Puttelange-lès-Thionville
| Puttelange-lès-Thionville Halling , Himeling | |||||
 Kościół św. | |||||
 Herb |
|||||
| Administracja | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | Francja | ||||
| Region | Wielki Wschód | ||||
| Departament | Mozela | ||||
| Miasto | Thionville | ||||
| Międzywspólnotowość | Wspólnota gmin Cattenom i okolic | ||||
|
Mandat burmistrza |
Józef Ghamo 2020 -2026 |
||||
| Kod pocztowy | 57570 | ||||
| Wspólny kod | 57557 | ||||
| Demografia | |||||
| Miły | Puttelangeois | ||||
|
Ludność miejska |
992 mieszk. (2018  )
|
||||
| Gęstość | 93 mieszk./km 2 | ||||
| Geografia | |||||
| Informacje kontaktowe | 49° 29 ′ 08 ″ północ, 6° 16 ′ 04 ″ wschód | ||||
| Wysokość | Min. Maks. 165 m 258 m² |
||||
| Powierzchnia | 10,67 km 2 | ||||
| Rodzaj | gmina wiejska | ||||
| Obszar atrakcji | Luksemburg, Metz, Thionville | ||||
| Wybory | |||||
| Oddziałowy | Kanton Yutz | ||||
| Ustawodawczy | dziewiąty okręg wyborczy | ||||
| Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Grand Est
| |||||
Puttelange-lès-Thionville jest francuski gmina znajduje się na Mozeli działu w Grand Est regionu .
Dawne panowanie Luksemburga , Puttelange jest Francuzem od 1769 roku.
Geografia
Wieś położona jest na północny wschód od miasta Thionville i na wschód od Rodemack . Miasto słynęło z kariery „Griesa”. Od tego panorama w kierunku granicy luksemburskiej w Mondorff (Francja) lub Mondorf-les-Bains (Luksemburg) pozwala odróżnić bulwiastą dzwonnicę.
Lokalizacja
Miasto składa się z Puttelange-lès-Thionville, Halling , Himeling i farmy Hasensprung.
| Mondorff |
Schengen ( Luksemburg ) |
|
| Dolna Rentgen |  |
|
| Rodemack | Beyren-lès-Sierck |
Planowanie miasta
Typologia
Puttelange-lès-Thionville jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto miasto jest częścią obszaru atrakcji Luksemburga, Metz, Thionville
Zagospodarowanie terenu
Zagospodarowanie przestrzenne gminy, odzwierciedlone w bazie danych europejskiej okupacji biofizycznej gleby Corine Land Cover (CLC), charakteryzuje się znaczeniem obszarów rolniczych (82,8% w 2018 r.), co odpowiada mniej więcej tej z 1990 r. (84%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: łąki (42,8%), grunty orne (40%), lasy (13,5%), tereny zurbanizowane (3,6%), sztuczne tereny zielone, nierolnicze (0,1%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Toponimia
Puttelange
- Starożytnych słów: Puthilingen i Putlinga (907) Putilingin (1161) Putlenges (1312) Putlengen (1429), Puttlingen ( XVIII p wieku) Putelange (1723) Puttlingen lub Puttlange-lez-Rodemacher (1863).
- We Francique Lorraine : Pëttléngen i Pëttléng . W języku niemieckim : Pitlingen bei Rodenmachern i Püttlingen .
- Zwane Puttelange-lès-Rodemack podczas XIX th wieku, miasto zmieniło nazwę pomimo 22 km , które oddzielają ją od jej głównego miasta dzielnicy, Thionville .
Przyrostek -ange jest formą podano (zmiana nazwy administracyjne) w miejsce germańskiego końcówką -ing ( „domeny”), podczas wyprzedzeniem o Księstwo Bar około 1200. nazwa wioski konieczności ich ostateczna w -ing lub - ingen została franczyzowana przez onomatopeję in-ange.
Himeling
- Hiemelinga (1084), Himmelingen (1749).
- W Francique Lorraine : Himeléng , Himléng , Himléngen . W języku niemieckim : Himmelingen .
Halling
- Haldingen (1501-1537), Halling (1756).
- Przez Lorraine frankońskiej : Haléngen i Haléng . W języku niemieckim : Hallingen bei Pütlingen .
