Puybarban

Ten artykuł to projekt dotyczący gminy w Żyrondzie .

Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{projekt}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się w fazie „Dobry start”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .

Puybarban
Puybarban
Ratusz ( czerwiec 2009 ).
Administracja
Kraj Francja
Region Nowa Akwitania
Departament Żyronda
Miasto Langon
Międzywspólnotowość Wspólnota gmin Réolais w Południowej Gironde
Mandat burmistrza
 Dominique Turbet Delof
2020 -2026
Kod pocztowy 33190
Wspólny kod 33346
Demografia
Miły Puybarbanais
Ludność
miejska 		426  mieszk. (2018 wzrost o 3,15% w porównaniu do 2013 r.)
Gęstość 76  mieszkańców/km 2
Geografia
Informacje kontaktowe 44 ° 33 ′ 13 ″ północ, 0° 04 ′ 25 ″ zachód
Wysokość Min. maks. 12  m
65  m²
Powierzchnia 5,58  km 2
Rodzaj gmina wiejska
Obszar atrakcji La Réole
(gmina korony)
Wybory
Oddziałowy Kanton Réolais i Bastides
Ustawodawczy Dwunasty okręg wyborczy
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Nouvelle-Aquitaine
Zobacz na mapie administracyjnej Nouvelle-Aquitaine Lokalizator miasta 14.svg Puybarban
Geolokalizacja na mapie: Gironde
Zobacz na mapie topograficznej Żyrondy Lokalizator miasta 14.svg Puybarban
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie administracyjnej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puybarban
Geolokalizacja na mapie: Francja
Zobacz na mapie topograficznej Francji Lokalizator miasta 14.svg Puybarban

Puybarban to miasto w południowo-zachodniej Francji , położony w tej Gironde działu , w tym regionie Nouvelle-Aquitaine .

Geografia

Gmina Puybarban znajduje się na południowym (lewym brzegu) Garonny, ale nie graniczy z nią, oddzielona od rzeki gminą Floudès . Znajduje się 60  km na południowy wschód od Bordeaux , stolicy departamentu, 16  km na wschód od Langon , stolicy okręgu i 9 km na północny wschód od Auros , stolicy  kantonu.

Gminy przygraniczne

Sąsiednie gminy to Floudès na północy, Blaignac na wschodzie, Loupiac-de-la-Réole na skrajnym południowym wschodzie na wysokości około 700 m, Pondaurat na południu i zachodzie oraz Bassanne na północnym zachodzie.

Gminy graniczące z Puybarban
Bassanne Floudes
Puybarban Blaignac
Pondurat
  		Loupiac-de-la-Réole

Trasy komunikacyjne i transport

Miasto przecina droga departamentalna D12, która łączy La Réole na północnym wschodzie z Auros na południowym zachodzie oraz droga departamentalna D224, która prowadzi na zachód do Castillon-de-Castets i dalej w kierunku Langon i na wschód do Blaignac , Loupiac-de -la-Réole i droga departamentalna D9 ( La Réole na północy i Aillas na południu).

Najbliższa autostrada jest A62 ( Bordeaux - Toulouse ), do których dostęp n o  4, powiedział Réole jest oddalony 6  km na południowy drogą na południowy wschód.
Dostęp n o  1, zwany de Bazas , do autostrady A65 ( Langon - Pau ) znajduje się 21  km na południowy-zachód.

Najbliższy SNCF stacja jest jeden, 5,5  km od drogi na północnym wschodzie, od La Réole na linii Bordeaux-Sète z TER Nouvelle-Aquitaine .

Miasto przecina kanał Garonne ze wschodu na zachód .

Pogoda

Klimat, który charakteryzuje miasto, został w 2010 roku zakwalifikowany jako „zmieniony klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów Francji, która następnie ma osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wyłania się z tego samego typu klimatu w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatu we Francji kontynentalnej. Jest to strefa przejściowa pomiędzy klimatem oceanicznym, klimatem górskim i klimatem półkontynentalnym. Różnice temperatur między zimą a latem zwiększają się wraz z odległością od morza, opady deszczu są mniejsze niż nad morzem, z wyjątkiem obrzeży płaskorzeźb.

Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.

Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
  • Średnia roczna temperatura: 12,9  °C
  • Liczba dni z temperaturą poniżej -5  ° C  : 1,8 dnia
  • Liczba dni z temperaturą powyżej 30  °C  : 7,2 dni
  • Roczna amplituda termiczna: 15  °C
  • Roczna akumulacja opadów: 803  mm
  • Liczba dni opadów w styczniu: 11,2 dni
  • Liczba dni opadów w lipcu: 6,5 dnia

Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, w rzeczywistości przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średni spadek opadów, przy jakkolwiek silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Sauveterre-de-Guyenne” w gminie Sauveterre-de-Guyenne , oddana do użytku w 1978 roku i znajduje się 16  km na kradzież ptaków , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 13,3  ° C, a ilość opadów wynosi 809,1  mm w okresie 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej „Bergerac”, w miejscowości Bergerac w departamencie Dordogne , oddanej do użytku w 1988 roku i oddalonej o 55  km , średnia roczna temperatura zmienia się o 13,2  ° C w okresie 1971-2000, przy 13,1  ° C w latach 1981-2010, następnie w 13,3  °C w latach 1991-2020.

Planowanie miasta

Typologia

Puybarban jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .

Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji La Réole , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 20 gmin, jest podzielony na obszary poniżej 50 000 mieszkańców.

Zagospodarowanie terenu

Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskich zawodów biofizycznych gleb Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem gruntów rolnych (92,6% w 2018 r.), proporcjonalnie identycznym jak w 1990 r. (92,8%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: grunty orne (65,2%), niejednorodne tereny rolne (20%), łąki (7,4%), lasy (7,2%), tereny zurbanizowane (0,2%) .

IGN także udostępnia narzędzie online do porównania ewolucji z czasem użytkowania gruntów w miejscowości (lub terytoriów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th  wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).

Toponimia

Pierwszym elementem nazwy Puybarban jest puy , francuzyzacja słowa gaskońskiego mops „wzgórze, eminencja” (wymowa podniebienna). Wioska znajduje się w rzeczywistości na skraju tarasu aluwialnego o wysokości około 50-54 m, który zwisa nad głównym korytem Garonny (12-14 m npm). Drugi to imię pochodzenia germańskiego, Barban .

W Gascon nazwa miasta to Pugbarban , wymawiane [pytbar'ban].

Mieszkańcy są nazywane Puybarbanais .

Historia

W tym miejscu odkopano gallo-rzymskie szczątki, które przemawiały za istnieniem rzymskiej willi . Zamek Puybarban, składający się z pozostałości zamku warownego, od dawna był panowaniem Piis (lub Pins lub Pinos). Ostatni seneszal z Bazadais został zgilotynowany w 1794 roku, gdy był przekonany, że zostanie pozostawiony w spokoju, ponieważ twierdził, że nie angażuje się w politykę.

Podczas rewolucji parafia Saint-Michel de Puybarban utworzyła gminę Puybarban.

Polityka i administracja

Lista kolejnych burmistrzów
Kropka Tożsamość Etykieta Jakość
Marzec 2001 marzec 2014 Jean-Claude Constantin    
marzec 2014 2020 Michel Noffray   Rzemieślnik
2020 W trakcie Dominique Turbet Delof   Rzemieślnik
Brakujące dane należy uzupełnić.

Wspólnota gmin

1 st styczeń 2014, po zlikwidowaniu wspólnoty gmin Pays d'Auros , gmina Puybarban została zintegrowana ze wspólnotą gmin Réolais w Żyrondzie Południowej w La Réole .

Demografia

Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są corocznie publikowane przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich są szacowane przez interpolację lub ekstrapolację. W przypadku gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2005 r. W 2018 r. gmina liczyła 426 mieszkańców, co stanowi wzrost o 3,15% w porównaniu z 2013 r. ( Żyronda  : + 6,4%, Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36% ). Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1793 1800 1806 1821 1831 1836 1841 1846 1851
525 405 473 508 456 489 459 475 513
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (1)
1856 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891 1896
465 474 470 485 491 444 421 420 426
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946 1954
404 432 412 355 365 351 380 350 397
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1962 1968 1975 1982 1990 1999 2005 2010 2015
375 390 339 325 330 309 398 413 415
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2018 - - - - - - - -
426 - - - - - - - -
Od 1962 do 1999: ludność bez podwójnego liczenia  ; dla następujących dat: ludność gminna .
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r.) Histogram rozwoju demograficznego

Kultura i dziedzictwo

Miejsca i zabytki

Pielgrzymka do Composteli

Osobowości związane z gminą

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne

Uwagi i referencje

Notatki i karty

  1. Roczna amplituda termiczna mierzy różnicę między średnią temperaturą lipca i stycznia. Ta zmienna jest powszechnie uznawana za kryterium rozróżniania między klimatem oceanicznym a kontynentalnym.
  2. Opady atmosferyczne, w meteorologii, to zorganizowany zestaw ciekłych lub stałych cząstek wody opadających swobodnie w atmosferze. Ilość opadów docierających do danej części powierzchni ziemi w określonym przedziale czasu jest oceniana na podstawie ilości opadów, którą mierzą deszczomierze.
  3. Odległość jest obliczana w linii prostej między samą stacją meteorologiczną a siedzibą miasta.
  4. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi zwalidowanej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
  5. Pojęcie zlewni miast zastąpiono w październiku 2020 r. starym pojęciem obszaru miejskiego , aby umożliwić spójne porównanie z innymi krajami Unii Europejskiej .
  6. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.
  1. IGN , „  Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych.  » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 18 kwietnia 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.

