Saint-Germain-de-la-Riviere

Ten artykuł to projekt dotyczący gminy w Żyrondzie .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Saint-Germain-de-la-Riviere
Saint-Germain-de-la-Riviere
Kościół i cmentarz.
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Żyronda
Miasto Libourne
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Fronsadais
( siedziba )
Mandat burmistrza
 Filip Duverger
2020 -2026
Kod pocztowy 33240
Wspólny kod 33414
Demografia
Ludność
miejska 		389  mieszk. (2018 spadek o 0,77% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 91  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44° 56 ′ 55 ″ północ, 0° 19 ′ 53 ″ zachód
Wysokość Min. Maks. 1  m
80  m²
Powierzchnia 4,28  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji Bordeaux
(gmina Korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Libournais-Fronsadais
Ustawodawczy dziesiąty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Saint-Germain-de-la-Riviere
Geolokalizacja na mapie: Gironde
Zobacz na mapie topograficznej Żyrondy Lokalizator miasta 14.svg Saint-Germain-de-la-Riviere
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Germain-de-la-Riviere
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Saint-Germain-de-la-Riviere

Saint-Germain-de-la-Rivière (czasami nazywane Saint-Germain-la-Rivière ) to miasto w południowo-zachodniej Francji , położony w tej Gironde dział w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Gmina położona przy drodze krajowej 670 między Saint-André-de-Cubzac i Libourne .

Gminy przygraniczne

Gminy graniczące z Saint-Germain-de-la-Rivière
Wieś Saint-Aignan
Lugon-et-l'Île-du-Carnay Saint-Germain-de-la-Rivière [2] Rzeka
Izon

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,8  ° C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 2,1 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 6,5 dnia
  • Roczna amplituda termiczna: 14,3  ° C
  • Roczna akumulacja opadów: 859  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,7 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 7,8 d

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Beychac i Caillau” miasta Beychac-et-Caillau , oddana do użytku w 1971 roku i znajduje się 9  km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,4  ° C a ilość opadów wynosi 852,7  mm w latach 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Bordeaux-Mérignac", w miejscowości Mérignac , oddanej do użytku w 1920 roku i oddalonej o 27  km , średnia roczna temperatura zmienia się od 13,3  °C w latach 1971-2000 do 13,8  °C w latach 1981- 2010, a następnie 14,2  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Saint-Germain-de-la-Rivière jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Bordeaux , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 275 gmin, jest podzielony na obszary liczące co najmniej 700 000 mieszkańców (z wyłączeniem Paryża).

Zagospodarowanie terenu

Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych European okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia użytków rolnych (45,7% w 2018 roku), niemniej jednak w dół w porównaniu do 1990 roku (67,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: lasy (35,4%), niejednorodne tereny rolne (20,6%), łąki (12,9%), uprawy trwałe (12%), tereny zurbanizowane (9,8%) , wody śródlądowe (9,2%), grunty orne (0,2%).

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Historia

Pre-historia

Ślady paleolitu późnego i magdaleńskiego są obecne w mieście z blokiem z wygrawerowanym dolmenem mikropogrzebowym oraz grobowcem/jaskinią ze szkieletem młodej kobiety, która zmarła tam około 15 000 lat przed teraźniejszością (i pokryta czerwonawą ochrą ), noszącą ozdobny naszyjnik składający się z 70 kłów jelenia „ozdobiony szeregiem nacięć lub szelek” i koralików ze steatytu . Ten rzadki przedmiot może stanowić przynależność tej kobiety do uprzywilejowanej grupy społecznej.

Krzemienie oraz szczątki (w tym zwęglone kości) antylop Saiga , rysi , reniferów , żubrów , wilków , jeleni i lisów polarnych (odpowiadających warunkom zimnych i suchych Stepów ) są identyfikowane w nasypach, jaskiniach i schronieniach pod częściowo zawaloną skałą na prawy brzeg Dordogne .

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
przed 1981 1983 Pierre Rostang    
1983 ? Patrice Dumas de La Roque    
Marzec 2008 W trakcie Filip Duverger SE Były przedsiębiorca
Brakujące dane należy uzupełnić.

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1800 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2006 roku.