Historia
Badania archeologiczne przeprowadzone na zakazach Puttelange-Halling-Himeling umożliwiły zbadanie ważnych stacji prehistorycznych, neolitycznych polerek i gallo-rzymskich szczątków.
O Puttelange wspomina się w akcie z 907 r., na mocy którego ksiądz Vodelbertus podarował opactwu Echternach dobra, które posiadał w Puttelange, których sytuację opisano następująco: In pago muslacensi in comitatu Liuthardi in villa vel marca Putlinga .
W Puttelange znajduje się mały zamek zbudowany w 1653 roku przez Thomasa Ryaville'a. Kiedyś istniała rzymska droga, która omijała zamek otoczony rowami. Burmistrz wydał w 1779 roku rozkaz wybudowania w tym miejscu młyna. Znajduje się w dolinie na północ od miasta i nieco z dala od wsi. Jego założycielska rodzina była sprzymierzona z rodziną panów Rodemack. Obejmuje ona w swoim rodowodzie austriackiego muzyka i kompozytora Jeana Vesque z Puttelange Johanna Vesque von Püttlingen (z Puttelange), vel Hoven (pseudonim).
Barokowy kościół Saint-Remi Puttelange został zbudowany w 1754 roku, ołtarz i ambona z XVIII -tego wieku. Posiada kolekcję rzeźb polichromowanych wykonanych w warsztacie Mondorf w ubiegłym wieku.
W mieście istnieje wiele kapliczki z XVII -tego i XVIII th , główny jest grobu 1688.
Puttelange produkował wino w 1841 r. i miał piec wapienniczy. Aktywność winiarstwa ustąpiła stopniowo do końca XIX th wieku pod wpływem konkurencji win z południa łatwo transportowane koleją.
Ale jego główna działalność gospodarcza koncentrowała się na kamieniołomie grysów, do którego można było dojechać małą kolejką o nazwie Jangelschoen. Wydobytą z kamieniołomu kostkę brukową i wydobywany tam piasek wykorzystano przy budowie dróg, zaopatrzeniu wielkich pieców, a gdy nadarzyła się okazja przy budowie umocnień linii Maginota w odległości dziesięciu kilometrów ( praca Immerhof w Hettange i główna linia fortów zainstalowanych w lasach Cattenom). Piaskowiec Puttelange tak sławny jak te Hettange-Grande kariery mają znaczący reputację w XIX -tego wieku i służył jako rozwojem urbanistycznym miast Moselle, a zwłaszcza miasta Metz .
Puttelange posiada młyn: młyn Hoffmanna, który do lat 70. był używany do wielu produkcji (żyto, pszenica). Młyn Hoffmann jest prowadzony przez tę rodzinę młynarzy z Luksemburga od początku ubiegłego wieku. Młyn Puttelange jest jedynym w regionie, który zachował swoje mechanizmy w stanie nienaruszonym, a właściciel młyna nadal obsługuje turbinę na własne potrzeby, na paszę dla zwierząt. Jest to w tym przypadku i po wzniesieniu 8 metrów mała turbina. Proces produkcyjny jest jednak nowy, ponieważ rodzina młynarzy stopniowo zastępowała stare koła zębate systemem kruszenia kołem angielskim. Obecne urządzenie zamienia siłę strumienia na energię, ponieważ rzeka i zasięg są dość dobrze utrzymane: nawet jeśli jesteśmy świadkami zubożenia przepływu wody w okolicy.
Rezerwat przyrody Grund to powrót do natury dawnego kamieniołomu Gries. To słowami Jean-Marie Pelta, botanika i rodem z Rodemack , znajdujemy się w najbardziej wysuniętej na wschód części panowania zagrożonej odmiany orchidei. Ale miejsce przecinane ścieżką i otwarte na panoramiczne widoki, jest coraz bardziej zawalane przez las z wyjątkiem wapiennych trawników. Za utrzymanie tego rezerwatu odpowiada konserwatorium terenów Lotaryngii i stowarzyszenie branżowe.
Rezerwat geologiczny Hettange-Grande jest odpowiedzialny za badanie różnych kamieniołomów w sektorze (kamieniołomy Hettange, Boust, Puttelange). Te różne kamieniołomy należą do tej hetangu stratotyp , co odpowiada fazie z tym Jurajski systemu . Około 200 milionów lat temu Morze Tetydy pokrywało cały obszar w pobliżu wybrzeży Zatoki Luksemburskiej.