Bibliografia

  1. odległości drogowe – odległości po ortodromie wynoszą odpowiednio 51,1  km dla Bordeaux, 13,9  km dla Langon i 8,6  km dla Auros. Dane dostarczone przez Lion1906.com , dostęp 2 lipca 2011 r.
  2. Daniel Joly, Thierry Brossard, Hervé Cardot Jean Cavailhes, Mohamed Hilal i Pierre Wavresky "  typów klimatów we Francji, konstrukcji przestrzennych  ", Cybergéo, European Journal of geografii - European Journal of Geography , n o  501 ,18 czerwca 2010( DOI  https://doi.org/10.4000/cybergeo.23155 , czytanie online , dostęp 14 lipca 2021 )
  3. „  Klimat we Francji metropolitalnej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ ,4 lutego 2020 r.(dostęp 14 lipca 2021 )
  4. „  Definicja normy klimatycznej  ” , na http://www.meteofrance.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  5. Słowniczek - Opady , Météo-France
  6. „  Klimat Francji w XXI wieku – Tom 4 – Scenariusze regionalne: wydanie 2014 dla metropolii i regionów zamorskich  ” , https://www.ecologie.gouv.fr/ (dostęp 12 czerwca 2021 ) .
  7. [PDF] „  Regionalne obserwatorium rolnictwa i zmian klimatu (wyrocznia) Nouvelle-Aquitaine  ” , na stronie nouvelle-aquitaine.chambres-agriculture.fr ,2018(dostęp 14 lipca 2021 )
  8. „  Station Météo-France Sauveterre-de-Guyenne – metadata  ” , na Donneespubliques.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r. )
  9. „  Great Circle between Puybarban and Sauveterre-de-Guyenne  ” na fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  10. „  Station Météo-France Sauveterre-de-Guyenne – zestawienie klimatologiczne – 1981-2010 statystyki i ewidencje  ” , na publicznych data.meteofrance.fr (dostęp 14 lipca 2021 r . ) .
  11. „  Orthodromy between Puybarban and Bergerac  ” , fr.distance.to (dostęp 14 lipca 2021 ) .
  12. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1971-2000  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  13. "  Stacja meteorologiczna Bergerac - Normy za okres 1981-2010  " , na https://www.infoclimat.fr/ (dostęp 14 lipca 2021 )
  14. „  Stacja meteorologiczna Bergerac – Normy za okres 1991-2020  ” , na stronie https://www.infoclimat.fr/ (konsultacja 14 lipca 2021 r. )
  15. „  Typologia miast / wsi  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (konsultacja 27 marca 2021 r . ) .
  16. "  gmina wiejska - definicja  " , na tej stronie INSEE (konsultowany w dniu 27 marca 2021 ) .
  17. „  Zrozumienie siatki gęstości  ” , na stronie www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  18. "  Baza obszarów atrakcyjności miast 2020 r.  " , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  19. Marie-Pierre de Bellefon, Pascal Eusebio, Jocelyn Forest, Olivier Pégaz-Blanc i Raymond Warnod (Insee), „  We Francji dziewięć na dziesięć osób mieszka w obszarze miejskim  ” , na insee.fr ,21 października 2020 r.(dostęp 27 marca 2021 r . ) .
  20. „  CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny).  » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 18 kwietnia 2021 )
  21. Bénédicte Boyrie-Fénié , Occitan Institute, Toponimiczny słownik gmin Gironde , Pau, Cairn Publishing,październik 2008, 402  s. ( ISBN  978-2-35068-012-5 ) , s.  254-255...
  22. Bénédicte Boyrie-Fénié, wbrew temu, co pokazuje mikrotoponimia i temu, co możemy wiedzieć o dialekcie Bazadais, pisze pui .
  23. Nazwisko mieszkańców miasta na stronie habitants.fr.
  24. Historia gmin , s. .  43 , na GAEL (Archiwum Żyrondy online) z Archiwów Wydziałowych Żyrondy, konsultacja 4 kwietnia 2013 r.
  25. Organizacja spisu na insee.fr .
  26. Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
  27. Od wiosek Cassini po dzisiejsze miasta na terenie École des Hautes Etudes en Sciences Sociales .
  28. Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
  29. "  Wskazówki MH de la klosz  " , zawiadomienie n o  PM33000639, baza Mérimée , francuskiego Ministerstwa Kultury , konsultowany w dniu 2 lipca 2011 r.