Opactwo Echternach

Bazylika (dawne opactwo) w Echternach

Prezentacja

Kult

katolicyzm

Rodzaj

Bazylika

przywiązanie

Archidiecezja Luksemburga

Rozpoczęcie budowy

VII th century

Koniec prac

XX p wieku ( 6 e przebudowa)

Dominujący styl

powieść

Geografia

Kraj

Luksemburg

Miasto

Echternach

Informacje kontaktowe

49 ° 48 ′ 50 ″ na północ, 6 ° 25 ′ 21 ″ na wschód

Geolokalizacja na mapie: Luksemburg

Były Opactwo Echternach , był klasztor z benedyktyńskich mnichów znajdujących się na brzegach Sûre , w Echternach w Luksemburgu . Współzałożycielem VII th wieku przez św Willibrord i św irmina z oeren , został stłumiony podczas francuskiej okupacji pod koniec XVIII -go wieku. Centrum pielgrzymek do grobu św Willibrord ( Tańcząca procesja w Echternach ), stare opactwo kościół został splądrowany przez żołnierzy francuskich w 1795 roku przebudowany w 1868 roku, został drobne bazylika od 1939 roku . Częściowo zniszczony podczas bitwy o Ardeny wGrudzień 1944, obecny budynek pochodzi z 1953 roku.

Pochodzenie i podstawa

W VI -tego wieku , wspólnota monastyczna rozstrzygane wzdłuż Sauer w dziedzinie, która była starożytna rzymska willa . Ziemie należą do diecezji trewińskiej, która zezwala na budowę klasztoru .

Okres Karolingów

W celu ewangelizacji regionu upoważnia w 698 roku św. Willibrorda , niedawno konsekrowanego biskupa Utrechtu , do budowy tam większego klasztoru . Był jego opatem aż do śmierci w samym Echternach w 739 roku .

Willibrord zbudował pierwszy kościół opacki w 700 roku przy wsparciu finansowym Pépin de Herstal . W 714 Pépin le Bref , syn Karola Martela , został ochrzczony w Echternach. Bardzo popularny wśród rodziny Karolingów i znany już jako apostoł Fryzów , Willibrord uzyskał również pomoc Wilfreda , biskupa Yorku, który wysłał go irlandzkich mnichów z Ripon Abbey, aby ewangelizowali region. W tym celu otrzymał z Anglii szczególne dzieło odręczne: Ewangelie Echternach . Ten ostatni będzie przechowywany w opactwie do 1802 r., Kiedy to wysłano tam bibliofila lotaryńskiego Jean-Baptiste Maugérarda, który zabrał tam kilka rękopisów w imieniu państwa francuskiego, w tym Ewangelię. Odtąd będzie przechowywany w Bibliotece Narodowej.

Po jego śmierci w 739 Willibrord został pochowany w swoim opactwie : jego pochówek wkrótce przyciągnął pielgrzymów, zwłaszcza po kanonizacji .

W 751 Pépin podniósł klasztor do rangi „opactwa królewskiego” i nadał mu autonomię. Wokół murów opactwa powstało miasto, które stało się jednym z najlepiej prosperujących miast hrabstwa luksemburskiego . W 785 r. Trzeci opat Echternach, Bernard, został mianowany arcybiskupem Sens . Po jego śmierci w 797 roku Karol Wielki przejął kontrolę nad opactwem.

Opactwo stało się znanym ośrodkiem produkcji rękopisów oświetlony z IX th do XI -tego wieku . Skryptorium jest znana na całym frankońskiego królestwa . Dotarły do nas ważne iluminowane rękopisy wyprodukowane w Echternach. Opactwo cieszy się taką reputacją, że Karol Wielki wysyła tam swojego ucznia Alcuina , aby tam trenował przed otwarciem Szkoły Palatynatu w Aix-la-Chapelle . Malutki Caroline wiele zawdzięcza Echternach.

Opactwo bardzo powiązane z frankońską rodziną królewską gwałtownie upadło, gdy utraciło ten patronat. Odbudowa miała miejsce około 971 r., Kiedy cesarz Otto wysłał tam około czterdziestu benedyktynów z Trewiru . Klasztor został ponownie zreformowany w 1028 r. Przez mianowanie nowego opata Humberta i znalazł się pod bezpośrednią opieką cesarzy, a zwłaszcza Henryka III Świętego Cesarstwa . To właśnie podczas tego nowego złotego wieku, które składają się na jego skryptorium , do „ Codex Aureus Echternach ,” a biblijne Codex całości napisany atramentem złota ( XI th century) i Codex Aureus Escorial i Ewangelie Goslar . W nieco późniejszym okresie na miejscu nadal produkowana jest gigantyczna Biblia Echternach .

Usunięcie opactwa

Opaci Echternach są książęta Świętego Cesarstwa Rzymskiego i następnie aż do końca XVIII -tego wieku. Ostatni z nich zmarł w 1793 roku . Nie ma następcy: nie ma wyborów. Plik13 sierpnia 1794, General Colaud wkracza na czele wojsk francuskich w mieście Echternach .

Pozostali mnisi zostają wypędzeni ze splądrowanego opactwa. Grób świętego Willibrorda zostaje zbezczeszczony. Klasztor i kościół zostały sprzedane jako własność narodowa w 1797 roku. Jean-Henri Dondelinger , który wygrał aukcję, przekształcił budynki w fabrykę porcelany .

Witraż z życia św. Willibrorda w bazylice
Wnętrze obecnej bazyliki

Przywrócenie

Pod środku XIX e wieku, chór kościoła częściowo załamuje się i grozi całkowicie zwinąć. Również w 1862 r . W Echternach powstało stowarzyszenie na rzecz odbudowy kościoła ( Kirchbauverein ). Od 1868 roku zakończono przebudowę w stylu neoromańskim . Kościół zostaje ponownie konsekrowany.

Uznając jego znaczenie jako narodowego centrum pielgrzymek do Saint Willibrord , papież Pius XII nadał kościołowi status bazyliki mniejszej w 1939 roku . Procesji taniec na cześć św Willibrord odbywa się corocznie na Zielone Świątki wtorek .

Część bazyliki została zniszczona w 1944 roku . Strzały pocisków niszczą ostatnie ściany. Jest ponownie odbudowany - szósty kościół w XIV wieku - w stylu romańskim jak na początku. Fasada jest inspirowana bazyliką Paray-le-Monial . Budynek, przebudowany został konsekrowany w 1953 roku krypta z VIII th century przetrwała koleje czasu bez większych uszkodzeń.

Klasycystyczny Lycée d'Echternach i jego internat zajmują obecnie dużą część budynków klasztornych.

W każdą Pięćdziesiątnicę odbywa się Tańcząca Procesja w Echternach .

Uwagi i odniesienia