Władza Puttelange
Miasto Puttelange-lès-Thionville jest starożytny dwór Luksemburg należące do XIV th century Thilman Rodemack w XVI -tego wieku do Larochette w 1749 roku do Haen Bourg Esch aw 1778 markiza de Dampont, który na gilotynie w Metz w 1794 roku zastąpili go baronowie Huarta.
Rządy Puttelange zawsze były uważane za sprawiedliwość zależną od prepozyta Luksemburga jako takiego i jako obcego proboszczowi Thionville . Pokój pirenejski nie określono jego rezygnacji do Francji; nie mniej w 1680 roku, podczas wojny, objął go w posiadanie bailiwick Thionville , a nawet utrzymał tam pokój, pomimo często powtarzanych roszczeń władców Luksemburga. Spór ten został ostatecznie rozstrzygnięty dopiero w 1769 r., kiedy traktat graniczny pozostawił część zwierzchnictwa Puttelange królestwu Francji.
Polityka i administracja
| Kropka | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
|---|---|---|---|---|
| 1970 | 2014 | Lucien Klein | ? | Burmistrz |
| 2014 | W trakcie | Józef Ghamo | ? | Burmistrz |
Demografia
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis opiera się obecnie na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów miejskich przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis ludności objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2004 roku.
W 2018 r. miasto liczyło 992 mieszkańców, co stanowi wzrost o 6,67% w porównaniu do 2013 r. ( Mozela : -0,32%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
| 1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1836 | 1841 | 1861 | 1866 | 1871 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 477 | 528 | 329 | 680 | 980 | 966 | 840 | 845 | 782 |
| 1875 | 1880 | 1885 | 1890 | 1895 | 1900 | 1905 | 1910 | 1921 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 714 | 751 | 792 | 721 | 674 | 663 | 681 | 715 | 664 |
| 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 | 1962 | 1968 | 1975 | 1982 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 623 | 586 | 575 | 514 | 502 | 491 | 476 | 478 | 506 |
| 1990 | 1999 | 2004 | 2009 | 2014 | 2018 | - | - | - |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 510 | 611 | 761 | 903 | 946 | 992 | - | - | - |
(Źródła: Ldh / EHESS / Cassini do 1999 r., następnie Insee od 2006 r. | odc.) Histogram rozwoju demograficznego
Lokalna kultura i dziedzictwo
Miejsca i zabytki
- Schronisko skalne („Jaskinia”);
- Przejście drogi rzymskiej;
- Pozostaje na skale w lesie na północ od obecnego zamku. Oryginalny zamek od średniowiecza, został spalony w 1389 roku Należy do XVI -tego wieku do zabezpieczenia gałęzi rodziny Rodemack, następnie do Larochette;
- Zamek obronny („La Burg”) otoczony fosami, fosami; most. Obecny zamek odbudowano 150 metrów na południowy-zachód od pierwotnego zamku, w połowie XVII th century (1653 data widnieje na nadprożu bramy dla pieszych w domu) przez rodziny Ryaville. Pozostałości budowli, która byłaby kaplicą zamkową, obejmują powtórnie pochodzące z pierwotnego zamku kilka przęseł z trójpłatowymi nadprożami. Po 1736 roku zamek był kolejno własnością rodów Dampont, a następnie Huartów. W połowie XX -go wieku , dach przerobione domu, świetliki i okna z kilku okien są usuwane;
- młyn Hoffmanna;
- kamieniołom Grund;
- biologiczny rezerwat przyrody Grund;
- krzyże Bildstocków;
- rzeka Dollbach;
- kamienne tablice pamiątkowe;
- Doempela.
- Barokowy kościół parafialny Saint-Remi, ufundowany przez benedyktynów z opactwa Echternach , przebudowany w 1754 (data na kluczu portalu dzwonnicy) i 1755 (data na kluczu łuku triumfalnego). Ołtarze i ambona XVIII th century ; freski 1773 sygnowane Millim; płótno chrztu Clovis 1609.
- Kaplica św. Antoniego de Padoue.
- Kaplica Saint-Willibrord w Halling, zbudowana w 1741 r., data widniejąca na fasadzie zachodniej i niewątpliwie odrestaurowana w 1762 r., data widniejąca na kluczu do portalu fasady zachodniej.
