oficjalny status, herb na stronie internetowej miasta.

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość obliczana jest w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a stolicą gminy.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. Patrick Ranoux, Atlas Dordogne-Périgord , s.  20 , 1996
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 14 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France La Coquille - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  9. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Frugie i La Coquille  ” , na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  10. „  Station Météo-France La Coquille – karta klimatologiczna – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Ortodromia między Saint-Pierre-de-Frugie i Limoges  ” , na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Limoges-Bellegarde - Normy za okres 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  15. „  Typologia miejska/wiejska  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 26 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany 26 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w zlewni miasta  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 26 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  21. Abbé Carles, Słownik parafii Périgord , edycje Roc de Bourzac, Bayac, 2004, (wznowienie identyczne z tym z 1884 roku: posiadacze i patroni diecezji Périgueux i Sarlat ), ( ISBN  2-87624-125- 0 ) , s.  229 .
  22. Chantal Tanet i Tristan Hordy, Słownik nazw miejscowych w Périgord , edycjach Fanlac , 2000 ( ISBN  2-86577-215-2 ) , s.  361-362 .
  23. Oksytańska nazwa gmin Périgord na stronie Rady Generalnej Dordonii, konsultowana 5 kwietnia 2014 r.
  24. „  Frugie  ” na Geoportalu (dostęp 7 grudnia 2013) ..
  25. ze wsi Cassini do gmin dzisiaj na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  26. [PDF] "Dekret n o  2016/095 zmieniającej statut wspólnoty gmin Kraju Jumilhac-le-Grand" , prefekturze Dordogne, 14 grudnia 2016, str.  165-169 .
  27. [PDF] "Dekret n o  24-2017-10-23-002 zmieniającej statut wspólnoty gmin Limousin PériG'or Marche Thiviers-Jumilhac" departamentu Dordogne, w październiku 2017, s.  170-172 .
  28. Art. L2121-2 ogólnego kodeksu władz lokalnych, dotyczący Légifrance , skonsultowany 13 września 2020 r.
  29. Wyniki wyborów samorządowych i gminnych 2020 na stronie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, konsultowane 24 listopada 2020 r.
  30. „Oto waszych 557 burmistrzów”, wydanie specjalne South West z 3 kwietnia 2008, s.  11 .
  31. „  Wykaz jurysdykcji gminy  ” , na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości (dostęp 14 stycznia 2021 r . ) .
  32. Philippe Pagès, Wkrótce 25 lat komitetu ds. partnerstwa ], na południowym zachodzie z 30 października 2014 r., s.  19 .
  33. Miejsce rozkwitu miast i wsi , konsultacja 16 grudnia 2020 r.
  34. „Mała wioska w Dordonii odwraca wiejski exodus dzięki „ekologicznej” żywności i jakości życia” , La Dépêche , konsultowane 21 sierpnia 2017 r.
  35. „Mała wioska w Dordonii odwraca wiejski exodus dzięki „ekologicznym” produktom i jakości życia” , nouvelleobs.com , konsultacja 21 sierpnia 2017 r.
  36. Akta wspólne Saint-Pierre-de-Frugie , Związek Burmistrzów Dordonii , skonsultowane 24 listopada 2016 r.
  37. Organizacja spisu na insee.fr .
  38. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  39. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  40. Kompletny plik - Gmina Saint-Pierre-de-Frugie (24486) - Aktywność, zatrudnienie i bezrobocie - Tabele EMP T2 i EMP T4 na stronie Insee , konsultowane 24 stycznia 2019 r.
  41. „  Ustanowienie – definicja  ” , na stronie Insee (dostęp 24 stycznia 2019 r . ) .
  42. Kompletny plik - Gmina Saint-Pierre-de-Frugie (24486) - Aktywne zakłady według sektorów działalności - tabela CEN T1 na stronie Insee , skonsultowana 24 stycznia 2019 r.
  43. "  Château de Frugie  " , zawiadomienie n o  PA00082891, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 20 września 2009
  44. "  Château de Vieillecour  " , zawiadomienie n o  PA00082892, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 20 września 2009
  45. Guy Penaud , Biograficzny Słownik Périgord , edycje Fanlac , 1999, ( ISBN  2-86577-214-4 ) , s.  942 .
  46. Guy Penaud , Słownik zamków Périgord , edycje południowo-zachodnie, 1996, ( ISBN  2-87901-221-X ) , s.  292-293 .
  47. [PDF] E. Valery, Cztery lata w ruchu oporu .
  48. terenie gminy Saint-Pierre-de-Frugie , konsultowany 28 lutego 2015.