W 2018 r. miasto miało 389 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,77% w porównaniu do 2013 r. ( Gyronde  : + 6,4%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851 1856
367 383 340 448 466 462 484 508 501
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896 1901
451 462 468 477 414 415 440 430 458
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954 1962
434 410 315 339 360 367 286 310 382
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011 2016 2018
374 340 303 314 339 316 384 378 389
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Miejsca i zabytki

Dobrze zachowany kościół jest przykładem architektury późnoromańskiej. Architektura kościoła ma niską ostrołukową nawę . Sanktuarium kończy się płaskim chevetem .Pośrodku budynku dwa podwójne łuki wzmacniają sklepienie. Łuki podtrzymują pilaster i zaangażowana kolumna z kapitelami ozdobionymi liśćmi winorośli, akantem i maskami.Pierwotnie budynek posiadał kwadratową dzwonnicę. Została jednak zniszczona przez piorun i zastąpiona w 1780 wysokim szczytem na zachodniej ścianie. Łuki podtrzymują pilaster i zaangażowana kolumna z kapitelami ozdobionymi liśćmi winorośli, akantem i maskami. Obecna dzwonnica, zbudowana w 1846 r., jest kwadratowa u podstawy i ośmioboczna na pierwszym piętrze. Jest zwieńczony strzałą.Ten kościół utrzymuje dwa drewniane posągi XIII XX  wieku przedstawiająca kobiety siedzącej i stojącej biskupa.

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązany artykuł

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. Wody kontynentalne odnoszą się do wszystkich wód powierzchniowych, zazwyczaj słodkiej wody deszczowej, która znajduje się w głębi lądu.
  7. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. https://www.tourisme-fronsadais.com/a-voir-a-faire/visite-et-patrimoine/st-germain-la-rivière/
  2. Mapa IGN pod Géoportail
  3. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , przeczytany online , dostęp 15 lipca 2021 )
  4. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 15 lipca 2021 )
  5. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 15 lipca 2021 r. )
  6. Słowniczek - Opady , Météo-France
  7. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  8. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 15 lipca 2021 )
  9. „  Station Météo-France Beychac et Caillau - metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r. )
  10. „  Wielki krąg między Saint-Germain-de-la- Riviera i Beychac-and-Caillau  ” na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Météo-France Beychac et Caillau station – zestawienie klimatyczne – 1981-2010 statystyki i zapisy  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  12. „  Ortodromia między Saint-Germain-de-la-Rivière i Mérignac  ” , na fr.distance.to (dostęp 15 lipca 2021 r . ) .
  13. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  14. "  Stacja meteorologiczna Bordeaux-Mérignac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 15 lipca 2021 )
  15. "  stacja Bordeaux-Mérignac meteorologiczne - Normalne na lata 1991-2020  " , na https://www.infoclimat.fr/ (konsultowany w dniu 15 lipca 2021 )
  16. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  17. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  18. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  21. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  22. grawerowany blok rzeki Saint Germain, Przegląd archeologiczny Bordeaux, tom 93, Towarzystwo Archeologiczne Bordeaux, 2002
  23. Miejsce i szkielet Saint-Germain-la-rivière, Tom 34 Archiwum Instytutu Paleontologii Człowieka. Teza, Wydawnictwo Masson, 1972
  24. https://art.rmngp.fr/fr/library/artworks/parure-de-la-sepulture-de-saint-germain-la-riviere_coquille-materiau_dent-materiau
  25. https://musee-prehistoire-eyzies.fr/collection/objet/la-parure-de-saint-germain-la-riviere
  26. Marian Vanhaeren i Francesco d'Errico, Meble pogrzebowe Pani z Saint-Germain-la-Rivière (Gironde) a paleolityczne pochodzenie nierówności https://journals.openedition.org/paleo/1293
  27. Przegląd prehistorii Gallii, tomy od 42 do 44, Ministerstwo Edukacji Narodowej, CNRS , 2000
  28. Prehistoria, sztuka i społeczeństwa: biuletyn Towarzystwa Prehistorycznego Ariège-Pyrénées, tom 60, Towarzystwo Prehistoryczne Ariège-Pyrénées, 2005
  29. Oto wasi 542 burmistrzowie , specjalna edycja South West z kwietnia 2008 r.
  30. Organizacja spisu na insee.fr .
  31. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  32. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  33. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  34. Kościół Saint-Germain-et-Saint-Loup na stronie Biura Turystycznego Fronsadais.