- Kaplica Saint-Quirin w Himeling, zbudowana w 1863 roku.
- Kaplica-oratorium w Schlösserei, wybudowana w 1820 r., data przeniesiona; Ściany i dachy przywrócony 1 st połowy XX th wieku
- Wiele kapliczki XVII th century / XVIII th wieku ; Kalwaria ze złożeniem do grobu 1688; kolumna krzyżowa 1744.
-
Kaplica św. Antoniego de Padoue.
-
Kaplica św. Willibrorda w Halling.
-
Kaplica św. Kwiryna w Himeling.
-
Kaplica-oratorium w Schlösserei.
Osobowości związane z gminą
- Jean Vesque von Puttlingen , austriacki kompozytor (1803-1883), potomek rodziny Vesque z Puttelange.
Heraldyka
|
Herb | Albo z trzema kumplami Gules. |
|---|---|---|
| Detale |
Bibliografia
- Jean-Marie Neiers i Jacques Watrin, Rodziny Puttelange-lès-Thionville i ich aneksy z Himeling i Halling , Éditions du Cercle Genealogy des 3 Frontières, 2006.
- Romain Wagner, „Predecessors”, w (op. cit.) The Families of Puttelange-lès-Thionville i ich dodatki z Himeling i Halling , Éditions du Cercle Genealogy des 3 Frontières, 2006.
- Romain Wagner, „The fixed polissoirs du Nord-Mosellan”, w Les Cahiers lorrains , nr 3/4,grudzień 2007, Lotaryńskie Towarzystwo Historyczno-Archeologiczne, 2007.
Linki zewnętrzne
- Ewidencja organów :
- Zasoby geograficzne :
- Oficjalna strona internetowa gminy Puttelange-lès-Thionville
Uwagi i referencje
Uwagi
- Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego gmin wiejskich i miejskich opublikowanym w listopadzie 2020 r., w zastosowaniu nowej definicji wsi, zatwierdzonej na14 listopada 2020 r. w międzyresortowym komitecie wsi.
- prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st stycznia 2018.
Bibliografia
- " urban typologia / Rural " na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostęp na 1 st kwiecień 2021 ) .
- „ gmina wiejska - definicja ” , na miejscu Insee (dostęp na 1 st kwietnia 2021 ) .
- „ Zrozumienie gęstości siatki ” na www.observatoire-des-territoires.gouv.fr (dostępnego na 1 st kwietnia 2021 ) .
- „ CORINE Land Cover (CLC) – Podział obszarów na 15 stanowisk użytkowania gruntów (obszar metropolitalny). » , W tym miejscu danych oraz badań statystycznych Ministerstwa Ekologicznej Transformacji. (dostęp 20 maja 2021 )
- IGN , „ Ewolucja użytkowania gruntów w mieście na starych mapach i zdjęciach lotniczych. » , Na remorerletemps.ign.fr (dostęp 20 maja 2021 r . ) . Aby porównać ewolucję między dwiema datami, kliknij na dole pionowej linii podziału i przesuń ją w prawo lub w lewo. Aby porównać dwie inne karty, wybierz karty w oknach w lewym górnym rogu ekranu.
- Publikacje Towarzystwa Badań i Konserwacji Zabytków Wielkiego Księstwa Luksemburga, tom 18, 1863.
- Véronique Lucas-Ory, Słownik nazw miejscowości Moselle , Archives & Culture,15 marca 2010( ISBN 2350771636 )
- Auguste Terquem, Etymologia nazw miast i wsi w departamencie Mozeli , Metz, Lorette,1860( czytaj online ) , s. 15.
- Koninklijke Commissie voor Toponymy & Dialektology-Bulletin: Handelingen, tomy 4 do 6 (1930)
- Strona internetowa rezerwatu botanicznego
- Organizacja spisu na insee.fr .
- Departamentalny kalendarz spisu ludności , na stronie insee.fr .
- Od wiosek Cassini do dzisiejszych gmin na terenie Szkoły Zaawansowanych Studiów Nauk Społecznych .
- Insee - Legalne populacje gminy za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 i 2018 .
- Constant Lapaix, Herbarz miast, miasteczek i wsi Lotaryngii, Barrois i Trois-Évêchés , Nancy, W domu autora
- http://www.genealogie-lorraine.fr/blasons/index.php?dept=57&blason=PUTTELANGE_LES_THIONVILLE